Hvernig líður þér? Jón Gnarr skrifar 29. október 2024 13:47 Ein helsta ástæðan þess að ég ákvað að bjóða mig fram fyrir Viðreisn er áhersla flokksins á andlega líðan fólks. Þetta er málefni sem hefur alltaf verið mér mjög hugleikið, því ég veit sem er að ef fólki líður þokkalega vel þá á það auðveldara með að blómstra á ólíkum sviðum mannlífsins og nær betri árangri. Vellíðan einstaklinga skilar sér í beinum ávinningi fyrir samfélagið, ekki bara félagslega heldur einnig fjárhagslega. Það sem helst veldur vanlíðan eru þættir eins og ofbeldi, óvissa, fíkn, heilsubrestur og félagsleg staða. Ég tel, í þessu samhengi, mikilvægast að beina sjónum að á stöðu barna. Því miður finnst mér við ekki standa okkur nógu vel þar, enda sýna rannsóknir að vanlíðan barna er að aukast. Óeðlileg hegðun barna er oft eðlileg viðbrögð við óeðlilegum aðstæðum. Manneskjan er félagsvera og þarfnast hlýju og tengsla við annað fólk. Til að byggja upp heilbrigða sjálfsmynd, sjálfstraust og virðingu fyrir öðrum, er mikilvægt að finna til samþykkis og að tilheyra. Ef þessar þarfir eru ekki uppfylltar á eðlilegan hátt leitum við gjarnan á aðrar brautir til að fylla tómarúmið. Ég tel að tilfinningalega vannærðir einstaklingar séu oft burðarásar í glæpaklíkum, öfgahópum og andfélagslegum hreyfingum. Manneskjan er eins og hleðslubatterí. Ef hún elst upp við öryggi og hvatningu og í samfélagi sem er annt um hana og hjálpar henni að finna styrkleika sína þá eru yfirgnæfandi líkur á því að viðkomandi verði virkur þátttakandi í samfélaginu og leggi sitt af mörkum með lífi sínu og gjörðum. Heilbrigður einstaklingur hefur bein hagræn áhrif: skapar verðmæti, vinnur vel og getur jafnvel búið til störf fyrir aðra. Til dæmis þegar ég sjálfur skrifa handrit að sjónvarpsþáttum, skapast fjöldi starfa í kringum framleiðslu efnisins. Á hinn bóginn hefur manneskja, sem býr við ótta, óöryggi og reiði, þveröfug áhrif og getur orðið samfélaginu kostnaðarsöm, föst í vítahring sem erfitt er að rjúfa. Vanlíðan leiðir oft til fíknar. Þó svo að fyrstu kynni af fíkniefnum séu gjarnan vegna forvitni, ná fíkniefnin yfirleitt sterkustu tökunum á þeim sem líður illa og þau festast í neti fíknarinnar. Það fylgja gjarnan glæpir og ofbeldi í kjölfarið – en rót vandans liggur oft í sársauka og sálarangist. Ég þekki það sjálfur að vera barn á villigötum. Ungur villtist ég af hefðbundinni leið, af ýmsum ástæðum, en hafði gæfu til að rata aftur heim til míns hjarta. Það var ekki síst góðu fólki að þakka. Útideildin, sem starfrækt var 1976 - 1996 bjargaði lífi mínu. Okkur hættir til að ofmeta hvað þarf að gera. Oft þarf ekki nema áhuga og hlýju til að öðlast von og styrk. Við erum á villigötum. Neyðarástand ríkir í málefnum barna á Íslandi, og við þurfum tafarlausar aðgerðir. Það þarf þjóðarvakningu. Nýtt húsnæði fyrir Stuðla verður að rísa án tafar, og við þurfum að fjölga stöðugildum heilbrigðisstarfsfólks. Einnig vantar langtímaúrræði fyrir börn í vanda. Við ættum að endurreisa Útideildina og Forvarnadeild Lögreglunnar og endurvekja Íslenska forvarnarmódelið. Þetta mun kosta eitthvað og mér finnst það eðlilegt. Að gera ekkert er líkt því að fresta viðgerð á leku þaki þar til skemmdirnar eru orðnar óafturkræfar. Að fjárfesta í barni er besta fjárfestingin sem til er. Hjálpum börnunum okkar áður en það verður um seinan. Höfundur er sjálfstætt starfandi listamaður, fyrrverandi borgarstjóri í Reykjavík og í framboði fyrir Viðreisn í komandi alþingiskosningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viðreisn Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Jón Gnarr Reykjavíkurkjördæmi suður Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Sjá meira
Ein helsta ástæðan þess að ég ákvað að bjóða mig fram fyrir Viðreisn er áhersla flokksins á andlega líðan fólks. Þetta er málefni sem hefur alltaf verið mér mjög hugleikið, því ég veit sem er að ef fólki líður þokkalega vel þá á það auðveldara með að blómstra á ólíkum sviðum mannlífsins og nær betri árangri. Vellíðan einstaklinga skilar sér í beinum ávinningi fyrir samfélagið, ekki bara félagslega heldur einnig fjárhagslega. Það sem helst veldur vanlíðan eru þættir eins og ofbeldi, óvissa, fíkn, heilsubrestur og félagsleg staða. Ég tel, í þessu samhengi, mikilvægast að beina sjónum að á stöðu barna. Því miður finnst mér við ekki standa okkur nógu vel þar, enda sýna rannsóknir að vanlíðan barna er að aukast. Óeðlileg hegðun barna er oft eðlileg viðbrögð við óeðlilegum aðstæðum. Manneskjan er félagsvera og þarfnast hlýju og tengsla við annað fólk. Til að byggja upp heilbrigða sjálfsmynd, sjálfstraust og virðingu fyrir öðrum, er mikilvægt að finna til samþykkis og að tilheyra. Ef þessar þarfir eru ekki uppfylltar á eðlilegan hátt leitum við gjarnan á aðrar brautir til að fylla tómarúmið. Ég tel að tilfinningalega vannærðir einstaklingar séu oft burðarásar í glæpaklíkum, öfgahópum og andfélagslegum hreyfingum. Manneskjan er eins og hleðslubatterí. Ef hún elst upp við öryggi og hvatningu og í samfélagi sem er annt um hana og hjálpar henni að finna styrkleika sína þá eru yfirgnæfandi líkur á því að viðkomandi verði virkur þátttakandi í samfélaginu og leggi sitt af mörkum með lífi sínu og gjörðum. Heilbrigður einstaklingur hefur bein hagræn áhrif: skapar verðmæti, vinnur vel og getur jafnvel búið til störf fyrir aðra. Til dæmis þegar ég sjálfur skrifa handrit að sjónvarpsþáttum, skapast fjöldi starfa í kringum framleiðslu efnisins. Á hinn bóginn hefur manneskja, sem býr við ótta, óöryggi og reiði, þveröfug áhrif og getur orðið samfélaginu kostnaðarsöm, föst í vítahring sem erfitt er að rjúfa. Vanlíðan leiðir oft til fíknar. Þó svo að fyrstu kynni af fíkniefnum séu gjarnan vegna forvitni, ná fíkniefnin yfirleitt sterkustu tökunum á þeim sem líður illa og þau festast í neti fíknarinnar. Það fylgja gjarnan glæpir og ofbeldi í kjölfarið – en rót vandans liggur oft í sársauka og sálarangist. Ég þekki það sjálfur að vera barn á villigötum. Ungur villtist ég af hefðbundinni leið, af ýmsum ástæðum, en hafði gæfu til að rata aftur heim til míns hjarta. Það var ekki síst góðu fólki að þakka. Útideildin, sem starfrækt var 1976 - 1996 bjargaði lífi mínu. Okkur hættir til að ofmeta hvað þarf að gera. Oft þarf ekki nema áhuga og hlýju til að öðlast von og styrk. Við erum á villigötum. Neyðarástand ríkir í málefnum barna á Íslandi, og við þurfum tafarlausar aðgerðir. Það þarf þjóðarvakningu. Nýtt húsnæði fyrir Stuðla verður að rísa án tafar, og við þurfum að fjölga stöðugildum heilbrigðisstarfsfólks. Einnig vantar langtímaúrræði fyrir börn í vanda. Við ættum að endurreisa Útideildina og Forvarnadeild Lögreglunnar og endurvekja Íslenska forvarnarmódelið. Þetta mun kosta eitthvað og mér finnst það eðlilegt. Að gera ekkert er líkt því að fresta viðgerð á leku þaki þar til skemmdirnar eru orðnar óafturkræfar. Að fjárfesta í barni er besta fjárfestingin sem til er. Hjálpum börnunum okkar áður en það verður um seinan. Höfundur er sjálfstætt starfandi listamaður, fyrrverandi borgarstjóri í Reykjavík og í framboði fyrir Viðreisn í komandi alþingiskosningum.
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun