Þjóðin ásamt laun- og lífeyrisþegum í ánauð útgerðanna Ólafur Örn Jónsson skrifar 9. desember 2021 08:31 Geri ráð fyrir að við öll vitum að það voru kvótalánin sem útgerðin tók út á veð í kvótaúthlutunum sem ollu því hversu hart hrunið kom niður á okkur Íslendingum. Peningar sem útgerðirnar drógu sér og notuðu í allt annað en til að styrkja fyrirtækin eins og fjárfestingar í óskyldum rekstri eða í hreina eyðslu. Hrunið var bjarghringur útgerðanna sem fengu 70% hækkun á afurðum í hruninu þegar fyrirtækin voru í raun gjaldþrota með gömul skip og úreltar vinnslur en 650 milljarða skuldir á bakinu. Furðu má sæta að allar þessar auknu tekjur skyldu ánafnaðar útgerðunum á sama tíma og allur almenningur leið fyrir hrun gjaldmiðilsins en við bjuggum við flot krónu (ákv í lögum) og þetta var látið óátalið enda ekkert sem benti til annars en við kæmumst af harðseiglu út úr þessu hruni með ríkar auðlindir okkar. En það var nú öðru nær. Það sem við reiknuðum ekki með var viðbjóðsleg spillingin innan stjórnmálanna ekki síst innan Sjálfstæðisflokks og meðal manna innan VG sem voru nú komnir í ríkisstjórn þar sem vissir aðilar vörðu allar aðgerðir gegn útgerðinni með kjafti og klóm. Allt var gert til að koma í veg fyrir að farið yrði að vilja þjóðarinnar og kvótinn fyrntur og gengi krónunnar hækkað. Borið var við „fordæmalaus gróði“ útgerðinnar á fölsku gengi krónu og útgerðinni þakkað hækkuun á heimsmarkaðsverðs á fiski sem útgerðin hafði ekkert með að gera. Gerum langa sögu stutta. Útgerðinni með óheiðarlegustu stjórnmálamenn Evrópu í vinnu hjá sér kemst upp með að halda enn þann dag í dag gengi krónunnar í hrun ástandi þótt efnahagur og tekjur þjóðarinnar sé fyrir löngu orðinn betri en var fyrir hrun. Þeir ná með fordæmalausum uppkaupmum á gjaldeyrir að halda hér hrun gengi á krónunni og koma þannig í veg fyrir að almenningur fái notið góðærisins undanfarin 7 ár. Fordæmalaus uppkaup Seðlabankans eru orðin yfir 900 milljarðar og kallast nú „gjaldeyrisvarasjóður“ sem var þó ekki notaður til að verja gengi krónunnar fyrir einu og hálfu ári þegar „smá“ samdráttur varð vegna covid heldur notuðu þeir tækifæri og tóku til baka þann bata sem við höfðum þó náð og létu gengið falla og Seðlabankastjóri vogaði sér að segja að honum hafi ekki líkað kaupmátturinn sem launafólk náði út úr Lífskjarasamningunum og þess vegna hafi ekki verið gripið inn í og komið í veg fyrir fall krónunnar eins og vera bar. Í dag eyðileggur ranglega skráð gengi krónunnar kaupmátt launa og lífeyrisþega og kaupmáttur og styrkur ríkis og bæja líður stórlega við þetta brölt við að falsa gengi krónunnar. Til að gera sér grein fyrir hversu mikið við erum að tapa á þessari fölsun Sjálfstæðisflokksins sem í eigu útgerðannar stendur grímulaust fyrir þessum fordæmalausu uppkaupum á gjaldeyrir þá fær sá sem fær útborgaðar 300 þús kr í dag € 2000 þegar á réttu gengi eins og fyrir hrun ætti að fá yfir € 3000 eða ef þú færð 600 þús kr útborgaðar færð € 4000 en ættir að fá € 6000. Svona voga útgerðrinar sér að falsa gengi krónunnar og hirða sjálfir með þessu 50% hærri krónu tekjur á okkar kostnað. Ekkert þessu líkt hefur nokkur þjóð í hinum vestræna heimi þurft að þola af hendi stjórnvalda landa sinna. Þessi uppkaup á gjaldeyrir hefur ekkert að gera með efnahagsstjórnina annað en að auka hér verðbólgu og núna hækka vextir. Allt gert til að moka undir tekjur útgerðanna á kostnað þjóðfélagsins og koma í veg fyrir að við njótum góðærisins. Þetta er ekkert annað en RÁN sem við eigum ekki að láta yfir okkur ganga. Þjófnaður svo milljörðum skiptir. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjávarútvegur Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Í nafni frelsis og valdeflingar Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Stúlka frá Gaza sem að missti allt Asil Jihad Al-Masri Skoðun Skoðun Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir skrifar Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Geri ráð fyrir að við öll vitum að það voru kvótalánin sem útgerðin tók út á veð í kvótaúthlutunum sem ollu því hversu hart hrunið kom niður á okkur Íslendingum. Peningar sem útgerðirnar drógu sér og notuðu í allt annað en til að styrkja fyrirtækin eins og fjárfestingar í óskyldum rekstri eða í hreina eyðslu. Hrunið var bjarghringur útgerðanna sem fengu 70% hækkun á afurðum í hruninu þegar fyrirtækin voru í raun gjaldþrota með gömul skip og úreltar vinnslur en 650 milljarða skuldir á bakinu. Furðu má sæta að allar þessar auknu tekjur skyldu ánafnaðar útgerðunum á sama tíma og allur almenningur leið fyrir hrun gjaldmiðilsins en við bjuggum við flot krónu (ákv í lögum) og þetta var látið óátalið enda ekkert sem benti til annars en við kæmumst af harðseiglu út úr þessu hruni með ríkar auðlindir okkar. En það var nú öðru nær. Það sem við reiknuðum ekki með var viðbjóðsleg spillingin innan stjórnmálanna ekki síst innan Sjálfstæðisflokks og meðal manna innan VG sem voru nú komnir í ríkisstjórn þar sem vissir aðilar vörðu allar aðgerðir gegn útgerðinni með kjafti og klóm. Allt var gert til að koma í veg fyrir að farið yrði að vilja þjóðarinnar og kvótinn fyrntur og gengi krónunnar hækkað. Borið var við „fordæmalaus gróði“ útgerðinnar á fölsku gengi krónu og útgerðinni þakkað hækkuun á heimsmarkaðsverðs á fiski sem útgerðin hafði ekkert með að gera. Gerum langa sögu stutta. Útgerðinni með óheiðarlegustu stjórnmálamenn Evrópu í vinnu hjá sér kemst upp með að halda enn þann dag í dag gengi krónunnar í hrun ástandi þótt efnahagur og tekjur þjóðarinnar sé fyrir löngu orðinn betri en var fyrir hrun. Þeir ná með fordæmalausum uppkaupmum á gjaldeyrir að halda hér hrun gengi á krónunni og koma þannig í veg fyrir að almenningur fái notið góðærisins undanfarin 7 ár. Fordæmalaus uppkaup Seðlabankans eru orðin yfir 900 milljarðar og kallast nú „gjaldeyrisvarasjóður“ sem var þó ekki notaður til að verja gengi krónunnar fyrir einu og hálfu ári þegar „smá“ samdráttur varð vegna covid heldur notuðu þeir tækifæri og tóku til baka þann bata sem við höfðum þó náð og létu gengið falla og Seðlabankastjóri vogaði sér að segja að honum hafi ekki líkað kaupmátturinn sem launafólk náði út úr Lífskjarasamningunum og þess vegna hafi ekki verið gripið inn í og komið í veg fyrir fall krónunnar eins og vera bar. Í dag eyðileggur ranglega skráð gengi krónunnar kaupmátt launa og lífeyrisþega og kaupmáttur og styrkur ríkis og bæja líður stórlega við þetta brölt við að falsa gengi krónunnar. Til að gera sér grein fyrir hversu mikið við erum að tapa á þessari fölsun Sjálfstæðisflokksins sem í eigu útgerðannar stendur grímulaust fyrir þessum fordæmalausu uppkaupum á gjaldeyrir þá fær sá sem fær útborgaðar 300 þús kr í dag € 2000 þegar á réttu gengi eins og fyrir hrun ætti að fá yfir € 3000 eða ef þú færð 600 þús kr útborgaðar færð € 4000 en ættir að fá € 6000. Svona voga útgerðrinar sér að falsa gengi krónunnar og hirða sjálfir með þessu 50% hærri krónu tekjur á okkar kostnað. Ekkert þessu líkt hefur nokkur þjóð í hinum vestræna heimi þurft að þola af hendi stjórnvalda landa sinna. Þessi uppkaup á gjaldeyrir hefur ekkert að gera með efnahagsstjórnina annað en að auka hér verðbólgu og núna hækka vextir. Allt gert til að moka undir tekjur útgerðanna á kostnað þjóðfélagsins og koma í veg fyrir að við njótum góðærisins. Þetta er ekkert annað en RÁN sem við eigum ekki að láta yfir okkur ganga. Þjófnaður svo milljörðum skiptir. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun