Samfylking er gott gildishlaðið nafn, og þarf engar nýjar umbúðir Birgir Dýrfjörð skrifar 23. september 2022 07:30 Árið 1990 fékk Sjálfstæðisflokkurinn 60% fylgi í Borgarstjórn, og yfirgnæfandi meirihluta í öllum nefndum, ráðum og stjórnunarstöðum í Borgarkerfinu. Þessi staðreynd sannfærði félagshyggjuflokkana um, að til að geta haft áhrif yrðu þeir að sameiast um framboð. Alþýðubandalagið, Alþýðuflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Samtök um kvennalista yrðu, að samfylkja sér á einn framboðslista. Flestir álitu það vonlaust verk. Flokkarnir ákváðu samt að skoða hvort pólitískar áherslur þeirra gætu orðið kjarni sameiginlegrar stefnuskrár í kosningum. Og þeir áttu svo sannarlega margt sameiginlegt. Þar bar hæst félagshyggja og janrétti kynjanna, og málefni barna, og mál, sem vörðuðu heill almennings. R-listinn - Regnhlífarsamtök það, sem félagshyggjuöflin áttu sameiginlegt var margfallt meira virði en það, sem deilt var um. Við náðum sátt um framkvæmdir og umbætur þó hver flokkur næði ekki öllum sínum áherslum. Við skildum að „allt eða ekkert“ pólitíkin gerir alla flokka vanhæfa til samstarfs. Þessir flokkar, sem höfðu ólíkar áherslur á mörgum sviðum í pólitík, ákváðu því, að stofna regnhlífarsamtök. Þannig varð R-listinn til, og hann sigraði 60% styrk Sjálfstæðisflokksins. Samfylkingin R-listinn var fyrirmynd Samfylkingarinnar. Hún var rökrétt framhald R-listans. Hún var stofnuð af þrem flokkum ásamt starfandi sjálfstæðum flokksfélögum innan þeirra. Þjóðvaki varð svo aðili að Samfylkingunni fyrir þingkosningar 1999. Fólk, sem vill reka alla á einn bás, og hnýta alla á klafa einnar miðstýrðrar hugsunar, það vill leggja niður sjálfstæðu aðildarfélögin í Samfylkingunni. Það skilur ekki að nafnið okkar Samfylking ber í sér drauminn um, að sameina félagshyggjuflokka á grunni þess, sem þeir eiga sameiginlegt – eins og við gerðum í R-listanum. Sá draumur á sögulega fyrirmynd. Þegar fasistar ógnuðu Evrópu, ákváðu Kommúnistar og sósíalistar í Frakklandi að sameinast. Þann 29. júlí 1934 undirrituðu þeir samning um Samfylkingu. Árið 1935 var mynduð Alþýðufylking þeirra, sem voru móti fasismanum. Hún vann mikinn sigur í Frakklandi. Þeim sigri fylgdu aukin lífsgæði og réttindi, sem smituðust um allan heim. Það var því engin tilviljun að við, sem eyddum vikum í Rúgbrauðsgerðinni, að púsla saman fyrsta framboði flokksins 1999, völdum okkur vinnuheitið Samfylking. Það var meðvitað. Úr stofnskrá Samfylkingarinnar Við þau, sem vilja afmá minni stofnfélög flokksin er það eitt að segja; að fundur í flokksstjórn Alþýðuflokksins 2. október 1999 afgreiddi stofnsamning nýrra stjórnmálasamtaka og samþykkti eftirfarandi texta: „ Flokksstjórnin lýsir fylgi sínu við þær tillögur, sem gera ráð fyrir að fleiri en eitt aðildarfélag geti orðið að nýjum stjórnmálasamtökum í hverju sveitarfélagi; þ.á.m. þau félög, sem nú eru grunneiningar samstarfsflokkanna þannig að ekki verði gert að skilyrði að þau verði lögð niður:“ Sami texti var samþykktur af öllum stofnaðilum Samfykingarinnar. Það er siðlaust og marklaust, að breyta samningi án aðkomu þeirra, sem gerðu hann sín á milli. „Fussum svei, það er mannaþefur í helli okkar“ Nú hefur verið kynnt að fram verði lögð tillaga á komandi landsfundi um, að flokkurinn heiti „Jafnaðarflokkur“ í stað Samfylking-Jafnaðar-(manna)-flokkur. Tillagan felur í sér þær breytingar, að fella út nafnið (samfylking). Í umræðum innan flokksins eru rökin fyrir tillögunni sögð þau, að nafnið samfylking sé ekki lengur söluvænt sem vörumerki. Einnig felur tillagan í sér, þá breytingu að í stað jafnaðar(manna) flokkur komi Jafnaðarflokkur. Tillagan felur í sér að fjarlægja orðið (manna) Það er ekki sagt söluvænt að kenna sig við menn. Konur eru líka menn Í fyrsta framboði frú Vigdísar forseta var spurt, hvort það minnkaði ekki möguleika á sigri hennar, að það yrði enginn karlmaður á Bessastöðum. Vigdís svaraði með sinni alkunnu og áhrifaríku hógværð: „Konur eru líka menn“ - engin karla-fóbia þar. Í ævintýrinu um Hlina kóngsson kemur fram, að tröllskessur hafi óþol fyrir mannaþef. Netskessur eru svona líka. Verði engu breytt nema nafninu, og áfram sama fólkið, sama verklagið, sama andúðin á þeim, sem jórtra á öðrum básum. Sama taktíkin, að næra sjálfstraustið á annarra afglöpum, og segja við kjósendur; nú má kjósa okkur, nú heitum við ekki Samfylking. Þá gera nýjar umbúðir lítið gagn. „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Á árum áður var nokkuð um að útsjónasamir menn bröskuðu með laskaða bíla. Þeir gerðu þá upp, þrifu og sprautuðu með gljáandi lakki, og bónuðu, og seldu svo sem fína bíla. Oft varð reynslan sú, að eigendur þessara nýsprautuðu og vel bónuðu bíla áttu tíð erindi á verkstæði, og undruðust bilunina, því bíllinn hefði litið svo vel út þegar þeir keyptu hann. Þá svaraði Króksarinn, Olli á Áka með spakmæli; „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Fari svo. að andlitslyfting með bótoxi og meiki ásamt nýju nafni, og nýrri kennitölu fyrir Samfylkinguna, fái sama viðmót hjá kjósendum, og nýja lakkið og bónið fengu hjá Olla á Áka. Fari svo, þá mun flokkurinn eiga verulega bágt í vændum. Flytjendur tillögunnar eru einlægir jafnaðarmenn. Ég bið þá að fresta henni. Höfundur er rafvirkjameistari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birgir Dýrfjörð Samfylkingin Mest lesið Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Stjórnmálin verða að virka Bjarni Benediktsson Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Sjá meira
Árið 1990 fékk Sjálfstæðisflokkurinn 60% fylgi í Borgarstjórn, og yfirgnæfandi meirihluta í öllum nefndum, ráðum og stjórnunarstöðum í Borgarkerfinu. Þessi staðreynd sannfærði félagshyggjuflokkana um, að til að geta haft áhrif yrðu þeir að sameiast um framboð. Alþýðubandalagið, Alþýðuflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Samtök um kvennalista yrðu, að samfylkja sér á einn framboðslista. Flestir álitu það vonlaust verk. Flokkarnir ákváðu samt að skoða hvort pólitískar áherslur þeirra gætu orðið kjarni sameiginlegrar stefnuskrár í kosningum. Og þeir áttu svo sannarlega margt sameiginlegt. Þar bar hæst félagshyggja og janrétti kynjanna, og málefni barna, og mál, sem vörðuðu heill almennings. R-listinn - Regnhlífarsamtök það, sem félagshyggjuöflin áttu sameiginlegt var margfallt meira virði en það, sem deilt var um. Við náðum sátt um framkvæmdir og umbætur þó hver flokkur næði ekki öllum sínum áherslum. Við skildum að „allt eða ekkert“ pólitíkin gerir alla flokka vanhæfa til samstarfs. Þessir flokkar, sem höfðu ólíkar áherslur á mörgum sviðum í pólitík, ákváðu því, að stofna regnhlífarsamtök. Þannig varð R-listinn til, og hann sigraði 60% styrk Sjálfstæðisflokksins. Samfylkingin R-listinn var fyrirmynd Samfylkingarinnar. Hún var rökrétt framhald R-listans. Hún var stofnuð af þrem flokkum ásamt starfandi sjálfstæðum flokksfélögum innan þeirra. Þjóðvaki varð svo aðili að Samfylkingunni fyrir þingkosningar 1999. Fólk, sem vill reka alla á einn bás, og hnýta alla á klafa einnar miðstýrðrar hugsunar, það vill leggja niður sjálfstæðu aðildarfélögin í Samfylkingunni. Það skilur ekki að nafnið okkar Samfylking ber í sér drauminn um, að sameina félagshyggjuflokka á grunni þess, sem þeir eiga sameiginlegt – eins og við gerðum í R-listanum. Sá draumur á sögulega fyrirmynd. Þegar fasistar ógnuðu Evrópu, ákváðu Kommúnistar og sósíalistar í Frakklandi að sameinast. Þann 29. júlí 1934 undirrituðu þeir samning um Samfylkingu. Árið 1935 var mynduð Alþýðufylking þeirra, sem voru móti fasismanum. Hún vann mikinn sigur í Frakklandi. Þeim sigri fylgdu aukin lífsgæði og réttindi, sem smituðust um allan heim. Það var því engin tilviljun að við, sem eyddum vikum í Rúgbrauðsgerðinni, að púsla saman fyrsta framboði flokksins 1999, völdum okkur vinnuheitið Samfylking. Það var meðvitað. Úr stofnskrá Samfylkingarinnar Við þau, sem vilja afmá minni stofnfélög flokksin er það eitt að segja; að fundur í flokksstjórn Alþýðuflokksins 2. október 1999 afgreiddi stofnsamning nýrra stjórnmálasamtaka og samþykkti eftirfarandi texta: „ Flokksstjórnin lýsir fylgi sínu við þær tillögur, sem gera ráð fyrir að fleiri en eitt aðildarfélag geti orðið að nýjum stjórnmálasamtökum í hverju sveitarfélagi; þ.á.m. þau félög, sem nú eru grunneiningar samstarfsflokkanna þannig að ekki verði gert að skilyrði að þau verði lögð niður:“ Sami texti var samþykktur af öllum stofnaðilum Samfykingarinnar. Það er siðlaust og marklaust, að breyta samningi án aðkomu þeirra, sem gerðu hann sín á milli. „Fussum svei, það er mannaþefur í helli okkar“ Nú hefur verið kynnt að fram verði lögð tillaga á komandi landsfundi um, að flokkurinn heiti „Jafnaðarflokkur“ í stað Samfylking-Jafnaðar-(manna)-flokkur. Tillagan felur í sér þær breytingar, að fella út nafnið (samfylking). Í umræðum innan flokksins eru rökin fyrir tillögunni sögð þau, að nafnið samfylking sé ekki lengur söluvænt sem vörumerki. Einnig felur tillagan í sér, þá breytingu að í stað jafnaðar(manna) flokkur komi Jafnaðarflokkur. Tillagan felur í sér að fjarlægja orðið (manna) Það er ekki sagt söluvænt að kenna sig við menn. Konur eru líka menn Í fyrsta framboði frú Vigdísar forseta var spurt, hvort það minnkaði ekki möguleika á sigri hennar, að það yrði enginn karlmaður á Bessastöðum. Vigdís svaraði með sinni alkunnu og áhrifaríku hógværð: „Konur eru líka menn“ - engin karla-fóbia þar. Í ævintýrinu um Hlina kóngsson kemur fram, að tröllskessur hafi óþol fyrir mannaþef. Netskessur eru svona líka. Verði engu breytt nema nafninu, og áfram sama fólkið, sama verklagið, sama andúðin á þeim, sem jórtra á öðrum básum. Sama taktíkin, að næra sjálfstraustið á annarra afglöpum, og segja við kjósendur; nú má kjósa okkur, nú heitum við ekki Samfylking. Þá gera nýjar umbúðir lítið gagn. „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Á árum áður var nokkuð um að útsjónasamir menn bröskuðu með laskaða bíla. Þeir gerðu þá upp, þrifu og sprautuðu með gljáandi lakki, og bónuðu, og seldu svo sem fína bíla. Oft varð reynslan sú, að eigendur þessara nýsprautuðu og vel bónuðu bíla áttu tíð erindi á verkstæði, og undruðust bilunina, því bíllinn hefði litið svo vel út þegar þeir keyptu hann. Þá svaraði Króksarinn, Olli á Áka með spakmæli; „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Fari svo. að andlitslyfting með bótoxi og meiki ásamt nýju nafni, og nýrri kennitölu fyrir Samfylkinguna, fái sama viðmót hjá kjósendum, og nýja lakkið og bónið fengu hjá Olla á Áka. Fari svo, þá mun flokkurinn eiga verulega bágt í vændum. Flytjendur tillögunnar eru einlægir jafnaðarmenn. Ég bið þá að fresta henni. Höfundur er rafvirkjameistari.
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun