Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir og Álfhildur Leifsdóttir skrifa 23. apríl 2024 22:31 Leikskólastigið, sem er hið fyrsta skólastig samkvæmt lögum, er oft í umræðunni vegna skorts á leikskólaplássum og mönnunarvanda. Minna fer fyrir umræðu um það faglega og framúrskarandi starf sem þar fer fram og þar er sannarlega af nógu að taka þrátt fyrir fyrrnefnda annmarka og í raun ótrúlegt að svo sé. Það má þakka gríðarlegri seiglu og dugnaði starfsfólks leikskóla um land allt. Leikskólakennarar þurfa í dag að ljúka meistaragráðu í háskóla til að fá réttindi til starfa og er nú um fjórðungur kennara í leikskólum með réttindi sem slíkir. Samkvæmt lögum (95/2019) eiga að lágmarki ⅔ hlutar kennara í leikskóla að vera með leyfisbréf en afar illa gengur að uppfylla þau skilyrði. Þó að til einhverra aðgerða hafi verið gripið til þess að laða fleiri að í nám í leikskólafræðum er ljóst að á þeim tólf árum, frá því fyrsta aðgerðaráæltunin til eflingar leikskólastigsins leit dagsins ljós, er ennþá langt í land og enn við svipaðar áskoranir að etja eins og sjá má í skýrslu Menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins. Ótal fleiri skýrslur og greinargerðir um leikskólastigið og áskoranir þess hafa litið dagsins ljós bæði hjá ríki og sveitarfélögum en ekki hefur gengið að bregðast við því sem þær benda á svo ásættanlegt sé. Kannanir á meðal fagfólks leikskóla sem og rannsóknir erlendis frá bera allar að sama brunni, það er að fjölga verði kennurum í leikskólum, fækka börnum á hvern kennara, auka rými á hvert barn og í raun endurskoða allt starfsumhverfi leikskóla. Það er mikilvægt að beina sjónum að og gera grein fyrir faglegu og góðu starfi leikskóla landsins, þar sem nám og kennsla fer fram í gegnum hinn frjálsa leik á forsendum barnanna sjálfra. Leikskólar á Íslandi hafa mikið faglegt svigrúm til að móta starf sitt og margir sem kenna sig við vissa stefnu eða hugmyndafræði sem um leið rammar inn starfið. Margir leikskólar hafa vakið eftirtekt fyrir framúrskarandi starf bæði hérlendis sem og erlendis enda mikill metnaður til góðra verka. Það náms-, þroskaumhverfi sem börnum er boðið upp á í leikskólum er afar mikilvægt og að því verður að hlúa. Það er í raun merkilegt hve vel hefur tekist til víða þrátt fyrir skort á faglærðu starfsfólki og ásættanlegs aðbúnaðar barna og fullorðinna sem er helsta áskorun starfsins. Ef vel er staðið að leikskólastarfi eykur það lífsgæði barna og fjölskyldna þeirra, dregur úr aðstöðumun og ójafnrétti milli barna ásamt því að auka félagslegan jöfnuð. Starfsfólk leikskóla leggur mikið á sig til að halda uppi starfi leikskólanna og mögulega má rekja mikil veikindi í stéttinni til þess álags sem hefur verið þar um árabil. Nú ætti að vera forgangsmál að bregðast við og finna leiðir til úrbóta. Ein möguleg leið er að ríkið lengi fæðingarorlofið til að mæta sveitarfélögunum sem mörg hver hafa langt í frá náð að brúa umönnunarbilið milli fæðingarorlofs og leikskóladvalar. Í stefnu VG segir mikilvægt að lengja fæðingarorlofið til að brúa þetta bil sem að okkar mati er mikið lífsgæða- og jöfnunarmál fyrir allar fjölskyldur. Þá aukast líkur á að sveitarfélög nái að einbeita sér að uppbyggingu leikskóla og bæta aðstæður allra sem þar eru, enda afar mikilvægt í breyttu samfélagi og þeim áskorunum sem hin síðari skólastig glíma við, að treysta grunninn með öllum ráðum og gera það vel. Önnur leið gæti verið að grípa til lagasetningar þess efnis að öll börn eigi rétt á leikskólaplássi frá því fæðingarorlofi lýkur. Slíkt gæti þá tryggt framlag ríkis til sveitarfélaga og hraðað uppbyggingu leikskóla um land allt. Bæði hvað varðar nýbyggingar og mönnun, því ef svigrúm til umbóta hvað varðar aðbúnað og starfsumhverfi batnar er von til að fleiri leikskólakennarar snúi aftur til starfa í leikskólum og nemum fjölgi. En til þess að nemum fjölgi þarf einnig að horfa til námsfyrirkomulagsins og tryggja að starfsemi leikskóla líði ekki fyrir það að starfsfólk sæki sér nám samhliða vinnu þegar svo er. Sveitarstjórnarráð VG stóð fyrir ráðstefnu um menntamál, sem bar heitið Máttur menntunar, á dögunum. Þar flutti Halldóra Guðmundsdóttir, leikskólastjóri leikskólans Drafnarsteins erindi fyrir hönd leikskólastigsins sem bar heitið Í leikskóla er gaman! Þar fór hún yfir mikilvægi leiksins, fjölbreyttra viðfangsefna og gleði í lífi leikskólabarna og umgjörð skólastarfsins. Í pallborði sátu svo Halldóra sjálf sem einnig er varaformaður Félags stjórnenda í leikskólum, Ögmundur Jónsson leikskólakennari í leikskólanum Aðalþingi og Sveinlaug Sigurðardóttir leikskólakennari, útikennari í Krikaskóla og stjórnarkona í Félagi leikskólakennara. Afar margt áhugavert koma fram í umræðum og ljóst er að áskoranir leikskólastigsins eru margar eins og talið hefur verið upp hér fyrr. Aðgerða er sannarlega þörf og þær verða að vera áhrifaríkari en hingað til. Hægt er að horfa á erindi Halldóru og pallborðsumræður hér: https://vg.is/vidburdir/sveitarstjornarradstefna-vg-um-menntamal/. Álfhildur Leifsdóttir, grunnskólakennari, formaður Sveitarstjórnarráðs VG og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir, menntunarfræðingur, leik- og grunnskólakennari, oddviti Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs í Suðurkjördæmi og stjórnarkona í hreyfingunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Leikskólar Skóla- og menntamál Álfhildur Leifsdóttir Mest lesið Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónustu verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez skrifar Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann skrifar Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Nýsköpunarátak fyrir framtíð Íslands Þórarinn Ingi Pétursson skrifar Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni Njáll Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Leikskólastigið, sem er hið fyrsta skólastig samkvæmt lögum, er oft í umræðunni vegna skorts á leikskólaplássum og mönnunarvanda. Minna fer fyrir umræðu um það faglega og framúrskarandi starf sem þar fer fram og þar er sannarlega af nógu að taka þrátt fyrir fyrrnefnda annmarka og í raun ótrúlegt að svo sé. Það má þakka gríðarlegri seiglu og dugnaði starfsfólks leikskóla um land allt. Leikskólakennarar þurfa í dag að ljúka meistaragráðu í háskóla til að fá réttindi til starfa og er nú um fjórðungur kennara í leikskólum með réttindi sem slíkir. Samkvæmt lögum (95/2019) eiga að lágmarki ⅔ hlutar kennara í leikskóla að vera með leyfisbréf en afar illa gengur að uppfylla þau skilyrði. Þó að til einhverra aðgerða hafi verið gripið til þess að laða fleiri að í nám í leikskólafræðum er ljóst að á þeim tólf árum, frá því fyrsta aðgerðaráæltunin til eflingar leikskólastigsins leit dagsins ljós, er ennþá langt í land og enn við svipaðar áskoranir að etja eins og sjá má í skýrslu Menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins. Ótal fleiri skýrslur og greinargerðir um leikskólastigið og áskoranir þess hafa litið dagsins ljós bæði hjá ríki og sveitarfélögum en ekki hefur gengið að bregðast við því sem þær benda á svo ásættanlegt sé. Kannanir á meðal fagfólks leikskóla sem og rannsóknir erlendis frá bera allar að sama brunni, það er að fjölga verði kennurum í leikskólum, fækka börnum á hvern kennara, auka rými á hvert barn og í raun endurskoða allt starfsumhverfi leikskóla. Það er mikilvægt að beina sjónum að og gera grein fyrir faglegu og góðu starfi leikskóla landsins, þar sem nám og kennsla fer fram í gegnum hinn frjálsa leik á forsendum barnanna sjálfra. Leikskólar á Íslandi hafa mikið faglegt svigrúm til að móta starf sitt og margir sem kenna sig við vissa stefnu eða hugmyndafræði sem um leið rammar inn starfið. Margir leikskólar hafa vakið eftirtekt fyrir framúrskarandi starf bæði hérlendis sem og erlendis enda mikill metnaður til góðra verka. Það náms-, þroskaumhverfi sem börnum er boðið upp á í leikskólum er afar mikilvægt og að því verður að hlúa. Það er í raun merkilegt hve vel hefur tekist til víða þrátt fyrir skort á faglærðu starfsfólki og ásættanlegs aðbúnaðar barna og fullorðinna sem er helsta áskorun starfsins. Ef vel er staðið að leikskólastarfi eykur það lífsgæði barna og fjölskyldna þeirra, dregur úr aðstöðumun og ójafnrétti milli barna ásamt því að auka félagslegan jöfnuð. Starfsfólk leikskóla leggur mikið á sig til að halda uppi starfi leikskólanna og mögulega má rekja mikil veikindi í stéttinni til þess álags sem hefur verið þar um árabil. Nú ætti að vera forgangsmál að bregðast við og finna leiðir til úrbóta. Ein möguleg leið er að ríkið lengi fæðingarorlofið til að mæta sveitarfélögunum sem mörg hver hafa langt í frá náð að brúa umönnunarbilið milli fæðingarorlofs og leikskóladvalar. Í stefnu VG segir mikilvægt að lengja fæðingarorlofið til að brúa þetta bil sem að okkar mati er mikið lífsgæða- og jöfnunarmál fyrir allar fjölskyldur. Þá aukast líkur á að sveitarfélög nái að einbeita sér að uppbyggingu leikskóla og bæta aðstæður allra sem þar eru, enda afar mikilvægt í breyttu samfélagi og þeim áskorunum sem hin síðari skólastig glíma við, að treysta grunninn með öllum ráðum og gera það vel. Önnur leið gæti verið að grípa til lagasetningar þess efnis að öll börn eigi rétt á leikskólaplássi frá því fæðingarorlofi lýkur. Slíkt gæti þá tryggt framlag ríkis til sveitarfélaga og hraðað uppbyggingu leikskóla um land allt. Bæði hvað varðar nýbyggingar og mönnun, því ef svigrúm til umbóta hvað varðar aðbúnað og starfsumhverfi batnar er von til að fleiri leikskólakennarar snúi aftur til starfa í leikskólum og nemum fjölgi. En til þess að nemum fjölgi þarf einnig að horfa til námsfyrirkomulagsins og tryggja að starfsemi leikskóla líði ekki fyrir það að starfsfólk sæki sér nám samhliða vinnu þegar svo er. Sveitarstjórnarráð VG stóð fyrir ráðstefnu um menntamál, sem bar heitið Máttur menntunar, á dögunum. Þar flutti Halldóra Guðmundsdóttir, leikskólastjóri leikskólans Drafnarsteins erindi fyrir hönd leikskólastigsins sem bar heitið Í leikskóla er gaman! Þar fór hún yfir mikilvægi leiksins, fjölbreyttra viðfangsefna og gleði í lífi leikskólabarna og umgjörð skólastarfsins. Í pallborði sátu svo Halldóra sjálf sem einnig er varaformaður Félags stjórnenda í leikskólum, Ögmundur Jónsson leikskólakennari í leikskólanum Aðalþingi og Sveinlaug Sigurðardóttir leikskólakennari, útikennari í Krikaskóla og stjórnarkona í Félagi leikskólakennara. Afar margt áhugavert koma fram í umræðum og ljóst er að áskoranir leikskólastigsins eru margar eins og talið hefur verið upp hér fyrr. Aðgerða er sannarlega þörf og þær verða að vera áhrifaríkari en hingað til. Hægt er að horfa á erindi Halldóru og pallborðsumræður hér: https://vg.is/vidburdir/sveitarstjornarradstefna-vg-um-menntamal/. Álfhildur Leifsdóttir, grunnskólakennari, formaður Sveitarstjórnarráðs VG og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir, menntunarfræðingur, leik- og grunnskólakennari, oddviti Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs í Suðurkjördæmi og stjórnarkona í hreyfingunni.
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Getur heilbrigðisþjónustu verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun