Samgöngu-stríðsyfirlýsingar núverandi meirihluta í Reykjavík Rúnar Sigurjónsson skrifar 6. maí 2022 12:01 Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að ákveða fyrir fólk hvernig það ferðast á milli staða. Í þeirra verkahring er að greiða götu þeirra samgöngumáta sem íbúarnir kunna að velja sér. Jafnframt er eðlilegt að stjórnmálamenn skapi jákvæða hvata fyrir fólk til að nýta almenningssamgöngur, hjólreiðar, gönguleiðir, rafskutlur og aðra ferðamáta fyrir þá sem það geta og vilja. Samgöngumál eru mörgum Reykvíkingum og gestum í Borginni ofarlega í huga, enda þurfa þeir daglega að berjast við að komast leiðar sinnar eftir gatnakerfi sem virðist löngu sprungið. Núverandi borgaryfirvöld einblína á fokdýrt borgarlínukerfi sem taka mun mörg ár og jafnvel áratugi að koma á koppinn, ef það verður þá nokkurn tíma fullgert. Tæknin stendur nefnilega ekki í stað. Hvort svo íbúarnir muni nýta sér þennan samgöngumáta skal ósagt látið, enda hafa þeir lengi haft bílinn í þjónustu sinni. Hann er hið örugga samgöngutæki sem hlífir fólki gegn óblíðri veðráttu og á að geta flutt það fljótt og örugglega á milli staða. En til þess þarf gatnakerfið að vera skilvirkt og er það á ábyrgð borgaryfirvalda að svo sé. Því miður eru margir ágallar á núverandi kerfi og margir kannast við ástandið á álagstímum. Kemur þar margt til. Umferðarljósum er ekki rétt stýrt, óþarfa þrengingum hefur verið komið upp og hraði lækkaður niður í 30 km á gömlum stofnbrautum. Jafnframt hefur bílastæðum markvist verið fækkað í borginni sem takmarkað hefur aðgengi öryrkja og eldri borgara og margra annarra að ákveðnum borgarhlutum eins og í miðbænum. Vísvitandi tafir og seinagangur borgaryfirvalda Alvarlegastur er þó sá seinagangur sem verið hefur í uppbyggingu þeirra umferðarmannvirkja sem stórbæta myndu umferðarflæðið í borginni. Hér má sérstaklega nefna mislæg gatnamót á horni Breiðholtsbrautar og Bústaðavegar, en sú einfalda lausn myndi losa um mengandi umferðarstíflur sem oft teppa stóran hluta stofnbrauta í næsta nágrenni. Á sama tíma og núverandi borgaryfirvöld eru stöðugt minnt á löngu svikin loforð um slíka framkvæmd tala þau um óraunhæfa drauma sína um neðanjarðarakreinar undir Miklubraut og Sæbraut. Það er vissulega hægt að leggja þessar miklu umferðaræðar í stokk, en hvað á að gera við alla umferðina meðan á þeim margra ára framkvæmdum stendur? Nær væri að greiða úr umferð þar sem hnútar eru, í stað þess að búa til enn fleiri. Önnur mikilvæg framkvæmd er Sundabrautin sem rætt hefur verið linnulaust um í aldarfjórðung án þess að nokkuð gerist annað en að tefja fyrir þessari samgöngubót. Á meðan reynir á þolrif borgarbúa, sem í góðri trú hafa flutt í úthverfin með von um greiðari samgöngur við miðbæ Reykjavíkur. Slóð svikinna loforða um bættar samgöngur í borginni virðast vera stærstu minnisvarðar núverandi stjórnvalda. Draumórar borgarlínunnar Sé vikið aftur að borgarlínunni, stærsta draumóraverkefni sögunnar, þá mun hún sjálfsagt valda meiri vandræðum en lausnum. Þrenging Suðurlandsbrautar í eina akrein í hvora átt, til að rýma til fyrir miðjusettum borgarlínuvögnum, mun valda ómældum umferðartöfum í austurhluta borgarinnar til langrar framtíðar. Lagning vagnlínu í gegnum Geirsnefið þýðir opnun á ruslahaug sem geymir þúsundir tonna af ryðguðu járni, eftir að borgaryfirvöldum hugkvæmdist fyrir margt löngu að urða þar yfir 600 bílhræ með rafgeymum og olíufylltum vélbúnaði. Almenningssamgöngur þurfa vissulega að vera fyrir hendi, en þær má útfæra á mun hagkvæmari hátt án þess að gengið sé á þær viðkvæmu samgönguæðar sem fyrir eru. Skoða þarf gatnakerfið í heild sinni og lagfæra það með mislægum gatnamótum og bættri ljósastýringu. Með því eykst umferðarflæðið og loftmengun minnkar. Á sama tíma þurfa vinnuveitendur og skólayfirvöld að huga að breytilegum mætingatíma og aukinni heimavinnu, en slíkt hjálpar til við að minnka umferð á álagstímum og jafna hana yfir daginn. Núverandi meirihluti hefur sagt borgarbúum eins konar samgöngustríð á hendur. Við erum ekki þar. Við í Flokki fólksins boðum samgöngur fyrir alla. Setjum X við F í kjörklefanum og tryggjum að svo megi verða. Höfundur skipar 5. sæti á lista Flokks fólksins í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flokkur fólksins Borgarstjórn Reykjavík Sveitarstjórnarkosningar 2022 Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun Skoðun Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Sjá meira
Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að ákveða fyrir fólk hvernig það ferðast á milli staða. Í þeirra verkahring er að greiða götu þeirra samgöngumáta sem íbúarnir kunna að velja sér. Jafnframt er eðlilegt að stjórnmálamenn skapi jákvæða hvata fyrir fólk til að nýta almenningssamgöngur, hjólreiðar, gönguleiðir, rafskutlur og aðra ferðamáta fyrir þá sem það geta og vilja. Samgöngumál eru mörgum Reykvíkingum og gestum í Borginni ofarlega í huga, enda þurfa þeir daglega að berjast við að komast leiðar sinnar eftir gatnakerfi sem virðist löngu sprungið. Núverandi borgaryfirvöld einblína á fokdýrt borgarlínukerfi sem taka mun mörg ár og jafnvel áratugi að koma á koppinn, ef það verður þá nokkurn tíma fullgert. Tæknin stendur nefnilega ekki í stað. Hvort svo íbúarnir muni nýta sér þennan samgöngumáta skal ósagt látið, enda hafa þeir lengi haft bílinn í þjónustu sinni. Hann er hið örugga samgöngutæki sem hlífir fólki gegn óblíðri veðráttu og á að geta flutt það fljótt og örugglega á milli staða. En til þess þarf gatnakerfið að vera skilvirkt og er það á ábyrgð borgaryfirvalda að svo sé. Því miður eru margir ágallar á núverandi kerfi og margir kannast við ástandið á álagstímum. Kemur þar margt til. Umferðarljósum er ekki rétt stýrt, óþarfa þrengingum hefur verið komið upp og hraði lækkaður niður í 30 km á gömlum stofnbrautum. Jafnframt hefur bílastæðum markvist verið fækkað í borginni sem takmarkað hefur aðgengi öryrkja og eldri borgara og margra annarra að ákveðnum borgarhlutum eins og í miðbænum. Vísvitandi tafir og seinagangur borgaryfirvalda Alvarlegastur er þó sá seinagangur sem verið hefur í uppbyggingu þeirra umferðarmannvirkja sem stórbæta myndu umferðarflæðið í borginni. Hér má sérstaklega nefna mislæg gatnamót á horni Breiðholtsbrautar og Bústaðavegar, en sú einfalda lausn myndi losa um mengandi umferðarstíflur sem oft teppa stóran hluta stofnbrauta í næsta nágrenni. Á sama tíma og núverandi borgaryfirvöld eru stöðugt minnt á löngu svikin loforð um slíka framkvæmd tala þau um óraunhæfa drauma sína um neðanjarðarakreinar undir Miklubraut og Sæbraut. Það er vissulega hægt að leggja þessar miklu umferðaræðar í stokk, en hvað á að gera við alla umferðina meðan á þeim margra ára framkvæmdum stendur? Nær væri að greiða úr umferð þar sem hnútar eru, í stað þess að búa til enn fleiri. Önnur mikilvæg framkvæmd er Sundabrautin sem rætt hefur verið linnulaust um í aldarfjórðung án þess að nokkuð gerist annað en að tefja fyrir þessari samgöngubót. Á meðan reynir á þolrif borgarbúa, sem í góðri trú hafa flutt í úthverfin með von um greiðari samgöngur við miðbæ Reykjavíkur. Slóð svikinna loforða um bættar samgöngur í borginni virðast vera stærstu minnisvarðar núverandi stjórnvalda. Draumórar borgarlínunnar Sé vikið aftur að borgarlínunni, stærsta draumóraverkefni sögunnar, þá mun hún sjálfsagt valda meiri vandræðum en lausnum. Þrenging Suðurlandsbrautar í eina akrein í hvora átt, til að rýma til fyrir miðjusettum borgarlínuvögnum, mun valda ómældum umferðartöfum í austurhluta borgarinnar til langrar framtíðar. Lagning vagnlínu í gegnum Geirsnefið þýðir opnun á ruslahaug sem geymir þúsundir tonna af ryðguðu járni, eftir að borgaryfirvöldum hugkvæmdist fyrir margt löngu að urða þar yfir 600 bílhræ með rafgeymum og olíufylltum vélbúnaði. Almenningssamgöngur þurfa vissulega að vera fyrir hendi, en þær má útfæra á mun hagkvæmari hátt án þess að gengið sé á þær viðkvæmu samgönguæðar sem fyrir eru. Skoða þarf gatnakerfið í heild sinni og lagfæra það með mislægum gatnamótum og bættri ljósastýringu. Með því eykst umferðarflæðið og loftmengun minnkar. Á sama tíma þurfa vinnuveitendur og skólayfirvöld að huga að breytilegum mætingatíma og aukinni heimavinnu, en slíkt hjálpar til við að minnka umferð á álagstímum og jafna hana yfir daginn. Núverandi meirihluti hefur sagt borgarbúum eins konar samgöngustríð á hendur. Við erum ekki þar. Við í Flokki fólksins boðum samgöngur fyrir alla. Setjum X við F í kjörklefanum og tryggjum að svo megi verða. Höfundur skipar 5. sæti á lista Flokks fólksins í Reykjavík.
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun