Ég er einn af þeim Þröstur Ólafsson skrifar 22. febrúar 2019 08:45 Ég er einn af þeim sem stóð að útgáfu og söfnun afmælis heillaóska á bók um framtíð jafnaðarstefnu, aðkomu Íslands að sjálfstæðismálum Eystrasaltsríkjanna og aðild landsins að samningnum um EES. Sú bók er ekki aðeins ómissandi heimild um heimssögulega atburði heldur mikilvægt sýnishorn um stjórnmálahugsun og pólitískan feril Jóns Baldvins. Enginn íslenskur stjórnmálamaður hefur ritað ítarlegar og skarpar um stjórnmálahugsjón sína á lýðveldistíma en Jón Baldvin. Ég er einn af þeim sem ákváðu að hætta við og fresta útgáfu bókarinnar vegna þess að andrúmloftið í samfélaginu var lævi blandið og umræðan um höfundinn drifinn áfram af hatri sem varhugavert er að fara á fjörurnar við. Ég er einn af þeim sem telur að nú sé komið nóg. Allt hefur sinn tíma og sín takmörk. Líka mannorðsherferð, þar sem markmiðið virðist ekki bara vera að koma höggi á viðkomandi heldur að leggja hann að velli, ræna hann ærunni. Gera hann útlægan í eigin landi. Þeir sem telja Jón Baldvin hafa brotið á sér, eiga skilyrðislaust að leita réttar síns. Við lifum enn í réttarríki – ekki lýðveldi götunnar. Hann verður að lúta niðurstöðu réttvísinnar eins og hver annar. Ég er einn af þeim sem tók þátt í andófi og uppsteiti námsmanna í Vestur Berlín í upphafi sjöunda áratugs liðinnar aldar. Þar voru mörg borgaraleg gildi brotin í spað og einstaklingum ögrað. Ég fylgdist með hvernig fjölmiðlaveldi Springers lagðist af alefli gegn forystumönnum hreyfingarinnar, ofsótti þá, rústaði mannorði þeirra og gerði þá útlæga úr mannlegu samfélagi. einn hafði upptendrast svo af óhróðri og uppspuna Springerpressunnar að hann fann sig knúinn til að reyna að losa þjóðfélagið við þennan ófögnuð og skaut Rudí Dutchke á götu. Við réttarhöld yfir byssumanninum kom fram að sú afskræmda mynd sem fyrrnefndir fjölmiðlar gáfu af stúdentaleiðtoganum hafði myrkvað huga byssumannsins svo, að hann leit nánast á það sem samfélagslegt líknarmál að koma R.D. fyrir kattarnef. Hann var orðinn réttdræpur. Hann varð aldrei samur og jafn og beið að lokum bana af sárunum. Ég er einn af þeim sem fylgdist með afdrifum ýmissa annarra leiðandi einstaklinga úr baráttu okkar stúdentanna á árunum fyrir 1968. Sumir þeirra voru hundeltir svo að þeirra beið ekkert nema útskúfun og atvinnubann. Einn þeirra hafði gengið fram af heiðvirðu fólki með því að koma á fót kommúnu og stofna þannig til óhefðbundins og „ósiðlegs” samlífis karla og kvenna. Ummæli hans og athafnir þóttu sanna að þarna færi stórhættulegur maður. Útskúfunin tókst. Hann einangraðist og veslaðist upp. Þá var oft vitnað til lýðsins sem hrækti á Krist og fékk hann krossfestan. Göbbels hafði rétt fyrir sér. Ef klifað er nógsamlega á sömu fullyrðingunni, þótt uppspuni sé, verður henni trúað. Ég er einn af þeim sem átti aðild að aðgerðum íslenkra stúdenta í sendiráðum landsins á Norðurlöndum í sumarbyrjun 1970. Sem formaðu SÍNE hafði ég nokkuð afgerandi áhrif á að íslenskir stúdentar erlendis efldu til andófsaðgerða. Þrátt fyrir harkaleg viðbrögð sumra fjölmiðla vegna þeirrar „smánar “sem þjóðinni var sýnd, hófst ekkert gjörningaveður gegn einstaklingunum, engar ofsóknir . Mig minnir þó að eitt blað hafi reynt að gera sér bragðvondan mat úr þessu. Forystufólk íslenskra stjórnmála og fjölmiðla lét kjurt liggja. Það sýndi þroska, yfirvegun og hófsemi. Ég er einn af þeim sem tel Jón Baldvin vera einn af merkustu, íslensku stjórnmálamönnum liðinnar aldar, því verk hans hafa skipt þjóðina milku máli og fært okkur mikla hagsæld. Hann er auk þess eini íslenski stjórnmálamaðurinn sem er þekktur, virtur og dáður erlendis. Samningurinn um EES var afar umdeildur á sínum tíma, svo ekki sé meira sagt. Hann hefur fært Íslendingum meiri velmegun og réttarbætur en nokkur annar samningur sem við höfum gert frá fyrra stríði. Fyrir það var JBH borinn þungum sökum; haugar af óhróðri og lygum hrönnuðust upp.Honum var hótað lífláti. Eldur borinn að húsi hans. Landráðamaður ! Ég er einn af þeim sem veit að Jón Baldvin er ekki heilagur maður. Hann er harður í horn að taka og getur verið óvæginn. Þrátt fyrir þær ásakanir sem á honum hafa dunið, og enginn nema hann og þær sem ásaka geta með vissu vitað, hvort eru réttar eða ekki, hefur það verið Íslandi mikið happ að hann skyldi hafa verið til staðar, þegar við urðum að ákveða hvaða leið við áttum að velja í Evrópumálum. Ásamt flokki sínum leiddi Jón Baldvin þjóðina inn í EES. Allir aðrir flokkar höfðu snúist eins og skopparakringlur í málinu að Kvennalistanum einum undanskildum, sem alltaf var á móti. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann með og barðist fyrir frelsiskröfum Eystrasaltsríkjanna, einn forystumanna vestrænna þjóða.Það var ekki gert til að vernda íslenska hagsmuni, þvert á móti.Fyrir þetta tvennt hefur hann hér heima ekki fengið þá viðurkenningu sem skyldi. Bókin átti að vera þessi þakklætisvottur. Alþekkt er að háar byggingar varpa af sér löngum skugga. Ég er einn af þeim sem óska Jóni Baldvini til hamingju með áttræðisafmælið. Við hjónin þökkum áralanga vináttu sem og einstakt framlag hans til íslenskra stjórnmála. Hvorugt fyrnist. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mál Jóns Baldvins Hannibalssonar Þröstur Ólafsson Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Sjá meira
Ég er einn af þeim sem stóð að útgáfu og söfnun afmælis heillaóska á bók um framtíð jafnaðarstefnu, aðkomu Íslands að sjálfstæðismálum Eystrasaltsríkjanna og aðild landsins að samningnum um EES. Sú bók er ekki aðeins ómissandi heimild um heimssögulega atburði heldur mikilvægt sýnishorn um stjórnmálahugsun og pólitískan feril Jóns Baldvins. Enginn íslenskur stjórnmálamaður hefur ritað ítarlegar og skarpar um stjórnmálahugsjón sína á lýðveldistíma en Jón Baldvin. Ég er einn af þeim sem ákváðu að hætta við og fresta útgáfu bókarinnar vegna þess að andrúmloftið í samfélaginu var lævi blandið og umræðan um höfundinn drifinn áfram af hatri sem varhugavert er að fara á fjörurnar við. Ég er einn af þeim sem telur að nú sé komið nóg. Allt hefur sinn tíma og sín takmörk. Líka mannorðsherferð, þar sem markmiðið virðist ekki bara vera að koma höggi á viðkomandi heldur að leggja hann að velli, ræna hann ærunni. Gera hann útlægan í eigin landi. Þeir sem telja Jón Baldvin hafa brotið á sér, eiga skilyrðislaust að leita réttar síns. Við lifum enn í réttarríki – ekki lýðveldi götunnar. Hann verður að lúta niðurstöðu réttvísinnar eins og hver annar. Ég er einn af þeim sem tók þátt í andófi og uppsteiti námsmanna í Vestur Berlín í upphafi sjöunda áratugs liðinnar aldar. Þar voru mörg borgaraleg gildi brotin í spað og einstaklingum ögrað. Ég fylgdist með hvernig fjölmiðlaveldi Springers lagðist af alefli gegn forystumönnum hreyfingarinnar, ofsótti þá, rústaði mannorði þeirra og gerði þá útlæga úr mannlegu samfélagi. einn hafði upptendrast svo af óhróðri og uppspuna Springerpressunnar að hann fann sig knúinn til að reyna að losa þjóðfélagið við þennan ófögnuð og skaut Rudí Dutchke á götu. Við réttarhöld yfir byssumanninum kom fram að sú afskræmda mynd sem fyrrnefndir fjölmiðlar gáfu af stúdentaleiðtoganum hafði myrkvað huga byssumannsins svo, að hann leit nánast á það sem samfélagslegt líknarmál að koma R.D. fyrir kattarnef. Hann var orðinn réttdræpur. Hann varð aldrei samur og jafn og beið að lokum bana af sárunum. Ég er einn af þeim sem fylgdist með afdrifum ýmissa annarra leiðandi einstaklinga úr baráttu okkar stúdentanna á árunum fyrir 1968. Sumir þeirra voru hundeltir svo að þeirra beið ekkert nema útskúfun og atvinnubann. Einn þeirra hafði gengið fram af heiðvirðu fólki með því að koma á fót kommúnu og stofna þannig til óhefðbundins og „ósiðlegs” samlífis karla og kvenna. Ummæli hans og athafnir þóttu sanna að þarna færi stórhættulegur maður. Útskúfunin tókst. Hann einangraðist og veslaðist upp. Þá var oft vitnað til lýðsins sem hrækti á Krist og fékk hann krossfestan. Göbbels hafði rétt fyrir sér. Ef klifað er nógsamlega á sömu fullyrðingunni, þótt uppspuni sé, verður henni trúað. Ég er einn af þeim sem átti aðild að aðgerðum íslenkra stúdenta í sendiráðum landsins á Norðurlöndum í sumarbyrjun 1970. Sem formaðu SÍNE hafði ég nokkuð afgerandi áhrif á að íslenskir stúdentar erlendis efldu til andófsaðgerða. Þrátt fyrir harkaleg viðbrögð sumra fjölmiðla vegna þeirrar „smánar “sem þjóðinni var sýnd, hófst ekkert gjörningaveður gegn einstaklingunum, engar ofsóknir . Mig minnir þó að eitt blað hafi reynt að gera sér bragðvondan mat úr þessu. Forystufólk íslenskra stjórnmála og fjölmiðla lét kjurt liggja. Það sýndi þroska, yfirvegun og hófsemi. Ég er einn af þeim sem tel Jón Baldvin vera einn af merkustu, íslensku stjórnmálamönnum liðinnar aldar, því verk hans hafa skipt þjóðina milku máli og fært okkur mikla hagsæld. Hann er auk þess eini íslenski stjórnmálamaðurinn sem er þekktur, virtur og dáður erlendis. Samningurinn um EES var afar umdeildur á sínum tíma, svo ekki sé meira sagt. Hann hefur fært Íslendingum meiri velmegun og réttarbætur en nokkur annar samningur sem við höfum gert frá fyrra stríði. Fyrir það var JBH borinn þungum sökum; haugar af óhróðri og lygum hrönnuðust upp.Honum var hótað lífláti. Eldur borinn að húsi hans. Landráðamaður ! Ég er einn af þeim sem veit að Jón Baldvin er ekki heilagur maður. Hann er harður í horn að taka og getur verið óvæginn. Þrátt fyrir þær ásakanir sem á honum hafa dunið, og enginn nema hann og þær sem ásaka geta með vissu vitað, hvort eru réttar eða ekki, hefur það verið Íslandi mikið happ að hann skyldi hafa verið til staðar, þegar við urðum að ákveða hvaða leið við áttum að velja í Evrópumálum. Ásamt flokki sínum leiddi Jón Baldvin þjóðina inn í EES. Allir aðrir flokkar höfðu snúist eins og skopparakringlur í málinu að Kvennalistanum einum undanskildum, sem alltaf var á móti. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann með og barðist fyrir frelsiskröfum Eystrasaltsríkjanna, einn forystumanna vestrænna þjóða.Það var ekki gert til að vernda íslenska hagsmuni, þvert á móti.Fyrir þetta tvennt hefur hann hér heima ekki fengið þá viðurkenningu sem skyldi. Bókin átti að vera þessi þakklætisvottur. Alþekkt er að háar byggingar varpa af sér löngum skugga. Ég er einn af þeim sem óska Jóni Baldvini til hamingju með áttræðisafmælið. Við hjónin þökkum áralanga vináttu sem og einstakt framlag hans til íslenskra stjórnmála. Hvorugt fyrnist.
Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun
Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun
Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun