Til eru hópar í samfélaginu sem eiga ekki undir högg að sækja vegna sinnar kynvitundar, kynhneigðar, húðlitar, líkamlegs atgervis, holdafars eða kyneinkenna. Í raun eru það lang flestir í íslensku samfélagi. En er þó ekki þar með sagt að það fólk upplifi aldrei mótlæti. Fólk er til dæmis alltaf að gera grín af miðraldra, gagnkynhneigðum, hvítum karlmönnum á þeirra kostnað. Mjög erfitt líf.
Nú legg ég það ekki í vana minn að svara fólki sem er viðkvæmt fyrir gagnrýni minni á samfélagsmálum í sömu andrá og það sakar mig um viðkvæmni, þó svo að mér finnist það rosalega gagnlegt að fá álit frá fólki sem hefur enga þekkingu á málefninu. Grein Hauks Arnar Birgissonar í Fréttablaðinu, þar sem hann tileinkaði mér þann heiður að titla mig sem sem formann alls trans fólks, þótti mér sérlega ágæt og skemmtileg. Fyndin jafnvel.
Þrátt fyrir þessa frábæru nafnbót vil ég samt koma því á framfæri að ég myndi frekar kjósa „hátign trans fólks“ þar sem sú nafnbót er bæði hátíðlegri og ekki kynjuð. Ég er alveg til í að leggja honum Hauki lið við að finna mér betri nafnbót, en vextirnir gætu hinsvegar orðið frekar háir, en Haukur ætti svo sem að kannast við það.
Grein Hauks fjallaði um gagnrýni mína á skopmynd Helga Sigurðssonar í Morgunblaðinu er snéri að lögum um kynrænt sjálfræði. Ég býst nú svo sem ekki við því að fólk sem býr við kynrænt sjálfræði kunni ekki skil á nafninu, en ég hefði nú búist við því að fólk sem skrifar grein um málið kalla lögin réttum nöfnum. En það getur verið erfitt að kunna skil á hugtökum eða réttindum sem fólk telur sjálfsagt. Eðlileg mistök.
Ég þurfti líka að temja mér þessa orðanotkun, enda er ég sífellt að læra ný hugtök og orð yfir allskonar hluti. Ég gær lærði ég til dæmis orðið „þarmakítti“ sem mér finnst mjög gagnlegt og lýsandi orð yfir trefjaríkan eða fyllandi mat.
Fyrir hinn almenna lesanda var þessi skopmynd kannski frekar saklaus og jafnvel fyndin, og lái ég fólki ekki fyrir það að hafa öðruvísi húmor en ég. Ég á til dæmis alveg vini sem finnst Big Bang Theory æðislegir þættir.
En skopmyndin sjálf hefur beina skírskotun í blákaldan lygaáróður sem er undirstaða grófra fordóma og andstöðu við réttindastöðu trans fólks, og getur því seint talist frumleg eða hágæða ádeila. Alið er á þeim ótta að framfarir í réttindabaráttu trans fólks geri það að verkum að karlmenn nýti sér lög til að áreita saklausar og hjálparvana konur í sundklefum eða klósettum. Fyndið.
Fyrir fólk sem hefur ekki þurft að þola afleiðingar þessar umræðu er því eflaust auðvelt að segja að ég kunni ekkert gott að meta. Í sömu andrá og Haukur skellti upp úr þegar skopmyndin prýddi blaðsíðu Morgunblaðins í síðustu viku var tólfta svarta trans konan á þessu ári myrt í Bandaríkjunum. Þær voru allar myrtar af fólki sem gerir ekki greinarmun á þeim og þessum „feita og krumpaða karlmanni“ í kvennaklefanum. Fyndið.
Ýmsar lagasetningar hafa einnig tekið gildi í Bandaríkjunum út af þessum áróðri sem skikkar trans konur eða fólk eins og mig til að nota karlaklósettið á almannafæri sem eykur enn frekari hættu á áreiti og ofbeldi. Fyndið.
Hatursglæpir hafa aukist um 81% í Bretlandi og hef ég persónulega þurft að tilkynna mjög gróft og síendurtekið áreiti til lögreglu á undanförnum misserum. Tvær trans konur hafa verið myrtar þar á undanförnum misserum og er ekki búist við neinni framför í réttindabaráttu trans fólks í Bretlandi eða Bandaríkjunum þar sem allt púður fer í það að berjast gegn svona hræðsluáróðri. Fyndið.
Á Íslandi hafa hatursglæpir gagnvart trans fólk aukist, þar sem hefur meðal annars verið ráðist tvisvar á trans konu á stuttu tímabili og annari trans konu hent út af skemmtistað fyrir að vera „gaur í kellingapels“. Fyndið.
Ekki get ég eða nokkur annar stjórnað því hvað öðrum finnst fyndið, en samhengi hlutanna skiptir máli. Mín gagnrýni hefur því alltaf snúist um að bjóða fólki upp á að kynna sér aðrar hliðar málsins og hvers vegna svona grín getur verið smekklaust og óviðeigandi. Fólk getur svo sjálft ákveðið hvort það breytir um sýn á þetta tiltekna grín.
Að standa sig af því að hlæja af gríni sem getur verið skaðlegt öðrum er ekki þæginleg tilfinning. Það er mun auðveldara fyrir fólk eins og Hauk að henda bara í pistil í Fréttablaðinu til að réttlæta hláturinn í stað þess að setja sig í spor þeirra sem verða fyrir barðinu á spauginu.
En í guðanna bænum, endilega haldið áfram að hlæja. Ég vil ekki spilla góðu gríni og ætla að vinna í því að róa mig bara aðeins og læra að hlæja af þessu öllu saman. Þetta er nefnilega svo fyndið.
Gleðilega Hinsegin daga,
Ugla Stefanía Kristjönudóttir Jónsdóttir,
„Formaður trans fólks”

Þetta er fyndið
Skoðun

Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli!
Eydís Inga Valsdóttir skrifar

Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi
Anna Greta Ólafsdóttir skrifar

Bjánarnir úti á landi
Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar

Hvað kostar EES samningurinn þjóðina?
Sigurbjörn Svavarsson skrifar

En hvað með loftslagið?
Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar

Ráðherra og valdníðsla í hans nafni
Örn Pálmason skrifar

Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3
Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar

Er fótbolti að verða vélmennafótbolti?
Andri Hrafn Sigurðsson skrifar

Geðheilbrigðisþjónusta og fiskur – er einhver tenging?
Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar

Fjárfestum í hjúkrun
Ólafur Guðbjörn Skúlason skrifar

Tölum um endurhæfingu!
Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar

Dýrafræði hlutabréfamarkaðarins
Baldur Thorlacius skrifar

Alvöru mamma
Anna Margrét Hrólfsdóttir skrifar

Í nafni skilvirkni – á kostnað menntunar
Simon Cramer Larsen skrifar

Var þetta planið í geðheilbrigðisþjónustu?
Berglind Sunna Bragadóttir skrifar

Ef þetta eru hægriöfgaskoðanir, þá er ég stoltur hægriöfgamaður
Davíð Bergmann skrifar

Heimsmet í sjálfhverfu
Friðrik Þór Friðriksson skrifar

Atvinnuleysisbætur sem hluti af velferðarkerfinu
Steinar Harðarson skrifar

Viska þarf að standa vörð um sérfræðinga á vinnumarkaði
Kristjana Mjöll Jónsdóttir Hjörvar skrifar

Hver ber ábyrgð á vanefndum Viðreisnar og Samfylkingar? Inga blessunin Sæland?
Ole Anton Bieltvedt skrifar

Í skugga kalda stríðsins: Svallið, smyglið og leyndarlífið á Miðnesheiði
Steinar Björgvinsson skrifar

Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra
Örn Pálmason skrifar

Tölum aðeins um einhverfu
Trausti Dagsson skrifar

Það sem sést, og það sem ekki sést
Eiríkur Ingi Magnússon skrifar

Hagræðing, aðhald og nýjar áherslur skila besta ársreikningi Kópavogsbæjar í 17 ár
Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson skrifar

Gyðjur, góðgæti og gleðistundir um páskana
Jóhanna María Ægisdóttir skrifar

Eru markaðsforsendur fyrir óperu á Íslandi sterkari en margir halda?
Þóra Einarsdóttir skrifar

KSÍ og kvennaboltinn
Árni Guðmundsson skrifar

Engin heilbrigðisþjónusta án þeirra sem veita hana
Sandra B. Franks skrifar

Gervigreindin tekur yfir vinnustaðinn; 15 dæmi
Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar