Katrín Jakobsdóttir, tilvonandi forseti Íslands? Ólafur Sveinsson skrifar 8. apríl 2024 10:30 Katrín Jakobsdóttir hefur nú boðið sig fram til forseta sem kunnugt er og sýnist sitt hverjum sem von er. Það er ekki aðeins óheyrt að sitjandi ráðherra, hvað þá sitjandi forsætisráðherra bjóði sig fram til forseta og erfitt að sjá hvernig hún hyggst í því valdalausa embætti tryggja framgang góðra verka sem að henni hefur ekki lánast að ná fram sem forsætisráðherra í tveimur ríkisstjórnum og á næstum tveimur kjörtímabilum. Það geta vart verið mannúðarmál því undir stjórn hennar var flogið með bjargarlausa flóttamenn, suma lamaða, til Grikklands þar sem gatan beið þeirra og öðrum bókstaflega vísað á Guð og gaddinn í Reykjavík í mun harkalegri aðgerðum en tíðkast í flestum nágrannalöndum okkar og Venesúelabúum sem höfðu margir hverjir lagt mikið á sig við að aðlagast íslensku samfélagi og voru vel séðir starfsmenn í fjölmörgum fyrirtækjum og höfðu notið verndar, voru sendir nánast fyrirvaralaust heim í fátækt og kúgun. Samþykkt útlendingalaga, sem að eru á margan hátt mjög mannfjandsamleg og harðari en í nágrannalöndunum, sýna einnig að mannúðarmál eru Katrínu Jakobsdóttur ekki hugleikin þegar á reynir, þrátt fyrir fagurgala í hátíðarræðum. Neyð fjölmargra öryrkja hefur ekki verið reynt að leysa á nokkurn hátt í ríkisstjórn hennar. Neyð leigjenda er mikil, sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu, enda eru þeir nánast réttlausir og sennilega er hvergi jafn dýrt að vera fátækur og á Íslandi. Engin tilraun hefur verið gerð til bæta hag þeirra. Hún bar ekki hag smælingjanna fyrir brjósti í ríkisstjórn sinni, svo mikið er víst. Trúlega hafa flestir kjósendur Vinstri Grænna gert ráð fyrir að skurkur yrði gerður í því að ríkið, almenningur fengi stærri hluta af gríðarlegum hagnaði af sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar í sinn hlut, en raunin hefur verið önnur. Ekkert hefur verið gert til að draga úr ágóða og völdum sjávargreifanna svokölluðu og engar lagabreytingar verið lagðar fram til að koma í veg fyrir að hagnaður erlendra auðhringa í orkufrekum iðnaði og laxeldi fari nánast skattlaus úr landi. Umhverfisvernd var eitt sinn helsta baráttu- og réttlætismál VG fyrir ríkisstjórnarsetu með Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkunum. Eftir að Guðmundur Ingi Guðbrandsson fyrrum framkvæmdastjóri Landverndar hrökklaðist úr embætti Umhverfisráðherra eftir lánlitla embættissetu, þrátt fyrir metnaðarfullt prógramm, var Guðlaugur Þór Þórðarson skipaður Orku-, umhverfis- og loftslagsráðherra og hefur lagt megináherslu á nauðsyn nýrra virkjana, sem VG hefur að mestu þagað þunnu hljóði yfir. Á sama tíma hefur mjög svo umdeildu norsku laxeldi vaxið fiskur um hrygg í bókstaflegri merkingu undir forystu Svandísar Svavarsdóttur. Einnig í umhverfismálum hefur VG brugðist kjósendum sínum. Katrín Jakobsdóttir og ríkisstjórn hennar hafa ekki hreyft litla fingur til að stjórnarskrá, sem að samþykkt var í lýðræðislegum kosningum, sem voru dæmdar ólöglegar í einu stærsta réttarfarshneyksli íslenska lýðveldisins, verði samþykkt af Alþingi. Það þarf engan að furða miðað við þennan afrekalista að fyrirséð var að VG myndi að öllum líkindum þurrkast út af þingi eftir næstu kosningar og ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur falla. Það má líkja VG undir forystu hennar sem skipi sem að hún hefur siglt í strand og það hefur löngum verið talin skilda skipstjórnarmanna að yfirgefa sökkvandi skip sitt síðastir til að tryggja að sem flestir og helst allir komist heilir frá borði. Í stað þess að reyna að bjarga þessu sökkvandi fleyji, flýr hún frá borði þegar allt er komið í óefni undir hennar stjórn og reynir að bjarga sjálfri sér með því að bjóða sig fram sem forseta og tryggir með því að þingflokkur VG mun örugglega þurrkast út eftir næstu kosningar. Og svo er því slegið upp í fyrirsögn yfir viðtali við hana í Heimildinni að: „Forseti á að berjast fyrir umhverfinu, lýðræði og mannréttindum.“ !!!!! Er konan ekki með öllum mjalla eða er hún svona ótrúlega óforskömmuð? Því er oft haldið á lofti að Katrín Jakobsdóttir sé mjög greind og það má til sanns vegar færa. Hún var nógu greind til að telja félögum sínum í Vinstri hreyfingunni grænt framboð trú um að hún væri hugsjónapólitíkus í „stórsóknarfórn“ eins og Megas söng um Gvend jaka, meðan hún er í reynd pólitískur tækifærissinni þegar horft er til þess hvernig hún hefur látið verkin tala sem forsætisráðherra. Hún er eiginhagsmunaseggur, svo mikið er víst og mér liggur við að segja samviskulaus í pólitísku samhengi. Hún virðist vera tilbúin að fórna nánast öllu sem að VG stóð fyrir, ef það tryggir henni einhverskonar tign, völd á varla við í því samhengi, því hin raunverulegu völd hefur hún sett í annara manna hendur - stjórnmálamanna og auðmanna sem eru hvorki í hennar eigin flokki né styðja hann. Kannski hefur sú staðreynd að hún er kona „með hina mildu móðurhönd“, komið í veg fyrir að stuðningmenn hennar hafi litið hana réttum augum, en ég er nokkuð viss um að hefði hún verið karl sem að hagaði sér svona, hefðu menn fyrir löngu séð í gegnum augljósa sérhagsmunagæsluna. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Sveinsson Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Katrín Jakobsdóttir hefur nú boðið sig fram til forseta sem kunnugt er og sýnist sitt hverjum sem von er. Það er ekki aðeins óheyrt að sitjandi ráðherra, hvað þá sitjandi forsætisráðherra bjóði sig fram til forseta og erfitt að sjá hvernig hún hyggst í því valdalausa embætti tryggja framgang góðra verka sem að henni hefur ekki lánast að ná fram sem forsætisráðherra í tveimur ríkisstjórnum og á næstum tveimur kjörtímabilum. Það geta vart verið mannúðarmál því undir stjórn hennar var flogið með bjargarlausa flóttamenn, suma lamaða, til Grikklands þar sem gatan beið þeirra og öðrum bókstaflega vísað á Guð og gaddinn í Reykjavík í mun harkalegri aðgerðum en tíðkast í flestum nágrannalöndum okkar og Venesúelabúum sem höfðu margir hverjir lagt mikið á sig við að aðlagast íslensku samfélagi og voru vel séðir starfsmenn í fjölmörgum fyrirtækjum og höfðu notið verndar, voru sendir nánast fyrirvaralaust heim í fátækt og kúgun. Samþykkt útlendingalaga, sem að eru á margan hátt mjög mannfjandsamleg og harðari en í nágrannalöndunum, sýna einnig að mannúðarmál eru Katrínu Jakobsdóttur ekki hugleikin þegar á reynir, þrátt fyrir fagurgala í hátíðarræðum. Neyð fjölmargra öryrkja hefur ekki verið reynt að leysa á nokkurn hátt í ríkisstjórn hennar. Neyð leigjenda er mikil, sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu, enda eru þeir nánast réttlausir og sennilega er hvergi jafn dýrt að vera fátækur og á Íslandi. Engin tilraun hefur verið gerð til bæta hag þeirra. Hún bar ekki hag smælingjanna fyrir brjósti í ríkisstjórn sinni, svo mikið er víst. Trúlega hafa flestir kjósendur Vinstri Grænna gert ráð fyrir að skurkur yrði gerður í því að ríkið, almenningur fengi stærri hluta af gríðarlegum hagnaði af sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar í sinn hlut, en raunin hefur verið önnur. Ekkert hefur verið gert til að draga úr ágóða og völdum sjávargreifanna svokölluðu og engar lagabreytingar verið lagðar fram til að koma í veg fyrir að hagnaður erlendra auðhringa í orkufrekum iðnaði og laxeldi fari nánast skattlaus úr landi. Umhverfisvernd var eitt sinn helsta baráttu- og réttlætismál VG fyrir ríkisstjórnarsetu með Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkunum. Eftir að Guðmundur Ingi Guðbrandsson fyrrum framkvæmdastjóri Landverndar hrökklaðist úr embætti Umhverfisráðherra eftir lánlitla embættissetu, þrátt fyrir metnaðarfullt prógramm, var Guðlaugur Þór Þórðarson skipaður Orku-, umhverfis- og loftslagsráðherra og hefur lagt megináherslu á nauðsyn nýrra virkjana, sem VG hefur að mestu þagað þunnu hljóði yfir. Á sama tíma hefur mjög svo umdeildu norsku laxeldi vaxið fiskur um hrygg í bókstaflegri merkingu undir forystu Svandísar Svavarsdóttur. Einnig í umhverfismálum hefur VG brugðist kjósendum sínum. Katrín Jakobsdóttir og ríkisstjórn hennar hafa ekki hreyft litla fingur til að stjórnarskrá, sem að samþykkt var í lýðræðislegum kosningum, sem voru dæmdar ólöglegar í einu stærsta réttarfarshneyksli íslenska lýðveldisins, verði samþykkt af Alþingi. Það þarf engan að furða miðað við þennan afrekalista að fyrirséð var að VG myndi að öllum líkindum þurrkast út af þingi eftir næstu kosningar og ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur falla. Það má líkja VG undir forystu hennar sem skipi sem að hún hefur siglt í strand og það hefur löngum verið talin skilda skipstjórnarmanna að yfirgefa sökkvandi skip sitt síðastir til að tryggja að sem flestir og helst allir komist heilir frá borði. Í stað þess að reyna að bjarga þessu sökkvandi fleyji, flýr hún frá borði þegar allt er komið í óefni undir hennar stjórn og reynir að bjarga sjálfri sér með því að bjóða sig fram sem forseta og tryggir með því að þingflokkur VG mun örugglega þurrkast út eftir næstu kosningar. Og svo er því slegið upp í fyrirsögn yfir viðtali við hana í Heimildinni að: „Forseti á að berjast fyrir umhverfinu, lýðræði og mannréttindum.“ !!!!! Er konan ekki með öllum mjalla eða er hún svona ótrúlega óforskömmuð? Því er oft haldið á lofti að Katrín Jakobsdóttir sé mjög greind og það má til sanns vegar færa. Hún var nógu greind til að telja félögum sínum í Vinstri hreyfingunni grænt framboð trú um að hún væri hugsjónapólitíkus í „stórsóknarfórn“ eins og Megas söng um Gvend jaka, meðan hún er í reynd pólitískur tækifærissinni þegar horft er til þess hvernig hún hefur látið verkin tala sem forsætisráðherra. Hún er eiginhagsmunaseggur, svo mikið er víst og mér liggur við að segja samviskulaus í pólitísku samhengi. Hún virðist vera tilbúin að fórna nánast öllu sem að VG stóð fyrir, ef það tryggir henni einhverskonar tign, völd á varla við í því samhengi, því hin raunverulegu völd hefur hún sett í annara manna hendur - stjórnmálamanna og auðmanna sem eru hvorki í hennar eigin flokki né styðja hann. Kannski hefur sú staðreynd að hún er kona „með hina mildu móðurhönd“, komið í veg fyrir að stuðningmenn hennar hafi litið hana réttum augum, en ég er nokkuð viss um að hefði hún verið karl sem að hagaði sér svona, hefðu menn fyrir löngu séð í gegnum augljósa sérhagsmunagæsluna. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun