

Þrír menn fæddir á árunum 1980, 1982 og 1984 voru um daginn dæmdir í héraðsdómi fyrir stórfelldasta smygl á fíkniefnum sem komið hefur upp á Íslandi í einstöku máli. Sá sem þyngstan dóm hlaut var dæmdur í níu og hálfs árs fangelsi, einn í sjö ára og fimm mánaða fangelsi og sá þriðji í sjö ára fangelsi. Þurfa þeir að afplána tvo þriðju hluta dómanna áður en þeir eiga möguleika á reynslulausn.
Niðurstöður viðamestu og metnaðarfyllstu skipulagssamkeppni sem haldin hefur verið á Íslandi liggja fyrir. Enginn þeirra sem þátt tók í samkeppninni um skipulag Vatnsmýrar skilaði, þegar upp var staðið, tillögu sem gerði ráð fyrir miðbæjarflugvellinum í Reykjavík. Þó var keppnin lögð upp þannig að þátttakendum var í sjálfsvald sett hvort þeir gerðu ráð fyrir að flugvöllurinn yrði um kyrrt í Vatnsmýri eður ei.
Fjármálaórói síðustu mánaða hefur vakið umræðuna um krónuna af værum blundi. Kerfisbreyting á því sviði getur þó ekki verið þáttur í skyndilausn á aðsteðjandi vanda.
Summa jarðar virðist hafa verið furðu jöfn í gegn um aldirnar. Fjöldi atómanna, sem hér eru á sveimi og mynda reikistjörnuna með öllu sem á henni er, hefur víst sveiflast sáralítið síðastliðin árþúsund.
Í grófum dráttum má segja að stjórnendur séu af tveimur gerðum. Annars vegar þeir sem taka ákvarðanir út frá því hvernig hlutirnir hafa alltaf verið, og svo hinir sem reyna að sjá nokkra leiki fram í tímann og ákveða kúrsinn eftir því.
Mótorskipið Ísland siglir óræðan kúrs suðvestur af landinu. Radarinn er í ólagi og framundan er þrútið loft og þykkur sjór. Veislunni í matsalnum er lokið og farþegar teknir að ókyrrast.
Eitt sinn vann ég á vikublaði þar sem ég annaðist meðal annars opnu þar sem birtar voru aðsendar ljósmyndir.
Lengi vel hélt ég að Madonna væri söngkona.
Feikileg viðbrögð við pistli mínum um Reykjavíkurflugvöll.
Þá hefur hún loksins birst okkur; myndin af Reykjavík án flugvallar.
Mikið skelfing er ég fegin að betri helmingurinn skuli ekki hafa asnast til þess að færa mér valentínusargjöf í gær. Tilbúin rómantík í hjartalaga súkkulaðiboxi hefði verið tilvalin leið til þess að eyðileggja fyrir mér annars ágætan fimmtudag enda vekur fátt hjá mér meiri viðbjóð en allt þetta væmna valentínusardót sem sjá hefur mátt í búðum undanfarna daga.
Aldrei hefur fallið dómur á Íslandi í mansalsmáli. Ástæðan er þó ekki sú að fórnarlömb mansals sé hér ekki að finna. Skýringin er miklu fremur að yfirvöld hafa til þessa hafnað því að horfast í augu við þessa neyð.
Öllum þykir okkur sjálfsagt, að læknar og hjúkrunarfólk láti sér annt um líðan fólks og heilsufar. Það stendur læknum nær en öðrum að leggjast gegn reykingum og öðrum heilsufarsógnum.
Það er táknrænn dagur í dag. Valentínusardagur er notaður til að minna hluta af þjóðinni á að hún eigi maka og hinn hlutann á að hún eigi engan.
Það er ekkert nýtt að valdsmenn láti ekki ná í sig, hvorki í síma né pósti.
Það eru furðanlega margar kenningar á lofti um mögulegan
Greiningardeildir bankanna spá nú hraðari og harðari niðursveiflu í íslensku efnahagslífi en gert var ráð fyrir. Ef þeir spádómar ganga eftir munu afleiðingarnar verða margvíslegar. Sumar kunnuglegar frá fyrri kreppuárum, aðrar nýstárlegar og mögulega sársaukafyllri samfélaginu.
Ráðherrastólar eru háir og glæstir, og þó það sé vissulega satt sem franski heimspekingurinn Montaigne sagði á 16. öld að hversu hátt sem maðurinn tróni sér sitji hann þó aldrei á neinu öðru en eigin daus, hættir það til að gleymast.
Stundum er fullyrt að með hækkandi aldri fylgi ákveðin fríðindi. Þá er ekki verið að vísa í forréttindi ellilífeyrisþega sem fá afslátt í sund og ókeypis rútuferðir í Bónus, heldur sérstaka tegund af sálarró sem kemur ekki sjálfkrafa en eykst samkvæmt kenningunni í réttu hlutfalli við fjölgandi hrukkur.
Í spánnýrri bók sem Margrét Reynisdóttir skrifar og heitir "Þjónusta: Fjöregg viðskiptalífsins“ kemur fram hversu miklu máli skiptir fyrir fyrirtæki að huga að og taka mark á athugasemdum og umkvörtunum viðskiptavina þeirra. Ábendingarnar eru sagðar geta verið uppspretta framfara og sóknar.
Næsta yfirvegaður og réttlátur leiðari í Mogga í dag
Hvernig fer maður að því að endurvinna tapað traust?
Ég var skínandi ánægð þegar Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson var kjörinn borgarstjóri á sínum tíma.
"Ég hef axlað fulla ábyrgð," segir Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson ítrekað og telur að í því ljósi geti hann jafnvel orðið aftur borgarstjóri eftir eitt ár og einn mánuð.
Svo er komið fyrir borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokksins að hann fer ýmist bakdyramegin út af fundi eða út um kjallarann.
Ég man ekki til þess í annan tíma að jafn mikil þögn hafi umlukið nokkurt íslenskt stjórnmálaafl og gamla góða Sjálfstæðisflokkinn nú um stundir.
Athyglisverð kenning sem Sigurjón Þ. Árnason, bankastjóri Landsbankans, setti fram í þætti mínum Mannamáli á Stöð 2 í gærkvöld.
Þöggun er virkt og máttugt valdatæki í samskiptum fólks. Að þegja málin í hel er alkunn aðferð í mannlegu samfélagi.
Tvisvar hef ég séð stjórnmálaflokka veikjast heiftarlega. Sá fyrri dó drottni sínum í sælli trú á framhaldslíf á bleiku skýi jafnaðarstefnu á rauðum sokkum.
Þegar þetta er skrifað á sunnudagsmorgni liggur afsögn Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar í loftinu. Eftir hundrað daga hlé er nú allt sem áður og ljóst að sjálfstæðismenn áttu eftir að ljúka REI-málinu.