Fjölfræðingur óskar eftir starfi Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar 16. nóvember 2024 11:17 Ef ekki næst sátt í kjaradeilu kennara. Sinnir í dag verkefnum sem skarast á við ýmis sérfræðistörf. Samband íslenskra sveitarfélaga stóð fyrir fundi, á Hilton Reykjavík Nordica þann 12. nóvember s.l., með fulltrúum þeirra flokka sem bjóða sig fram til alþingis í lok mánaðar. Yfirskrift fundarins var að rædd yrðu mál sem brenna á kjósendum og sveitarfélögum. Spurningum var varpað til fulltrúa flokkanna sem sátu fyrir svörum. Ég sat þennan fund og verð að segja að vonbrigði mín voru mikil. Þessi fundur sýndi mér svart á hvítu að menntamál virðast ekki vera ofarlega á forgangslistanum hjá Sambandi íslenskra sveitarfélaga og ekki heldur hjá kjósendum ef marka má yfirskrift fundarins. Stærsti útgjaldaliður sveitarfélaganna tengist menntamálum. Helmingur útgjalda fer í þann málaflokk en samt var hann ekki ræddur á þessum fundi. Á þeim 100 mínútum sem fundurinn stóð yfir þá var spurningum um MPA þjónustu og húsnæðismál varpað til fulltrúa flokkanna og þar á eftir átti að ræða samgöngumál en það gafst ekki tími til þess. Á fundinum átti að leitast við að fá fram afstöðu flokkanna til sveitarstjórnarmála og stöðu sveitarfélaganna í víðu samhengi. Þrátt fyrir það þá þótti ekki ástæða til að ræða menntamál. Af hverju voru menntamál ekki rædd á þessum fundi ? Á síðu Sambands íslenskra sveitarfélaga segir að gott samstarf ríkis og sveitarfélaga sé grundvallaratriði til að tryggja skilvirka þjónustu og framfarir fyrir samfélagið. Í ljósi þess sem þar stendur og stöðunnar í menntamálum í dag þá hefði ég haldið að þessi málaflokkur yrði ræddur. Það ríkir neyðarástand í menntamálum. Staðan sem upp er komin mun ekki hverfa af sjálfu sér. Hún hefur verið að gerjast allt of lengi. Miðað við það sem sveitarfélögin hafa sagt opinberlega þá gengur þeim illa að reka skólana og uppfylla þá þjónustu sem börn eiga rétt á samkvæmt lögum. Þurfa þá sveitarfélögin ekki að eiga samtal við ríkið um það ? Nóg er búið að gera af skýrslum og ástandið á ekki að koma neinum á óvart. En minna er um efndir. Stefnumótunin kemur frá ríkinu sem setur lögin og sveitarfélögin eiga að framkvæma það sem ríkir leggur til óháð því hvort þau hafi bolmagn til þess eða ekki. Á þennan hátt mismunum við börnum í landinu eftir búsetu. Sveitarfélögin eru alls konar og standa mis vel fjárhagslega. Börn sem búa í ríku sveitarfélagi fá því meiri þjónustu en þau sem búa í fátækari sveitarfélögum. Við stöndum frammi fyrir vanda í menntamálum sem þarf að bregðast við strax og hvorki ríki né sveitarfélög geta skorast undan ábyrgð. Vandinn sem þarf að horfast í augu við og verður ekki flúinn er að ná sátt um kjör kennara. Það þarf að byrja á því að standa við gefin loforð. Fyrr verður ekki hægt að ræða kjaramál. Kennarar eru löngu búnir að fá nóg. Þeir vilja ekki verkföll en verkföll eru eina vopnið sem þeir hafa til að ná til eyrna yfirvalda. Ef yfirvöld hefðu samið þannig við kennara á sínum tíma að þeir fengju menntun sína metna þá værum við ekki að glíma við þennan vanda. En í stað þess að takast á við vandann eins og þarf að gera þá eyðir Samband íslenskra sveitarfélaga púðri í að sverta kjarabaráttu kennara í augum almennings. Samband íslenskra sveitarfélaga segir að launahækkanir kennara hafi verið mun meiri en sérfræðinga á almennum markaði og nefna prósentur í því sambandi. Það sér það hver heilvita maður að samanburður í prósentum er galinn því að auðvitað er prósentuhækkunin hærri eftir því sem launin eru lægri. Svo talar Samband íslenskra sveitarfélaga mikið um verðgildi annarra kjara og réttinda kennara. Ef þessi önnur kjör sem sambandið talar um eru svona eftirsóknarverð og verðmæt. Af hverju í ósköpunum flykkjast þá ekki útskrifaðir kennarar inn í skólana að kenna ? Af hverju er þá þessi vandi ef kennarar hafa það svona gott eins og Samband íslenskra sveitarfélaga vill meina ? Ætlar Samband íslenskra sveitarfélaga virkilega að hunsa og úthúða kennurum til hlýðni ? Að reyna að fá samfélagið á móti þeim þannig að þeir bugist í sinni baráttu. Með því móti eru fleiri kennarar hraktir úr stéttinni og ástandið versnar. Og ég sem hélt að við værum að vinna saman að því að byggja upp öflugt og mannbætandi menntakerfi. Við kennarar höfum í gegnum árin hugsað í lausnum. Hvernig væri að yfirvöld færu að gera það sama og finndu lausn á kennaradeilunni í eitt skipti fyrir öll. Þá fyrst væri hægt að semja við kennara eins og aðrar háskólamenntaðar stéttir. Og þá fyrst myndi fólk hætta að segja „Þessir kennarar eru alltaf í verkfalli“. Höfundur er kennari í stjórn Kennarafélags Reykjavíkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rakel Linda Kristjánsdóttir Kennaraverkfall 2024 Mest lesið Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Von í Vonarskarði Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvað er eiginlega málið með þessa þéttingu?? Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Eitt próf á ári – er það snemmtæk íhlutun? Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar öllu er á botninn hvolft Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Viltu finna milljarð? - Frá gráu svæði í gagnsæi Gunnar Pétur Haraldsson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum – tækifæri eða hliðarskref? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson skrifar Skoðun Eru börn innviðir? Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík skrifar Skoðun Körfubolti á tímum þjóðarmorðs Bjarni Þór Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson skrifar Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Sjá meira
Ef ekki næst sátt í kjaradeilu kennara. Sinnir í dag verkefnum sem skarast á við ýmis sérfræðistörf. Samband íslenskra sveitarfélaga stóð fyrir fundi, á Hilton Reykjavík Nordica þann 12. nóvember s.l., með fulltrúum þeirra flokka sem bjóða sig fram til alþingis í lok mánaðar. Yfirskrift fundarins var að rædd yrðu mál sem brenna á kjósendum og sveitarfélögum. Spurningum var varpað til fulltrúa flokkanna sem sátu fyrir svörum. Ég sat þennan fund og verð að segja að vonbrigði mín voru mikil. Þessi fundur sýndi mér svart á hvítu að menntamál virðast ekki vera ofarlega á forgangslistanum hjá Sambandi íslenskra sveitarfélaga og ekki heldur hjá kjósendum ef marka má yfirskrift fundarins. Stærsti útgjaldaliður sveitarfélaganna tengist menntamálum. Helmingur útgjalda fer í þann málaflokk en samt var hann ekki ræddur á þessum fundi. Á þeim 100 mínútum sem fundurinn stóð yfir þá var spurningum um MPA þjónustu og húsnæðismál varpað til fulltrúa flokkanna og þar á eftir átti að ræða samgöngumál en það gafst ekki tími til þess. Á fundinum átti að leitast við að fá fram afstöðu flokkanna til sveitarstjórnarmála og stöðu sveitarfélaganna í víðu samhengi. Þrátt fyrir það þá þótti ekki ástæða til að ræða menntamál. Af hverju voru menntamál ekki rædd á þessum fundi ? Á síðu Sambands íslenskra sveitarfélaga segir að gott samstarf ríkis og sveitarfélaga sé grundvallaratriði til að tryggja skilvirka þjónustu og framfarir fyrir samfélagið. Í ljósi þess sem þar stendur og stöðunnar í menntamálum í dag þá hefði ég haldið að þessi málaflokkur yrði ræddur. Það ríkir neyðarástand í menntamálum. Staðan sem upp er komin mun ekki hverfa af sjálfu sér. Hún hefur verið að gerjast allt of lengi. Miðað við það sem sveitarfélögin hafa sagt opinberlega þá gengur þeim illa að reka skólana og uppfylla þá þjónustu sem börn eiga rétt á samkvæmt lögum. Þurfa þá sveitarfélögin ekki að eiga samtal við ríkið um það ? Nóg er búið að gera af skýrslum og ástandið á ekki að koma neinum á óvart. En minna er um efndir. Stefnumótunin kemur frá ríkinu sem setur lögin og sveitarfélögin eiga að framkvæma það sem ríkir leggur til óháð því hvort þau hafi bolmagn til þess eða ekki. Á þennan hátt mismunum við börnum í landinu eftir búsetu. Sveitarfélögin eru alls konar og standa mis vel fjárhagslega. Börn sem búa í ríku sveitarfélagi fá því meiri þjónustu en þau sem búa í fátækari sveitarfélögum. Við stöndum frammi fyrir vanda í menntamálum sem þarf að bregðast við strax og hvorki ríki né sveitarfélög geta skorast undan ábyrgð. Vandinn sem þarf að horfast í augu við og verður ekki flúinn er að ná sátt um kjör kennara. Það þarf að byrja á því að standa við gefin loforð. Fyrr verður ekki hægt að ræða kjaramál. Kennarar eru löngu búnir að fá nóg. Þeir vilja ekki verkföll en verkföll eru eina vopnið sem þeir hafa til að ná til eyrna yfirvalda. Ef yfirvöld hefðu samið þannig við kennara á sínum tíma að þeir fengju menntun sína metna þá værum við ekki að glíma við þennan vanda. En í stað þess að takast á við vandann eins og þarf að gera þá eyðir Samband íslenskra sveitarfélaga púðri í að sverta kjarabaráttu kennara í augum almennings. Samband íslenskra sveitarfélaga segir að launahækkanir kennara hafi verið mun meiri en sérfræðinga á almennum markaði og nefna prósentur í því sambandi. Það sér það hver heilvita maður að samanburður í prósentum er galinn því að auðvitað er prósentuhækkunin hærri eftir því sem launin eru lægri. Svo talar Samband íslenskra sveitarfélaga mikið um verðgildi annarra kjara og réttinda kennara. Ef þessi önnur kjör sem sambandið talar um eru svona eftirsóknarverð og verðmæt. Af hverju í ósköpunum flykkjast þá ekki útskrifaðir kennarar inn í skólana að kenna ? Af hverju er þá þessi vandi ef kennarar hafa það svona gott eins og Samband íslenskra sveitarfélaga vill meina ? Ætlar Samband íslenskra sveitarfélaga virkilega að hunsa og úthúða kennurum til hlýðni ? Að reyna að fá samfélagið á móti þeim þannig að þeir bugist í sinni baráttu. Með því móti eru fleiri kennarar hraktir úr stéttinni og ástandið versnar. Og ég sem hélt að við værum að vinna saman að því að byggja upp öflugt og mannbætandi menntakerfi. Við kennarar höfum í gegnum árin hugsað í lausnum. Hvernig væri að yfirvöld færu að gera það sama og finndu lausn á kennaradeilunni í eitt skipti fyrir öll. Þá fyrst væri hægt að semja við kennara eins og aðrar háskólamenntaðar stéttir. Og þá fyrst myndi fólk hætta að segja „Þessir kennarar eru alltaf í verkfalli“. Höfundur er kennari í stjórn Kennarafélags Reykjavíkur.
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun