Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar 27. ágúst 2025 08:00 Einvera hefur lengi verið lituð af neikvæðum hugmyndum um einmanaleika, félagslega útilokun og sorg. Í gegnum tíðina hefur samfélagið hvatt fólk til að vera í nánum tengslum, helst í rómantísku sambandi, og sjaldnast hyllt þann sem kýs að vera einn. En þetta viðhorf er að breytast. Sífellt fleiri kjósa einveru af jákvæðum ástæðum: til að rækta sjálfa sig, njóta frelsis og hlusta á eigin þarfir. Fyrir suma er hún leið til að endurheimta sjálfstæði eftir samband, fyrir aðra andleg endurnýjun, og fyrir enn aðra lífsstíll sem veitir frið, dýpri sjálfsþekkingu og sterkari tengingu við náttúruna eða eigin sköpun. Á tímum þar sem kröfur um frammistöðu, tengsl og sýnileika aukast sífellt, getur einvera reynst ekki aðeins dýrmæt heldur nauðsynleg, sér í lagi fyrir þá sem vilja hlúa að geðheilsu og lífsgæðum. Að stíga út fyrir normið og skapa rými fyrir sjálfan sig getur verið djörf, en styrkjandi ákvörðun. Breytt samfélagsmynstur Á Íslandi endurspeglast þessi þróun í vaxandi fjölda einbúa. Samkvæmt tölum Hagstofu Íslands voru árið 2021 um 29,2% heimila skipuð einum einstaklingi, eða rúmlega 38 þúsund manns[1]. Á sambærilegan hátt sýna gögn Eurostat að árið 2024 voru einstaklingsheimili í Evrópusambandinu 24,1%. Þessi þróun gefur tilefni til að endurmeta ríkjandi viðhorf til einveru og einhleypni, sem lengi hafa borið neikvæðan blæ en endurspegla í auknum mæli breyttar samfélagsaðstæður og lífsgildi. Einvera sem val Í grein eftir Flora Tsapovsky sem birtist á BBC árið 2023, 'Humans need solitude': How being alone can make you happier, er fjallað um kvikmynd Wim Wenders, Perfect Days. Í stað þess að leita að svörum utan við sjálfa sig, sinnir aðalpersónan daglegum verkum eins og að vökva plöntur, lesa bækur og hlusta á kassettutónlist af ró og einlægni og finnur þannig tilgang í einfaldleikanum. Þótt áhugi á einveru virðist nýr, hefur hún lengi heillað listamenn og hugsuði. Það er eitthvað tignarlegt við þann sem stendur einn, ekki sem brotinn einstaklingur, heldur manneskja sem velur eigin vegferð. Í menningu þar sem frásagnir snúast gjarnan um ást og tengsl við aðra, minna þessar raddir okkur á að sjálfsnánd sé jafn mikilvæg. Einfaldir daglegir siðir, hugleiðsla, lestur og göngur geta verið leiðir til að rækta sambandið við sjálfan sig. Jafnvel stutt stund í einveru á dag getur aukið vellíðan og sköpun. Nýjar raddir og breytt umræðu Tsapovsky bendir á að á nýlega hafi komið fram fjöldi bóka um gildi einveru, svo sem Solitude: The Science and Power of Being Alone (2024) og Solo: Building a Remarkable Life of Your Own (2024). Þær brjóta upp ríkjandi frásagnir þar sem líf án maka er túlkað sem sorglegt eða tímabundið ástand og sýna í staðinn hvernig líf í einveru getur verið valdeflandi og fullt af merkingu og gleði. Blaðakonan Heather Hansen bendir á að eftir heimsfaraldurinn hafi umræðan um einmanaleika skyggt á möguleika og gildi einverunnar. Í faraldrinum upplifðu margir bæði einangrun og of mikla nánd, sem fékk þá til að endurskoða hvaða tengsl þeir þrá og hvers konar fjarlægð þeir þola. Einvera varð þannig meðvituð ákvörðun um rými, sjálfstæði og tengingu við sjálfan sig. Ný sýn yngri kynslóða Að mati Tsapovsky sést þessi viðhorfsbreyting skýrt hjá yngri kynslóðum. Samkvæmt bandarískri könnun frá 2023 telja tveir af hverjum fimm í kynslóð Z (fædd 1997-2012) og aldamótakynslóðinni (fædd 1981-1996) að hjónabandið sé úrelt hugmynd. Tölur frá bresku hagstofunni sýna að aðeins rétt rúmur helmingur einstaklinga sem tilheyrir kynslóð Z muni giftast. Nicola Slawson, höfundur bókarinnar Single: Living a Complete Life on Your Own Terms (2025), bendir á að fjölgun einbúa hafi fært umræðuna frá skömm yfir í frelsi. Að vera einn – en ekki einmana Það er mikilvægt að greina á milli þess að vera einn og að vera einmana. Einmanaleiki er tengslaleysi sem fólk upplifir gegn vilja sínum.Einvera er aftur á móti meðvituð ákvörðun og tækifæri til að hlusta, dýpka og endurnærast. Í heimi þar sem tengsl eru oft yfirborðsleg og hraðinn mikill, getur einvera verið eins konar helgidómur, skjól þar sem við við endurheimtum jafnvægi og tilgang. Einvera er ekki afneitun á tengslum við aðra heldur dýpkun á tengslum við okkur sjálf. Hún losar okkur undan væntingum annarra og gerir okkur kleift að hlusta á eigin þarfir, setja eigin takt. Fyrir marga er hún ekki aðeins hvíld frá áreiti heldur grundvöllur sjálfsskoðunar, sköpunar og sáttar við sjálfan sig. Höfundur er leiðbeinandi hjá Þekkingarmiðlun og með meistaragráðu í hagnýtri jákvæðri sálfræði. [1] Hér er um að ræða einstaklinga á öllum aldri sem búa einir á einkaheimilum og án barna. Þeir sem búa á stofnunum eru ekki meðtaldir í þessari tölu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingrid Kuhlman Geðheilbrigði Mest lesið Starfslok vegna kennitölu: tímaskekkja sem flýtir öldrun Gunnar Salvarsson Skoðun Brýtur innviðaráðherra lög? Örvar Marteinsson Skoðun Að gefnu tilefni – Upplýsingar um Fjarðarheiðargöng Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Frelsi frá kynhlutverkum: innsýn sem breytir samböndum Þórdís Filipsdóttir Skoðun Eðlisfræði - ekki pólitík Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun The Thing og íslenska Tryggvi Pétur Brynjarsson Skoðun Stórkostleg og mögnuð stöð Lára Zulima Ómarsdóttir Skoðun Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir Skoðun Aukinn stuðningur við leigjendur í Reykjavík Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Áskorun til Þjóðkirkjunnar Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Samkennd án landamæra Guðrún Helga Jónsdóttir skrifar Skoðun Réttindalaus rafmagnsvinna ógnar öryggi og dregur úr trausti Pétur H. Halldórsson skrifar Skoðun Fjölmenning er ekki áskorun, hún er fjárfesting Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat á ís Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jenný Árnadóttir skrifar Skoðun Starfslok vegna kennitölu: tímaskekkja sem flýtir öldrun Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aukinn stuðningur við leigjendur í Reykjavík Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Frelsi frá kynhlutverkum: innsýn sem breytir samböndum Þórdís Filipsdóttir skrifar Skoðun Brýtur innviðaráðherra lög? Örvar Marteinsson skrifar Skoðun The Thing og íslenska Tryggvi Pétur Brynjarsson skrifar Skoðun Verð og vöruúrval Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson skrifar Skoðun Eðlisfræði - ekki pólitík Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir skrifar Skoðun Stórkostleg og mögnuð stöð Lára Zulima Ómarsdóttir skrifar Skoðun Að gefnu tilefni – Upplýsingar um Fjarðarheiðargöng Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þegar Guð breytist í ljósmóður – og þegar kvöldmáltíðin breytist í annað en borð Drottins Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Reiði og bjartsýni á COP30 Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson skrifar Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Tolladeilur og hagsmunavörn í alþjóðaviðskiptum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjárfesting til framtíðar - Fjárfestum í börnum Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Nóvember er tími netsvikara Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson skrifar Sjá meira
Einvera hefur lengi verið lituð af neikvæðum hugmyndum um einmanaleika, félagslega útilokun og sorg. Í gegnum tíðina hefur samfélagið hvatt fólk til að vera í nánum tengslum, helst í rómantísku sambandi, og sjaldnast hyllt þann sem kýs að vera einn. En þetta viðhorf er að breytast. Sífellt fleiri kjósa einveru af jákvæðum ástæðum: til að rækta sjálfa sig, njóta frelsis og hlusta á eigin þarfir. Fyrir suma er hún leið til að endurheimta sjálfstæði eftir samband, fyrir aðra andleg endurnýjun, og fyrir enn aðra lífsstíll sem veitir frið, dýpri sjálfsþekkingu og sterkari tengingu við náttúruna eða eigin sköpun. Á tímum þar sem kröfur um frammistöðu, tengsl og sýnileika aukast sífellt, getur einvera reynst ekki aðeins dýrmæt heldur nauðsynleg, sér í lagi fyrir þá sem vilja hlúa að geðheilsu og lífsgæðum. Að stíga út fyrir normið og skapa rými fyrir sjálfan sig getur verið djörf, en styrkjandi ákvörðun. Breytt samfélagsmynstur Á Íslandi endurspeglast þessi þróun í vaxandi fjölda einbúa. Samkvæmt tölum Hagstofu Íslands voru árið 2021 um 29,2% heimila skipuð einum einstaklingi, eða rúmlega 38 þúsund manns[1]. Á sambærilegan hátt sýna gögn Eurostat að árið 2024 voru einstaklingsheimili í Evrópusambandinu 24,1%. Þessi þróun gefur tilefni til að endurmeta ríkjandi viðhorf til einveru og einhleypni, sem lengi hafa borið neikvæðan blæ en endurspegla í auknum mæli breyttar samfélagsaðstæður og lífsgildi. Einvera sem val Í grein eftir Flora Tsapovsky sem birtist á BBC árið 2023, 'Humans need solitude': How being alone can make you happier, er fjallað um kvikmynd Wim Wenders, Perfect Days. Í stað þess að leita að svörum utan við sjálfa sig, sinnir aðalpersónan daglegum verkum eins og að vökva plöntur, lesa bækur og hlusta á kassettutónlist af ró og einlægni og finnur þannig tilgang í einfaldleikanum. Þótt áhugi á einveru virðist nýr, hefur hún lengi heillað listamenn og hugsuði. Það er eitthvað tignarlegt við þann sem stendur einn, ekki sem brotinn einstaklingur, heldur manneskja sem velur eigin vegferð. Í menningu þar sem frásagnir snúast gjarnan um ást og tengsl við aðra, minna þessar raddir okkur á að sjálfsnánd sé jafn mikilvæg. Einfaldir daglegir siðir, hugleiðsla, lestur og göngur geta verið leiðir til að rækta sambandið við sjálfan sig. Jafnvel stutt stund í einveru á dag getur aukið vellíðan og sköpun. Nýjar raddir og breytt umræðu Tsapovsky bendir á að á nýlega hafi komið fram fjöldi bóka um gildi einveru, svo sem Solitude: The Science and Power of Being Alone (2024) og Solo: Building a Remarkable Life of Your Own (2024). Þær brjóta upp ríkjandi frásagnir þar sem líf án maka er túlkað sem sorglegt eða tímabundið ástand og sýna í staðinn hvernig líf í einveru getur verið valdeflandi og fullt af merkingu og gleði. Blaðakonan Heather Hansen bendir á að eftir heimsfaraldurinn hafi umræðan um einmanaleika skyggt á möguleika og gildi einverunnar. Í faraldrinum upplifðu margir bæði einangrun og of mikla nánd, sem fékk þá til að endurskoða hvaða tengsl þeir þrá og hvers konar fjarlægð þeir þola. Einvera varð þannig meðvituð ákvörðun um rými, sjálfstæði og tengingu við sjálfan sig. Ný sýn yngri kynslóða Að mati Tsapovsky sést þessi viðhorfsbreyting skýrt hjá yngri kynslóðum. Samkvæmt bandarískri könnun frá 2023 telja tveir af hverjum fimm í kynslóð Z (fædd 1997-2012) og aldamótakynslóðinni (fædd 1981-1996) að hjónabandið sé úrelt hugmynd. Tölur frá bresku hagstofunni sýna að aðeins rétt rúmur helmingur einstaklinga sem tilheyrir kynslóð Z muni giftast. Nicola Slawson, höfundur bókarinnar Single: Living a Complete Life on Your Own Terms (2025), bendir á að fjölgun einbúa hafi fært umræðuna frá skömm yfir í frelsi. Að vera einn – en ekki einmana Það er mikilvægt að greina á milli þess að vera einn og að vera einmana. Einmanaleiki er tengslaleysi sem fólk upplifir gegn vilja sínum.Einvera er aftur á móti meðvituð ákvörðun og tækifæri til að hlusta, dýpka og endurnærast. Í heimi þar sem tengsl eru oft yfirborðsleg og hraðinn mikill, getur einvera verið eins konar helgidómur, skjól þar sem við við endurheimtum jafnvægi og tilgang. Einvera er ekki afneitun á tengslum við aðra heldur dýpkun á tengslum við okkur sjálf. Hún losar okkur undan væntingum annarra og gerir okkur kleift að hlusta á eigin þarfir, setja eigin takt. Fyrir marga er hún ekki aðeins hvíld frá áreiti heldur grundvöllur sjálfsskoðunar, sköpunar og sáttar við sjálfan sig. Höfundur er leiðbeinandi hjá Þekkingarmiðlun og með meistaragráðu í hagnýtri jákvæðri sálfræði. [1] Hér er um að ræða einstaklinga á öllum aldri sem búa einir á einkaheimilum og án barna. Þeir sem búa á stofnunum eru ekki meðtaldir í þessari tölu.
Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson Skoðun
Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir Skoðun
Skoðun Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson skrifar
Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir skrifar
Skoðun Þegar Guð breytist í ljósmóður – og þegar kvöldmáltíðin breytist í annað en borð Drottins Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar
Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson Skoðun
Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir Skoðun