Hin yndislega aðlögun Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar 30. ágúst 2025 15:03 Kona kom í heimsókn og menn fóru gjörsamlega á límingunum! Uppnámið varð slíkt að annað eins hafði ekki sést í áraraðir, einhver stjórnmálaleiðtogi gekk svo langt að segja á samfélagsmiðlum að sér hafi orðið flökurt. Vonandi er honum batnaður flökurleikinn. Konan er Ursula von der Leyen, forseti framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins og þeir sem fóru á límingunum eru andstæðingar þess að Íslendingar fái að taka afstöðu til þess hvort halda eigi áfram aðildarviðræðum Íslands og ESB. Um leið eru þessir aðilar auðvitað mótfallnir fullri aðild Íslands að ESB, en eins og margir vita er Ísland með einskonar aukaaðild að ESB í gegnum samninginn um hið evrópska efnahagssvæði, sem tók gildi árið 1995. Það er mesta aðlögun sem um getur á Íslandi að evrópskum lögum og reglum og sennilega eitt það besta sem gerðist fyrir Ísland á síðustu öld. Já, þetta er eitt mesta lukkuskref sem þjóðin hefur tekið. Í skjóli samningsins hafa íslensk sveitarfélög, atvinnulíf og hugvit meðal annars fengið styrki upp á milljarða króna, meðal annars til rannsókna, þróunar og fleiri hluta. Ég leyfi mér að fullyrða að án EES hefði þessi mynd verið allt öðruvísi. Að ekki sé talað um markaðsaðganginn að Innri markaði ESB. En þú lesandi góður tókst kannski eftir því að ég nefndi hér á undan eitt skelfilegasta orð sem til er í íslenskri tungu: AÐLÖGUN! Ljótari og verri en Grýla og Leppalúði Hér er auðvitað komið eitt mesta skammaryrðið sem um getur í munni andstæðinga ESB. Þeir eru duglegir við að finna upp allskonar frasa til upphrópana þegar kemur að ESB. Ætli þeir að vera virkilega vondir og neikvæðir gagnvart ESB, þá hrópa þeir orðið AÐLÖGUN út um allar jarðir, já, rétt eins og þeim sé borgað fyrir það. Það er svo skelfilegt fyrir Ísland og Íslendinga að aðlagast Evrópu, já, bara alveg hræðileg. Ef orðið AÐLÖGUN væri manneskja væri sú að öllum líkindum bæði skelfilegri og ljótari en Grýla og Leppalúði samanlagt. Og grimmari en Jólakötturinn! Þessi manneskja; ,,Frú AÐLÖGUN“ myndi sennilegast gleypa okkur með húð og hári, kjamsa á okkur eins og enginn væri morgundagurinn. Hún kemur jú frá hinum hræðilega stað, Brussel í Belgíu. En að öllu gamni slepptu þá leyfi ég mér að fullyrða það hér í þessari grein að AÐLÖGUN Íslands að Evrópu, sé það besta sem komið hefur fyrir landið, bæði almenning, stjórnsýslu og atvinnulíf. Allt frá því að við gengum í EFTA, Fríverslunarsamtök Evrópu árið 1970 og svo EES, með öllu því sem þeim samningi fylgdi. ,,ESB-nojan“ Andstæðingar aðildar setja á fóninn gömlu, rispuðu plöturnar og gamla ,,ESB-nojan“ er þarna líka, þ.e.a.s að ESB muni ræna og rupla öllu af Íslendingum, hirða alla orkuna, fullveldið og tæma fiskimiðin, svo dæmi séu tekin. Ekkert af þessu mun gerast við aðild, enda grunnhugmynd ESB ekki að ræna auðlindum af aðildarríkjunum. Það er hins vegar grunnhugmynd ESB að stuðla að aukinni verslun og viðskiptum, ESB er nefnilega ,,bissnessbandalag“ að stórum hluta. Það er nokkuð sem nánast algerlega virðist fara framhjá forsvarsmönnum fyrirtækjareksturs á Íslandi, sem og sú staðreynd að verslun, viðskipti og erlendar fjárfestingar munu að öllum líkindum aukast markvert við aðild. Forsvarsmenn fyrirtækja hér á landi eru mjög þögulir yfir þeim möguleikum sem full aðild myndi fela í sér, sem er mjög merkileg staðreynd. Enginn vill EES burt Þeir sem vilja kynna sér kosti EES geta farið á netið og gert það þar, en staðan er einfaldlega þannig á Íslandi að enginn vill segja EES upp. Meira að segja helstu framámenn Sjálfstæðisflokksins hafa dásamað þennan samning. Hann snýst í meginatriðum um það sem kallast fjórfrelsi. Það hefur komið okkur alveg rosalega vel. Ég ætla ekki að hafa þetta mikið lengra um hina ,,skelfilegu AÐLÖGUN“ en vil bara hér í lokin að nefna tvö dæmi um aðlögun: 1) Neytendalög á Íslandi voru ekki til fyrr en þau komu frá Evrópu. Íslenskum stjórnmálamönnum hafði ekki dottið slík lög í hug. 2) Í nýlegu eintaki af helsta frjálshyggjupésa landsins, Viðskiptablaðinu, er sagt frá nýjum reglum frá hinum hræðilega stað Brussel, um bankastarfsemi. Þau munu líklega bæta stöðu bankanna um milljarða á milljarða ofan, og höfðu bankarnir okkar það þó gott fyrir. Við viljum að sjálfsögðu að elsku bankarnir okkar hafi það sem allra best. ,,Feitir bankar“ eru góðir bankar (að minnsta kosti fyrir hluthafana). Fleiri dæmi mætti nefna, t.d. á sviði umhverfis og orkumála. Ólög Alþingis Á móti kemur svo alíslensk löggjöf, til dæmis breytingar á búvörulögum í fyrra, þar sem lögbrot voru í raun leidd í lög - þess efnis að kjötvinnslustöðvar þurfi ekki að fara eftir samkeppnislögum og að samráð á markaði sé löglegt. Nokkuð sem stór dómsmál hafa snúist um á undanförnum árum. Þetta eru lög sem beinlínis eru gegn hagsmunum neytenda hér á landi. Að minnsta kosti er ekkert á skrifandi stundu sem bendir til annars. Þessi lög eru það sem kalla má ,,ólög“ og svona lög myndu hreinlega aldrei koma frá Evrópu, því ESB traðkar ekki á neytendum. En málið er þetta: Við þurfum einfaldlega meira af yndislegri Evrópuaðlögun, hún hefur gefist okkur afar vel. Svo er það bara eðlilegasti hluti í heimi að landinn fái að segja af eða á um það hvort aðildarviðræðum verði haldið áfram og málinu kannski lokið með kosningu um aðildarsamning? Hvernig væri nú það? Í janúar á þessu ári koma fram í könnun frá Maskínu að næstum 60% aðspurðra væru hlynnt atkvæðagreiðslu um framhald viðræðna. Segjum sem svo að það yrðu raunin, samningur kæmi og við myndum greiða atkvæði um hann, af eða á. Eftir það gætum við þá bara hætt að tuða um ESB, en haldið áfram að tuða um kvótakerfið, rammaáætlun, vindmyllur, laxeldi og fleira skemmtilegt. Nöldur er jú ein af þjóðaríþróttum okkar, við einfaldlega elskum að nöldra áratugum saman um sömu hlutina, út og suður. Málþóf er æðsta formið, sem jú sást vel á síðasta þingi. Höfundur er stjórnmálafræðingur og einlægur Evrópusinni - og skammast sín ekkert fyrir það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Evrópusambandið Mest lesið Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Í nafni frelsis og valdeflingar Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson Skoðun Stúlka frá Gaza sem að missti allt Asil Jihad Al-Masri Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Sjá meira
Kona kom í heimsókn og menn fóru gjörsamlega á límingunum! Uppnámið varð slíkt að annað eins hafði ekki sést í áraraðir, einhver stjórnmálaleiðtogi gekk svo langt að segja á samfélagsmiðlum að sér hafi orðið flökurt. Vonandi er honum batnaður flökurleikinn. Konan er Ursula von der Leyen, forseti framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins og þeir sem fóru á límingunum eru andstæðingar þess að Íslendingar fái að taka afstöðu til þess hvort halda eigi áfram aðildarviðræðum Íslands og ESB. Um leið eru þessir aðilar auðvitað mótfallnir fullri aðild Íslands að ESB, en eins og margir vita er Ísland með einskonar aukaaðild að ESB í gegnum samninginn um hið evrópska efnahagssvæði, sem tók gildi árið 1995. Það er mesta aðlögun sem um getur á Íslandi að evrópskum lögum og reglum og sennilega eitt það besta sem gerðist fyrir Ísland á síðustu öld. Já, þetta er eitt mesta lukkuskref sem þjóðin hefur tekið. Í skjóli samningsins hafa íslensk sveitarfélög, atvinnulíf og hugvit meðal annars fengið styrki upp á milljarða króna, meðal annars til rannsókna, þróunar og fleiri hluta. Ég leyfi mér að fullyrða að án EES hefði þessi mynd verið allt öðruvísi. Að ekki sé talað um markaðsaðganginn að Innri markaði ESB. En þú lesandi góður tókst kannski eftir því að ég nefndi hér á undan eitt skelfilegasta orð sem til er í íslenskri tungu: AÐLÖGUN! Ljótari og verri en Grýla og Leppalúði Hér er auðvitað komið eitt mesta skammaryrðið sem um getur í munni andstæðinga ESB. Þeir eru duglegir við að finna upp allskonar frasa til upphrópana þegar kemur að ESB. Ætli þeir að vera virkilega vondir og neikvæðir gagnvart ESB, þá hrópa þeir orðið AÐLÖGUN út um allar jarðir, já, rétt eins og þeim sé borgað fyrir það. Það er svo skelfilegt fyrir Ísland og Íslendinga að aðlagast Evrópu, já, bara alveg hræðileg. Ef orðið AÐLÖGUN væri manneskja væri sú að öllum líkindum bæði skelfilegri og ljótari en Grýla og Leppalúði samanlagt. Og grimmari en Jólakötturinn! Þessi manneskja; ,,Frú AÐLÖGUN“ myndi sennilegast gleypa okkur með húð og hári, kjamsa á okkur eins og enginn væri morgundagurinn. Hún kemur jú frá hinum hræðilega stað, Brussel í Belgíu. En að öllu gamni slepptu þá leyfi ég mér að fullyrða það hér í þessari grein að AÐLÖGUN Íslands að Evrópu, sé það besta sem komið hefur fyrir landið, bæði almenning, stjórnsýslu og atvinnulíf. Allt frá því að við gengum í EFTA, Fríverslunarsamtök Evrópu árið 1970 og svo EES, með öllu því sem þeim samningi fylgdi. ,,ESB-nojan“ Andstæðingar aðildar setja á fóninn gömlu, rispuðu plöturnar og gamla ,,ESB-nojan“ er þarna líka, þ.e.a.s að ESB muni ræna og rupla öllu af Íslendingum, hirða alla orkuna, fullveldið og tæma fiskimiðin, svo dæmi séu tekin. Ekkert af þessu mun gerast við aðild, enda grunnhugmynd ESB ekki að ræna auðlindum af aðildarríkjunum. Það er hins vegar grunnhugmynd ESB að stuðla að aukinni verslun og viðskiptum, ESB er nefnilega ,,bissnessbandalag“ að stórum hluta. Það er nokkuð sem nánast algerlega virðist fara framhjá forsvarsmönnum fyrirtækjareksturs á Íslandi, sem og sú staðreynd að verslun, viðskipti og erlendar fjárfestingar munu að öllum líkindum aukast markvert við aðild. Forsvarsmenn fyrirtækja hér á landi eru mjög þögulir yfir þeim möguleikum sem full aðild myndi fela í sér, sem er mjög merkileg staðreynd. Enginn vill EES burt Þeir sem vilja kynna sér kosti EES geta farið á netið og gert það þar, en staðan er einfaldlega þannig á Íslandi að enginn vill segja EES upp. Meira að segja helstu framámenn Sjálfstæðisflokksins hafa dásamað þennan samning. Hann snýst í meginatriðum um það sem kallast fjórfrelsi. Það hefur komið okkur alveg rosalega vel. Ég ætla ekki að hafa þetta mikið lengra um hina ,,skelfilegu AÐLÖGUN“ en vil bara hér í lokin að nefna tvö dæmi um aðlögun: 1) Neytendalög á Íslandi voru ekki til fyrr en þau komu frá Evrópu. Íslenskum stjórnmálamönnum hafði ekki dottið slík lög í hug. 2) Í nýlegu eintaki af helsta frjálshyggjupésa landsins, Viðskiptablaðinu, er sagt frá nýjum reglum frá hinum hræðilega stað Brussel, um bankastarfsemi. Þau munu líklega bæta stöðu bankanna um milljarða á milljarða ofan, og höfðu bankarnir okkar það þó gott fyrir. Við viljum að sjálfsögðu að elsku bankarnir okkar hafi það sem allra best. ,,Feitir bankar“ eru góðir bankar (að minnsta kosti fyrir hluthafana). Fleiri dæmi mætti nefna, t.d. á sviði umhverfis og orkumála. Ólög Alþingis Á móti kemur svo alíslensk löggjöf, til dæmis breytingar á búvörulögum í fyrra, þar sem lögbrot voru í raun leidd í lög - þess efnis að kjötvinnslustöðvar þurfi ekki að fara eftir samkeppnislögum og að samráð á markaði sé löglegt. Nokkuð sem stór dómsmál hafa snúist um á undanförnum árum. Þetta eru lög sem beinlínis eru gegn hagsmunum neytenda hér á landi. Að minnsta kosti er ekkert á skrifandi stundu sem bendir til annars. Þessi lög eru það sem kalla má ,,ólög“ og svona lög myndu hreinlega aldrei koma frá Evrópu, því ESB traðkar ekki á neytendum. En málið er þetta: Við þurfum einfaldlega meira af yndislegri Evrópuaðlögun, hún hefur gefist okkur afar vel. Svo er það bara eðlilegasti hluti í heimi að landinn fái að segja af eða á um það hvort aðildarviðræðum verði haldið áfram og málinu kannski lokið með kosningu um aðildarsamning? Hvernig væri nú það? Í janúar á þessu ári koma fram í könnun frá Maskínu að næstum 60% aðspurðra væru hlynnt atkvæðagreiðslu um framhald viðræðna. Segjum sem svo að það yrðu raunin, samningur kæmi og við myndum greiða atkvæði um hann, af eða á. Eftir það gætum við þá bara hætt að tuða um ESB, en haldið áfram að tuða um kvótakerfið, rammaáætlun, vindmyllur, laxeldi og fleira skemmtilegt. Nöldur er jú ein af þjóðaríþróttum okkar, við einfaldlega elskum að nöldra áratugum saman um sömu hlutina, út og suður. Málþóf er æðsta formið, sem jú sást vel á síðasta þingi. Höfundur er stjórnmálafræðingur og einlægur Evrópusinni - og skammast sín ekkert fyrir það.
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun