Opið bréf til Bjarna Benediktssonar utanríkisráðherra Baldur Heiðar Sigurðsson skrifar 12. febrúar 2024 07:31 Opið bréf til Bjarna Benediktssonar, utanríkisráðherra, vegna frystingar á fjárveitingum til UNRWA Sæll Bjarni. Nú er vika síðan Channel 4 greindi frá því að skjölin frá yfirvöldum í Ísrael, um að starfsfólk UNRWA hafi tekið þátt í árás Hamas þann 7. október, innihalda engar sannanir, ekki einu sinni vísbendingar, einungis ásakanir. Tólf starfsmenn af 13 þúsund voru ásakaðir í upphafi en þeim virðist reyndar eitthvað fara fækkandi samkvæmt fréttum. Engu að síður var öllum þessum 12 sagt umsvifalaust upp án nokkurrar rannsóknar. Það er erfitt að ímynda sér til hvers meira er hægt að ætlast af UNRWA en samt skrúfuðu mörg ríki fyrir fjárveitingar til stofnunarinnar, meðal annars Ísland. UNRWA virðist þurfa að sanna sakleysi starfsmanna sinna, en ísraelskum yfirvöldum nægir að skella fram órökstuddum ásökunum til að heimurinn sameinist um að refsa, ekki bara þessum 12 starfsmönnum, heldur sjálfum samtökunum, og þar með öllum íbúum Gasa. Öfugsnúin sönnunarbyrði og furðulegt meðalhóf það. Mig langar því að spyrja þig hvenær þú ætlar að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA. Ég spyr hvenær en ekki hvort því þú hlýtur að gera það. Ef þú ert sjálfur í einhverjum vafa um af hverju bið ég þig um að íhuga eftirfarandi. Í fyrsta lagi þá hræðilegu hungursneyð sem ríkir á Gasa. Fréttir berast nú af því að íbúar séu farnir að nota dýrafóður í bakstur og jafnvel bíta gras og drekka regnvatn úr pollum til að halda lífi örlítið lengur. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði líka (nánast einróma) í máli Suður-Afríku gegn Ísrael, að Ísrael beri, meðal annarra aðgerða, að tryggja að neyðaraðstoð geti borist óhindrað inn á Gasa – til að afstýra þjóðarmorði. Dómstóllinn féllst ekki á kröfu Ísraels um að vísa málinu frá og tók þar með undir með Suður-Afríku að þjóðarmorð sé hugsanlega í uppsiglingu; ekki einungis með því að láta sprengjur rigna yfir svæðið heldur ekki síst með því að hindra það að íbúar fái lífsnauðsynjar á borð við lyf, mat og drykkjarvatn. Þetta eru því ekki bara einhverjar upphrópanir æstra leikmanna heldur mat einnar æðstu lagastofnunar heims. Ísraelsmenn hafa með virkum hætti reynt að koma í veg fyrir að neyðaraðstoð berist inn á Gasa og ásetningurinn getur ekki vafist fyrir neinum. Réttur Ísraels til sjálfsvarnar felur þó ekki í sér réttinn til að svelta rúmlega tvær milljónir óbreyttra borgara til hægs og kvalarfulls dauða, en það mun enda með því ef starfsemi UNRWA lamast og IDF heldur uppteknum hætti. Það er engin spurning. Stofnunin spáir því að í mars muni hún ekki geta haldið áfram starfsemi sinni nema fjárveitingar berist einnig frá þeim löndum sem hafa afturkallað þær. Með því að frysta fjárveitingar til UNRWA hefur þú, fyrir hönd Íslands, með beinum hætti tekið þátt í því með Ísrael að hindra aðgang neyðaraðstoðar inn á Gasa, í trássi við dóm Alþjóðadómstólsins. Ég fæ ekki betur séð en að við Íslendingar séum þar með ef ekki beinlínis samsekir í þessu þjóðarmorði, þá í það minnsta sekir um hóprefsingu, sem er stríðsglæpur. Ég hélt ég ætti aldrei eftir að sjá ráðherra frá herlausu Íslandi fremja stríðsglæp með embættisverkum sínum. Þú hefur kvartað sáran undan því að vera atyrtur og meðal annars kallaður barnamorðingi. í ljósi svona aðgerða, að beinlínis hjálpa Ísraelum við að fremja þetta þjóðarmorð, þá er samt erfitt að vorkenna þér fyrir umtalið sem þú hlýtur. Ég vil þó trúa því að þetta sé vel meint yfirsjón hjá þér frekar en sú hreinræktaða illska sem þú hefur (vonandi af gáleysi) skipað okkur Íslendingum í lið með. Þú hefur val um að hverfa af þessari braut. Þessir hagsmunir, rúmlega tvær milljónir mannslífa, hljóta að teljast nægilega miklir til að velta sönnunarbyrðinni af UNRWA yfir á Ísraelsk yfirvöld. Genfarsáttmálarnir og þeir samningar sem af þeim leiða leggja þá skyldu á herðar alþjóðasamfélagsins að gera það sem hægt er til að hindra framgang þjóðarmorðs. Sú alþjóðastofnun sem framkvæmir þessa skyldu er UNRWA í tilfelli stríðsins á Gasa og þegar fjöldi ríkja skrúfa fyrir fjárveitingar til UNRWA er stofnuninni gert ómögulegt að rækja skyldur sínar samkvæmt sáttmálunum. Þegar einstök aðildarríki taka ákvarðanir sem lama stofnunina eru þau því að vinna gegn tilgangi Genfarsáttmálanna og þegar tvær milljónir mannslífa eru í húfi, þá hlýtur að þurfa fyrir því sterkari rök en sögusagnir um 12 einstaklinga af 13 þúsund. Þannig að ég ítreka spurninguna: hvenær ætlar þú að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA? Virðingarfyllst, Baldur. Höfundur er sálfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson Skoðun Á krossgötum í Úkraínu Gunnar Pálsson Skoðun Almennar skimanir fyrir ristilkrabbameini að hefjast Alma D. Möller Skoðun Orðið er þitt: Af orðsnillingum og hjálpardekkjum Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Ísland, Trump og Evrópa – hvað næst? Dagur B. Eggertsson Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson Skoðun Skólinn okkar, FSH Elmar Ægir Eysteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað vakir fyrir utanríkisráðherra? Snorri Másson skrifar Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir - Framtíð Háskóla Íslands Áróra Rós Ingadóttir skrifar Skoðun Á krossgötum í Úkraínu Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun St. Tómas Aquinas Árni Jensson skrifar Skoðun Skólinn okkar, FSH Elmar Ægir Eysteinsson skrifar Skoðun Föður- og mæðralaus börn Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Minni kvaðir - meira frelsi? Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Forstjórinn á Neskaupstað Björn Ólafsson skrifar Skoðun Woke-ið lifir! Bjarni Snæbjörnsson skrifar Skoðun Almennar skimanir fyrir ristilkrabbameini að hefjast Alma D. Möller skrifar Skoðun Plastflóðið Emily Jaimes Richey-Stavrand,Johanna Franke,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Baráttan á norðurslóðum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Orðið er þitt: Af orðsnillingum og hjálpardekkjum Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Farsæl reynsla af stjórnun og samvinnu Ingibjörg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Trump kemur ekki á óvart, en Evrópa getur það Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Ef það er vilji, þá er vegur Jóhanna Klara Stefánsdóttir,Ingólfur Bender skrifar Skoðun Magnús Karl Magnússon sem rektor – Skýr sýn á samvinnu og samtakamátt í vísindum Erna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju lýgur Alma? Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Snúið til betri vegar Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Er varnarsamningurinn við Bandaríkin í hættu? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Stöðvum blóðmerahaldið á Íslandi Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ísland, Trump og Evrópa – hvað næst? Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf,Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Stígum upp úr skotgröfunum, æsku landsins til heilla! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Höfum gott fólk í forystu – kjósum Höllu í VR Gísli Jafetsson skrifar Skoðun Sjálfsmynd og heyrnarskerðing – Grein í tilefni Dags heyrnar Elín Ýr Arnar skrifar Skoðun Hitler og Stalín, Pútín og Trump Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Til stuðnings Kolbrúnu Pálsdóttur í rektorskjöri Kristján Kristjánsson skrifar Sjá meira
Opið bréf til Bjarna Benediktssonar, utanríkisráðherra, vegna frystingar á fjárveitingum til UNRWA Sæll Bjarni. Nú er vika síðan Channel 4 greindi frá því að skjölin frá yfirvöldum í Ísrael, um að starfsfólk UNRWA hafi tekið þátt í árás Hamas þann 7. október, innihalda engar sannanir, ekki einu sinni vísbendingar, einungis ásakanir. Tólf starfsmenn af 13 þúsund voru ásakaðir í upphafi en þeim virðist reyndar eitthvað fara fækkandi samkvæmt fréttum. Engu að síður var öllum þessum 12 sagt umsvifalaust upp án nokkurrar rannsóknar. Það er erfitt að ímynda sér til hvers meira er hægt að ætlast af UNRWA en samt skrúfuðu mörg ríki fyrir fjárveitingar til stofnunarinnar, meðal annars Ísland. UNRWA virðist þurfa að sanna sakleysi starfsmanna sinna, en ísraelskum yfirvöldum nægir að skella fram órökstuddum ásökunum til að heimurinn sameinist um að refsa, ekki bara þessum 12 starfsmönnum, heldur sjálfum samtökunum, og þar með öllum íbúum Gasa. Öfugsnúin sönnunarbyrði og furðulegt meðalhóf það. Mig langar því að spyrja þig hvenær þú ætlar að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA. Ég spyr hvenær en ekki hvort því þú hlýtur að gera það. Ef þú ert sjálfur í einhverjum vafa um af hverju bið ég þig um að íhuga eftirfarandi. Í fyrsta lagi þá hræðilegu hungursneyð sem ríkir á Gasa. Fréttir berast nú af því að íbúar séu farnir að nota dýrafóður í bakstur og jafnvel bíta gras og drekka regnvatn úr pollum til að halda lífi örlítið lengur. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði líka (nánast einróma) í máli Suður-Afríku gegn Ísrael, að Ísrael beri, meðal annarra aðgerða, að tryggja að neyðaraðstoð geti borist óhindrað inn á Gasa – til að afstýra þjóðarmorði. Dómstóllinn féllst ekki á kröfu Ísraels um að vísa málinu frá og tók þar með undir með Suður-Afríku að þjóðarmorð sé hugsanlega í uppsiglingu; ekki einungis með því að láta sprengjur rigna yfir svæðið heldur ekki síst með því að hindra það að íbúar fái lífsnauðsynjar á borð við lyf, mat og drykkjarvatn. Þetta eru því ekki bara einhverjar upphrópanir æstra leikmanna heldur mat einnar æðstu lagastofnunar heims. Ísraelsmenn hafa með virkum hætti reynt að koma í veg fyrir að neyðaraðstoð berist inn á Gasa og ásetningurinn getur ekki vafist fyrir neinum. Réttur Ísraels til sjálfsvarnar felur þó ekki í sér réttinn til að svelta rúmlega tvær milljónir óbreyttra borgara til hægs og kvalarfulls dauða, en það mun enda með því ef starfsemi UNRWA lamast og IDF heldur uppteknum hætti. Það er engin spurning. Stofnunin spáir því að í mars muni hún ekki geta haldið áfram starfsemi sinni nema fjárveitingar berist einnig frá þeim löndum sem hafa afturkallað þær. Með því að frysta fjárveitingar til UNRWA hefur þú, fyrir hönd Íslands, með beinum hætti tekið þátt í því með Ísrael að hindra aðgang neyðaraðstoðar inn á Gasa, í trássi við dóm Alþjóðadómstólsins. Ég fæ ekki betur séð en að við Íslendingar séum þar með ef ekki beinlínis samsekir í þessu þjóðarmorði, þá í það minnsta sekir um hóprefsingu, sem er stríðsglæpur. Ég hélt ég ætti aldrei eftir að sjá ráðherra frá herlausu Íslandi fremja stríðsglæp með embættisverkum sínum. Þú hefur kvartað sáran undan því að vera atyrtur og meðal annars kallaður barnamorðingi. í ljósi svona aðgerða, að beinlínis hjálpa Ísraelum við að fremja þetta þjóðarmorð, þá er samt erfitt að vorkenna þér fyrir umtalið sem þú hlýtur. Ég vil þó trúa því að þetta sé vel meint yfirsjón hjá þér frekar en sú hreinræktaða illska sem þú hefur (vonandi af gáleysi) skipað okkur Íslendingum í lið með. Þú hefur val um að hverfa af þessari braut. Þessir hagsmunir, rúmlega tvær milljónir mannslífa, hljóta að teljast nægilega miklir til að velta sönnunarbyrðinni af UNRWA yfir á Ísraelsk yfirvöld. Genfarsáttmálarnir og þeir samningar sem af þeim leiða leggja þá skyldu á herðar alþjóðasamfélagsins að gera það sem hægt er til að hindra framgang þjóðarmorðs. Sú alþjóðastofnun sem framkvæmir þessa skyldu er UNRWA í tilfelli stríðsins á Gasa og þegar fjöldi ríkja skrúfa fyrir fjárveitingar til UNRWA er stofnuninni gert ómögulegt að rækja skyldur sínar samkvæmt sáttmálunum. Þegar einstök aðildarríki taka ákvarðanir sem lama stofnunina eru þau því að vinna gegn tilgangi Genfarsáttmálanna og þegar tvær milljónir mannslífa eru í húfi, þá hlýtur að þurfa fyrir því sterkari rök en sögusagnir um 12 einstaklinga af 13 þúsund. Þannig að ég ítreka spurninguna: hvenær ætlar þú að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA? Virðingarfyllst, Baldur. Höfundur er sálfræðingur.
Skoðun Þegar grafið er undan sjálfi, lífsgleði og tilgangi mannvera Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Magnús Karl Magnússon sem rektor – Skýr sýn á samvinnu og samtakamátt í vísindum Erna Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf,Kjartan Ragnarsson skrifar