Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar 13. maí 2024 08:31 Ég skil vel að þeir sem styðja ríkisstjórnina og vilja jafnframt að forsetambættið sé pólitískt embætti vilji fyrrverandi forsætisráðherra sem forseta. Fyrir okkur hin er það dómgreindarbrestur að ætla henni að sitja beggja megin borðsins, a.m.k. fram á haustið 2025. Það skiptir enginn um hest í miðri á. Hvernig ætlar fyrrverandi forsætiráðherra t.d. að taka á því þegar hennar eigin lagafrumvarp um framsal eignar í sjókvíaeldi til Norðmanna kemur til undirritunar forseta? Margir aðrir frambjóðendanna eru vel greindir og mjög frambærilegir sem sameiningartákn þjóðarinnar. Það er hinsvegar dómgreindarskortur að halda að glóðvolgi pólitíkusinn geti sameinað þjóðina yfirleitt s.s. öryrkja, eldri borgara, innflytjendur eða þá sem basla á leigumarkaði, svo einhverjir séu nefndir. Ekki heldur þau sem vilja íslenskar auðlindir í eigu þjóðarinnar eða þau sem vilja berjast fyrir friði. Árið 2017 sveik forsetaframbjóðandinn kjósendur sína með því að ganga í eina sæng með Sjálfstæðisflokknum. Síðan sveik hún bæði loforð til öryrkja og eldri borgara. Mér hafa að auki ekki hugnast ýmis tilsvör fyrrverandi forsætisráðherra í nýliðnum umræðuþáttum. Fyrrverandi forsætisráðherra var menntamálaráðherra 2009-2013. Í svari við spurningu þáttastjórnanda um hvort hún hafi ekki haft varðveislu íslenskrar tungu í huga þá, svaraði hún því til að innflytjendastraumur hafi þá ekki verið orðin mikill. Við sem höfum unnið að fræðsulstörfum þ.á.m. kennslu íslensku fyrir útlendinga vitum betur og Hagstofan líka. Frá 2002 til 2008 allt að því þrefaldaðist straumur innflytjenda til landsins. En fyrrverandi forsætiráðherra gleymdi alveg að taka á viðvarndi skorti á íslenskukennslu innflytjenda, hvort heldur var barna eða fullroðinna. Sá málflokkur er nú í algerum molum, auk þess sem hún segir ósatt. Annað sem hún gleymdi alveg var að ræða við utanríkisráðherra þegar hann fór utan og greiddi atkvæði með frestun á greiðslum til Palestínuflóttamannahjálpar Sameinuðu Þjóðanna. Eins var þegar Ísland sat hjá í atkvæðagreiðslu SÞ um vopnahlé Ísraela og Hamas, svokallað mannúðarhlé. Það er skrifað á spjöld sögunnar að sem forsætisráðherra hefur forsetaframbjóðandinn stutt þjóðarmorð Ísraela á Gaza með því að fordæma þau ekki, slíta ekki stjórnmálasambandi við Ísrael eða sniðganga vörur þeirra. Í sjónvarpsþætti hnítti fyrrverandi forsætisráðherra í Höllu Hrund og sagði að reynsla af embættisstörfum væri ekki sambærileg við stjórnmálaþátttöku. Og bætti því skröki reyndar við að hún hefði líka reynslu af sauðburði eins og Halla Hrund og Baldur. Þetta kallast hroki. Fyrrverandi forsætisráðherra er ekki sigld, þ.e. hefur ekki búið erlendis, hún á varla erindi austur fyrir Elliðaár nema í kosningaham og hefur heldur veigaminni formlega skólagöngu en flestir keppinautar hennar. Engan hef ég heyrt núna henni því um nasir. Þegar forsetaframbjóðendur voru spurðir um jöfnuð í samfélaginu talaði einn um að sinna öllum jaðarhópum (Baldur) og bætir við að það þurfi að gera íslenskukennslu mun aðgengilegri. Annar segir ójöfnuð of mikinn í samfélaginu (Halla Tómasar). En hvað segir fyrrum forsætisraðherra? Jú, að óvíða sé jafnrétti og velferð jafn mikil og á Íslandi. Rétt eins og bláa höndin sé að mæla fyrir fjárlagafrumvarpi. Það má vera að ofur ríka yfirstéttin á hinum Norðurlöndunum sé stærri en á Íslandi, en jafn víst er að t.d. neðri millistétt í Svíþjóð býr við um 40% betri kjör en sú íslenska svo eitt dæmi sé tekið. Verð á lífsnauðsynjum eru verulega lægra auk þess sem húsnæðismarkaðurinn er allur annar. Loks fá börn sem þarfnast sérúrræða í skólakerfinu viðeigandi þjónustu. Þetta vill fyrrverandi forsætisráðherra sennilega ekki vita. Bilið á milli fátækra og ríkra í íslensku samfélagi hefur aukist í forsætisráðherratíð frambjóðandans. Fyrverandi forsætisráðherra segist ætla að leiða til samtals vegna skautunar í samfélaginu. Samtals Bjarna Ben. og einstæðu móðurinnar sem stendur í biðröð eftir mat hjá Mæðrastyrksnefnd? Samtals fimm barna foreldranna sem vinna fjórfalda vinnu við ræstingar til að sjá fjölskyldunni farborða við Þorstein Má, forstjóra Samherja? Samtals palestínumannsins við Guðbjörgu hjá Ísfélagi Vestmannaeyja? Samtalsins ”stétt með stétt”? Sem er gamalt slagorð frjálshyggjunnar. Rétt er að yrði hún forseti eykur það á skautun í þjóðfélaginu vegna pólitískrar fortíðar hennar. Í nýlegu viðtali á Vísi nefnir fyrrum forsætisráðherra hvorki jöfnuð eða jafnrétti sem mikilvægt gildi, heldur lýðræði, mannréttindi og réttarríki. Hún er búin að steingleyma jöfnuði og jafnrétti, ef hún hefur einhverntíman staðið fyrir þau gildi. Hversu “greind” á bókina sem fyrrum forsætisráðherra þykir vera, þá breytir það því ekki að framboð hennar til forseta Íslands er veruleikafyrrt og móðgun við a.m.k. helming almennings í landinu. Hún getur aldrei orðið sameiningartákn. Orð og gjörðír hennar hafa nú þegar talað. Aðrir frambærilegir frambjóðendur eru margir. Mjög stórum hluta þjóðarinnar misbýður forsetaframboði fyrrverandi forætisráðherra. Í besta falli má kalla framboðið rörsýn þeirrar sem lifa í búbblu valdsins. Fáir kunna hins vegar við að segja það opinberlega. Við munum kjósa okkur forseta sem er sameiningartákn þjóðarinnar, við eigum ekki að endurkjósa núverandi ríkisstjórn. Hvers vegna býður mjög umdeildur pólitíkus sig fram til forseta? Hver er tilgangurinn? Höfundur er kennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Ég skil vel að þeir sem styðja ríkisstjórnina og vilja jafnframt að forsetambættið sé pólitískt embætti vilji fyrrverandi forsætisráðherra sem forseta. Fyrir okkur hin er það dómgreindarbrestur að ætla henni að sitja beggja megin borðsins, a.m.k. fram á haustið 2025. Það skiptir enginn um hest í miðri á. Hvernig ætlar fyrrverandi forsætiráðherra t.d. að taka á því þegar hennar eigin lagafrumvarp um framsal eignar í sjókvíaeldi til Norðmanna kemur til undirritunar forseta? Margir aðrir frambjóðendanna eru vel greindir og mjög frambærilegir sem sameiningartákn þjóðarinnar. Það er hinsvegar dómgreindarskortur að halda að glóðvolgi pólitíkusinn geti sameinað þjóðina yfirleitt s.s. öryrkja, eldri borgara, innflytjendur eða þá sem basla á leigumarkaði, svo einhverjir séu nefndir. Ekki heldur þau sem vilja íslenskar auðlindir í eigu þjóðarinnar eða þau sem vilja berjast fyrir friði. Árið 2017 sveik forsetaframbjóðandinn kjósendur sína með því að ganga í eina sæng með Sjálfstæðisflokknum. Síðan sveik hún bæði loforð til öryrkja og eldri borgara. Mér hafa að auki ekki hugnast ýmis tilsvör fyrrverandi forsætisráðherra í nýliðnum umræðuþáttum. Fyrrverandi forsætisráðherra var menntamálaráðherra 2009-2013. Í svari við spurningu þáttastjórnanda um hvort hún hafi ekki haft varðveislu íslenskrar tungu í huga þá, svaraði hún því til að innflytjendastraumur hafi þá ekki verið orðin mikill. Við sem höfum unnið að fræðsulstörfum þ.á.m. kennslu íslensku fyrir útlendinga vitum betur og Hagstofan líka. Frá 2002 til 2008 allt að því þrefaldaðist straumur innflytjenda til landsins. En fyrrverandi forsætiráðherra gleymdi alveg að taka á viðvarndi skorti á íslenskukennslu innflytjenda, hvort heldur var barna eða fullroðinna. Sá málflokkur er nú í algerum molum, auk þess sem hún segir ósatt. Annað sem hún gleymdi alveg var að ræða við utanríkisráðherra þegar hann fór utan og greiddi atkvæði með frestun á greiðslum til Palestínuflóttamannahjálpar Sameinuðu Þjóðanna. Eins var þegar Ísland sat hjá í atkvæðagreiðslu SÞ um vopnahlé Ísraela og Hamas, svokallað mannúðarhlé. Það er skrifað á spjöld sögunnar að sem forsætisráðherra hefur forsetaframbjóðandinn stutt þjóðarmorð Ísraela á Gaza með því að fordæma þau ekki, slíta ekki stjórnmálasambandi við Ísrael eða sniðganga vörur þeirra. Í sjónvarpsþætti hnítti fyrrverandi forsætisráðherra í Höllu Hrund og sagði að reynsla af embættisstörfum væri ekki sambærileg við stjórnmálaþátttöku. Og bætti því skröki reyndar við að hún hefði líka reynslu af sauðburði eins og Halla Hrund og Baldur. Þetta kallast hroki. Fyrrverandi forsætisráðherra er ekki sigld, þ.e. hefur ekki búið erlendis, hún á varla erindi austur fyrir Elliðaár nema í kosningaham og hefur heldur veigaminni formlega skólagöngu en flestir keppinautar hennar. Engan hef ég heyrt núna henni því um nasir. Þegar forsetaframbjóðendur voru spurðir um jöfnuð í samfélaginu talaði einn um að sinna öllum jaðarhópum (Baldur) og bætir við að það þurfi að gera íslenskukennslu mun aðgengilegri. Annar segir ójöfnuð of mikinn í samfélaginu (Halla Tómasar). En hvað segir fyrrum forsætisraðherra? Jú, að óvíða sé jafnrétti og velferð jafn mikil og á Íslandi. Rétt eins og bláa höndin sé að mæla fyrir fjárlagafrumvarpi. Það má vera að ofur ríka yfirstéttin á hinum Norðurlöndunum sé stærri en á Íslandi, en jafn víst er að t.d. neðri millistétt í Svíþjóð býr við um 40% betri kjör en sú íslenska svo eitt dæmi sé tekið. Verð á lífsnauðsynjum eru verulega lægra auk þess sem húsnæðismarkaðurinn er allur annar. Loks fá börn sem þarfnast sérúrræða í skólakerfinu viðeigandi þjónustu. Þetta vill fyrrverandi forsætisráðherra sennilega ekki vita. Bilið á milli fátækra og ríkra í íslensku samfélagi hefur aukist í forsætisráðherratíð frambjóðandans. Fyrverandi forsætisráðherra segist ætla að leiða til samtals vegna skautunar í samfélaginu. Samtals Bjarna Ben. og einstæðu móðurinnar sem stendur í biðröð eftir mat hjá Mæðrastyrksnefnd? Samtals fimm barna foreldranna sem vinna fjórfalda vinnu við ræstingar til að sjá fjölskyldunni farborða við Þorstein Má, forstjóra Samherja? Samtals palestínumannsins við Guðbjörgu hjá Ísfélagi Vestmannaeyja? Samtalsins ”stétt með stétt”? Sem er gamalt slagorð frjálshyggjunnar. Rétt er að yrði hún forseti eykur það á skautun í þjóðfélaginu vegna pólitískrar fortíðar hennar. Í nýlegu viðtali á Vísi nefnir fyrrum forsætisráðherra hvorki jöfnuð eða jafnrétti sem mikilvægt gildi, heldur lýðræði, mannréttindi og réttarríki. Hún er búin að steingleyma jöfnuði og jafnrétti, ef hún hefur einhverntíman staðið fyrir þau gildi. Hversu “greind” á bókina sem fyrrum forsætisráðherra þykir vera, þá breytir það því ekki að framboð hennar til forseta Íslands er veruleikafyrrt og móðgun við a.m.k. helming almennings í landinu. Hún getur aldrei orðið sameiningartákn. Orð og gjörðír hennar hafa nú þegar talað. Aðrir frambærilegir frambjóðendur eru margir. Mjög stórum hluta þjóðarinnar misbýður forsetaframboði fyrrverandi forætisráðherra. Í besta falli má kalla framboðið rörsýn þeirrar sem lifa í búbblu valdsins. Fáir kunna hins vegar við að segja það opinberlega. Við munum kjósa okkur forseta sem er sameiningartákn þjóðarinnar, við eigum ekki að endurkjósa núverandi ríkisstjórn. Hvers vegna býður mjög umdeildur pólitíkus sig fram til forseta? Hver er tilgangurinn? Höfundur er kennari.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun