Kirkjan og Kristsdagur Sunna Dóra Möller og Sigurvin Lárus Jónsson skrifar 2. október 2014 15:22 Viðbrögð við hinum umdeildu hátíðum Friðrikskapelluhópsins svokallaða, Hátíð Vonar og Kristsdeginum, hafa verið hörð og hafa margir lýst áhyggjum sínum af þeirri vegferð sem Þjóðkirkjan er á í því samhengi. Við sem þennan pistil ritum deilum áhyggjum þeirra sem telja Þjóðkirkjuna ekki hafa átt að taka með beinum hætti þátt í þessum viðburðum og óttumst afleiðingar þess að leggja nafn sitt við boðun sem byggir á biblíufestu á borð við þá sem finna má á heimasíðu viðburðarins (kristsdagur.is). Áhyggjur okkar snúast um þann stuðning sem þátttaka í þessum viðburðum felur í sér við þá hugmyndafræði sem er kynnt á heimasíðu hópsins. Bænaskjalið sjálft er einungis ein birtingarmynd þeirra áherslna en þar er eins og áður hefur verið orðað, stutt við íhaldssemi í siðferðisefnum með tilvitnunum í biblíugreinar að hætti bókstafshyggjumanna. Þó hópurinn samanstandi af fólki úr ýmsum frjálsum söfnuðum, auk Þjóðkirkjunnar, er því lýst á heimasíðunni að hugmyndafræðin sé sótt til klausturhreyfingar í Darmstadt í Þýskalandi. Hreyfing þessi, Maríusystur, boðar yfirvofandi heimsslit og útvalningu Ísraelsþjóðarinnar en þættir gerðir af hreyfingunni hafa verið sýndir á sjónvarpsstöðinni Omega um árabil. Fyrirmynd Kristsdagsins er síðan samkvæmt heimasíðunni viðburður sem einstaklingum úr hópnum var boðið á í Sviss 2010 og var haldinn á vegum samtaka sem ber heitið Campus Crusade for Christ (Cru). Krossferðir þessar eru af meiði amerísks evangelisma að hætti Franklin Graham, og voru stofnaðar af hjónunum Bill og Vonette Bright. Dr. Sólveig Anna Bóasdóttir benti í Speglinum á Rás 1 (30. september) réttilega á að þátttaka Þjóðkirkjunnar í þessum viðburðum sé ,,ruglandi fyrir þann árangur sem hefur náðst á undanförnum árum og áratugum í starfi Þjóðkirkjunnar” fyrir auknum réttindum hópa sem hafa átt undir högg að sækja. Það eru miklir hagsmunir í húfi fyrir þjóðina alla að ekki sé teflt í tvísýnu með þann árangur. Sé aðkomu kirkjunnar að þessum viðburðum ætlað að mæta þeirri krísu sem hún hefur staðið frammi fyrir á undanförnum misserum, er ljóst að það hefur mistekist. Ef Þjóðkirkjan leyfir sér að sýna stuðning við sértrúaráherslur á borð við þær sem Franklin Graham og Cru halda á lofti, gerir hún það á kostnað trúverðugleika síns sem frjálslynd Þjóðkirkja. Prestar þjóðkirkjunnar eru, líkt og í sambærilegum kirkjudeildum Evrópu, háskólamenntaðir sjálfstæðir kennimenn sem takast á við trúarhefðina, kirkjuna og samfélagið í boðun sinni. Þar liggur styrkleiki þjóðkirkjunnar og veikleiki hennar. Prestar kirkjunnar koma ekki fram sem talsmenn kennivalds, leiðtoga, eða algilds lesturs á ritningunni, heldur sem sjálfstæðir þjónar lútersku kirkjunnar. Um presta gilda siðareglur, eins og aðrar fagstéttir, en túlkun þeirra og boðun byggir á köllun til þjónustu, sem er studd af akademísku námi og faglegum vinnubrögðum. Greinarhöfundur í Fréttablaðinu 1. október, Stefnir Snorrason, furðar sig á því að prestar Þjóðkirkjunnar ,,virðast varla geta komið sér saman um hverju eigi að trúa, eða hvernig á að biðja og um hvað, þjóðinni til heilla”. Ástæða þess er sú að prestar eru ekki bundnir af þeirri biblíufestu sem einkennir boðun amerískra evangelista heldur eru með orðum Lúters bundnir fyrst og fremst af eigin samvisku. Samviska okkar getur ekki í nafni samkirkjulegra sjónarmiða eða fjölmenningarraka umborið boðun sem beitir Biblíunni sem valdatæki. Amerískur evangelismi hefur skilað gríðarlegum árangri í fé og fylgismönnum, en árangur þeirra er á kostnað réttinda kvenna og hinsegin fólks og boðun þeirra ber með sér algild svör sem ekki má gagnrýna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurvin Lárus Jónsson Þjóðkirkjan Tengdar fréttir Þjóðkirkjuprestar undrast bæn um fóstureyðingar Bænaskrá sem gefin var út fyrir Kristsdag sem haldinn var í Hörpu vakti undrun. Í einni bæninni var beðið fyrir breyttum viðhorfum til fóstureyðinga. Þjóðkirkjuprestur segir sláandi að verið sé að opna slíkt samtal. 29. september 2014 08:45 Að beita fyrir sig bæn Um liðna helgi blés sami hópur og fyrir ári hélt Hátíð vonar til hátíðarhalda, nú undir merkjunum Kristsdagur. Markmið þessa dags er "að kristnir einstaklingar úr sem flestum kirkjudeildum og sem víðast af landinu, sameinist í bæn fyrir landi og þjóð“. 30. september 2014 08:54 Biskup vissi ekki um bænaskrá Verkefnastjóri Biskupsstofu segir af og frá að þjóðkirkjan sé að kalla eftir breyttum viðhorfum til fóstureyðinga í samræmi við bænaskrá sem var gefin út fyrir Kristsdag. Biskup Íslands tók þátt í samkomunni en var ekki kunnugt um þessa bænaskrá. 29. september 2014 15:21 Bænaskrá Kristsdags: Vilja breytt viðhorf til fóstureyðinga Beðið er um vitra stjórnmálamenn, að Gídeonfélagar fái að gefa grunnskólabörnum Nýja testamentið og breytt viðhorf til fóstureyðinga á Kristsdeginum sem haldinn er í Eldborgarsal Hörpu í dag. 27. september 2014 15:15 Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Viðbrögð við hinum umdeildu hátíðum Friðrikskapelluhópsins svokallaða, Hátíð Vonar og Kristsdeginum, hafa verið hörð og hafa margir lýst áhyggjum sínum af þeirri vegferð sem Þjóðkirkjan er á í því samhengi. Við sem þennan pistil ritum deilum áhyggjum þeirra sem telja Þjóðkirkjuna ekki hafa átt að taka með beinum hætti þátt í þessum viðburðum og óttumst afleiðingar þess að leggja nafn sitt við boðun sem byggir á biblíufestu á borð við þá sem finna má á heimasíðu viðburðarins (kristsdagur.is). Áhyggjur okkar snúast um þann stuðning sem þátttaka í þessum viðburðum felur í sér við þá hugmyndafræði sem er kynnt á heimasíðu hópsins. Bænaskjalið sjálft er einungis ein birtingarmynd þeirra áherslna en þar er eins og áður hefur verið orðað, stutt við íhaldssemi í siðferðisefnum með tilvitnunum í biblíugreinar að hætti bókstafshyggjumanna. Þó hópurinn samanstandi af fólki úr ýmsum frjálsum söfnuðum, auk Þjóðkirkjunnar, er því lýst á heimasíðunni að hugmyndafræðin sé sótt til klausturhreyfingar í Darmstadt í Þýskalandi. Hreyfing þessi, Maríusystur, boðar yfirvofandi heimsslit og útvalningu Ísraelsþjóðarinnar en þættir gerðir af hreyfingunni hafa verið sýndir á sjónvarpsstöðinni Omega um árabil. Fyrirmynd Kristsdagsins er síðan samkvæmt heimasíðunni viðburður sem einstaklingum úr hópnum var boðið á í Sviss 2010 og var haldinn á vegum samtaka sem ber heitið Campus Crusade for Christ (Cru). Krossferðir þessar eru af meiði amerísks evangelisma að hætti Franklin Graham, og voru stofnaðar af hjónunum Bill og Vonette Bright. Dr. Sólveig Anna Bóasdóttir benti í Speglinum á Rás 1 (30. september) réttilega á að þátttaka Þjóðkirkjunnar í þessum viðburðum sé ,,ruglandi fyrir þann árangur sem hefur náðst á undanförnum árum og áratugum í starfi Þjóðkirkjunnar” fyrir auknum réttindum hópa sem hafa átt undir högg að sækja. Það eru miklir hagsmunir í húfi fyrir þjóðina alla að ekki sé teflt í tvísýnu með þann árangur. Sé aðkomu kirkjunnar að þessum viðburðum ætlað að mæta þeirri krísu sem hún hefur staðið frammi fyrir á undanförnum misserum, er ljóst að það hefur mistekist. Ef Þjóðkirkjan leyfir sér að sýna stuðning við sértrúaráherslur á borð við þær sem Franklin Graham og Cru halda á lofti, gerir hún það á kostnað trúverðugleika síns sem frjálslynd Þjóðkirkja. Prestar þjóðkirkjunnar eru, líkt og í sambærilegum kirkjudeildum Evrópu, háskólamenntaðir sjálfstæðir kennimenn sem takast á við trúarhefðina, kirkjuna og samfélagið í boðun sinni. Þar liggur styrkleiki þjóðkirkjunnar og veikleiki hennar. Prestar kirkjunnar koma ekki fram sem talsmenn kennivalds, leiðtoga, eða algilds lesturs á ritningunni, heldur sem sjálfstæðir þjónar lútersku kirkjunnar. Um presta gilda siðareglur, eins og aðrar fagstéttir, en túlkun þeirra og boðun byggir á köllun til þjónustu, sem er studd af akademísku námi og faglegum vinnubrögðum. Greinarhöfundur í Fréttablaðinu 1. október, Stefnir Snorrason, furðar sig á því að prestar Þjóðkirkjunnar ,,virðast varla geta komið sér saman um hverju eigi að trúa, eða hvernig á að biðja og um hvað, þjóðinni til heilla”. Ástæða þess er sú að prestar eru ekki bundnir af þeirri biblíufestu sem einkennir boðun amerískra evangelista heldur eru með orðum Lúters bundnir fyrst og fremst af eigin samvisku. Samviska okkar getur ekki í nafni samkirkjulegra sjónarmiða eða fjölmenningarraka umborið boðun sem beitir Biblíunni sem valdatæki. Amerískur evangelismi hefur skilað gríðarlegum árangri í fé og fylgismönnum, en árangur þeirra er á kostnað réttinda kvenna og hinsegin fólks og boðun þeirra ber með sér algild svör sem ekki má gagnrýna.
Þjóðkirkjuprestar undrast bæn um fóstureyðingar Bænaskrá sem gefin var út fyrir Kristsdag sem haldinn var í Hörpu vakti undrun. Í einni bæninni var beðið fyrir breyttum viðhorfum til fóstureyðinga. Þjóðkirkjuprestur segir sláandi að verið sé að opna slíkt samtal. 29. september 2014 08:45
Að beita fyrir sig bæn Um liðna helgi blés sami hópur og fyrir ári hélt Hátíð vonar til hátíðarhalda, nú undir merkjunum Kristsdagur. Markmið þessa dags er "að kristnir einstaklingar úr sem flestum kirkjudeildum og sem víðast af landinu, sameinist í bæn fyrir landi og þjóð“. 30. september 2014 08:54
Biskup vissi ekki um bænaskrá Verkefnastjóri Biskupsstofu segir af og frá að þjóðkirkjan sé að kalla eftir breyttum viðhorfum til fóstureyðinga í samræmi við bænaskrá sem var gefin út fyrir Kristsdag. Biskup Íslands tók þátt í samkomunni en var ekki kunnugt um þessa bænaskrá. 29. september 2014 15:21
Bænaskrá Kristsdags: Vilja breytt viðhorf til fóstureyðinga Beðið er um vitra stjórnmálamenn, að Gídeonfélagar fái að gefa grunnskólabörnum Nýja testamentið og breytt viðhorf til fóstureyðinga á Kristsdeginum sem haldinn er í Eldborgarsal Hörpu í dag. 27. september 2014 15:15
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun