Á Íslandi heitir báknið Sjálfstæðisflokkur Gunnar Smári Egilsson skrifar 17. apríl 2021 16:44 Sjálfstæðisflokkurinn er valdaflokkur Íslands. Við búum í samfélagi sem að mestu er mótað eftir hugmyndum þess flokks eða þoli hans gagnvart kröfum annara, ekki síst kröfum skipulagðrar verkalýðsbaráttu. Þegar kosið verður í haust mun: Sjálfstæðisflokkurinn hafa verið í ríkisstjórn 81% af lýðveldistímanum Framsóknarflokkurinn kemur næstur með 71% Þá Alþýðuflokkur/Samfylking með 41% Sósíalistaflokkur/Alþýðubandalag/VG með 30% og fjórir aðrir flokkar (þrír þeirra dánir) með samanlagt 8%. Flokkurinn sækir markvisst í tiltekin ráðuneyti Til sjá vald Sjálfstæðisflokksins, ekki síst í ljósi yfirlýsinga hans um að hann vilji báknið burt, er forvitnilegt að skoða einstök ráðuneyti. Á lýðveldistímanum hefur Sjálfstæðisflokksmaður setið í ... fjármálaráðuneytinu og dómsmálaráðuneytinu 66% tímans flokkurinn hefur haldið forsætisráðuneytinu í 55% tímans samgönguráðuneytinu í 53% tímans og sjávarútvegsráðuneytinu 51% tímans Báknið er því sköpunarverk Sjálfstæðisflokksins og undarlegt ef flokkurinn ætlar að selja kjósendum sig sem einhvern umbreytingaflokk. Sjálfstæðisflokkurinn er báknið á Íslandi. Á eftir þessum ráðuneytum koma: iðnaðarráðuneytið (45% undir xD) menntamálaráðuneytið: (41% undir xD) heilbrigðisráðuneytið (38% undir xD) landbúnaðarráðuneytið (35% undir xD) viðskiptaráðuneytið: (28% undir xD) utanríkisráðuneytið: (25% undir xD) félagsmálaráðuneytið: (8% undir xD) og umhverfisráðuneytið: (6% undir xD) Eins og sést af þessu beinist áhugi Sjálfstæðisflokksins fyrst og fremst að grunnkerfi ríkisvaldsins (forsætis-, fjármála-, utanríkis- og dómsmálaráðuneytum) og atvinnuvegunum (sjávarútvegs-, landbúnaðar-, iðnaðar- og viðskiptaráðuneytum) en síður að velferðarmálum (mennta-, heilbrigðis-, félags- og umhverfisráðuneytum). Ef við teljum veru flokksins í þessum ráðuneytaflokkum saman þá hefur Sjálfstæðisflokkurinn stýrt grunnkerfisráðuneytunum í 53% lýðveldistímans, atvinnuvegaráðuneytunum í 43% tímans en velferðarráðuneytunum aðeins í 25%. Flokkurinn metur það svo að völdin liggi ekki þar. Sem má til sanns vegar færa; sá sem stýrir fjármálaráðuneytinu getur haft meiri áhrif á heilbrigðismál en heilbrigðisráðherrann. Vinstrrimenn bera auðvaldsflokka til valda Það er líka forvitnilegt að skoða breyttar áherslur flokksins með tímanum. Ef við skiptum tímabilinu í tvennt; eftirstríðsárastjórnmál frá stríði að upptöku kvótakerfisins 1. september 1984 (stærsta einkavæðing Íslandssögunnar) og síðan nýfrjálshyggjutímabilið frá kvótakerfi að kosningunum í haust (sem munu snúast um endalok nýfrjálshyggjunnar); þá sést að í fyrra hlutanum hélt Sjálfstæðisflokkurinn sjávarútvegsráðuneytinu aðeins í 34% en í 68% tímans á seinni hlutanum. Þetta ráðuneyti varð flokknum mikilvægara með kvótakerfinu. Og sama má segja um fjármálaráðuneytið, þaðan sem stórkostlegum skattalækkunum til hinna ríku var stýrt. Á fyrri hlutanum var Sjálfstæðisflokkurinn með fjármálaráðuneytið í 56% tímans en 76% tímans á nýfrjálshyggjuskeiðinu. Það er líka athygli vert að flokkurinn virðist hafa miklu meiri áhuga á menntamálaráðuneytinu á nýfrjálshyggjutímanum (71% tímans undir xD) en á eftirstríðsárunum (13% tímans undir xD). En hvernig tókst þessum flokki að halda völdum? Það sem einkennir íslensk stjórnmál fyrst og fremst er vilji vinstriflokka til að bera auðvaldsflokka til valda. Þetta þekktist hvergi nema í Austurríki og á Íslandi á eftirstríðsárunum og ekki fyrr en langt var liðið á nýfrjálshyggjuárin í Hollandi og Þýskalandi. Víðast er slíku samstarfi enn hafnað, það er nánast óhugsandi, talin vera svik við kjósendur. Stuðningur vinstri flokkanna á Íslandi við Sjálfstæðisflokkinn var hins vegar nánast regla og leiddi ekki aðeins þess að þessi höfuðflokkur auðvaldsins varð ógnar sterkur í íslenskum stjórnmálum heldur veikti þetta vinstrið svo sósíalisminn setti mun minni svip á íslenskt samfélag en reyndin var í nágrannalöndunum. Báknið er skilgetið afkvæmi Sjálfstæðisflokksins Íslenska báknið var skapað í mynd Valhallar, fyrst og fremst. Samt láta vinstri menn á Íslandi ætíð gabba sig til að hlaupa í vörn fyrir kerfið þegar Sjálfstæðisflokksfólk gagnrýnir það. Auðvitað ætti vinstrið að vera aðalgagnrýnandi báknsins verandi farvegur fyrir kröfur um að ríkiskerfið þjóni fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu og ríku. En reglan er að vinstrið ver kerfið sem hægrið skapaði og gefur hægrinu eftir sviðið þegar kemur að gagnrýni á kerfið. Stundum er erfitt að skilja íslenskt vinstri. Á þeim tíma sem Alþýðuflokkur/Samfylking hefur verið í ríkisstjórn hafa þessir flokkar deilt völdum með Sjálfstæðisflokki 63% af þeim tíma. Sama hlutfall hjá Sósíalistaflokknum/Alþýðubandalagi/VG er 41%. Þetta er meginástæða þess að Sjálfstæðisflokkur hefur aðeins verið utan ríkisstjórnar í 19% tímans frá lýðveldisstofnun. Hann sótti stuðning til margra hópa, margra sem í reynd áttu enga sameiginlegra hagsmuni með kapítalistunum sem réðu stefnu hans. Ráðandi staða hans í íslenskum stjórnmálum er samt fyrst og fremst sköpunarverk forystu annarra flokka sem aftur og aftur hafa leitt Sjálfstæðisflokkinn til valda og fallist með því á að íslenskt samfélag verði ekki mótað eftir hagsmunum fjöldans heldur ætíð innan þeirra marka sem hin fáu og ríku geta sætt sig við. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sósíalistaflokkurinn Sjálfstæðisflokkurinn Alþingiskosningar 2021 Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Mest lesið Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Sjá meira
Sjálfstæðisflokkurinn er valdaflokkur Íslands. Við búum í samfélagi sem að mestu er mótað eftir hugmyndum þess flokks eða þoli hans gagnvart kröfum annara, ekki síst kröfum skipulagðrar verkalýðsbaráttu. Þegar kosið verður í haust mun: Sjálfstæðisflokkurinn hafa verið í ríkisstjórn 81% af lýðveldistímanum Framsóknarflokkurinn kemur næstur með 71% Þá Alþýðuflokkur/Samfylking með 41% Sósíalistaflokkur/Alþýðubandalag/VG með 30% og fjórir aðrir flokkar (þrír þeirra dánir) með samanlagt 8%. Flokkurinn sækir markvisst í tiltekin ráðuneyti Til sjá vald Sjálfstæðisflokksins, ekki síst í ljósi yfirlýsinga hans um að hann vilji báknið burt, er forvitnilegt að skoða einstök ráðuneyti. Á lýðveldistímanum hefur Sjálfstæðisflokksmaður setið í ... fjármálaráðuneytinu og dómsmálaráðuneytinu 66% tímans flokkurinn hefur haldið forsætisráðuneytinu í 55% tímans samgönguráðuneytinu í 53% tímans og sjávarútvegsráðuneytinu 51% tímans Báknið er því sköpunarverk Sjálfstæðisflokksins og undarlegt ef flokkurinn ætlar að selja kjósendum sig sem einhvern umbreytingaflokk. Sjálfstæðisflokkurinn er báknið á Íslandi. Á eftir þessum ráðuneytum koma: iðnaðarráðuneytið (45% undir xD) menntamálaráðuneytið: (41% undir xD) heilbrigðisráðuneytið (38% undir xD) landbúnaðarráðuneytið (35% undir xD) viðskiptaráðuneytið: (28% undir xD) utanríkisráðuneytið: (25% undir xD) félagsmálaráðuneytið: (8% undir xD) og umhverfisráðuneytið: (6% undir xD) Eins og sést af þessu beinist áhugi Sjálfstæðisflokksins fyrst og fremst að grunnkerfi ríkisvaldsins (forsætis-, fjármála-, utanríkis- og dómsmálaráðuneytum) og atvinnuvegunum (sjávarútvegs-, landbúnaðar-, iðnaðar- og viðskiptaráðuneytum) en síður að velferðarmálum (mennta-, heilbrigðis-, félags- og umhverfisráðuneytum). Ef við teljum veru flokksins í þessum ráðuneytaflokkum saman þá hefur Sjálfstæðisflokkurinn stýrt grunnkerfisráðuneytunum í 53% lýðveldistímans, atvinnuvegaráðuneytunum í 43% tímans en velferðarráðuneytunum aðeins í 25%. Flokkurinn metur það svo að völdin liggi ekki þar. Sem má til sanns vegar færa; sá sem stýrir fjármálaráðuneytinu getur haft meiri áhrif á heilbrigðismál en heilbrigðisráðherrann. Vinstrrimenn bera auðvaldsflokka til valda Það er líka forvitnilegt að skoða breyttar áherslur flokksins með tímanum. Ef við skiptum tímabilinu í tvennt; eftirstríðsárastjórnmál frá stríði að upptöku kvótakerfisins 1. september 1984 (stærsta einkavæðing Íslandssögunnar) og síðan nýfrjálshyggjutímabilið frá kvótakerfi að kosningunum í haust (sem munu snúast um endalok nýfrjálshyggjunnar); þá sést að í fyrra hlutanum hélt Sjálfstæðisflokkurinn sjávarútvegsráðuneytinu aðeins í 34% en í 68% tímans á seinni hlutanum. Þetta ráðuneyti varð flokknum mikilvægara með kvótakerfinu. Og sama má segja um fjármálaráðuneytið, þaðan sem stórkostlegum skattalækkunum til hinna ríku var stýrt. Á fyrri hlutanum var Sjálfstæðisflokkurinn með fjármálaráðuneytið í 56% tímans en 76% tímans á nýfrjálshyggjuskeiðinu. Það er líka athygli vert að flokkurinn virðist hafa miklu meiri áhuga á menntamálaráðuneytinu á nýfrjálshyggjutímanum (71% tímans undir xD) en á eftirstríðsárunum (13% tímans undir xD). En hvernig tókst þessum flokki að halda völdum? Það sem einkennir íslensk stjórnmál fyrst og fremst er vilji vinstriflokka til að bera auðvaldsflokka til valda. Þetta þekktist hvergi nema í Austurríki og á Íslandi á eftirstríðsárunum og ekki fyrr en langt var liðið á nýfrjálshyggjuárin í Hollandi og Þýskalandi. Víðast er slíku samstarfi enn hafnað, það er nánast óhugsandi, talin vera svik við kjósendur. Stuðningur vinstri flokkanna á Íslandi við Sjálfstæðisflokkinn var hins vegar nánast regla og leiddi ekki aðeins þess að þessi höfuðflokkur auðvaldsins varð ógnar sterkur í íslenskum stjórnmálum heldur veikti þetta vinstrið svo sósíalisminn setti mun minni svip á íslenskt samfélag en reyndin var í nágrannalöndunum. Báknið er skilgetið afkvæmi Sjálfstæðisflokksins Íslenska báknið var skapað í mynd Valhallar, fyrst og fremst. Samt láta vinstri menn á Íslandi ætíð gabba sig til að hlaupa í vörn fyrir kerfið þegar Sjálfstæðisflokksfólk gagnrýnir það. Auðvitað ætti vinstrið að vera aðalgagnrýnandi báknsins verandi farvegur fyrir kröfur um að ríkiskerfið þjóni fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu og ríku. En reglan er að vinstrið ver kerfið sem hægrið skapaði og gefur hægrinu eftir sviðið þegar kemur að gagnrýni á kerfið. Stundum er erfitt að skilja íslenskt vinstri. Á þeim tíma sem Alþýðuflokkur/Samfylking hefur verið í ríkisstjórn hafa þessir flokkar deilt völdum með Sjálfstæðisflokki 63% af þeim tíma. Sama hlutfall hjá Sósíalistaflokknum/Alþýðubandalagi/VG er 41%. Þetta er meginástæða þess að Sjálfstæðisflokkur hefur aðeins verið utan ríkisstjórnar í 19% tímans frá lýðveldisstofnun. Hann sótti stuðning til margra hópa, margra sem í reynd áttu enga sameiginlegra hagsmuni með kapítalistunum sem réðu stefnu hans. Ráðandi staða hans í íslenskum stjórnmálum er samt fyrst og fremst sköpunarverk forystu annarra flokka sem aftur og aftur hafa leitt Sjálfstæðisflokkinn til valda og fallist með því á að íslenskt samfélag verði ekki mótað eftir hagsmunum fjöldans heldur ætíð innan þeirra marka sem hin fáu og ríku geta sætt sig við. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands.
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun