Óbreytt fúsk í Kópavogi Þórarinn Ævarsson skrifar 12. maí 2022 08:46 Það er sagt að sagan endurtaki sig, og fyrir íbúa Kópavogs, þá eru það því miður orð að sönnu. Kópavogur er þéttbýlasta bæjarfélag landsins. Frá 1990 hefur íbúafjölgun þar verið miklu meiri en í nokkru öðru sveitarfélagi á höfuðborgarsvæðinu. Sú þróun hefur því miður ekki verið sársaukalaus fyrir hinn almenna bæjarbúa. Síðustu áratugir hafa einkennst af stríði bæjaryfirvalda við íbúa einstakra hverfa. Yfirvöldin hafa oftar en ekki farið fram með offorsi, sniðgengið lögbundið samráð og skellt skollaeyrum við lögmætum athugasemdum og áhyggjum íbúa. Nægir þar að nefna gríðarlega uppbyggingu á Nónhæð þar sem áður skilgreindu útivistarsvæði var fórnað fyrir risastór fjölbýlishús sunnan við lágreista byggð, með tilheyrandi skuggavarpi og augljósri skerðingu lífsgæða þeirra sem fyrir eru. Íbúar Kársness þurftu á sínum tíma að efna til fjöldamótmæla til að hnekkja áætlun yfirvalda um stórskipahöfn með tilheyrandi þungaumferð, slysahættu og mengun. Háhýsabyggðin við Lund olli miklum deilum sem og uppbyggingin við Kópavogstún. Íbúar Linda- og Salahverfis þurftu að mynda samtök á sínum tíma, sem og íbúar Vatnsenda, sem nýverið tóku sig saman vegna fyrirhugaðra vegaframkvæmda. Þá rafa risið kröftug samtök íbúa í Hamraborg og Fannborg, auk þess sem nágrannar þeirra við svokallaðan Traðarreit eystri fyllast skelfingu yfir stórkarlalegum áformum, þar sem 8 einbýlishús eru rifin og á rústum þeirra rísa 180 íbúðir með margföldum íbúafjölda. Ástæðan fyrir þessum mótmælum er sjaldnast sú að fólk sé á móti uppbyggingu eða hafi athugasemdir við að íbúðabyggð rísi þar sem áður var atvinnustarfsemi. Vandamálið er að öll þessi þétting, sem á sér stað um allan bæ fer fram án þess að endubætur eigi sér stað á innviðum eins og gatnakerfi, almenningssamgöngum, þjónustu eða öðru. Þetta kemur svo fram sem viðbót ofan á þegar sprungið samgöngukerfi. Einhverra hluta vegna virðist sem minnihlutinn í bæjarstjórn sé bara þokkalega sáttur við allar þessar framkvæmdir. Í það minnsta heyrast ekki mikil mótmæli eða varnarorð úr þeim herbúðum og er þá fokið í flest skjól fyrir áhyggjufulla íbúa. Til að mynda mótvægi við þetta allt saman hafa hópar óánægðra bæjarbúa tekið sig saman og myndað regnhlífarsamtökin Vinir Kópavogs. Vinir Kópavogs eru hreyfing íbúa, sem skilgreinir sig hvorki til vinstri eða hægri á ás hefðbundinna stjórnmála, heldur samanstendur af fólki sem hefur brennandi áhuga á að bæta bæjarfélagið okkar og skila því betra til næstu kynslóðar. Flest okkar eru gamlir Kópavogsbúar sem ofbýður ofríkið, tillitsleysið við íbúa og sniðgangan við skipulagslög. Okkur hreinlega svíður að horfa uppá græðgina og metnaðarleysið sem virðist því miður vera einkennandi. Stór hluti strandlengjunnar hefur verið eyðilagður með uppfyllingum, grænum svæðum fækkar og er langt fyrir flesta íbúa í þau. Þá vitum við að þetta á eftir að versna verulega, því stór hluti byggðar sem nú þegar er samþykkt er enn ekki risinn. Vinum Kópavogs finnst Kópavogur, sem er nánast búinn með allt byggingarland, hafi nú þegar lagt sitt af mörkum. Önnur sveitafélög, sem eiga nægt byggingarland, verði að taka upp slakann enda eru bæjarbúar nú þegar tæplega 40.000 og verða 44.000 þegar samþykktri uppbyggingu lýkur. Við teljum það alls ekkert kappsmál að bæjarbúum fjögi umfram þetta. Við viljum að hlúð sé að eldri hverfum bæjarins eins og þeim nýju. Við leggjum áherslu á að allir þjóðfélags- og tekjuhópar sjái sér fært um að setjast að í bæjarfélaginu. Því miður er staðreyndin sú að stór hluti nýrra hverfa virðist sérhannaður fyrir þá sem eru hættir eða við það að hætta á vinnumarkaði. Þeir sem samþykktu þessi ósköp verða aldrei kallaðir til ábyrgðar fyrir skipulag sem skilar óþörfum umferðartöfum, fjölgun slysa, hávaðamengun yfir samþykktum mörkum, svifryksmengun yfir samþykktum mörkum og einfaldlega verra mannlífi. Við fáum ekki breytt því sem búið er, en við getum haft áhrif á framtíðina. Vinir Kópavogs vilja aukið samráð við íbúa. Okkar fyrsta loforð ef við tökum við lyklunum að skrifstofu bæjarstjóra er að byrja á nýju aðalskipulagi fyrir Kópavog. Við viljum ræða mismunandi kosti við íbúa og hlusta á hverjar áherslur þeirra eru, m.a. um hvernig þéttingar- og þróunarreitir eiga að vera. Við viljum samráð sem grundvöll að sátt innan bæjarfélagsins. Það getur einfaldlega ekki talist eðlilegt ástand að bæjaryfirvöld, sem eiga í raun að þjóna okkur íbúum, séu í stríði við okkur og vinni leynt og ljóst gegn okkur. Við lofum því að fylgja skipulagslögum í hvívetna og eiga lögbundið samráð við alla hagsmunaaðila. Höfundur skipar fjórða sæti á lista Vina Kópavogs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórarinn Ævarsson Kópavogur Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Það er sagt að sagan endurtaki sig, og fyrir íbúa Kópavogs, þá eru það því miður orð að sönnu. Kópavogur er þéttbýlasta bæjarfélag landsins. Frá 1990 hefur íbúafjölgun þar verið miklu meiri en í nokkru öðru sveitarfélagi á höfuðborgarsvæðinu. Sú þróun hefur því miður ekki verið sársaukalaus fyrir hinn almenna bæjarbúa. Síðustu áratugir hafa einkennst af stríði bæjaryfirvalda við íbúa einstakra hverfa. Yfirvöldin hafa oftar en ekki farið fram með offorsi, sniðgengið lögbundið samráð og skellt skollaeyrum við lögmætum athugasemdum og áhyggjum íbúa. Nægir þar að nefna gríðarlega uppbyggingu á Nónhæð þar sem áður skilgreindu útivistarsvæði var fórnað fyrir risastór fjölbýlishús sunnan við lágreista byggð, með tilheyrandi skuggavarpi og augljósri skerðingu lífsgæða þeirra sem fyrir eru. Íbúar Kársness þurftu á sínum tíma að efna til fjöldamótmæla til að hnekkja áætlun yfirvalda um stórskipahöfn með tilheyrandi þungaumferð, slysahættu og mengun. Háhýsabyggðin við Lund olli miklum deilum sem og uppbyggingin við Kópavogstún. Íbúar Linda- og Salahverfis þurftu að mynda samtök á sínum tíma, sem og íbúar Vatnsenda, sem nýverið tóku sig saman vegna fyrirhugaðra vegaframkvæmda. Þá rafa risið kröftug samtök íbúa í Hamraborg og Fannborg, auk þess sem nágrannar þeirra við svokallaðan Traðarreit eystri fyllast skelfingu yfir stórkarlalegum áformum, þar sem 8 einbýlishús eru rifin og á rústum þeirra rísa 180 íbúðir með margföldum íbúafjölda. Ástæðan fyrir þessum mótmælum er sjaldnast sú að fólk sé á móti uppbyggingu eða hafi athugasemdir við að íbúðabyggð rísi þar sem áður var atvinnustarfsemi. Vandamálið er að öll þessi þétting, sem á sér stað um allan bæ fer fram án þess að endubætur eigi sér stað á innviðum eins og gatnakerfi, almenningssamgöngum, þjónustu eða öðru. Þetta kemur svo fram sem viðbót ofan á þegar sprungið samgöngukerfi. Einhverra hluta vegna virðist sem minnihlutinn í bæjarstjórn sé bara þokkalega sáttur við allar þessar framkvæmdir. Í það minnsta heyrast ekki mikil mótmæli eða varnarorð úr þeim herbúðum og er þá fokið í flest skjól fyrir áhyggjufulla íbúa. Til að mynda mótvægi við þetta allt saman hafa hópar óánægðra bæjarbúa tekið sig saman og myndað regnhlífarsamtökin Vinir Kópavogs. Vinir Kópavogs eru hreyfing íbúa, sem skilgreinir sig hvorki til vinstri eða hægri á ás hefðbundinna stjórnmála, heldur samanstendur af fólki sem hefur brennandi áhuga á að bæta bæjarfélagið okkar og skila því betra til næstu kynslóðar. Flest okkar eru gamlir Kópavogsbúar sem ofbýður ofríkið, tillitsleysið við íbúa og sniðgangan við skipulagslög. Okkur hreinlega svíður að horfa uppá græðgina og metnaðarleysið sem virðist því miður vera einkennandi. Stór hluti strandlengjunnar hefur verið eyðilagður með uppfyllingum, grænum svæðum fækkar og er langt fyrir flesta íbúa í þau. Þá vitum við að þetta á eftir að versna verulega, því stór hluti byggðar sem nú þegar er samþykkt er enn ekki risinn. Vinum Kópavogs finnst Kópavogur, sem er nánast búinn með allt byggingarland, hafi nú þegar lagt sitt af mörkum. Önnur sveitafélög, sem eiga nægt byggingarland, verði að taka upp slakann enda eru bæjarbúar nú þegar tæplega 40.000 og verða 44.000 þegar samþykktri uppbyggingu lýkur. Við teljum það alls ekkert kappsmál að bæjarbúum fjögi umfram þetta. Við viljum að hlúð sé að eldri hverfum bæjarins eins og þeim nýju. Við leggjum áherslu á að allir þjóðfélags- og tekjuhópar sjái sér fært um að setjast að í bæjarfélaginu. Því miður er staðreyndin sú að stór hluti nýrra hverfa virðist sérhannaður fyrir þá sem eru hættir eða við það að hætta á vinnumarkaði. Þeir sem samþykktu þessi ósköp verða aldrei kallaðir til ábyrgðar fyrir skipulag sem skilar óþörfum umferðartöfum, fjölgun slysa, hávaðamengun yfir samþykktum mörkum, svifryksmengun yfir samþykktum mörkum og einfaldlega verra mannlífi. Við fáum ekki breytt því sem búið er, en við getum haft áhrif á framtíðina. Vinir Kópavogs vilja aukið samráð við íbúa. Okkar fyrsta loforð ef við tökum við lyklunum að skrifstofu bæjarstjóra er að byrja á nýju aðalskipulagi fyrir Kópavog. Við viljum ræða mismunandi kosti við íbúa og hlusta á hverjar áherslur þeirra eru, m.a. um hvernig þéttingar- og þróunarreitir eiga að vera. Við viljum samráð sem grundvöll að sátt innan bæjarfélagsins. Það getur einfaldlega ekki talist eðlilegt ástand að bæjaryfirvöld, sem eiga í raun að þjóna okkur íbúum, séu í stríði við okkur og vinni leynt og ljóst gegn okkur. Við lofum því að fylgja skipulagslögum í hvívetna og eiga lögbundið samráð við alla hagsmunaaðila. Höfundur skipar fjórða sæti á lista Vina Kópavogs.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun