Opið bréf til Bjarna Benediktssonar utanríkisráðherra Baldur Heiðar Sigurðsson skrifar 12. febrúar 2024 07:31 Opið bréf til Bjarna Benediktssonar, utanríkisráðherra, vegna frystingar á fjárveitingum til UNRWA Sæll Bjarni. Nú er vika síðan Channel 4 greindi frá því að skjölin frá yfirvöldum í Ísrael, um að starfsfólk UNRWA hafi tekið þátt í árás Hamas þann 7. október, innihalda engar sannanir, ekki einu sinni vísbendingar, einungis ásakanir. Tólf starfsmenn af 13 þúsund voru ásakaðir í upphafi en þeim virðist reyndar eitthvað fara fækkandi samkvæmt fréttum. Engu að síður var öllum þessum 12 sagt umsvifalaust upp án nokkurrar rannsóknar. Það er erfitt að ímynda sér til hvers meira er hægt að ætlast af UNRWA en samt skrúfuðu mörg ríki fyrir fjárveitingar til stofnunarinnar, meðal annars Ísland. UNRWA virðist þurfa að sanna sakleysi starfsmanna sinna, en ísraelskum yfirvöldum nægir að skella fram órökstuddum ásökunum til að heimurinn sameinist um að refsa, ekki bara þessum 12 starfsmönnum, heldur sjálfum samtökunum, og þar með öllum íbúum Gasa. Öfugsnúin sönnunarbyrði og furðulegt meðalhóf það. Mig langar því að spyrja þig hvenær þú ætlar að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA. Ég spyr hvenær en ekki hvort því þú hlýtur að gera það. Ef þú ert sjálfur í einhverjum vafa um af hverju bið ég þig um að íhuga eftirfarandi. Í fyrsta lagi þá hræðilegu hungursneyð sem ríkir á Gasa. Fréttir berast nú af því að íbúar séu farnir að nota dýrafóður í bakstur og jafnvel bíta gras og drekka regnvatn úr pollum til að halda lífi örlítið lengur. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði líka (nánast einróma) í máli Suður-Afríku gegn Ísrael, að Ísrael beri, meðal annarra aðgerða, að tryggja að neyðaraðstoð geti borist óhindrað inn á Gasa – til að afstýra þjóðarmorði. Dómstóllinn féllst ekki á kröfu Ísraels um að vísa málinu frá og tók þar með undir með Suður-Afríku að þjóðarmorð sé hugsanlega í uppsiglingu; ekki einungis með því að láta sprengjur rigna yfir svæðið heldur ekki síst með því að hindra það að íbúar fái lífsnauðsynjar á borð við lyf, mat og drykkjarvatn. Þetta eru því ekki bara einhverjar upphrópanir æstra leikmanna heldur mat einnar æðstu lagastofnunar heims. Ísraelsmenn hafa með virkum hætti reynt að koma í veg fyrir að neyðaraðstoð berist inn á Gasa og ásetningurinn getur ekki vafist fyrir neinum. Réttur Ísraels til sjálfsvarnar felur þó ekki í sér réttinn til að svelta rúmlega tvær milljónir óbreyttra borgara til hægs og kvalarfulls dauða, en það mun enda með því ef starfsemi UNRWA lamast og IDF heldur uppteknum hætti. Það er engin spurning. Stofnunin spáir því að í mars muni hún ekki geta haldið áfram starfsemi sinni nema fjárveitingar berist einnig frá þeim löndum sem hafa afturkallað þær. Með því að frysta fjárveitingar til UNRWA hefur þú, fyrir hönd Íslands, með beinum hætti tekið þátt í því með Ísrael að hindra aðgang neyðaraðstoðar inn á Gasa, í trássi við dóm Alþjóðadómstólsins. Ég fæ ekki betur séð en að við Íslendingar séum þar með ef ekki beinlínis samsekir í þessu þjóðarmorði, þá í það minnsta sekir um hóprefsingu, sem er stríðsglæpur. Ég hélt ég ætti aldrei eftir að sjá ráðherra frá herlausu Íslandi fremja stríðsglæp með embættisverkum sínum. Þú hefur kvartað sáran undan því að vera atyrtur og meðal annars kallaður barnamorðingi. í ljósi svona aðgerða, að beinlínis hjálpa Ísraelum við að fremja þetta þjóðarmorð, þá er samt erfitt að vorkenna þér fyrir umtalið sem þú hlýtur. Ég vil þó trúa því að þetta sé vel meint yfirsjón hjá þér frekar en sú hreinræktaða illska sem þú hefur (vonandi af gáleysi) skipað okkur Íslendingum í lið með. Þú hefur val um að hverfa af þessari braut. Þessir hagsmunir, rúmlega tvær milljónir mannslífa, hljóta að teljast nægilega miklir til að velta sönnunarbyrðinni af UNRWA yfir á Ísraelsk yfirvöld. Genfarsáttmálarnir og þeir samningar sem af þeim leiða leggja þá skyldu á herðar alþjóðasamfélagsins að gera það sem hægt er til að hindra framgang þjóðarmorðs. Sú alþjóðastofnun sem framkvæmir þessa skyldu er UNRWA í tilfelli stríðsins á Gasa og þegar fjöldi ríkja skrúfa fyrir fjárveitingar til UNRWA er stofnuninni gert ómögulegt að rækja skyldur sínar samkvæmt sáttmálunum. Þegar einstök aðildarríki taka ákvarðanir sem lama stofnunina eru þau því að vinna gegn tilgangi Genfarsáttmálanna og þegar tvær milljónir mannslífa eru í húfi, þá hlýtur að þurfa fyrir því sterkari rök en sögusagnir um 12 einstaklinga af 13 þúsund. Þannig að ég ítreka spurninguna: hvenær ætlar þú að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA? Virðingarfyllst, Baldur. Höfundur er sálfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen Skoðun Glæpamenn í glerhúsi Ólafur Stephensen Skoðun Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson Skoðun „Við lofum að gera þetta ekki aftur“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Gæludýraákvæðin eru gallagripur Árni Stefán Árnason Skoðun Erum við í ofbeldissambandi við ESB? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Alvöru tækifæri í gervigreind Halldór Kári Sigurðarson Skoðun Hægagangur í samskiptum við bæjaryfirvöld Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Dagur mannréttinda (sumra) barna Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Það kostar að menga, þú sparar á að menga minna Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mannréttindi eða plakat á vegg? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Friðartillögur“ Bandaríkjamanna eru svik við Úkraínu Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Styrkur Íslands liggur í grænni orku Sverrir Falur Björnsson skrifar Skoðun Eftir hverju er verið að bíða? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fjölmenningarborgin Reykjavík - með stóru Effi Sabine Leskopf skrifar Skoðun Á öllum tímum í sögunni hafa verið til Pönkarar Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Hlutverk hverfa í borgarstefnu Óskar Dýrmundur Ólafsson skrifar Skoðun Gæludýraákvæðin eru gallagripur Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Glæpamenn í glerhúsi Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Það kostar að menga, þú sparar á að menga minna Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hægagangur í samskiptum við bæjaryfirvöld Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Dagur mannréttinda (sumra) barna Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterk ferðaþjónusta skapar sterkara samfélag Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar Skoðun Alvöru tækifæri í gervigreind Halldór Kári Sigurðarson skrifar Skoðun Erum við í ofbeldissambandi við ESB? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun „Við lofum að gera þetta ekki aftur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver mun stjórna heiminum eftir hundrað ár? Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Íbúðir með froðu til sölu Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Að hafa eða að vera Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Mikilvægar kjarabætur fyrir aldraða Inga Sæland skrifar Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Tryggðu þér bíl fyrir áramótin! Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Formúlu fyrir sigri? Nei takk. Guðmundur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Norræn samstaða skapar tækifæri fyrir græna framtíð Nótt Thorberg skrifar Skoðun Má umskera dreng í heimahúsi? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Viðskiptafrelsi og hátækniiðnaður Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Hver er virðingin fyrir skólaskyldunni? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Sjá meira
Opið bréf til Bjarna Benediktssonar, utanríkisráðherra, vegna frystingar á fjárveitingum til UNRWA Sæll Bjarni. Nú er vika síðan Channel 4 greindi frá því að skjölin frá yfirvöldum í Ísrael, um að starfsfólk UNRWA hafi tekið þátt í árás Hamas þann 7. október, innihalda engar sannanir, ekki einu sinni vísbendingar, einungis ásakanir. Tólf starfsmenn af 13 þúsund voru ásakaðir í upphafi en þeim virðist reyndar eitthvað fara fækkandi samkvæmt fréttum. Engu að síður var öllum þessum 12 sagt umsvifalaust upp án nokkurrar rannsóknar. Það er erfitt að ímynda sér til hvers meira er hægt að ætlast af UNRWA en samt skrúfuðu mörg ríki fyrir fjárveitingar til stofnunarinnar, meðal annars Ísland. UNRWA virðist þurfa að sanna sakleysi starfsmanna sinna, en ísraelskum yfirvöldum nægir að skella fram órökstuddum ásökunum til að heimurinn sameinist um að refsa, ekki bara þessum 12 starfsmönnum, heldur sjálfum samtökunum, og þar með öllum íbúum Gasa. Öfugsnúin sönnunarbyrði og furðulegt meðalhóf það. Mig langar því að spyrja þig hvenær þú ætlar að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA. Ég spyr hvenær en ekki hvort því þú hlýtur að gera það. Ef þú ert sjálfur í einhverjum vafa um af hverju bið ég þig um að íhuga eftirfarandi. Í fyrsta lagi þá hræðilegu hungursneyð sem ríkir á Gasa. Fréttir berast nú af því að íbúar séu farnir að nota dýrafóður í bakstur og jafnvel bíta gras og drekka regnvatn úr pollum til að halda lífi örlítið lengur. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði líka (nánast einróma) í máli Suður-Afríku gegn Ísrael, að Ísrael beri, meðal annarra aðgerða, að tryggja að neyðaraðstoð geti borist óhindrað inn á Gasa – til að afstýra þjóðarmorði. Dómstóllinn féllst ekki á kröfu Ísraels um að vísa málinu frá og tók þar með undir með Suður-Afríku að þjóðarmorð sé hugsanlega í uppsiglingu; ekki einungis með því að láta sprengjur rigna yfir svæðið heldur ekki síst með því að hindra það að íbúar fái lífsnauðsynjar á borð við lyf, mat og drykkjarvatn. Þetta eru því ekki bara einhverjar upphrópanir æstra leikmanna heldur mat einnar æðstu lagastofnunar heims. Ísraelsmenn hafa með virkum hætti reynt að koma í veg fyrir að neyðaraðstoð berist inn á Gasa og ásetningurinn getur ekki vafist fyrir neinum. Réttur Ísraels til sjálfsvarnar felur þó ekki í sér réttinn til að svelta rúmlega tvær milljónir óbreyttra borgara til hægs og kvalarfulls dauða, en það mun enda með því ef starfsemi UNRWA lamast og IDF heldur uppteknum hætti. Það er engin spurning. Stofnunin spáir því að í mars muni hún ekki geta haldið áfram starfsemi sinni nema fjárveitingar berist einnig frá þeim löndum sem hafa afturkallað þær. Með því að frysta fjárveitingar til UNRWA hefur þú, fyrir hönd Íslands, með beinum hætti tekið þátt í því með Ísrael að hindra aðgang neyðaraðstoðar inn á Gasa, í trássi við dóm Alþjóðadómstólsins. Ég fæ ekki betur séð en að við Íslendingar séum þar með ef ekki beinlínis samsekir í þessu þjóðarmorði, þá í það minnsta sekir um hóprefsingu, sem er stríðsglæpur. Ég hélt ég ætti aldrei eftir að sjá ráðherra frá herlausu Íslandi fremja stríðsglæp með embættisverkum sínum. Þú hefur kvartað sáran undan því að vera atyrtur og meðal annars kallaður barnamorðingi. í ljósi svona aðgerða, að beinlínis hjálpa Ísraelum við að fremja þetta þjóðarmorð, þá er samt erfitt að vorkenna þér fyrir umtalið sem þú hlýtur. Ég vil þó trúa því að þetta sé vel meint yfirsjón hjá þér frekar en sú hreinræktaða illska sem þú hefur (vonandi af gáleysi) skipað okkur Íslendingum í lið með. Þú hefur val um að hverfa af þessari braut. Þessir hagsmunir, rúmlega tvær milljónir mannslífa, hljóta að teljast nægilega miklir til að velta sönnunarbyrðinni af UNRWA yfir á Ísraelsk yfirvöld. Genfarsáttmálarnir og þeir samningar sem af þeim leiða leggja þá skyldu á herðar alþjóðasamfélagsins að gera það sem hægt er til að hindra framgang þjóðarmorðs. Sú alþjóðastofnun sem framkvæmir þessa skyldu er UNRWA í tilfelli stríðsins á Gasa og þegar fjöldi ríkja skrúfa fyrir fjárveitingar til UNRWA er stofnuninni gert ómögulegt að rækja skyldur sínar samkvæmt sáttmálunum. Þegar einstök aðildarríki taka ákvarðanir sem lama stofnunina eru þau því að vinna gegn tilgangi Genfarsáttmálanna og þegar tvær milljónir mannslífa eru í húfi, þá hlýtur að þurfa fyrir því sterkari rök en sögusagnir um 12 einstaklinga af 13 þúsund. Þannig að ég ítreka spurninguna: hvenær ætlar þú að afturkalla þá ákvörðun þína að frysta fjárveitingar til UNRWA? Virðingarfyllst, Baldur. Höfundur er sálfræðingur.
Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar
Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar