Er skömmin mín? Sigurjón Vídalín Guðmundsson skrifar 8. apríl 2016 09:48 Mér líður illa. Síðan ég horfði á Kastljósþáttinn umtalaða hef ég upplifað margar vondar tilfinningar. Ég er að upplifa mikla sorg, reiði, svekkelsi, vonleysi og depurð yfir því hvernig er komið fyrir landinu mínu og þjóð....og ég ber ábyrgð á því. Eins og margir aðrir í aðdraganda alþingiskosninganna 2013 ákvað ég að kjósa Framsókn og þá sér í lagi SDG sem mér fannst með framgöngu sinni í InDefence hópnum, andstöðu við inngöngu Íslands í Evrópusambandið, fyrirheit um aðgerðir til að rétta við heimilin í landinu, og þá sér í lagi að afnema verðtryggingu lána, og láta ekki undan kröfuhöfum föllnu bankana vegna skulda sem hefðu að öllu óbreyttu komið þjóðinni í skuldafangelsi um ókomna framtíð vegna fjárglæfrastarfssemi fárra vera stefna sem ég gæti stutt. Ég hélt í einfeldni minni að framsóknarflokkurinn hefði tekið rækilega til í sínum ranni og nú væri komið fólk til valda innan hans sem vildi leiðrétta það sem hefði verið látið viðgangast á árunum fyrir hrun. Með SDG í fararbroddi leit þetta nokkuð vel út, virtist vera alþýðlegur maður og líklegur til að leiða flokkinn inn á nýjar brautir og losa hann við þann ljóta spillingarstimpil sem hann hafði fengið á sig. Og til þess að fylgja sannfæringu minni rækilega eftir skráði ég mig í flokkinn... Ég átti að vita betur, ég átti að kynna mér betur manninn og hvað stæði að baki honum áður en ég kaus hann. Skömmin er mín. Enda fóru að renna á mig tvær grímur fljótlega eftir kosningar eða á þeirri mínútu sem hann með umboð til að mynda ríkisstjórn fór beint til formanns Sjálfstæðisflokksins og myndaði með honum ríkisstjórn. Ég skildi þetta ekki alveg, hvernig stóð á því að hann myndaði ríkisstjórn með flokknum sem í hugum margra bar beinlínis ábyrgð á hruninu verandi samfellt í ríkisstjórn í mörg ár í aðdraganda þess og kom á spiltu lagalegu og fjármálalegu umhverfi sem orsakaði hrunið. Flokkinn sem hafði nánast gert út af við Framsóknarflokkinn í stjórnarsamstarfi á árunum fyrir hrun. Þetta var flokkurinn sem hann sneri sér fyrst til ! Ég skil þetta núna, ég skil núna að ég var hafður að fífli svo ég hef því eftir vendingar síðustu daga sagt mig úr flokknum. Ég skil núna að „fyrir heimilin í landinu“ var bara leikrit sem sett var á svið svo það væri hægt að halda áfram að maka krókinn fyrir sig og sína bak við tjöldin, svo hægt væri að útbýta bitlingum til vina og vandamanna, halda áfram að soga út auð íslensku þjóðarinnar og rétta fáum útvöldum. Svo neitaði hann að segja af sér. Það var eins og hann gerði sér ekki grein fyrir skaðanum sem hann væri að valda íslensku samfélagi. Það er eins og hann væri ekki í tengslum við raunveruleikann. Það var verið að útvarpa og sjónvarpa því útum allan heim að Forsætisráðherra Íslands væri tengdur félagi í skattaskjóli eins og ótíndur glæpamaður. Hann leyndi því að hann ætti eða hefði átt í þessu félagi, hann reyndi að ljúga sig frá því vitandi upp á sig skömmina og hann skammast sín ekki. En ég skammast mín, ég sit uppi með skömmina að hafa kosið hann og treyst honum fyrir því að lagfæra það sem miður hafði farið. Að laga Ísland svo ég gæti verið stoltur Íslendingur á ný. Ekki efast ég um það að það verði hlegið að mér fyrir að hafa verið svona vitlaus....en ég þoli það alveg, ég get alveg viðkennt það þegar ég hef rangt fyrir mér. En ég þoli ekki að láta hafa mig að fífli og það mun ég ekki líða. Þess vegna skora ég á alla þá sem vilja Íslandi vel, vilja byggja upp íslenskt samfélag á grunni velferðar, jafnréttis og jafnræðis að rísa upp. Láta til sín taka og stofna stjórnmálaafl sem hefur enga tengingu við hagsmunahópa og/eða persónulega hagsmuni að verja. Venjulegt fólk eins og mig og þig, fólk sem vill raunverulegar breytingar Íslendingum öllum til heilla. Afl þar sem hagsmunir heildarinnar eru ávalt hafðir að leiðarljósi án þess að draga úr eða hefta frelsi einstaklingsins til framkvæmda og nýsköpunar. Afl þar sem við endurreisum heilbrigðiskerfið og menntakerfið. Afl sem styður þá sem minna mega sín. Afl sem stendur fyrir efnahagslegum úrbótum. Afl sem samanstendur af fólki úr öllum stéttum, alls staðar af landinu, fólk sem veit hvernig það er að skulda, basla og reyna að sjá fyrir sér og sínum eftir leikreglum sem virðast hafa það eina markmið að hygla ákveðnum hópum á kostnað heildarinnar. Afl sem samanstendur af Íslendingum sem vilja Ísland aftur úr höndum spilltra og gráðugra sérhagsmunahópa. Afl sem vill endurreisa Ísland og gera að fyrirmyndarþjóðfélagi sem við getum verið stolt af en ekki skammast okkur fyrir eins og staðan er í dag. Afl sem vill byggja upp samfélag sem börnin okkar geta tekið við af stolti þegar fram líða stundir. Nú þurfum við að standa saman Íslendingar og sýna heiminum hvernig fólk við erum í raun og veru. Endurheimtum stolt okkar sem þjóð svo við getum hætt að skammast okkar því ég er viss um að ég er ekki sá eini sem skammast sín. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurjón Vídalín Guðmundsson Mest lesið Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Mér líður illa. Síðan ég horfði á Kastljósþáttinn umtalaða hef ég upplifað margar vondar tilfinningar. Ég er að upplifa mikla sorg, reiði, svekkelsi, vonleysi og depurð yfir því hvernig er komið fyrir landinu mínu og þjóð....og ég ber ábyrgð á því. Eins og margir aðrir í aðdraganda alþingiskosninganna 2013 ákvað ég að kjósa Framsókn og þá sér í lagi SDG sem mér fannst með framgöngu sinni í InDefence hópnum, andstöðu við inngöngu Íslands í Evrópusambandið, fyrirheit um aðgerðir til að rétta við heimilin í landinu, og þá sér í lagi að afnema verðtryggingu lána, og láta ekki undan kröfuhöfum föllnu bankana vegna skulda sem hefðu að öllu óbreyttu komið þjóðinni í skuldafangelsi um ókomna framtíð vegna fjárglæfrastarfssemi fárra vera stefna sem ég gæti stutt. Ég hélt í einfeldni minni að framsóknarflokkurinn hefði tekið rækilega til í sínum ranni og nú væri komið fólk til valda innan hans sem vildi leiðrétta það sem hefði verið látið viðgangast á árunum fyrir hrun. Með SDG í fararbroddi leit þetta nokkuð vel út, virtist vera alþýðlegur maður og líklegur til að leiða flokkinn inn á nýjar brautir og losa hann við þann ljóta spillingarstimpil sem hann hafði fengið á sig. Og til þess að fylgja sannfæringu minni rækilega eftir skráði ég mig í flokkinn... Ég átti að vita betur, ég átti að kynna mér betur manninn og hvað stæði að baki honum áður en ég kaus hann. Skömmin er mín. Enda fóru að renna á mig tvær grímur fljótlega eftir kosningar eða á þeirri mínútu sem hann með umboð til að mynda ríkisstjórn fór beint til formanns Sjálfstæðisflokksins og myndaði með honum ríkisstjórn. Ég skildi þetta ekki alveg, hvernig stóð á því að hann myndaði ríkisstjórn með flokknum sem í hugum margra bar beinlínis ábyrgð á hruninu verandi samfellt í ríkisstjórn í mörg ár í aðdraganda þess og kom á spiltu lagalegu og fjármálalegu umhverfi sem orsakaði hrunið. Flokkinn sem hafði nánast gert út af við Framsóknarflokkinn í stjórnarsamstarfi á árunum fyrir hrun. Þetta var flokkurinn sem hann sneri sér fyrst til ! Ég skil þetta núna, ég skil núna að ég var hafður að fífli svo ég hef því eftir vendingar síðustu daga sagt mig úr flokknum. Ég skil núna að „fyrir heimilin í landinu“ var bara leikrit sem sett var á svið svo það væri hægt að halda áfram að maka krókinn fyrir sig og sína bak við tjöldin, svo hægt væri að útbýta bitlingum til vina og vandamanna, halda áfram að soga út auð íslensku þjóðarinnar og rétta fáum útvöldum. Svo neitaði hann að segja af sér. Það var eins og hann gerði sér ekki grein fyrir skaðanum sem hann væri að valda íslensku samfélagi. Það er eins og hann væri ekki í tengslum við raunveruleikann. Það var verið að útvarpa og sjónvarpa því útum allan heim að Forsætisráðherra Íslands væri tengdur félagi í skattaskjóli eins og ótíndur glæpamaður. Hann leyndi því að hann ætti eða hefði átt í þessu félagi, hann reyndi að ljúga sig frá því vitandi upp á sig skömmina og hann skammast sín ekki. En ég skammast mín, ég sit uppi með skömmina að hafa kosið hann og treyst honum fyrir því að lagfæra það sem miður hafði farið. Að laga Ísland svo ég gæti verið stoltur Íslendingur á ný. Ekki efast ég um það að það verði hlegið að mér fyrir að hafa verið svona vitlaus....en ég þoli það alveg, ég get alveg viðkennt það þegar ég hef rangt fyrir mér. En ég þoli ekki að láta hafa mig að fífli og það mun ég ekki líða. Þess vegna skora ég á alla þá sem vilja Íslandi vel, vilja byggja upp íslenskt samfélag á grunni velferðar, jafnréttis og jafnræðis að rísa upp. Láta til sín taka og stofna stjórnmálaafl sem hefur enga tengingu við hagsmunahópa og/eða persónulega hagsmuni að verja. Venjulegt fólk eins og mig og þig, fólk sem vill raunverulegar breytingar Íslendingum öllum til heilla. Afl þar sem hagsmunir heildarinnar eru ávalt hafðir að leiðarljósi án þess að draga úr eða hefta frelsi einstaklingsins til framkvæmda og nýsköpunar. Afl þar sem við endurreisum heilbrigðiskerfið og menntakerfið. Afl sem styður þá sem minna mega sín. Afl sem stendur fyrir efnahagslegum úrbótum. Afl sem samanstendur af fólki úr öllum stéttum, alls staðar af landinu, fólk sem veit hvernig það er að skulda, basla og reyna að sjá fyrir sér og sínum eftir leikreglum sem virðast hafa það eina markmið að hygla ákveðnum hópum á kostnað heildarinnar. Afl sem samanstendur af Íslendingum sem vilja Ísland aftur úr höndum spilltra og gráðugra sérhagsmunahópa. Afl sem vill endurreisa Ísland og gera að fyrirmyndarþjóðfélagi sem við getum verið stolt af en ekki skammast okkur fyrir eins og staðan er í dag. Afl sem vill byggja upp samfélag sem börnin okkar geta tekið við af stolti þegar fram líða stundir. Nú þurfum við að standa saman Íslendingar og sýna heiminum hvernig fólk við erum í raun og veru. Endurheimtum stolt okkar sem þjóð svo við getum hætt að skammast okkar því ég er viss um að ég er ekki sá eini sem skammast sín.
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar