Með utanríkisstefnu í molum – stefnir Ísland í stríð við Íran? Ingólfur Shahin skrifar 5. janúar 2025 11:32 Íslensk utanríkisstefna hefur á síðustu áratugum einkennst af skorti á langtímahugsun og stefnumörkun sem endurspeglar hagsmuni og gildi þjóðarinnar. Utanríkisráðherrastóllinn hefur verið afhentur sem verðlaun milli stjórnmálamanna, óháð þekkingu þeirra á utanríkismálum. Ákvarðanir eru oft teknar á grundvelli geðþótta eða baktjaldamakk, frekar en faglegs mats. Vinna við að styrkja stöðu Íslands á alþjóðavettvangi er að miklu leyti ósýnileg almenningi. Þrátt fyrir að Ísland sé lítið eyland með takmörkuð áhrif í alþjóðapólitík, hefur utanríkisráðuneytið lykilhlutverki að gegna við að verja hagsmuni landsins. Hins vegar hafa stórar ákvarðanir, eins og stuðningurinn við ólögmætt árásarstríð í Írak árið 2003, sem leiddi til dauða um tveggja milljóna manna, skaðað bæði ímynd og öryggi Íslands á alþjóðavettvangi. Það er kominn tími til að Ísland móti skýra utanríkisstefnu sem byggist á hagsmunum íslensku þjóðarinnar, gildum, sérfræðiþekkingu og alþjóðalögum. Aðeins þannig getum við komið í veg fyrir fleiri mistök í utanríkismálum sem skaða stöðu Íslands á alþjóðavettvangi. Hornsteinar íslenskrar utanríkisstefnu Það ættu allir Íslendingar að vera sammála um að hornsteinar íslenskrar utanríkisstefnu þurfa að byggja á alþjóðalögum, varnarsamstarfi við NATO og nánu samstarfi við Evrópusambandið. Alþjóðalög eru lífsnauðsynleg fyrir Ísland, lítið herlaust eyríki, þar sem þau tryggja stöðugleika og öryggi í alþjóðakerfinu. Í heimi þar sem stórveldi búa yfir gjöreyðingarvopnum er lykilatriði að tryggja að átök milli þeirra þróist ekki í stórfelldar hörmungar sem ógna mannkyni. Það er á allsherjarþingi Sameinuðu Þjóðanna þar sem að öll ríki, stór sem smá, eiga jafnan rétt. Ísland getur ekki reitt sig á hernaðarmátt eða yfirburði, heldur þarf að treysta á samstöðu alþjóðasamfélagsins og virðingu fyrir alþjóðalögum. NATO gegnir ómissandi hlutverki í að tryggja öryggi Íslands. Samstarfið veitir varnarsamstöðu með bandalagsríkjum, sérstaklega Bandaríkjunum, sem eflir stöðu landsins og tryggir öryggi þess. Það er þó áhugavert að rifja upp að Ísland hefur áður gegnt mikilvægu hlutverki í að stuðla að friðsamlegum samskiptum milli NATO og stjórnvalda í Moskvu, sem undirstrikar möguleika landsins sem brúarsmiður í alþjóðasamskiptum. Samstarf við Evrópu, einkum í gegnum EES-samninginn, er grundvallaratriði. Aðildin tryggir Íslandi aðgang að stærsta markaði heims og veitir stöðugleika í viðskiptum og regluverki. Þetta samstarf styrkir einnig stöðu Íslands í alþjóðasamfélaginu og opnar á möguleika á nánara pólitísku samstarfi þegar þörf er á. Þessar undirstoðir íslenskrar utanríkisstefnu þarf Ísland að styrkja til að gæta að hagsmunum íslensku þjóðarinnar. Innflytjendur og flóttamannamál Það er óhjákvæmilegt að ræða flóttamenn í samhengi við utanríkismál. Stríð og átök valda fjöldaflótta, og Ísland, eins og önnur lönd, hefur fengið að finna fyrir afleiðingum þessarar þróunar. Hert landamæraeftirlit mun ekki stöðva flóttamannastraum ef rót vandans er ekki leyst. Þjóðarmorðið fyrir botni Miðjarðarhafs er skýr birtingarmynd aðstæðna sem stuðla að auknum flóttamannastraumi. Slíkar hörmungar skaða öryggi Íslands með því að grafa undan alþjóðalögum og ýta undir aukinn flóttamannastraum til Íslands og Evrópu. Þrátt fyrir að meirihluti þjóðarinnar hafi hafnað hatursorðræðu gagnvart innflytjendum í síðustu kosningum, ber ríkisstjórn Íslands ábyrgð á að standa vörð um hagsmuni allra Íslendinga. Stór hluti þjóðarinnar hefur lýst yfir áhyggjum af auknum straumi flóttafólks til landsins og kallar eftir aðgerðum til að takast á við stöðuna.Hins vegar er það óraunhæf krafa þegar fólk í neyð stendur frammi fyrir valkostum á borð við að verða fyrir sprengjuárásum, svelta til dauða eða flýja til Evrópu. Ísland ætti að leggja þunga áherslu á að stuðla að friðsamlegum lausnum og þrýsta á um að þjóðarmorðið, sem veldur þessum hörmungum, verði stöðvað. Það er skýr vilji meirihluta íslensku þjóðarinnar. Samstarf við Bandaríkin – En ekki stríð við Íran Góð samskipti við Bandaríkin eru ómissandi fyrir Ísland, bæði í öryggis- og viðskiptamálum. Hins vegar ætti vinátta ekki að fela í sér óskilyrtan stuðning við hernaðarátök. Nýlegur sigur Repúblikana í Bandaríkjunum eykur líkurnar á því að þeir þrýsti á hernaðarátök við Íran. Slík átök gætu verið réttlætt með öryggishagsmunum, en í raun gæti verið að þau séu knúin áfram af hagnaðarsjónarmiðum vopnaframleiðenda, aukinni útflutningsgetu Bandaríkjanna á gasmarkaði og stuðningi við Ísrael. Ísland má ekki endurtaka mistök fortíðar og styðja slíkt stríð. Við eigum, sem góðir vinir Bandaríkjanna, að ráðleggja þeim að leggja áherslu á diplómatíu og friðsamlegar lausnir. Aðgerðir sem kynda undir óstöðugleika í Mið-Austurlöndum skapa aðeins fleiri flóttamenn, hryðjuverk og ógnir fyrir alþjóðasamfélagið. Óstöðugleiki í vændum: Hvernig undirbýr Ísland sig? Nú er því miður orðið ljóst að komandi ríkisstjórn Bandaríkjanna mun samstanda af harðlínumönnum í pólitík, sem gerir alþjóðleg samskipti enn flóknari og óútreiknanlegri. Þetta er sérstaklega áhyggjuefni þar sem nýkjörinn forseti, Donald Trump, hefur þegar sýnt merki um árásargjarna stefnu gagnvart eigin nágrannaríkjum og bandamönnum. Trump hefur hótað að gera Kanada að 51. ríki Bandaríkjanna. Hann hefur einnig hótað að taka yfir Panama til að ná stjórn á Panamaskurðinum. Nú síðast hefur hann hótað Danmörku, þar sem hann heldur því fram að Grænland þurfi að tilheyra Bandaríkjunum út af öryggisástæðum. Auk þess hafa einstaklingar í herbúðum hans hótað árás á Holland, þar sem Alþjóðlegi glæpadómstóllinn er staðsettur, í reiði yfir handtökuskipun gegn ísraelskum ráðamönnum vegna ásakana um þjóðarmorð. Nýskipaður varnarmálaráðherra hefur lýst yfir vilja til að ráðast á Íran án tafar. Hann hefur jafnframt sagt að Bandaríkin ættu að hundsa Genfarsáttmálann. Allt þetta er svo ótrúlegt að það er erfitt að trúa því, þess vegna fylgja hlekkir með. Óhætt er að segja að slíkar yfirlýsingar grafa undan alþjóðalögum og skapa óstöðugleika í alþjóðasamfélaginu. Ísland þarf að undirbúa sig undir slíkt. Þörfin fyrir langtímastefnu í utanríkismálum Til að tryggja hagsmuni Íslands og koma í veg fyrir að teknar verði afdrifaríkar ákvarðanir sem skaða ímynd og öryggi þjóðarinnar, er nauðsynlegt að stofna óháðan sérfræðihóp í utanríkismálum. Þessi hópur myndi þróa langtímastefnu sem byggist á gildum og hagsmunum Íslands, og koma í veg fyrir að ákvarðanir, teknar undir þrýstingi erlendra ríkja, hafi alvarlegar afleiðingar fyrir íslensku þjóðina. Stefna sem byggir á alþjóðalögum og samþykktum Sameinuðu þjóðanna myndi ekki aðeins styrkja stöðu Íslands á alþjóðavettvangi heldur einnig tryggja langvarandi vernd hagsmuna landsins. Ábyrgð Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttir Utanríkisstefna Íslands þarf að byggja á skýrri framtíðarsýn sem tryggir bæði hagsmuni og gildi þjóðarinnar. Með áherslu á alþjóðalög, NATO, samstarf við Evrópu og friðsamleg samskipti á allsherjarþingi Sameinuðu Þjóðanna getur Ísland lagt sitt af mörkum til að skapa betri heim. Aðeins með ábyrgri stefnu getum við tryggt frið, öryggi og velferð komandi kynslóða. Nýskipaður utanríkisráðherra Íslands, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, lagði áherslu á skynsama og vel ígrundaða stefnu í kosningabaráttunni, bæði í tengslum við þjóðarmorðið í Palestínu og stuðninginn við Úkraínu. Hún hefur sýnt fram á djúpa þekkingu á alþjóðamálum, sem var ein af ástæðunum fyrir því að margir kusu hana í embætti. Verkefnin sem hún stendur frammi fyrir verða þó ekki auðveld, þar sem hún þarf að verja hagsmuni Íslands í ófyrirsjáanlegum og óstöðugum heimi, þar sem helstu bandamenn okkar, Bandaríkin, hafa hætt að virða alþjóðakerfið sem þeir mótuðu sjálfir. Alþjóðakerfið er þó sterkara en svo og mun standa af sér álagið, jafnvel eftir fjögurra ára valdatíð Trumps. Þorgerður Katrín, meira en nokkur annar, mun því marka skil á sögu Íslands, öryggi og ímynd landsins á komandi árum. Með heiðarlegum ákvörðunum getur hún lagt grunn að utanríkisstefnu sem er byggð á alþjóðalögum, siðferðilegum gildum og hagsmunum Íslands. Besta leiðin til að ná þessum markmiðum er að byggja langtímastefnu og skapa breiða sátt um íslenska utanríkisstefnu sem endurspeglar réttlæti, frið og samvinnu á milli þjóða. Höfundur er frumkvöðull. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Utanríkismál Mest lesið Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Sjá meira
Íslensk utanríkisstefna hefur á síðustu áratugum einkennst af skorti á langtímahugsun og stefnumörkun sem endurspeglar hagsmuni og gildi þjóðarinnar. Utanríkisráðherrastóllinn hefur verið afhentur sem verðlaun milli stjórnmálamanna, óháð þekkingu þeirra á utanríkismálum. Ákvarðanir eru oft teknar á grundvelli geðþótta eða baktjaldamakk, frekar en faglegs mats. Vinna við að styrkja stöðu Íslands á alþjóðavettvangi er að miklu leyti ósýnileg almenningi. Þrátt fyrir að Ísland sé lítið eyland með takmörkuð áhrif í alþjóðapólitík, hefur utanríkisráðuneytið lykilhlutverki að gegna við að verja hagsmuni landsins. Hins vegar hafa stórar ákvarðanir, eins og stuðningurinn við ólögmætt árásarstríð í Írak árið 2003, sem leiddi til dauða um tveggja milljóna manna, skaðað bæði ímynd og öryggi Íslands á alþjóðavettvangi. Það er kominn tími til að Ísland móti skýra utanríkisstefnu sem byggist á hagsmunum íslensku þjóðarinnar, gildum, sérfræðiþekkingu og alþjóðalögum. Aðeins þannig getum við komið í veg fyrir fleiri mistök í utanríkismálum sem skaða stöðu Íslands á alþjóðavettvangi. Hornsteinar íslenskrar utanríkisstefnu Það ættu allir Íslendingar að vera sammála um að hornsteinar íslenskrar utanríkisstefnu þurfa að byggja á alþjóðalögum, varnarsamstarfi við NATO og nánu samstarfi við Evrópusambandið. Alþjóðalög eru lífsnauðsynleg fyrir Ísland, lítið herlaust eyríki, þar sem þau tryggja stöðugleika og öryggi í alþjóðakerfinu. Í heimi þar sem stórveldi búa yfir gjöreyðingarvopnum er lykilatriði að tryggja að átök milli þeirra þróist ekki í stórfelldar hörmungar sem ógna mannkyni. Það er á allsherjarþingi Sameinuðu Þjóðanna þar sem að öll ríki, stór sem smá, eiga jafnan rétt. Ísland getur ekki reitt sig á hernaðarmátt eða yfirburði, heldur þarf að treysta á samstöðu alþjóðasamfélagsins og virðingu fyrir alþjóðalögum. NATO gegnir ómissandi hlutverki í að tryggja öryggi Íslands. Samstarfið veitir varnarsamstöðu með bandalagsríkjum, sérstaklega Bandaríkjunum, sem eflir stöðu landsins og tryggir öryggi þess. Það er þó áhugavert að rifja upp að Ísland hefur áður gegnt mikilvægu hlutverki í að stuðla að friðsamlegum samskiptum milli NATO og stjórnvalda í Moskvu, sem undirstrikar möguleika landsins sem brúarsmiður í alþjóðasamskiptum. Samstarf við Evrópu, einkum í gegnum EES-samninginn, er grundvallaratriði. Aðildin tryggir Íslandi aðgang að stærsta markaði heims og veitir stöðugleika í viðskiptum og regluverki. Þetta samstarf styrkir einnig stöðu Íslands í alþjóðasamfélaginu og opnar á möguleika á nánara pólitísku samstarfi þegar þörf er á. Þessar undirstoðir íslenskrar utanríkisstefnu þarf Ísland að styrkja til að gæta að hagsmunum íslensku þjóðarinnar. Innflytjendur og flóttamannamál Það er óhjákvæmilegt að ræða flóttamenn í samhengi við utanríkismál. Stríð og átök valda fjöldaflótta, og Ísland, eins og önnur lönd, hefur fengið að finna fyrir afleiðingum þessarar þróunar. Hert landamæraeftirlit mun ekki stöðva flóttamannastraum ef rót vandans er ekki leyst. Þjóðarmorðið fyrir botni Miðjarðarhafs er skýr birtingarmynd aðstæðna sem stuðla að auknum flóttamannastraumi. Slíkar hörmungar skaða öryggi Íslands með því að grafa undan alþjóðalögum og ýta undir aukinn flóttamannastraum til Íslands og Evrópu. Þrátt fyrir að meirihluti þjóðarinnar hafi hafnað hatursorðræðu gagnvart innflytjendum í síðustu kosningum, ber ríkisstjórn Íslands ábyrgð á að standa vörð um hagsmuni allra Íslendinga. Stór hluti þjóðarinnar hefur lýst yfir áhyggjum af auknum straumi flóttafólks til landsins og kallar eftir aðgerðum til að takast á við stöðuna.Hins vegar er það óraunhæf krafa þegar fólk í neyð stendur frammi fyrir valkostum á borð við að verða fyrir sprengjuárásum, svelta til dauða eða flýja til Evrópu. Ísland ætti að leggja þunga áherslu á að stuðla að friðsamlegum lausnum og þrýsta á um að þjóðarmorðið, sem veldur þessum hörmungum, verði stöðvað. Það er skýr vilji meirihluta íslensku þjóðarinnar. Samstarf við Bandaríkin – En ekki stríð við Íran Góð samskipti við Bandaríkin eru ómissandi fyrir Ísland, bæði í öryggis- og viðskiptamálum. Hins vegar ætti vinátta ekki að fela í sér óskilyrtan stuðning við hernaðarátök. Nýlegur sigur Repúblikana í Bandaríkjunum eykur líkurnar á því að þeir þrýsti á hernaðarátök við Íran. Slík átök gætu verið réttlætt með öryggishagsmunum, en í raun gæti verið að þau séu knúin áfram af hagnaðarsjónarmiðum vopnaframleiðenda, aukinni útflutningsgetu Bandaríkjanna á gasmarkaði og stuðningi við Ísrael. Ísland má ekki endurtaka mistök fortíðar og styðja slíkt stríð. Við eigum, sem góðir vinir Bandaríkjanna, að ráðleggja þeim að leggja áherslu á diplómatíu og friðsamlegar lausnir. Aðgerðir sem kynda undir óstöðugleika í Mið-Austurlöndum skapa aðeins fleiri flóttamenn, hryðjuverk og ógnir fyrir alþjóðasamfélagið. Óstöðugleiki í vændum: Hvernig undirbýr Ísland sig? Nú er því miður orðið ljóst að komandi ríkisstjórn Bandaríkjanna mun samstanda af harðlínumönnum í pólitík, sem gerir alþjóðleg samskipti enn flóknari og óútreiknanlegri. Þetta er sérstaklega áhyggjuefni þar sem nýkjörinn forseti, Donald Trump, hefur þegar sýnt merki um árásargjarna stefnu gagnvart eigin nágrannaríkjum og bandamönnum. Trump hefur hótað að gera Kanada að 51. ríki Bandaríkjanna. Hann hefur einnig hótað að taka yfir Panama til að ná stjórn á Panamaskurðinum. Nú síðast hefur hann hótað Danmörku, þar sem hann heldur því fram að Grænland þurfi að tilheyra Bandaríkjunum út af öryggisástæðum. Auk þess hafa einstaklingar í herbúðum hans hótað árás á Holland, þar sem Alþjóðlegi glæpadómstóllinn er staðsettur, í reiði yfir handtökuskipun gegn ísraelskum ráðamönnum vegna ásakana um þjóðarmorð. Nýskipaður varnarmálaráðherra hefur lýst yfir vilja til að ráðast á Íran án tafar. Hann hefur jafnframt sagt að Bandaríkin ættu að hundsa Genfarsáttmálann. Allt þetta er svo ótrúlegt að það er erfitt að trúa því, þess vegna fylgja hlekkir með. Óhætt er að segja að slíkar yfirlýsingar grafa undan alþjóðalögum og skapa óstöðugleika í alþjóðasamfélaginu. Ísland þarf að undirbúa sig undir slíkt. Þörfin fyrir langtímastefnu í utanríkismálum Til að tryggja hagsmuni Íslands og koma í veg fyrir að teknar verði afdrifaríkar ákvarðanir sem skaða ímynd og öryggi þjóðarinnar, er nauðsynlegt að stofna óháðan sérfræðihóp í utanríkismálum. Þessi hópur myndi þróa langtímastefnu sem byggist á gildum og hagsmunum Íslands, og koma í veg fyrir að ákvarðanir, teknar undir þrýstingi erlendra ríkja, hafi alvarlegar afleiðingar fyrir íslensku þjóðina. Stefna sem byggir á alþjóðalögum og samþykktum Sameinuðu þjóðanna myndi ekki aðeins styrkja stöðu Íslands á alþjóðavettvangi heldur einnig tryggja langvarandi vernd hagsmuna landsins. Ábyrgð Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttir Utanríkisstefna Íslands þarf að byggja á skýrri framtíðarsýn sem tryggir bæði hagsmuni og gildi þjóðarinnar. Með áherslu á alþjóðalög, NATO, samstarf við Evrópu og friðsamleg samskipti á allsherjarþingi Sameinuðu Þjóðanna getur Ísland lagt sitt af mörkum til að skapa betri heim. Aðeins með ábyrgri stefnu getum við tryggt frið, öryggi og velferð komandi kynslóða. Nýskipaður utanríkisráðherra Íslands, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, lagði áherslu á skynsama og vel ígrundaða stefnu í kosningabaráttunni, bæði í tengslum við þjóðarmorðið í Palestínu og stuðninginn við Úkraínu. Hún hefur sýnt fram á djúpa þekkingu á alþjóðamálum, sem var ein af ástæðunum fyrir því að margir kusu hana í embætti. Verkefnin sem hún stendur frammi fyrir verða þó ekki auðveld, þar sem hún þarf að verja hagsmuni Íslands í ófyrirsjáanlegum og óstöðugum heimi, þar sem helstu bandamenn okkar, Bandaríkin, hafa hætt að virða alþjóðakerfið sem þeir mótuðu sjálfir. Alþjóðakerfið er þó sterkara en svo og mun standa af sér álagið, jafnvel eftir fjögurra ára valdatíð Trumps. Þorgerður Katrín, meira en nokkur annar, mun því marka skil á sögu Íslands, öryggi og ímynd landsins á komandi árum. Með heiðarlegum ákvörðunum getur hún lagt grunn að utanríkisstefnu sem er byggð á alþjóðalögum, siðferðilegum gildum og hagsmunum Íslands. Besta leiðin til að ná þessum markmiðum er að byggja langtímastefnu og skapa breiða sátt um íslenska utanríkisstefnu sem endurspeglar réttlæti, frið og samvinnu á milli þjóða. Höfundur er frumkvöðull.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun