HA ég Hr. ráðherra? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar 31. janúar 2025 12:00 Fangelsismál eru flókin og snerta mörg svið samfélagsins. Þess vegna er nauðsynlegt að hlutverk og ábyrgð hinna ýmissa ráðuneyta sem að fangelsismálum koma séu sérlega vel tilgreind og skýr. Allt of lengi hefur lítil sem engin samvinna og samstarf verið á milli ráðuneyta því málefni fanga hafa aldrei þótt „atkvæðaskapandi“. Á sama tíma er það krafan úr samfélaginu að fangavist skuli bera árangur, að mannréttindi fanga verði virt og tryggð, lýðheilsa þeirra bætt og endurhæfing sé nauðsynleg til þess að stuðla að farsælli aðlögun að samfélaginu að nýju. Það getur verið áskorun fyrir félagasamtök eins og okkur að þurfa að byrja upp á nýtt að kynna okkur, fyrir hvað við stöndum og hvað sé brýnast í málaflokknum, í hvert skipti sem ný ríkisstjórn tekur við völdum og ég tala nú ekki um eins og þann óstöðuleika sem hefur verið í dómsmálaráðuneytinu síðasta áratuginn. En hvaða ráðuneyti ætti að bera endanlega ábyrgð þegar kemur að fangelsismálum. Lítum á stöðuna. Fjögur ráðuneyti koma aðallega að málaflokknum í dag: Dómsmálaráðuneytið: Lagalegur rammi, öryggi samfélagsins og fangelsiskerfið Heilbrigðisráðuneytið: Lýðheilsa, geðheilsa og heilbrigðisþjónusta fanga Félagsmálaráðuneytið: Félagsleg endurhæfing, aðlögun að samfélaginu og stuðningsþjónusta Menntamálaráðuneytið: Menntun, starfsþjálfun, verknám og málefni barna fanga Við hjá Afstöðu höfum ávallt lagt áherslu á að fangar séu fyrst og fremst einstaklingar með mannréttindi, líkt og hverjir aðrir samfélagsþegnar. Fangar eiga rétt á heilbrigðisþjónustu og annarri þjónustu á sömu forsendum og aðrir. Við höfum einnig séð hversu mikilvægt það er að mæta félagslegum þörfum þeirra í því skyni að draga úr endurteknum afbrotum og stuðla að raunverulegri endurhæfingu. Dómsmálaráðuneytið: Grunnstoð fangelsismála – en nægir það? Hefðbundin hlutverkaskipan gerir ráð fyrir að dómsmálaráðuneytið hafi yfirumsjón með málefnum fanga, vegna þess að fangelsiskerfið er hluti af refsivörslu. Ráðuneytið sér um framkvæmd refsinga í samræmi við lög og hefur það hlutverk að tryggja öryggi samfélagsins með því að loka afbrotamenn inni og stuðla að betrun þeirra. Þrátt fyrir mikilvægi þessa hlutverks einskorðast það við lagalegar og refsiverðar hliðar fangelsismála. Ef aðeins er horft til refsivörslunnar án þess að taka tillit til heildrænnar endurhæfingar fanga er hætta á því að öryggi verði aðeins tryggt til skamms tíma. Endurtekning brota verður að hluta til vegna ófullnægjandi stuðnings við þá einstaklinga sem ljúka afplánun. Þess vegna er nauðsynlegt að viðurkenna hlutverk annarra ráðuneyta sem geta stutt betur við endurhæfingu og samfélagsþátttöku fanga. Heilbrigðisráðuneytið: Lífsnauðsynlegur stuðningur við lýðheilsu fanga Heilbrigðisráðuneytið ætti að gegna lykilhlutverki í málefnum fanga vegna þess að lýðheilsa og geðheilsa eru grundvallarforsendur fyrir farsælli afplánun og endurhæfingu. Stór hluti fanga glímir við alvarleg líkamleg og andleg heilsufarsvandamál og þarfnast faglegrar meðferðar. Sérstaklega má nefna að geðheilsa fanga er oft verulega skert og við hjá Afstöðu höfum séð hvernig góð heilbrigðisþjónusta getur verið lykillinn að því að fangar komist aftur út í samfélagið á heilbrigðan hátt. Í okkar starfi, þar sem jafningjastuðningur hefur skipt sköpum, hefur komið í ljós hversu mikilvægt það er að fangar fái stuðning frá þeim sem hafa áður gengið í gegnum sömu erfiðleika. Vettvangsteymi okkar, sem saman stendur af fyrrum dómþolum sem nú starfa við endurhæfingu og ráðgjöf, hefur sparað stjórnvöldum mikla fjármuni. Það hefur dregið úr kostnaði við heilbrigðisþjónustu, samfélagsþjónustu og endurkomu í fangelsi, þar sem markviss stuðningur hefur dregið úr afbrotum og aukið samfélagslega aðlögun. Félagsmálaráðuneytið: Félagsleg og samfélagsleg aðlögun Eftir afplánun þarf viðeigandi félagslegur stuðningur að vera til staðar til að draga úr endurkomu fanga í fangelsi. Félagsmálaráðuneytið gegnir mikilvægu hlutverki í þessu ferli, þar sem það hefur umsjón með málefnum eins og húsnæði, atvinnuleit og félagslegri ráðgjöf. Endurhæfing er lykilatriði fyrir sjálfbæra samfélagsþátttöku og það er hlutverk félagsmálaráðuneytisins að tryggja að fangar fái þann stuðning sem þeir þurfa. Mennta og barnamálaráðuneytið: Endurhæfing og almenn menntun Mennta og barnamálaráðuneytið ætti alltaf að taka þátt í þessari heildrænu nálgun. Menntun er lykilþáttur í endurhæfingu og aðlögun að samfélaginu. Með því að veita föngum aðgang að menntun og starfsþjálfun á meðan á afplánun stendur má styrkja getu þeirra til að finna sér störf eftir fangelsisvist, og þannig stuðla að betri framtíð. Afstaða hefur einnig verið í fararbroddi með því að veita fötluðum föngum, hinsegin og öðrum jaðarsettum hópum félagslegan stuðning og ráðgjöf. Þetta hefur skilað sér í betri aðlögun að samfélaginu og bættum lífsgæðum, ekki aðeins fyrir fangana sjálfa, heldur einnig fyrir samfélagið í heild sinni. Að blanda saman ráðuneytum og jafningjastuðningi Til að tryggja heildstæða umsjón með málefnum fanga þarf náið samstarf milli ráðuneytanna vegna þess að fangar eru fyrst og fremst einstaklingar sem þurfa fjölþættan stuðning. Þeir þurfa öryggi, heilbrigðisþjónustu og félagslegan stuðning. Afstaða hefur sýnt fram á hversu mikilvægur þáttur jafningjastuðningur er í þessu ferli. Með vettvangsteyminu okkar höfum við ekki aðeins hjálpað fyrrverandi föngum að finna tilgang og leið út úr fangelsiskerfinu heldur einnig sparað stjórnvöldum verulegar fjárhæðir. Starfið hefur skilað sér í betri heilsu fanga, lækkandi endurkomutíðni og betri samfélagslegri aðlögun. Niðurstaðan er heildræn nálgun og mikilvægi samstarfs allra viðkomandi hagaðila. En við teljum þó að hér vanti inn tvö ráðuneyti í pakkann. Fyrsta er að það vantar fjármagn og í raun er ekkert hægt að gera án þess. Staðan hefur verið slæm fjárhagslega og í raun höfum við aldrei haft ráðherra sem vill og brennur fyrir breytingum á málaflokknum. Fjármálaráðneytið myndi tryggja að hægt sé að vinna þessa vinnu enda þó að það þurfi í upphafi nýrrar stefnu í málaflokknum að auka útgjöld til málaflokksins þá mun fjármálaráðuneytið sjá mjög fljótt sparnaðinn í mörgum málaflokkum sem tengjast fangelsismálum. Samstarf við ráðuneyti fjármála er því mjög mikilvægt og jafnvel við beint við fjárlaganefnd alþingis. Seinna ráðuneytið sem vantar inn í þessa upptalningu, og kannski mikilvægasta, er forsætisráðuneytið. Sökum þess að svona mörg ráðuneyti koma að einum málaflokki og ekki hefur tekist að fá þessi ráðuneyti til að sinna sínum lögbundnu hlutverkum þá vantar verkstjóra sem er yfirsýn og samþættingu. Við hjá Afstöðu teljum nauðsynlegt að forsætisráðuneytið taki yfir yfirumsjón fangelsismála og starfræki nefnd þvert á ráðuneytin til þess að eftirlit og framkvæmd verði eins og best verður á kosið. Nefnd forsætisráðuneytisins myndi jafnframt hafa önnur verkefni, til dæmis að taka fyrir allar kærur sem berast vegna fangelsismála, breytingar á lögum og reglugerðum, byggingu eða endurnýjun fangelsa, eftirlit með fangelsum og föngum, mótun heildarstefnu í fangelsismálum ásamt því að sjá um nýtt skilorðseftirlit sem er hugmynd sem bæði Afstaða, Vernd og Fangelsismálstofnun hafa verið að viðra og munu skýra betur frá á næstunni. Þar myndi þá líka haldast inni þekking á málaflokknum sem er af afar skornum skammti til hér á landi og hagaðilar þyrftu ekki að hafa öndina í hálsinum yfir hver verður nýr ráðherra málaflokksins og að alltaf þurfi að byrja upp á nýtt að kynna og fræða ráðuneytin. Málefni fanga eru of flókin og víðtæk og eins og staðan er í dag þá virðist eitt ráðuneyti bera ábyrgð en verkefnum engu að síður skipt á milli fleiri ráðuneyta. Það gengur ekki lengur. Samstarf milli ráðuneyta er lykilatriði til að tryggja að fangar fái heildstæða þjónustu, mannréttindi þeirra séu virt og þeir fái tækifæri til betrunar og endurhæfingar. Þá er nauðsynlegt að fjárveitingavaldið verði með og að yfirstjórn málaflokksins verði hjá forsætisráðuneytinu. Fangelsiskerfið verður að stuðla að endurkomu fanga til samfélagsins sem heilbrigðir og ábyrgir einstaklingar. Einhver verður að að taka stjórnina og ekki lengur hægt að segja: „Ha ég, eigum við að gera þetta?“ Við hjá Afstöðu erum reiðubúin að leggja okkar af mörkum til þess að ná þessum markmiðum, með áframhaldandi starfsemi vettvangsteymisins okkar og jafningjastuðningi sem hefur reynst áhrifaríkt ásamt þeirri áratuga reynslu okkar í málaflokknum sem hefur hefur haldið umræðunni um málaflokkinn á lofti í samfélaginu síðasta áratug. Með samstarfi og heildstæðri nálgun er mögulegt að tryggja betra samfélag fyrir alla. Höfundur er formaður Afstöðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Ingi Þóroddsson Fangelsismál Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Fangelsismál eru flókin og snerta mörg svið samfélagsins. Þess vegna er nauðsynlegt að hlutverk og ábyrgð hinna ýmissa ráðuneyta sem að fangelsismálum koma séu sérlega vel tilgreind og skýr. Allt of lengi hefur lítil sem engin samvinna og samstarf verið á milli ráðuneyta því málefni fanga hafa aldrei þótt „atkvæðaskapandi“. Á sama tíma er það krafan úr samfélaginu að fangavist skuli bera árangur, að mannréttindi fanga verði virt og tryggð, lýðheilsa þeirra bætt og endurhæfing sé nauðsynleg til þess að stuðla að farsælli aðlögun að samfélaginu að nýju. Það getur verið áskorun fyrir félagasamtök eins og okkur að þurfa að byrja upp á nýtt að kynna okkur, fyrir hvað við stöndum og hvað sé brýnast í málaflokknum, í hvert skipti sem ný ríkisstjórn tekur við völdum og ég tala nú ekki um eins og þann óstöðuleika sem hefur verið í dómsmálaráðuneytinu síðasta áratuginn. En hvaða ráðuneyti ætti að bera endanlega ábyrgð þegar kemur að fangelsismálum. Lítum á stöðuna. Fjögur ráðuneyti koma aðallega að málaflokknum í dag: Dómsmálaráðuneytið: Lagalegur rammi, öryggi samfélagsins og fangelsiskerfið Heilbrigðisráðuneytið: Lýðheilsa, geðheilsa og heilbrigðisþjónusta fanga Félagsmálaráðuneytið: Félagsleg endurhæfing, aðlögun að samfélaginu og stuðningsþjónusta Menntamálaráðuneytið: Menntun, starfsþjálfun, verknám og málefni barna fanga Við hjá Afstöðu höfum ávallt lagt áherslu á að fangar séu fyrst og fremst einstaklingar með mannréttindi, líkt og hverjir aðrir samfélagsþegnar. Fangar eiga rétt á heilbrigðisþjónustu og annarri þjónustu á sömu forsendum og aðrir. Við höfum einnig séð hversu mikilvægt það er að mæta félagslegum þörfum þeirra í því skyni að draga úr endurteknum afbrotum og stuðla að raunverulegri endurhæfingu. Dómsmálaráðuneytið: Grunnstoð fangelsismála – en nægir það? Hefðbundin hlutverkaskipan gerir ráð fyrir að dómsmálaráðuneytið hafi yfirumsjón með málefnum fanga, vegna þess að fangelsiskerfið er hluti af refsivörslu. Ráðuneytið sér um framkvæmd refsinga í samræmi við lög og hefur það hlutverk að tryggja öryggi samfélagsins með því að loka afbrotamenn inni og stuðla að betrun þeirra. Þrátt fyrir mikilvægi þessa hlutverks einskorðast það við lagalegar og refsiverðar hliðar fangelsismála. Ef aðeins er horft til refsivörslunnar án þess að taka tillit til heildrænnar endurhæfingar fanga er hætta á því að öryggi verði aðeins tryggt til skamms tíma. Endurtekning brota verður að hluta til vegna ófullnægjandi stuðnings við þá einstaklinga sem ljúka afplánun. Þess vegna er nauðsynlegt að viðurkenna hlutverk annarra ráðuneyta sem geta stutt betur við endurhæfingu og samfélagsþátttöku fanga. Heilbrigðisráðuneytið: Lífsnauðsynlegur stuðningur við lýðheilsu fanga Heilbrigðisráðuneytið ætti að gegna lykilhlutverki í málefnum fanga vegna þess að lýðheilsa og geðheilsa eru grundvallarforsendur fyrir farsælli afplánun og endurhæfingu. Stór hluti fanga glímir við alvarleg líkamleg og andleg heilsufarsvandamál og þarfnast faglegrar meðferðar. Sérstaklega má nefna að geðheilsa fanga er oft verulega skert og við hjá Afstöðu höfum séð hvernig góð heilbrigðisþjónusta getur verið lykillinn að því að fangar komist aftur út í samfélagið á heilbrigðan hátt. Í okkar starfi, þar sem jafningjastuðningur hefur skipt sköpum, hefur komið í ljós hversu mikilvægt það er að fangar fái stuðning frá þeim sem hafa áður gengið í gegnum sömu erfiðleika. Vettvangsteymi okkar, sem saman stendur af fyrrum dómþolum sem nú starfa við endurhæfingu og ráðgjöf, hefur sparað stjórnvöldum mikla fjármuni. Það hefur dregið úr kostnaði við heilbrigðisþjónustu, samfélagsþjónustu og endurkomu í fangelsi, þar sem markviss stuðningur hefur dregið úr afbrotum og aukið samfélagslega aðlögun. Félagsmálaráðuneytið: Félagsleg og samfélagsleg aðlögun Eftir afplánun þarf viðeigandi félagslegur stuðningur að vera til staðar til að draga úr endurkomu fanga í fangelsi. Félagsmálaráðuneytið gegnir mikilvægu hlutverki í þessu ferli, þar sem það hefur umsjón með málefnum eins og húsnæði, atvinnuleit og félagslegri ráðgjöf. Endurhæfing er lykilatriði fyrir sjálfbæra samfélagsþátttöku og það er hlutverk félagsmálaráðuneytisins að tryggja að fangar fái þann stuðning sem þeir þurfa. Mennta og barnamálaráðuneytið: Endurhæfing og almenn menntun Mennta og barnamálaráðuneytið ætti alltaf að taka þátt í þessari heildrænu nálgun. Menntun er lykilþáttur í endurhæfingu og aðlögun að samfélaginu. Með því að veita föngum aðgang að menntun og starfsþjálfun á meðan á afplánun stendur má styrkja getu þeirra til að finna sér störf eftir fangelsisvist, og þannig stuðla að betri framtíð. Afstaða hefur einnig verið í fararbroddi með því að veita fötluðum föngum, hinsegin og öðrum jaðarsettum hópum félagslegan stuðning og ráðgjöf. Þetta hefur skilað sér í betri aðlögun að samfélaginu og bættum lífsgæðum, ekki aðeins fyrir fangana sjálfa, heldur einnig fyrir samfélagið í heild sinni. Að blanda saman ráðuneytum og jafningjastuðningi Til að tryggja heildstæða umsjón með málefnum fanga þarf náið samstarf milli ráðuneytanna vegna þess að fangar eru fyrst og fremst einstaklingar sem þurfa fjölþættan stuðning. Þeir þurfa öryggi, heilbrigðisþjónustu og félagslegan stuðning. Afstaða hefur sýnt fram á hversu mikilvægur þáttur jafningjastuðningur er í þessu ferli. Með vettvangsteyminu okkar höfum við ekki aðeins hjálpað fyrrverandi föngum að finna tilgang og leið út úr fangelsiskerfinu heldur einnig sparað stjórnvöldum verulegar fjárhæðir. Starfið hefur skilað sér í betri heilsu fanga, lækkandi endurkomutíðni og betri samfélagslegri aðlögun. Niðurstaðan er heildræn nálgun og mikilvægi samstarfs allra viðkomandi hagaðila. En við teljum þó að hér vanti inn tvö ráðuneyti í pakkann. Fyrsta er að það vantar fjármagn og í raun er ekkert hægt að gera án þess. Staðan hefur verið slæm fjárhagslega og í raun höfum við aldrei haft ráðherra sem vill og brennur fyrir breytingum á málaflokknum. Fjármálaráðneytið myndi tryggja að hægt sé að vinna þessa vinnu enda þó að það þurfi í upphafi nýrrar stefnu í málaflokknum að auka útgjöld til málaflokksins þá mun fjármálaráðuneytið sjá mjög fljótt sparnaðinn í mörgum málaflokkum sem tengjast fangelsismálum. Samstarf við ráðuneyti fjármála er því mjög mikilvægt og jafnvel við beint við fjárlaganefnd alþingis. Seinna ráðuneytið sem vantar inn í þessa upptalningu, og kannski mikilvægasta, er forsætisráðuneytið. Sökum þess að svona mörg ráðuneyti koma að einum málaflokki og ekki hefur tekist að fá þessi ráðuneyti til að sinna sínum lögbundnu hlutverkum þá vantar verkstjóra sem er yfirsýn og samþættingu. Við hjá Afstöðu teljum nauðsynlegt að forsætisráðuneytið taki yfir yfirumsjón fangelsismála og starfræki nefnd þvert á ráðuneytin til þess að eftirlit og framkvæmd verði eins og best verður á kosið. Nefnd forsætisráðuneytisins myndi jafnframt hafa önnur verkefni, til dæmis að taka fyrir allar kærur sem berast vegna fangelsismála, breytingar á lögum og reglugerðum, byggingu eða endurnýjun fangelsa, eftirlit með fangelsum og föngum, mótun heildarstefnu í fangelsismálum ásamt því að sjá um nýtt skilorðseftirlit sem er hugmynd sem bæði Afstaða, Vernd og Fangelsismálstofnun hafa verið að viðra og munu skýra betur frá á næstunni. Þar myndi þá líka haldast inni þekking á málaflokknum sem er af afar skornum skammti til hér á landi og hagaðilar þyrftu ekki að hafa öndina í hálsinum yfir hver verður nýr ráðherra málaflokksins og að alltaf þurfi að byrja upp á nýtt að kynna og fræða ráðuneytin. Málefni fanga eru of flókin og víðtæk og eins og staðan er í dag þá virðist eitt ráðuneyti bera ábyrgð en verkefnum engu að síður skipt á milli fleiri ráðuneyta. Það gengur ekki lengur. Samstarf milli ráðuneyta er lykilatriði til að tryggja að fangar fái heildstæða þjónustu, mannréttindi þeirra séu virt og þeir fái tækifæri til betrunar og endurhæfingar. Þá er nauðsynlegt að fjárveitingavaldið verði með og að yfirstjórn málaflokksins verði hjá forsætisráðuneytinu. Fangelsiskerfið verður að stuðla að endurkomu fanga til samfélagsins sem heilbrigðir og ábyrgir einstaklingar. Einhver verður að að taka stjórnina og ekki lengur hægt að segja: „Ha ég, eigum við að gera þetta?“ Við hjá Afstöðu erum reiðubúin að leggja okkar af mörkum til þess að ná þessum markmiðum, með áframhaldandi starfsemi vettvangsteymisins okkar og jafningjastuðningi sem hefur reynst áhrifaríkt ásamt þeirri áratuga reynslu okkar í málaflokknum sem hefur hefur haldið umræðunni um málaflokkinn á lofti í samfélaginu síðasta áratug. Með samstarfi og heildstæðri nálgun er mögulegt að tryggja betra samfélag fyrir alla. Höfundur er formaður Afstöðu.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun