Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar 15. apríl 2025 08:00 Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni Kvikmyndaskóla Íslands Mest lesið Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Sjá meira
Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar.
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar