Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar 15. apríl 2025 08:00 Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni Kvikmyndaskóla Íslands Mest lesið Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Kjósið reið og óupplýst! Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Þrjú slys á sama stað en svarið er: Það er allt í lagi hér! Róbert Ragnarsson Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson Skoðun Skoðun Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason skrifar Skoðun Þrjú slys á sama stað en svarið er: Það er allt í lagi hér! Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar Skoðun Kjósið reið og óupplýst! Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Ekkert barn á Íslandi á að búa við fátækt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hundrað doktorsgráður Ólafur Eysteinn Sigurjónsson skrifar Skoðun EES: ekki slagorð — heldur réttindi Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Að þjóna íþróttum Rögnvaldur Hreiðarsson skrifar Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir skrifar Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Ísland, öryggi og almennur viðbúnaður Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Leysum húsnæðisvandann Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Hugleiðing um jól, fæðingu Krists og inngilding á Íslandi Nicole Leigh Mosty skrifar Skoðun Betri en við höldum Hjálmar Gíslason skrifar Skoðun Draumurinn um ESB-samning er uppgjöf – Ekki fórna framtíðinni fyrir falsöryggi Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Setjum við Ísland í fyrsta sæti? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Skattahækkanir í felum – árás á heimilin Lóa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Að fyrirgefa sjálfum sér Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hér starfa líka (alls konar) konur Selma Svavarsdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar Skoðun 5 vaxtalækkanir á einu ári Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Falskur finnst mér tónninn Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Treystir Viðreisn þjóðinni í raun? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þingmaður með hálfsannleik um voffann Úffa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Allt fyrir ekkert – eða ekkert fyrir allt? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar.
Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar
Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar
Skoðun Draumurinn um ESB-samning er uppgjöf – Ekki fórna framtíðinni fyrir falsöryggi Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar
Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun