Innlent

Gufunesmálið: Hringdu um miðja nótt og sögðu hinn látna vera kynferðisafbrotamann

Jón Þór Stefánsson skrifar
Maðurinn fannst særður á göngustíg í Gufunesi. Hann lést á landspítalanum samdægurs.
Maðurinn fannst særður á göngustíg í Gufunesi. Hann lést á landspítalanum samdægurs. Vísir/Anton Brink

Þrír sakborningar Gufunessmálsins svokallaða virðast ekki hafa viljað tjá sig mikið um málið meðan á rannsókn þess stóð. Lögreglan taldi efnislitla framburði þeirra stangast á við rannsóknargögn málsins.

Þetta er á meðal þess sem kemur fram í þremur gæsluvarðhaldsúrskurðum málsins sem birtir hafa verið á vef Landsréttar. Um er að ræða fyrstu dómsgögn málsins sem birt eru opinberlega.

Á annan tug voru handteknir á meðan rannsóknin stóð yfir, en fimmmenningar hafa verið ákærðir í tengslum við málið, sem varðar andlát karlmanns á sjötugsaldri. Þar af eru þrír karlmenn, þeir Stefán Blackburn, Lúkas Geir Ingvarsson og Matthías Björn Erlingsson, ákærðir fyrir manndráp, frelsissviptingu, rán, og fjárkúgun. Einn karlmaður er ákærður fyrir peningaþvætti og ein kona fyrir hlutdeild í frelsisviptingu og ráni. Þau fimm hafa öll neitað sök.

Sakborningar málsins eru grunaðir um að nema manninn á brott af heimili sínu á Þorlákshöfn að kvöldi 10. mars síðastliðins. Þau hafi beitt hann gríðarlegu ofbeldi meðan tilraun var gerð til að hafa af honum fé. Það hafi tekist og þrjár milljónir verið millifærðar á reikning eins sakborningsins. Maðurinn hafi síðan verið skilinn eftir á göngustíg í Gufunesi og gangandi vegfarendur gengið fram á hann morguninn eftir. Hann hafi verið fluttur á sjúkrahús þar sem hann lést af sárum sínum.

Vildu lausnargjald

Áðurnefndir úrskurðir varpa ljósi á rannsókn málsins. Til að mynda kemur fram í einum þeirra að strax hafi legið fyrir upplýsingar um að eiginkona hins látna hefði nóttina eftir að maðurinn var numinn á brott fengið símtal þar sem hún var krafin um umtalsverða fjármuni í lausnargjald, „með vísan til þess að hann væri kynferðisafbrotamaður.“

Þess má geta að hvergi annars staðar í þessum úrskurðum er minnst á þessi meintu brot hins látna, heldur er það einungis haft eftir sakborningunum.

Vildu lítið sem ekkert segja

Elsti úrskurðurinn af þessum þremur sem hafa verið birtir, er frá 16. mars og fjallar hann um gæsluvarðhald eins sakborningsins. Sá sakborningur hafði þá verið handtekinn daginn áður og skýrsla tekin af honum samdægurs.

Haft er eftir greinargerð lögreglu að framburður hans stangist „í verulegum atriðum“ á við fyrirliggjandi rannsóknargögn.

Jafnframt kemur fram að sakborningurinn hafi neitað að veita heimild til leitar á innihaldi síma hans.

Næst elsti úrskurðurinn, sem er frá 19. mars, varðar gæsluvarðhald konu með réttarstöðu sakbornings. Í honum kemur fram að fjórar skýrslur hafi verið teknar af konunni.

Sú fyrsta hafi verið tekin degi eftir að maðurinn lést. Þar hafi konan alfarið neitað að tjá sig um meint brot og haldið því fram að hún hefði engar upplýsingar um málið. Sá framburður er sagður stangast á við framburð annarra í málinu og rannsóknargögn.

Tveimur dögum síðar hafi hún beðið um að fá að bæta við framburð sinn. Í greinargerðinni segir að sá framburður hafi verið á sama veg og á engan hátt skýrari um aðild hennar að málinu.

Seinni tvær skýrslurnar munu hafa verið teknar sama dag og úrskurðurinn var gefinn út. Í síðustu skýrslutökunni hafi rannsóknargögn málsins, sem eru sögð hafa bent til aðildar hennar að málinu, og henni boðið að tjá sig um þau. Hún hafi hins vegar ekki bætt neinu haldbæru við það sem hafði áður komið fram að hennar hálfu.

Í þriðja úrskurðinum, sem er frá 4. apríl kemur fram að sakborningurinn, sem sá úrskurður varðar, hafi neitað að tjá sig um sakargiftirnar frá því að málið kom upp og hafi að engu öðru leyti viljað atbeina vegna rannsóknarinnar. 

Þó segir að af rannsóknargögnum málsins megi ráða að hann eigi beina og verulega aðild að því sem var til rannsóknar.

Geti varðað ævilangt fangelsi

Í þessum úrskurðum er bent á umfang rannsóknar lögreglu. Í þeim fyrsta segir að fjölmargir lögreglumenn hafi verið að vinna við rannsóknina allan sólarhringinn. Í öðrum úrskurðinum segir að vettvangur brotanna sé víðfemur, og nái hann til svæðis sem sé langt út fyrir umdæmi lögreglustjórans á Suðurlandi, sem hafði málið til rannsóknar.

Þá segir að þær rannsóknaraðgerðir sem hafi verið hvað þýðingarmestar sé rannsókn á rafrænum gögnum og fjarskiptaupplýsingum.

Minnst er á í öllum úrskurðunum að meint brot geti varðað allt að ævilöngu fangelsi.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×