Klámið Gunnar Dan Wiium skrifar 6. apríl 2022 21:00 Athugasemd: Þessi pistill er ekki fyrir viðkvæma, en klárlega fyrir raðrúnkandi klámhunda Business or pleasure? er hún spurð á leið sinni inn í Bandaríkin. Hún er frá Svíþjóð, hún er týnd. Hún er á leið til L.A. og ætlar að verða fræg, 19 ára og fræg. Hún ætlar sér að verða klámmyndaleikonan, númer eitt. Hún stefnir hátt, tilbúin í nánast hvað sem er. Hún byrjar hefðbundið, með þetta unglingalúkk sem gamla kalla þyrstir í, fullir af losta missa þeir tímaskynið og stynja í fullri reisn. Hefðbundið kemur henni ekki langt, hún þarf að ganga lengra. Hún biður um grófara stöff, hún er bundin og flengd. Allir sýna hlýju en þegar cameran rúllar er harka og hrækt. Hún skrifaði undir skilmálana og ber að taka við því, orðunum, leðrinu, ofbeldinu. Hún er bara 19 en hún stefnir hátt, hún er týnd. Hún þarf að sanna sig, sjokkera. Nauðgun, bara leikur, nauðgararnir eru leikarar á setti. Leikstjórinn veit hvað hann vill. Tveir sem slá hana, kyrkja, og nauðga henni. Hún biður um að fá að hætta, þeir taka pásu og sýna henni blíðu því þeir eru leikarar. Hún vill ekki klára en hún verður. Þeir klára sig á henni, margir klukkutímar af ofbeldi fyrir smápening. Hún bað um þetta, markaðurinn fer fram á sviðsetta nauðgun, ofbeldi og hrák. Hún vill annan umboðsmann, hún vill þann sem kemur henni á toppinn. Til þess þarf hún að bera af, eitthvað sem engin hefur gert ennþá. Interracial double anal, aldrei gert áður. Hvíta unglingsdruslan sem vill ekkert meira en tvo svarta risakokks í rassgatið, hún er svo rík og svo hvít. Alein heima, foreldrar hennar í frí, hún er alltaf ein heima. Aumingja litla stelpan. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Wqp3lLJbBh4">watch on YouTube</a> Þessi lýsing er söguþráður úr myndinni Pleasure sem sýnd er í Bíó paradís um þessar mundir. Ég sat þarna saman með konunni minni og fann fyrir sorg satt að segja. Sorg yfir því hvar við erum, hvar við erum í kynhvöt, hvar við erum hvað varðar kynjabundið og kerfisbundið comercial ofbeldi og sorg yfir þessu framboði af týndum sálum sem fóðra síhungraða eftirspurn. Eftirspurn eftir „sviðsettri“ hópnauðgun, ríddu mömmu þinni, pabba þínum, ömmu þinni og dóttur. Hvað sem kynhvötin vill, efst til hægri, SEARCH WINDOW og þú ert með það. Fantasían er tekin út frá ytri eldsneytisgjöf og í hvert skiptið verður senan að verða öðruvísi, grófari. Hvað veldur svo ofbeldinu veit ég ekki, eflaust einhver reiði eða heift. Afhverju þarf konan að vera í ól og ganga við hlið mér eins og tík, hundur og sleikja skóna mína áður en ég nauðga henni, kyrki og koka hana með mínum risa kokk í fullri reisn? Hendi henni svo bara í ruslið þegar ég er búið því hún skítug og öll í sæði. Hvað veldur þessu eiginlega? Mér finnst þetta sorglegt og þó að einhverjir kynfræðingar segja að klám sé hollt og að hægt sé að nálgast það nánast fairtrade, feminískt, onlyfans, heimagert með fullri stjórn á öllum aðstæðum þá er alltaf verið að mæta einhverri eftirspurn, markaði sem er týndur, týndur í dópamínfíkn. Því í raun snýst þetta ekkert um sjálfsfróun heldur dópamínið sem ég næ að kreysta út með efninu, kreista út með þessari 19 ára sem er skítug hóra og alein heima. Til að sannreyna hvort um fíkn í klám sé um að ræða hvet ég alla sem lesa og finna þessa tilfinningu, ónotin, til að gera smá tilraun. Komið aftur í kjarnan, komið tilbaka í sjálfsfróunina. Lokið augum og notist við ykkar eigin myndir, hugmyndir. Fyrir suma mun þetta taka tíma því ykkar eigin myndasmiðja hefur verið out of business í mörg ár, finnið þessa smiðju og opnið fyrir hana. Stundið mikla sjálfróun en stundið hana af sjálfbærni, það er áskorun því auðveldasta leiðin er að opna browserinn og leiðast þar inn í að vera mataður af rusli og þjáningu. Browserinn þar sem þið finnið 19 ára stelpur, stráka og eflaust yngri líka. Samviskan kallar á sjálfbærni og hefðbundin klámneysla eins og svo margir eru fastir í hefur skýr og greinilega áhrif á viðhorf okkar og samskipti hvort sem þau eru kynjabundin eða ekki. Þessi lýsing er einungis út frá eigin reynslu og upplifun. Þessari lýsingu ber ekki að taka sem er heldur aðeins sem mögulegri vídd innan mennskunar. Allt ber að skoða og þá sérstaklega á tímum þar sem er talað um núll tolerance fyrir ofbeldi, kynjabundnu í allar áttir. Höfundur starfar sem smíðakennari og þáttastjórnandi hlaðvarpsins Þvottahússins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bíó og sjónvarp Klám Gunnar Dan Wiium Mest lesið Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun Skoðun Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Sjá meira
Athugasemd: Þessi pistill er ekki fyrir viðkvæma, en klárlega fyrir raðrúnkandi klámhunda Business or pleasure? er hún spurð á leið sinni inn í Bandaríkin. Hún er frá Svíþjóð, hún er týnd. Hún er á leið til L.A. og ætlar að verða fræg, 19 ára og fræg. Hún ætlar sér að verða klámmyndaleikonan, númer eitt. Hún stefnir hátt, tilbúin í nánast hvað sem er. Hún byrjar hefðbundið, með þetta unglingalúkk sem gamla kalla þyrstir í, fullir af losta missa þeir tímaskynið og stynja í fullri reisn. Hefðbundið kemur henni ekki langt, hún þarf að ganga lengra. Hún biður um grófara stöff, hún er bundin og flengd. Allir sýna hlýju en þegar cameran rúllar er harka og hrækt. Hún skrifaði undir skilmálana og ber að taka við því, orðunum, leðrinu, ofbeldinu. Hún er bara 19 en hún stefnir hátt, hún er týnd. Hún þarf að sanna sig, sjokkera. Nauðgun, bara leikur, nauðgararnir eru leikarar á setti. Leikstjórinn veit hvað hann vill. Tveir sem slá hana, kyrkja, og nauðga henni. Hún biður um að fá að hætta, þeir taka pásu og sýna henni blíðu því þeir eru leikarar. Hún vill ekki klára en hún verður. Þeir klára sig á henni, margir klukkutímar af ofbeldi fyrir smápening. Hún bað um þetta, markaðurinn fer fram á sviðsetta nauðgun, ofbeldi og hrák. Hún vill annan umboðsmann, hún vill þann sem kemur henni á toppinn. Til þess þarf hún að bera af, eitthvað sem engin hefur gert ennþá. Interracial double anal, aldrei gert áður. Hvíta unglingsdruslan sem vill ekkert meira en tvo svarta risakokks í rassgatið, hún er svo rík og svo hvít. Alein heima, foreldrar hennar í frí, hún er alltaf ein heima. Aumingja litla stelpan. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Wqp3lLJbBh4">watch on YouTube</a> Þessi lýsing er söguþráður úr myndinni Pleasure sem sýnd er í Bíó paradís um þessar mundir. Ég sat þarna saman með konunni minni og fann fyrir sorg satt að segja. Sorg yfir því hvar við erum, hvar við erum í kynhvöt, hvar við erum hvað varðar kynjabundið og kerfisbundið comercial ofbeldi og sorg yfir þessu framboði af týndum sálum sem fóðra síhungraða eftirspurn. Eftirspurn eftir „sviðsettri“ hópnauðgun, ríddu mömmu þinni, pabba þínum, ömmu þinni og dóttur. Hvað sem kynhvötin vill, efst til hægri, SEARCH WINDOW og þú ert með það. Fantasían er tekin út frá ytri eldsneytisgjöf og í hvert skiptið verður senan að verða öðruvísi, grófari. Hvað veldur svo ofbeldinu veit ég ekki, eflaust einhver reiði eða heift. Afhverju þarf konan að vera í ól og ganga við hlið mér eins og tík, hundur og sleikja skóna mína áður en ég nauðga henni, kyrki og koka hana með mínum risa kokk í fullri reisn? Hendi henni svo bara í ruslið þegar ég er búið því hún skítug og öll í sæði. Hvað veldur þessu eiginlega? Mér finnst þetta sorglegt og þó að einhverjir kynfræðingar segja að klám sé hollt og að hægt sé að nálgast það nánast fairtrade, feminískt, onlyfans, heimagert með fullri stjórn á öllum aðstæðum þá er alltaf verið að mæta einhverri eftirspurn, markaði sem er týndur, týndur í dópamínfíkn. Því í raun snýst þetta ekkert um sjálfsfróun heldur dópamínið sem ég næ að kreysta út með efninu, kreista út með þessari 19 ára sem er skítug hóra og alein heima. Til að sannreyna hvort um fíkn í klám sé um að ræða hvet ég alla sem lesa og finna þessa tilfinningu, ónotin, til að gera smá tilraun. Komið aftur í kjarnan, komið tilbaka í sjálfsfróunina. Lokið augum og notist við ykkar eigin myndir, hugmyndir. Fyrir suma mun þetta taka tíma því ykkar eigin myndasmiðja hefur verið out of business í mörg ár, finnið þessa smiðju og opnið fyrir hana. Stundið mikla sjálfróun en stundið hana af sjálfbærni, það er áskorun því auðveldasta leiðin er að opna browserinn og leiðast þar inn í að vera mataður af rusli og þjáningu. Browserinn þar sem þið finnið 19 ára stelpur, stráka og eflaust yngri líka. Samviskan kallar á sjálfbærni og hefðbundin klámneysla eins og svo margir eru fastir í hefur skýr og greinilega áhrif á viðhorf okkar og samskipti hvort sem þau eru kynjabundin eða ekki. Þessi lýsing er einungis út frá eigin reynslu og upplifun. Þessari lýsingu ber ekki að taka sem er heldur aðeins sem mögulegri vídd innan mennskunar. Allt ber að skoða og þá sérstaklega á tímum þar sem er talað um núll tolerance fyrir ofbeldi, kynjabundnu í allar áttir. Höfundur starfar sem smíðakennari og þáttastjórnandi hlaðvarpsins Þvottahússins.
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun