Vopnahlé strax Sigmar Guðmundsson skrifar 14. desember 2023 14:00 Vopnahlé strax. Í tveimur orðum er þetta krafan sem við öll verðum að halda á lofti. Í tvo mánuði hefur eldi og brennisteini rignt yfir íbúa Gaza. Afleiðingin er sú að um tuttugu þúsund hafa dáið, um helmingurinn börn. Ástandið er óbærilegt og svo alvarlegt að aðalritari Sameinuðu þjóðanna metur stöðuna þannig að heimsfriði sé ógnað og óskaði eftir að öryggisráðið myndi grípa inn í. Þar var neitunarvaldi beitt af Bandaríkjunum, eins og svo oft áður, en allsherjarþingið samþykkti með yfirgnæfandi meirihluta að krefjast vopnahlés. Ísland greiddi að þessu sinni atkvæði með því að hlé yrði gert á stríðinu, auðvitað í þeirri von að hægt sé að koma fólki til aðstoðar. Aðalritari sameinuðu þjóðanna lýsir stöðunni sem ólýsanlegum harmleik. Skortur er á mat, vatni, rafmagni og spítalar eru ekki einu sinni griðastaður fyrir óbreytta borgara. Fyrir fáeinum vikum samþykkti Alþingi ályktun sem var efnislega samhljóða þeirri tillögu sem Viðreisn hafði áður lagt fram. Það var mikilvægt skref, eftir hjásetu Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum skömmu áður. Flokkadrættir voru lagðir til hliðar í þágu málstaðar sem engin á nýta sér til pólitískrar upphafningar. Alþingi talaði einni röddu, eitt örfárra þjóðþinga. Þar voru hryðjuverk Hamas fordæmd og einnig aðgerðir Ísraelsstjórnar í framhaldinu. Þess var krafist að öllum gíslum yrði sleppt og að vopnahléi yrði komið á sem fyrst. Þá var kallað eftir rannsókn á öllum brotum stríðandi aðila á alþjóðalögum og að ríkisstjórnin beiti sér fyrir því að fjármagn fylgi í slíka rannsókn og að bætt verði í það framlag sem Íslendingar láta renna til mannúðaraðstoðar til íbúa Palestínu. Við finnum öll fyrir vanmætti og sorg gagnvart þeirri grimmd og hörku sem hefur birst okkur á liðnum vikum. Blóðbaðið er skelfilegt, hryðjuverk Hamas voru skelfileg mannvonska og sömuleiðis eru heiftarleg viðbrögð Ísraels ekkert annað en skelfileg. Því miður er það svo að þessi áratuga vítahringur ofbeldis og morða mun að öllum halda áfram á meðan Hamas ræður för á Gazaströndinni og á meðan ríkisstjórn Netanjahús er við völd í Ísrael. Langvarandi stríð og átök eru forherðandi. Sá yfirgengilegi hefndarþorsti sem fylgir skilar því einu að illt verður verra og verra. Fórnarlömbin í hildarleiknum eru alltaf óbreyttir borgarar, konur og börn. Það er sorglegt að sjá viðbrögðin við þeirri sjálfsögðu og eðlilegu kröfu um vopnahlé sem kom fram hjá Sameinuðu þjóðunum. Sótt verður áfram til fullnaðarsigurs, segir Netanjahú, þrátt fyrir þrýsting alþjóðasamfélagsins. Utanríkisráðherrann segir að Ísraelsher muni halda áfram aðgerðum sínum, með eða án stuðnings annara þjóða. Þetta ber að fordæma því rétturinn til sjálfsvarnar er ekki takmarkalaus. Skefjalaust ofbeldið verður að stöðva. Það er engin málstaður svo góður eða háheilagur að réttlætanlegt sé að drepa börn í þúsundatali. Og undirokun og kúgun eru heldur ekki rök fyrir því að myrða ungmenni í hundraðatali með köldu blóði sem koma sama á hátíð til að dansa fyrir friði. Til lengri tíma blasir engin augljós lausn við sem gæti fært þessum þjóðum langvarandi frið. Áratuga stríð og átök verða ekki leyst í einu vettvangi. Hér togast á með flóknum hætti, svo litið sé til röksemda beggja þjóða, annars vegar sjálfstæðisbarátta fyrir því að stofna eigið ríki á eigin landsvæði og svo trúarlegt tilkall til sama landsvæðis. Eina leiðin til friðar er að báðar þjóðir eigi sér tilverurétt. Bæði ríkin verða að viðurkenna og sýna í verki að öll mannslíf eru verðmæt, óháð uppruna og þjóðerni. Eina lausnin er að lögð verði niður vopn og að raunverulegur samningsvilji, þar sem virðing eins fyrir rétti hins, er í forgrunni. Það verður engin friður nema undirokun, kúgun, harðræði og hryðjuverkum linni. Það breytist ekkert með áframhaldandi sprengjuregni. Það er auðvelt fyrir okkur Íslendinga að tala fyrir friði. Við erum herlaus þjóð sem á allt undir því að alþjóðalög séu virt. Við verðum öll að hafa í huga, hvaða skoðun sem við annars höfum, að blind hollusta við málstað, sem brýtur á rétti annara, er ekki leiðin fram á við. Við eigum að tala fyrir friði og þrýsta á önnur ríki um að gera slíkt hið sama. Ef vinaþjóðir okkar, voldugar vinaþjóðir, sjá ekki þessi augljósu sannindi þá eigum við segja það hátt og skýrt. Rödd okkar skiptir máli og við eigum að beita henni. Vopnahlé strax er krafan. Almenningur í Palestínu og Ísrael á rétt á því að búa við frið. Við eigum alltaf að standa með óbreyttum borgurum. Höfundur er þingmaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Viðreisn Alþingi Hernaður Ísrael Palestína Sigmar Guðmundsson Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Skoðun Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ámundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Sjá meira
Vopnahlé strax. Í tveimur orðum er þetta krafan sem við öll verðum að halda á lofti. Í tvo mánuði hefur eldi og brennisteini rignt yfir íbúa Gaza. Afleiðingin er sú að um tuttugu þúsund hafa dáið, um helmingurinn börn. Ástandið er óbærilegt og svo alvarlegt að aðalritari Sameinuðu þjóðanna metur stöðuna þannig að heimsfriði sé ógnað og óskaði eftir að öryggisráðið myndi grípa inn í. Þar var neitunarvaldi beitt af Bandaríkjunum, eins og svo oft áður, en allsherjarþingið samþykkti með yfirgnæfandi meirihluta að krefjast vopnahlés. Ísland greiddi að þessu sinni atkvæði með því að hlé yrði gert á stríðinu, auðvitað í þeirri von að hægt sé að koma fólki til aðstoðar. Aðalritari sameinuðu þjóðanna lýsir stöðunni sem ólýsanlegum harmleik. Skortur er á mat, vatni, rafmagni og spítalar eru ekki einu sinni griðastaður fyrir óbreytta borgara. Fyrir fáeinum vikum samþykkti Alþingi ályktun sem var efnislega samhljóða þeirri tillögu sem Viðreisn hafði áður lagt fram. Það var mikilvægt skref, eftir hjásetu Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum skömmu áður. Flokkadrættir voru lagðir til hliðar í þágu málstaðar sem engin á nýta sér til pólitískrar upphafningar. Alþingi talaði einni röddu, eitt örfárra þjóðþinga. Þar voru hryðjuverk Hamas fordæmd og einnig aðgerðir Ísraelsstjórnar í framhaldinu. Þess var krafist að öllum gíslum yrði sleppt og að vopnahléi yrði komið á sem fyrst. Þá var kallað eftir rannsókn á öllum brotum stríðandi aðila á alþjóðalögum og að ríkisstjórnin beiti sér fyrir því að fjármagn fylgi í slíka rannsókn og að bætt verði í það framlag sem Íslendingar láta renna til mannúðaraðstoðar til íbúa Palestínu. Við finnum öll fyrir vanmætti og sorg gagnvart þeirri grimmd og hörku sem hefur birst okkur á liðnum vikum. Blóðbaðið er skelfilegt, hryðjuverk Hamas voru skelfileg mannvonska og sömuleiðis eru heiftarleg viðbrögð Ísraels ekkert annað en skelfileg. Því miður er það svo að þessi áratuga vítahringur ofbeldis og morða mun að öllum halda áfram á meðan Hamas ræður för á Gazaströndinni og á meðan ríkisstjórn Netanjahús er við völd í Ísrael. Langvarandi stríð og átök eru forherðandi. Sá yfirgengilegi hefndarþorsti sem fylgir skilar því einu að illt verður verra og verra. Fórnarlömbin í hildarleiknum eru alltaf óbreyttir borgarar, konur og börn. Það er sorglegt að sjá viðbrögðin við þeirri sjálfsögðu og eðlilegu kröfu um vopnahlé sem kom fram hjá Sameinuðu þjóðunum. Sótt verður áfram til fullnaðarsigurs, segir Netanjahú, þrátt fyrir þrýsting alþjóðasamfélagsins. Utanríkisráðherrann segir að Ísraelsher muni halda áfram aðgerðum sínum, með eða án stuðnings annara þjóða. Þetta ber að fordæma því rétturinn til sjálfsvarnar er ekki takmarkalaus. Skefjalaust ofbeldið verður að stöðva. Það er engin málstaður svo góður eða háheilagur að réttlætanlegt sé að drepa börn í þúsundatali. Og undirokun og kúgun eru heldur ekki rök fyrir því að myrða ungmenni í hundraðatali með köldu blóði sem koma sama á hátíð til að dansa fyrir friði. Til lengri tíma blasir engin augljós lausn við sem gæti fært þessum þjóðum langvarandi frið. Áratuga stríð og átök verða ekki leyst í einu vettvangi. Hér togast á með flóknum hætti, svo litið sé til röksemda beggja þjóða, annars vegar sjálfstæðisbarátta fyrir því að stofna eigið ríki á eigin landsvæði og svo trúarlegt tilkall til sama landsvæðis. Eina leiðin til friðar er að báðar þjóðir eigi sér tilverurétt. Bæði ríkin verða að viðurkenna og sýna í verki að öll mannslíf eru verðmæt, óháð uppruna og þjóðerni. Eina lausnin er að lögð verði niður vopn og að raunverulegur samningsvilji, þar sem virðing eins fyrir rétti hins, er í forgrunni. Það verður engin friður nema undirokun, kúgun, harðræði og hryðjuverkum linni. Það breytist ekkert með áframhaldandi sprengjuregni. Það er auðvelt fyrir okkur Íslendinga að tala fyrir friði. Við erum herlaus þjóð sem á allt undir því að alþjóðalög séu virt. Við verðum öll að hafa í huga, hvaða skoðun sem við annars höfum, að blind hollusta við málstað, sem brýtur á rétti annara, er ekki leiðin fram á við. Við eigum að tala fyrir friði og þrýsta á önnur ríki um að gera slíkt hið sama. Ef vinaþjóðir okkar, voldugar vinaþjóðir, sjá ekki þessi augljósu sannindi þá eigum við segja það hátt og skýrt. Rödd okkar skiptir máli og við eigum að beita henni. Vopnahlé strax er krafan. Almenningur í Palestínu og Ísrael á rétt á því að búa við frið. Við eigum alltaf að standa með óbreyttum borgurum. Höfundur er þingmaður Viðreisnar.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun