Hvað þýðir Þjóðarsátt? Ragnar Þór Ingólfsson skrifar 11. mars 2023 12:01 Í liðnum Alþingiskosningum og þeim þarsíðustu, og öllum þar á undan, kepptust stjórnmálaflokkarnir um hylli kjósenda með gylliboðum um sátt og aðgerðir í flestum málaflokkum, sem brenna á þjóðinni hverju sinni. Þjóðarátak um allt og ekkert, gjaldfrjálst þetta og hitt, afnám alls þess versta, og útrýma þessu og hinu. Þjóðarátak í húsnæðismálum, leigubremsu, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, áfnám skerðinga, afnám verðtryggingar, útrýma fátækt, húsnæði sé grunnþörf, sanngjörn auðlindagjöld, auðlind í þjóðareign, réttlátara skattkerfi, nýja stjórnarskrá, aukin jöfnuð.. ég ákvað að stoppa hér. Því listinn er ótæmandi. Það sem öll þessi mál eiga sameiginlegt af loforðalistum stjórnvalda og stjórnmálaflokka vita vonandi flestir. Að þrátt fyrir fögur fyrirheit um bót og betrun í öllu því sem að ofan er talið hefur staðan versnað til muna, ekkert hefur gerst sem hægt er að kalla jákvæð skref, framfarir eða efndir. Staðan versnar bara og versnar því árum saman hefur fjarað undan heilbrigðiskerfinu! Árum saman hefur húsnæðismarkaðurinn verið í molum og leigumarkaðurinn vígvöllur vel vopnum búnum fjárfestum gegn berskjölduðum leigjendum! Árum saman hafa grunnstoðir velferðar verið að molna undan okkur og árum saman hefur ójöfnuður og misskipting aukist. Á sama tíma hafa verið botnlaus veisluhöld hjá ríkasta og valdamesta fólki þjóðarinnar. Og staðan á eftir að verða enn verri ef ekkert verður að gert! Seðlabankastjóri kallaði nýverið eftir Þjóðarsátt og beindi orðum sínum meðal annars til verkalýðshreyfingarinnar. En um hvað ætti sú þjóðarsátt að snúast? Að skera Ríkisvaldið úr snöru sérhagsmunagæslu, vanefnda og aðgerðaleysis? Á þjóðarsáttin að leiðrétta skelfileg hagstjórnarmistök Seðlabankans? Eða á hún að snúast um sátt við orðinn hlut hjá launafólki og almenningi öllum? Orðinn hlut methagnaðar fyrirtækja og ofurlauna forstjóra þeirra? Orðinn hlut bankanna? Orðinn hlut um hærri arðgreiðslur og gjaldskrárhækkanir? Er þetta dulbúin vegferð sem stjórnvöld, Seðlabankinn og Samtök atvinnulífsins hafa komið sér saman um og ætla að leiða verkalýðshreyfinguna í næst? Með teboðum um mikilvægi samstöðu þjóðar um hrikalega stöðu sem er alfarið á ábyrgð þeirra sem eftir sáttinni kalla? Sú kjaralota sem við stöndum frami fyrir verður sú mikilvægasta í áratugi. Vanda þarf til verka og mun reynsla og staðfesta skipta öllu máli ef ekki á illa að fara. Í eftirmálum hrunsins var verkalýðshreyfingin samofin valdablokk stjórnmálanna. Eftir áralöng teboð og vinaleg samtöl með sérhagsmunaöflum og stjórnmálunum gat hreyfingin sig hvergi hreyft án þess að stíga á tærnar á sjálfri sér. Hún lokaði sig af! Á meðan þáverandi ríkisstjórn gerði allt sem í hennar valdi stóð til að þóknast fjármagninu og kröfuhöfum á kostnað almennings, sem endaði með skelfilegum afleiðingum. Hræðslan var slík að enga mótstöðu var að finna innan veggja verkalýðshreyfingarinnar. Fólkið fór í nauðvörn og reis upp, greip potta og pönnur og skundaði á austurvöll, í nauðvörn, því málsvarann var hvergi að finna. Ef einhver saknar þess tíma þegar duglaus og meðvirk verkalýðshreyfingin gekk í hringi með tebolla í annari og blýjant í hinni þá geta þeir tímar auðveldlega komið aftur. Það eru öll viðvörunarljós löngu farin að blikka og því hefur sjaldan verið eins mikilvægt að velja til forystu fólk sem hefur vilja og getu til að veita það aðhald sem til þarf og hefur úthald og staðfestu til að ná árangri. Í þessari baráttu vinnst enginn fullnaðar sigur. Þetta er endalaus barátta, barátta fyrir bættum kjörum og varnarbarátta til að verja þau gildi og réttindi sem þegar eru til staðar og stöðugt er verið að þrengja að. Þetta er barátta gegn óréttlæti, sjálftöku, græðgi og spillingu. Þetta er barátta fyrir daginn í dag og alla daga eftir hann. Þetta er barátta fyrir okkur sjálf, foreldra okkar, börnin okkar, náungan, og komandi kynslóðir. Við stöndum á tímamótum sem samfélag. Kjaraviðræður um langtíma samning hófust formlega þann 19.janúar síðastliðinn, með viðræðum um starfsmenntamálin og hvernig við getum nýtt endurmenntun til að efla félagsfólk okkar á tímum sjálfvirknivæðingar, gervigreindar og tæknibreytinga. Í byrjun febrúar hófum við undirbúning að aðgerðum vegna hárrar verðbólgu og vaxta. Viðræður um aðgerðir vegna stöðunnar á leigumarkaði og vegna hækkandi afborgana húsnæðislána. Vinna við stórátak í uppbyggingu á húsnæðismarkaði, um landið allt, stendur yfir og vinna við að stórauka fjárfestingarheimildir lífeyrissjóða í þeirri uppbyggingu. Nýja húsnæðisfélagið Blær, undir hatti ASÍ og BSRB, mun hefja framkvæmdir nú í mars og verða fyrstu íbúðirnar afhentar næsta vor. VR fjármagnar fyrsta verkefnið og verða fyrstu íbúðirnar eingöngu í boði fyrir félagsfólk VR. Um miðjan mars hefjast svo viðræður um fjarvinnu, 32 stunda vinnuviku og 30 daga orlof. Svo atvinnulýðræði og lýðræðisvæðingu lífeyrissjóðanna, útvíkkun á veikindarétti og svo koll af kolli. Viðræður eru tímasettar út árið út frá kröfugerð sem um 6.000 VR félagar tók þátt í að móta. Hverjum treystir þú til að leiða þetta verkefni? Góð vinna hefur farið fram eftir ASÍ þingið um hvernig vinna eigi úr flókinni stöðu Alþýðusambandsins og gengur sú vinna vel. Vinnufundir hafa verið haldnir og hugmyndir settar fram hvernig virkja megi ASÍ svo það verði öflugra þrýstiafl. Einnig er jákvætt samtal hafið um samflot hreyfingarinnar í þeim kjaraviðræðum sem nú standa yfir. Það er komið að ögurstundu hjá okkur sem samfélag. Næstu ár ráða úrslitum um lífskjör okkar til framtíðar. Vinnan er nú þegar hafin og gengur vel. Staðan er flókin en ekki óyfirstíganleg. Ég óska eftir stuðningi VR félaga til að leiða verkefnið áfram. Ég óska eftir stuðningi til að ná árangri. Kosið er til formanns og stjórnar VR dagana 8. Til 15.mars á vr.is. Höfundur er formaður VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Húsnæðismál Kjaramál Ragnar Þór Ingólfsson Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson Skoðun Skoðun Skoðun Eflum geðheilsu alla daga Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Skoðanagrein – Alþjóðlegi Gigtardaginn: Achieve Your Dreams Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Í liðnum Alþingiskosningum og þeim þarsíðustu, og öllum þar á undan, kepptust stjórnmálaflokkarnir um hylli kjósenda með gylliboðum um sátt og aðgerðir í flestum málaflokkum, sem brenna á þjóðinni hverju sinni. Þjóðarátak um allt og ekkert, gjaldfrjálst þetta og hitt, afnám alls þess versta, og útrýma þessu og hinu. Þjóðarátak í húsnæðismálum, leigubremsu, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, áfnám skerðinga, afnám verðtryggingar, útrýma fátækt, húsnæði sé grunnþörf, sanngjörn auðlindagjöld, auðlind í þjóðareign, réttlátara skattkerfi, nýja stjórnarskrá, aukin jöfnuð.. ég ákvað að stoppa hér. Því listinn er ótæmandi. Það sem öll þessi mál eiga sameiginlegt af loforðalistum stjórnvalda og stjórnmálaflokka vita vonandi flestir. Að þrátt fyrir fögur fyrirheit um bót og betrun í öllu því sem að ofan er talið hefur staðan versnað til muna, ekkert hefur gerst sem hægt er að kalla jákvæð skref, framfarir eða efndir. Staðan versnar bara og versnar því árum saman hefur fjarað undan heilbrigðiskerfinu! Árum saman hefur húsnæðismarkaðurinn verið í molum og leigumarkaðurinn vígvöllur vel vopnum búnum fjárfestum gegn berskjölduðum leigjendum! Árum saman hafa grunnstoðir velferðar verið að molna undan okkur og árum saman hefur ójöfnuður og misskipting aukist. Á sama tíma hafa verið botnlaus veisluhöld hjá ríkasta og valdamesta fólki þjóðarinnar. Og staðan á eftir að verða enn verri ef ekkert verður að gert! Seðlabankastjóri kallaði nýverið eftir Þjóðarsátt og beindi orðum sínum meðal annars til verkalýðshreyfingarinnar. En um hvað ætti sú þjóðarsátt að snúast? Að skera Ríkisvaldið úr snöru sérhagsmunagæslu, vanefnda og aðgerðaleysis? Á þjóðarsáttin að leiðrétta skelfileg hagstjórnarmistök Seðlabankans? Eða á hún að snúast um sátt við orðinn hlut hjá launafólki og almenningi öllum? Orðinn hlut methagnaðar fyrirtækja og ofurlauna forstjóra þeirra? Orðinn hlut bankanna? Orðinn hlut um hærri arðgreiðslur og gjaldskrárhækkanir? Er þetta dulbúin vegferð sem stjórnvöld, Seðlabankinn og Samtök atvinnulífsins hafa komið sér saman um og ætla að leiða verkalýðshreyfinguna í næst? Með teboðum um mikilvægi samstöðu þjóðar um hrikalega stöðu sem er alfarið á ábyrgð þeirra sem eftir sáttinni kalla? Sú kjaralota sem við stöndum frami fyrir verður sú mikilvægasta í áratugi. Vanda þarf til verka og mun reynsla og staðfesta skipta öllu máli ef ekki á illa að fara. Í eftirmálum hrunsins var verkalýðshreyfingin samofin valdablokk stjórnmálanna. Eftir áralöng teboð og vinaleg samtöl með sérhagsmunaöflum og stjórnmálunum gat hreyfingin sig hvergi hreyft án þess að stíga á tærnar á sjálfri sér. Hún lokaði sig af! Á meðan þáverandi ríkisstjórn gerði allt sem í hennar valdi stóð til að þóknast fjármagninu og kröfuhöfum á kostnað almennings, sem endaði með skelfilegum afleiðingum. Hræðslan var slík að enga mótstöðu var að finna innan veggja verkalýðshreyfingarinnar. Fólkið fór í nauðvörn og reis upp, greip potta og pönnur og skundaði á austurvöll, í nauðvörn, því málsvarann var hvergi að finna. Ef einhver saknar þess tíma þegar duglaus og meðvirk verkalýðshreyfingin gekk í hringi með tebolla í annari og blýjant í hinni þá geta þeir tímar auðveldlega komið aftur. Það eru öll viðvörunarljós löngu farin að blikka og því hefur sjaldan verið eins mikilvægt að velja til forystu fólk sem hefur vilja og getu til að veita það aðhald sem til þarf og hefur úthald og staðfestu til að ná árangri. Í þessari baráttu vinnst enginn fullnaðar sigur. Þetta er endalaus barátta, barátta fyrir bættum kjörum og varnarbarátta til að verja þau gildi og réttindi sem þegar eru til staðar og stöðugt er verið að þrengja að. Þetta er barátta gegn óréttlæti, sjálftöku, græðgi og spillingu. Þetta er barátta fyrir daginn í dag og alla daga eftir hann. Þetta er barátta fyrir okkur sjálf, foreldra okkar, börnin okkar, náungan, og komandi kynslóðir. Við stöndum á tímamótum sem samfélag. Kjaraviðræður um langtíma samning hófust formlega þann 19.janúar síðastliðinn, með viðræðum um starfsmenntamálin og hvernig við getum nýtt endurmenntun til að efla félagsfólk okkar á tímum sjálfvirknivæðingar, gervigreindar og tæknibreytinga. Í byrjun febrúar hófum við undirbúning að aðgerðum vegna hárrar verðbólgu og vaxta. Viðræður um aðgerðir vegna stöðunnar á leigumarkaði og vegna hækkandi afborgana húsnæðislána. Vinna við stórátak í uppbyggingu á húsnæðismarkaði, um landið allt, stendur yfir og vinna við að stórauka fjárfestingarheimildir lífeyrissjóða í þeirri uppbyggingu. Nýja húsnæðisfélagið Blær, undir hatti ASÍ og BSRB, mun hefja framkvæmdir nú í mars og verða fyrstu íbúðirnar afhentar næsta vor. VR fjármagnar fyrsta verkefnið og verða fyrstu íbúðirnar eingöngu í boði fyrir félagsfólk VR. Um miðjan mars hefjast svo viðræður um fjarvinnu, 32 stunda vinnuviku og 30 daga orlof. Svo atvinnulýðræði og lýðræðisvæðingu lífeyrissjóðanna, útvíkkun á veikindarétti og svo koll af kolli. Viðræður eru tímasettar út árið út frá kröfugerð sem um 6.000 VR félagar tók þátt í að móta. Hverjum treystir þú til að leiða þetta verkefni? Góð vinna hefur farið fram eftir ASÍ þingið um hvernig vinna eigi úr flókinni stöðu Alþýðusambandsins og gengur sú vinna vel. Vinnufundir hafa verið haldnir og hugmyndir settar fram hvernig virkja megi ASÍ svo það verði öflugra þrýstiafl. Einnig er jákvætt samtal hafið um samflot hreyfingarinnar í þeim kjaraviðræðum sem nú standa yfir. Það er komið að ögurstundu hjá okkur sem samfélag. Næstu ár ráða úrslitum um lífskjör okkar til framtíðar. Vinnan er nú þegar hafin og gengur vel. Staðan er flókin en ekki óyfirstíganleg. Ég óska eftir stuðningi VR félaga til að leiða verkefnið áfram. Ég óska eftir stuðningi til að ná árangri. Kosið er til formanns og stjórnar VR dagana 8. Til 15.mars á vr.is. Höfundur er formaður VR.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun