Jafnaðarstefna í sókn Ingibjörg Sólrún Gísladóttir skrifar 31. desember 2005 00:01 Árið 2005 hefur um margt verið gjöfult á Íslandi þriðja árið í röð. Mikil atvinna, góður hagvöxtur og talsverð kaupmáttaraukning. Mikil framfarasókn einkennir íslensk fyrirtæki, viðskipti hafa verið lífleg á flestum mörkuðum, fiskverð hátt, innflutningur sá mesti sem sögur fara af og tekjur ríkissjóðs aldrei meiri. Það má því með rétti segja að það hafi verið góðæri í landinu. En góðærinu hefur verið mjög misskipt. Það kom glöggt í ljós á árinu 2005 þegar kastljós fjölmiðla beindist að slæmri stöðu almannaþjónustunnar og auknum ójöfnuði. Á tíu ára afmæli ríkisstjórnarinnar kom í ljós að staðan er mun verri en margir Íslendingar leyfðu sér að vona. Ef fram fer óhindrað mun íslenskt samfélag 21. aldar missa það sem mörgum finnst verðmætast hér á landi - samstöðu fólks sem deilir kjörum, lætur sig hvert annað varða og þar sem allir hafa hlutverki að gegna. Átök án ávinningsÁtök ríkisstjórnar og almennings á árinu varpa ljósi á þessa stöðu. Menntamálaráðherra á í útistöðum við skólafólk vegna hugmynda um miðstýringu og sparnað sem draga úr fjölbreytni í skólastarfi. Ríkisstjórnin öll hefur átt í langvinnum deilum við aldraða og öryrkja um kjör þeirra og aðbúnað og ráðandi menn í Sjálfstæðisflokknum fara mikinn í fjölmiðlum vegna kjarabóta til hinna lægstlaunuðu hjá Reykjavíkurborg. Rannsóknum, sem sýna aukinn ójöfnuð, er mætt með því að ráðast harkalega á þá sem tíðindin flytja. Félagsmálaráðherra er dæmdur í fésektir fyrir að misbeita valdi sínu og dómsmálaráðherra kaupir sig frá málaferlum sem eru yfirvofandi vegna geðþóttaákvörðunar við skipan hæstaréttardómara. Allt er þetta á kostnað skattgreiðenda og lýðræðisins. Landsfundur Sjálfstæðisflokksins einkenndist af gífuryrðum og vopnaskaki í garð helsta keppinautar flokksins - Samfylkingarinnar - og Morgunblaðið klappar þann stein áfram í ritstjórnarskrifum sínum. Ferð án fyrirheitsÞað þarf sterk bein til að þola góða daga. Engin ríkisstjórn hefur fengið eins góð tækifæri til að ná fólki saman um aðkallandi verkefni og sýn til framtíðar fyrir íslenskt samfélag - og klúðrað þeim eins hrapallega. Átökin á árinu endurspegla þá staðreynd að stefnumótun ríkisstjórnarinnar er mjög ábótavant. Enginn skilur samhengi þeirra aðgerða sem hún ræðst í. Brottfallið úr framhaldsskólum heldur áfram, byggðunum blæðir, matarverð, gengi, vextir og viðskiptahalli er hærri en víðast hvar á byggðu bóli, hátækni- og nýsköpunarfyrirtæki flytja starfsemi sína úr landi, heilbrigðiskerfið þróast einhvern veginn, Evrópusambandið er bannorð og viðvarandi vandræðagangur er í samskiptunum við Bandaríkin. Ríkisstjórnin þorir í hvorugan fótinn að stíga - aðgerðaleysið er stefnan. Við höldum ekki í við aðrar þjóðir í menntamálum og erum á góðri leið með að enda sem hráefnisframleiðendur í fiski og áli. Menntun og framsýniÁ sama tíma hefur höfuðborgin lagt áherslu á mikilvægi menntunar og aðstæður fyrir nýjar atvinnugreinar sem byggja á hátækni, hugviti og sköpunarkrafti. Nýleg hækkun lægstu launa hjá umönnunarstéttum er angi af þessari stefnu. Hún er staðfesting þess að þar sem Samfylkingin fær einhverju um ráðið er menntun og jafnrétti í öndvegi. Í henni felst viðurkenning á því að góð almannaþjónusta er í þágu atvinnulífs ekki síður en einstaklinga. Hún skapar öflugum og framsæknum fyrirtækjum hér á landi þá umgjörð sem þau þurfa til að standast samkeppni um hæft starfsfólk við fyrirtæki í öðrum löndum. Útrás stórfyrirtækja og velgengni smáfyrirtækja á heimamarkaði byggist ekki síst á menntun. Það á að vera eitt af meginverkefnum okkar Íslendinga á komandi árum að hlúa að menntun þjóðarinnar. Uppbygging öflugs menntakerfis um land allt er ein mikilvægasta aðgerðin í atvinnu- og byggðamálum sem völ er á um þessar mundir. Uppstokkun stjórnmálaStefna stjórnmálaflokka skiptir máli. Eftir langvarandi hægri stjórn og nýfrjálshyggju hafa peningaleg sjónarmið orðið öllu öðru yfirsterkari í ákvörðunum stjórnvalda. Það hefur gleymst að almannaþjónusta hefur siðferðilegt inntak. En á þessu er vonandi að verða breyting. Nýfrjálshyggjan er á hröðu undanhaldi hjá almenningi um heim allan og jafnaðarstefnan í sókn - líka á Íslandi. Jafnaðarstefnan leggur áherslu á tvíþætt hlutverk stjórnmála, annars vegar að þjóna markmiðum um mannlega reisn m.a. með góðri almannaþjónustu og hins vegar að skapa einstaklingum og fyrirtækjum aðstæður þannig að þau fái að dafna á eigin forsendum. Í stjórnmálum á Íslandi sem annars staðar takast á tveir andstæðir meginstraumar - jafnaðarstefna og nýfrjálshyggja. Á Íslandi eru það Samfylking og Sjálfstæðisflokkur sem eru farvegir fyrir þessa ólíku meginstrauma. Þessir tveir flokkar munu því takast á um forystuna í sveitarstjórnum á næsta ári og landsstjórninni árið 2007. Á næsta ári er Samfylkingin staðráðin í því að vinna góða sigra í sveitarstjórnarkosningunum, búa sig undir að leiða næstu ríkisstjórn og takast á við þau brýnu úrlausnarefni sem bíða íslensks samfélags. Í þeim verkum vænti ég góðs samstarfs við alla jafnaðarmenn, hvar í sveit sem þeir hafa hingað til skipað sér. Ég óska landsmönnum öllum árs og friðar, þakka þeim samfylgdina á liðnu ári og hlakka til samstarfsins á því ári sem nú fer í hönd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Sólrún Gísladóttir Mest lesið Takk Sigurður Ingi Helgi Héðinsson Skoðun Krónan býr sig ekki til sjálf Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Íþróttahreyfingin stefnir í gjaldþrot!! Helgi Sigurður Haraldsson Skoðun Læknaeiðurinn og dánaraðstoð: Hvað þýðir „að valda ekki skaða“? Ingrid Kuhlman Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Fyrrverandi lögreglumaður heyrir enn röddina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson Skoðun Stöndum saman fyrir íslenskan flugrekstur Bogi Nils Bogason Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun Baráttan heldur áfram! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skoðun Skoðun Íþróttahreyfingin stefnir í gjaldþrot!! Helgi Sigurður Haraldsson skrifar Skoðun Læknaeiðurinn og dánaraðstoð: Hvað þýðir „að valda ekki skaða“? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Takk Sigurður Ingi Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Krónan býr sig ekki til sjálf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Stöndum saman fyrir íslenskan flugrekstur Bogi Nils Bogason skrifar Skoðun ,,Gallaður" hundur - söluhluturinn hundur - um úrskurð Kærunefndar vöru- og þjónustukaupa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Hvers virði er líf barns? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hvernig hljómar tilboðið einn fyrir þrjá? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Fyrrverandi lögreglumaður heyrir enn röddina Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Bætum lífsgæði þeirra sem lifa með krabbameini Sigríður Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Offita á krossgötum Guðrún Þuríður Höskuldsdóttir,Tryggvi Helgason skrifar Skoðun Fórnir verið færðar fyrir okkur Björn Ólafsson skrifar Skoðun Launaþjófaður – vanmetinn glæpur á vinnumarkaði Kristjana Fenger skrifar Skoðun Áfram veginn í Reykjavík Gísli Garðarsson,Steinunn Rögnvaldsdóttir skrifar Skoðun Fjölgun kennara er allra hagur Haraldur Freyr Gíslason skrifar Skoðun Deilt og drottnað í umræðu um leikskólamál Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson skrifar Skoðun Fjárfestum í framtíðinni Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Togstreita, sveigjanleiki og fjölskyldur Sólveig Rán Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar gjaldtakan? Hildur Hauksdóttir skrifar Skoðun Víðerni verndar og virkjana Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Blóðpeningar vestrænna yfirvalda Bergljót T. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Eigindlegar rannsóknir og umræðan um jafnrétti Stefan C. Hardonk skrifar Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í fangelsi við landamærin Inger Erla Thomsen skrifar Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Sjá meira
Árið 2005 hefur um margt verið gjöfult á Íslandi þriðja árið í röð. Mikil atvinna, góður hagvöxtur og talsverð kaupmáttaraukning. Mikil framfarasókn einkennir íslensk fyrirtæki, viðskipti hafa verið lífleg á flestum mörkuðum, fiskverð hátt, innflutningur sá mesti sem sögur fara af og tekjur ríkissjóðs aldrei meiri. Það má því með rétti segja að það hafi verið góðæri í landinu. En góðærinu hefur verið mjög misskipt. Það kom glöggt í ljós á árinu 2005 þegar kastljós fjölmiðla beindist að slæmri stöðu almannaþjónustunnar og auknum ójöfnuði. Á tíu ára afmæli ríkisstjórnarinnar kom í ljós að staðan er mun verri en margir Íslendingar leyfðu sér að vona. Ef fram fer óhindrað mun íslenskt samfélag 21. aldar missa það sem mörgum finnst verðmætast hér á landi - samstöðu fólks sem deilir kjörum, lætur sig hvert annað varða og þar sem allir hafa hlutverki að gegna. Átök án ávinningsÁtök ríkisstjórnar og almennings á árinu varpa ljósi á þessa stöðu. Menntamálaráðherra á í útistöðum við skólafólk vegna hugmynda um miðstýringu og sparnað sem draga úr fjölbreytni í skólastarfi. Ríkisstjórnin öll hefur átt í langvinnum deilum við aldraða og öryrkja um kjör þeirra og aðbúnað og ráðandi menn í Sjálfstæðisflokknum fara mikinn í fjölmiðlum vegna kjarabóta til hinna lægstlaunuðu hjá Reykjavíkurborg. Rannsóknum, sem sýna aukinn ójöfnuð, er mætt með því að ráðast harkalega á þá sem tíðindin flytja. Félagsmálaráðherra er dæmdur í fésektir fyrir að misbeita valdi sínu og dómsmálaráðherra kaupir sig frá málaferlum sem eru yfirvofandi vegna geðþóttaákvörðunar við skipan hæstaréttardómara. Allt er þetta á kostnað skattgreiðenda og lýðræðisins. Landsfundur Sjálfstæðisflokksins einkenndist af gífuryrðum og vopnaskaki í garð helsta keppinautar flokksins - Samfylkingarinnar - og Morgunblaðið klappar þann stein áfram í ritstjórnarskrifum sínum. Ferð án fyrirheitsÞað þarf sterk bein til að þola góða daga. Engin ríkisstjórn hefur fengið eins góð tækifæri til að ná fólki saman um aðkallandi verkefni og sýn til framtíðar fyrir íslenskt samfélag - og klúðrað þeim eins hrapallega. Átökin á árinu endurspegla þá staðreynd að stefnumótun ríkisstjórnarinnar er mjög ábótavant. Enginn skilur samhengi þeirra aðgerða sem hún ræðst í. Brottfallið úr framhaldsskólum heldur áfram, byggðunum blæðir, matarverð, gengi, vextir og viðskiptahalli er hærri en víðast hvar á byggðu bóli, hátækni- og nýsköpunarfyrirtæki flytja starfsemi sína úr landi, heilbrigðiskerfið þróast einhvern veginn, Evrópusambandið er bannorð og viðvarandi vandræðagangur er í samskiptunum við Bandaríkin. Ríkisstjórnin þorir í hvorugan fótinn að stíga - aðgerðaleysið er stefnan. Við höldum ekki í við aðrar þjóðir í menntamálum og erum á góðri leið með að enda sem hráefnisframleiðendur í fiski og áli. Menntun og framsýniÁ sama tíma hefur höfuðborgin lagt áherslu á mikilvægi menntunar og aðstæður fyrir nýjar atvinnugreinar sem byggja á hátækni, hugviti og sköpunarkrafti. Nýleg hækkun lægstu launa hjá umönnunarstéttum er angi af þessari stefnu. Hún er staðfesting þess að þar sem Samfylkingin fær einhverju um ráðið er menntun og jafnrétti í öndvegi. Í henni felst viðurkenning á því að góð almannaþjónusta er í þágu atvinnulífs ekki síður en einstaklinga. Hún skapar öflugum og framsæknum fyrirtækjum hér á landi þá umgjörð sem þau þurfa til að standast samkeppni um hæft starfsfólk við fyrirtæki í öðrum löndum. Útrás stórfyrirtækja og velgengni smáfyrirtækja á heimamarkaði byggist ekki síst á menntun. Það á að vera eitt af meginverkefnum okkar Íslendinga á komandi árum að hlúa að menntun þjóðarinnar. Uppbygging öflugs menntakerfis um land allt er ein mikilvægasta aðgerðin í atvinnu- og byggðamálum sem völ er á um þessar mundir. Uppstokkun stjórnmálaStefna stjórnmálaflokka skiptir máli. Eftir langvarandi hægri stjórn og nýfrjálshyggju hafa peningaleg sjónarmið orðið öllu öðru yfirsterkari í ákvörðunum stjórnvalda. Það hefur gleymst að almannaþjónusta hefur siðferðilegt inntak. En á þessu er vonandi að verða breyting. Nýfrjálshyggjan er á hröðu undanhaldi hjá almenningi um heim allan og jafnaðarstefnan í sókn - líka á Íslandi. Jafnaðarstefnan leggur áherslu á tvíþætt hlutverk stjórnmála, annars vegar að þjóna markmiðum um mannlega reisn m.a. með góðri almannaþjónustu og hins vegar að skapa einstaklingum og fyrirtækjum aðstæður þannig að þau fái að dafna á eigin forsendum. Í stjórnmálum á Íslandi sem annars staðar takast á tveir andstæðir meginstraumar - jafnaðarstefna og nýfrjálshyggja. Á Íslandi eru það Samfylking og Sjálfstæðisflokkur sem eru farvegir fyrir þessa ólíku meginstrauma. Þessir tveir flokkar munu því takast á um forystuna í sveitarstjórnum á næsta ári og landsstjórninni árið 2007. Á næsta ári er Samfylkingin staðráðin í því að vinna góða sigra í sveitarstjórnarkosningunum, búa sig undir að leiða næstu ríkisstjórn og takast á við þau brýnu úrlausnarefni sem bíða íslensks samfélags. Í þeim verkum vænti ég góðs samstarfs við alla jafnaðarmenn, hvar í sveit sem þeir hafa hingað til skipað sér. Ég óska landsmönnum öllum árs og friðar, þakka þeim samfylgdina á liðnu ári og hlakka til samstarfsins á því ári sem nú fer í hönd.
Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun
Skoðun ,,Gallaður" hundur - söluhluturinn hundur - um úrskurð Kærunefndar vöru- og þjónustukaupa Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar
Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar
Fyrst heimsfaraldur, svo náttúruhamfarir, þá gjaldþrot og nú verkföll! Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun