Að rjúfa hin helgustu vé Ingibjörg Elsa Björnsdóttir skrifar 2. desember 2021 08:31 Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Elsa Björnsdóttir Mest lesið Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun Baslað í fyrirmyndarbænum Karl Pétur Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Sjá meira
Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur.
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar