A Genuinely Inclusive University Giti Chandra skrifar 23. mars 2025 07:03 Magnús Karl Magnússon and I had our first conversation about the University of Iceland as a genuinely inclusive space when I approached him early last year with regard to a project I was doing. Those conversations intensified when he reached out to me a few months ago because of my work in connection with gender equality and decolonizing higher education. I was impressed by his willingness to connect to people working in areas other than his own. As our discussion has progressed, I have seen how integral these concerns are to his vision of the University, its role and its internal organization. The many, extensive, conversations have ranged over a wide array of issues that have focused on the changing demographics of the University of Iceland how the now 15-20% of foreign-origin students, faculty, and administrative and service staff experience HI. Along with colleagues, we have discussed the evolving challenges of the classroom in terms of curricula, pedagogy, and interpersonal dynamics, and thought extensively about how the different origins of students and faculty impact the process of learning that is central to the University. We have looked at the ways in which the University space can be made even more accessible to people with different physical and intellectual needs. In all of these, Magnús has listened attentively, spoken to each issue with knowledge and compassion, taken suggestions seriously, and thought of solutions and innovative approaches to each issue raised. I am convinced that Magnús is deeply serious about the need to improve the University as an inclusive space for everyone. From developing the idea of a committee comprising students, faculty, and administrative staff that would look into the social and ethical aspects of the University’s investments and collaborations and advise the rector on these concerns, to the overhauling of the sexual harassment complaints mechanism so that it is more effective and accessible, to making University websites more accessible for the neuro-divergent, he recognizes that nurturing diversity will make our University stronger in every respect. Magnús has demonstrated a practical knowledge of how the University is run, how it can rise to ever-changing challenges of finances, political situations, and solidarity-building, and what the position of the rector can do to institute systemic, structural, change. He has been thinking about and advocating for the University publicly for decades now, which is amply evident in this kind of careful, practice-based, attention to the University’s running and a genuine investment in its place in society. This investment can be seen in the fact that I was only one among hundreds of students, administrators, and faculty with whom he has had similar conversations over the last many months. Anyone similarly invested will appreciate the value of Magnús as rector. Höfundur er fræðimaður við Háskóla Íslands (Associate Professor at the University of Iceland). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rektorskjör við Háskóla Íslands Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Skoðun Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Sjá meira
Magnús Karl Magnússon and I had our first conversation about the University of Iceland as a genuinely inclusive space when I approached him early last year with regard to a project I was doing. Those conversations intensified when he reached out to me a few months ago because of my work in connection with gender equality and decolonizing higher education. I was impressed by his willingness to connect to people working in areas other than his own. As our discussion has progressed, I have seen how integral these concerns are to his vision of the University, its role and its internal organization. The many, extensive, conversations have ranged over a wide array of issues that have focused on the changing demographics of the University of Iceland how the now 15-20% of foreign-origin students, faculty, and administrative and service staff experience HI. Along with colleagues, we have discussed the evolving challenges of the classroom in terms of curricula, pedagogy, and interpersonal dynamics, and thought extensively about how the different origins of students and faculty impact the process of learning that is central to the University. We have looked at the ways in which the University space can be made even more accessible to people with different physical and intellectual needs. In all of these, Magnús has listened attentively, spoken to each issue with knowledge and compassion, taken suggestions seriously, and thought of solutions and innovative approaches to each issue raised. I am convinced that Magnús is deeply serious about the need to improve the University as an inclusive space for everyone. From developing the idea of a committee comprising students, faculty, and administrative staff that would look into the social and ethical aspects of the University’s investments and collaborations and advise the rector on these concerns, to the overhauling of the sexual harassment complaints mechanism so that it is more effective and accessible, to making University websites more accessible for the neuro-divergent, he recognizes that nurturing diversity will make our University stronger in every respect. Magnús has demonstrated a practical knowledge of how the University is run, how it can rise to ever-changing challenges of finances, political situations, and solidarity-building, and what the position of the rector can do to institute systemic, structural, change. He has been thinking about and advocating for the University publicly for decades now, which is amply evident in this kind of careful, practice-based, attention to the University’s running and a genuine investment in its place in society. This investment can be seen in the fact that I was only one among hundreds of students, administrators, and faculty with whom he has had similar conversations over the last many months. Anyone similarly invested will appreciate the value of Magnús as rector. Höfundur er fræðimaður við Háskóla Íslands (Associate Professor at the University of Iceland).
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun