„Efling“ framhaldsskóla Guðjón Hreinn Hauksson skrifar 7. september 2023 17:00 Laust fyrir hádegið þann 5. september síðastliðinn fengu kennarar, nemendur og allt starfslið við MA og VMA tilkynningu í pósti um að skólahald við skólana yrði fellt niður frá kl. 14:00 og boð um fund kl. hálf þrjú um framtíðarskipulag náms á framhaldsskólastigi á Akureyri. Fundurinn var haldinn með pompi og prakt í Hofi, menningarhúsi Akureyrarbæjar, og þar var sjálfur mennta- og barnamálaráðherra mættur og mælti þar ásamt skólameisturum fyrir tillögu um sameiningu beggja skóla í einn 1800 manna ofurskóla. Viðbrögðin hafa ekki látið á sér standa. Nemendur skólanna, starfsfólk, foreldrar og bæjarbúar, fyrrverandi nemendur og allir sem láta sig skólamál varða eru slegnir og mjög mikill tilfinningahiti einkennir alla umræðu. Svo mikill er hitinn að fólk missir sjónar á markmiðunum með sameiningunni. Markmiðin koma einmitt svo skýrt fram í skýrslu stýrihóps um eflingu framhaldsskólastigsins sem kynnt var á þessum fundi. Ráðgjafafyrirtækið PwC hefur rýnt í rekstrarkostnað skólanna og komist að því að með fækkun starfa, betri nýtingu kennara og fjölgun í námshópum verði hægt að spara allt að 400 m.kr. á ári. Stýrihópurinn og ráðuneyti menntamála hafa sem sagt komist að því að MA með sína 600 nemendur og VMA með sína 1200 séu óhagstæðar rekstrareiningar. Þetta ætti að gefa landsmönnum býsna góða tilfinningu fyrir næstu skrefum sem stýrihópurinn um eflingu framhaldsskólastigsins sér fyrir sér. Það er nóg af óhagstæðum rekstrareiningum meðal framhaldsskólanna – þegar rýnt er í tölurnar. Þessir tveir skólar á Akureyri eru stórir og öflugir, en ólíkir. Námsframboð og námskrá eru ólík milli skólanna, aldursdreifing nemenda ólík, annar skólinn byggir á bekkjakerfi en hinn áfangakerfi og skólabragur er sterkur en ólíkur milli skóla. Þannig eru báðir skólar mjög mikilvægir hlekkir í fjölbreyttri framhaldsskólaflóru og með myndarlegri heimavist geta þeir tekið við nemendum af öllu landinu. Víða um landið eru reknir mun smærri skólar sem sömuleiðis bjóða upp á mikilvæga menntun í heimabyggð, fjölbreytt námsframboð, mjög hæfa kennara, en ekki síst öruggt og þroskandi umhverfi þar sem ungmenni landsins menntast og dafna. Ef VMA og MA teljast of litlar rekstrareiningar, hvað verður þá um smærri skóla? Hér virðast fjárhagslegar ástæður settar ofar samfélagslegum hagsmunum og litið fram hjá auðlegðinni sem felst í fjölbreyttum valkostum skóla og heilbrigðri samkeppni. Í forsendum stýrihópsins eru settar fram mjög svartar tölur um þróun nemendafjölda í framhaldsskólum og því haldið fram að nemendum fari fækkandi og þá sérstaklega bóknámsnemendum. Því sé óhjákvæmilegt að bregðast við með endurskipulagningu námsrýma. Í vor og sumarbyrjun kom fram mjög sterk gagnrýni á því hvernig þessar tölur eru settar fram og þær túlkaðar. Í maí sendi fulltrúafundur Félags framhaldsskóla frá sér yfirlýsingu þar sem alvarlegar athugasemdir voru settar fram um forsendur ráðuneytisins og áform um sameiningar skóla gagnrýnd. Í sama mánuði birtist grein í tímaritinu Vísbendingu eftir Gylfa Magnússon, prófessor við viðskiptafræðideild Háskóla Íslands, þar sem hann segir engar vísbendingar fyrir því að bóknámsnemendur við framhaldsskóla Íslands verði færri árið 2033 en nú og því sé varla ástæða til að skoða sameiningu framhaldsskóla í því samhengi. Í júní birtist svo á Skólaþráðum ítarleg grein eftir Elsu Eiríksdóttur, dósent við Menntavísindasvið HÍ, og Sæberg Sigurðsson, doktorsnema og kennara við Tækniskólann, þar sem fjallað er um þróun náms á framhaldsskólastigi. Í greininni kemur mjög skýrt fram að nemendum í framhaldsskólum fer hreint ekki fækkandi og að tengsl bók- og starfsnáms eru miklum mun flóknari heldur en framsetning stýrihópsins gefur til kynna. Mennta- og barnamálaráðherra er tíðrætt um metnaðarfull áform stjórnvalda um aukna farsæld í skólastarfi. Kennarasambandið hefur tekið þátt í fjölda undirbúnings- og skipulagsfunda og lagt sitt af mörkum til umræðunnar en raunverulegan afrakstur inni í skólunum er enn hvergi að sjá. Mjög sláandi er svo að sjá í tillögum stýrihópsins hugmyndir um að með sameiningu gefist færi á að fjölga í bekkjum, fækka kennurum og að auki að minnka starfshlutfall náms- og starfsráðgjafa og fækka sálfræðingum við sameinaðan skóla. Hvernig í veröldinni gengur þetta upp? Nær væri að stjórnvöld landsins létu fjármagn fylgja hvoru tveggja, aukinni farsæld nemenda í skólakerfinu og eflingu starfsnáms, í stað þess að reyna að kroppa aura út úr vanhugsuðum sameiningaráformum öflugra framhaldsskóla á landinu og nota um það öfugmælin „efling framhaldsskólans“. Höfundur er formaður Félags framhaldsskólakennara. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Framhaldsskólar Guðjón H. Hauksson Akureyri Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Laust fyrir hádegið þann 5. september síðastliðinn fengu kennarar, nemendur og allt starfslið við MA og VMA tilkynningu í pósti um að skólahald við skólana yrði fellt niður frá kl. 14:00 og boð um fund kl. hálf þrjú um framtíðarskipulag náms á framhaldsskólastigi á Akureyri. Fundurinn var haldinn með pompi og prakt í Hofi, menningarhúsi Akureyrarbæjar, og þar var sjálfur mennta- og barnamálaráðherra mættur og mælti þar ásamt skólameisturum fyrir tillögu um sameiningu beggja skóla í einn 1800 manna ofurskóla. Viðbrögðin hafa ekki látið á sér standa. Nemendur skólanna, starfsfólk, foreldrar og bæjarbúar, fyrrverandi nemendur og allir sem láta sig skólamál varða eru slegnir og mjög mikill tilfinningahiti einkennir alla umræðu. Svo mikill er hitinn að fólk missir sjónar á markmiðunum með sameiningunni. Markmiðin koma einmitt svo skýrt fram í skýrslu stýrihóps um eflingu framhaldsskólastigsins sem kynnt var á þessum fundi. Ráðgjafafyrirtækið PwC hefur rýnt í rekstrarkostnað skólanna og komist að því að með fækkun starfa, betri nýtingu kennara og fjölgun í námshópum verði hægt að spara allt að 400 m.kr. á ári. Stýrihópurinn og ráðuneyti menntamála hafa sem sagt komist að því að MA með sína 600 nemendur og VMA með sína 1200 séu óhagstæðar rekstrareiningar. Þetta ætti að gefa landsmönnum býsna góða tilfinningu fyrir næstu skrefum sem stýrihópurinn um eflingu framhaldsskólastigsins sér fyrir sér. Það er nóg af óhagstæðum rekstrareiningum meðal framhaldsskólanna – þegar rýnt er í tölurnar. Þessir tveir skólar á Akureyri eru stórir og öflugir, en ólíkir. Námsframboð og námskrá eru ólík milli skólanna, aldursdreifing nemenda ólík, annar skólinn byggir á bekkjakerfi en hinn áfangakerfi og skólabragur er sterkur en ólíkur milli skóla. Þannig eru báðir skólar mjög mikilvægir hlekkir í fjölbreyttri framhaldsskólaflóru og með myndarlegri heimavist geta þeir tekið við nemendum af öllu landinu. Víða um landið eru reknir mun smærri skólar sem sömuleiðis bjóða upp á mikilvæga menntun í heimabyggð, fjölbreytt námsframboð, mjög hæfa kennara, en ekki síst öruggt og þroskandi umhverfi þar sem ungmenni landsins menntast og dafna. Ef VMA og MA teljast of litlar rekstrareiningar, hvað verður þá um smærri skóla? Hér virðast fjárhagslegar ástæður settar ofar samfélagslegum hagsmunum og litið fram hjá auðlegðinni sem felst í fjölbreyttum valkostum skóla og heilbrigðri samkeppni. Í forsendum stýrihópsins eru settar fram mjög svartar tölur um þróun nemendafjölda í framhaldsskólum og því haldið fram að nemendum fari fækkandi og þá sérstaklega bóknámsnemendum. Því sé óhjákvæmilegt að bregðast við með endurskipulagningu námsrýma. Í vor og sumarbyrjun kom fram mjög sterk gagnrýni á því hvernig þessar tölur eru settar fram og þær túlkaðar. Í maí sendi fulltrúafundur Félags framhaldsskóla frá sér yfirlýsingu þar sem alvarlegar athugasemdir voru settar fram um forsendur ráðuneytisins og áform um sameiningar skóla gagnrýnd. Í sama mánuði birtist grein í tímaritinu Vísbendingu eftir Gylfa Magnússon, prófessor við viðskiptafræðideild Háskóla Íslands, þar sem hann segir engar vísbendingar fyrir því að bóknámsnemendur við framhaldsskóla Íslands verði færri árið 2033 en nú og því sé varla ástæða til að skoða sameiningu framhaldsskóla í því samhengi. Í júní birtist svo á Skólaþráðum ítarleg grein eftir Elsu Eiríksdóttur, dósent við Menntavísindasvið HÍ, og Sæberg Sigurðsson, doktorsnema og kennara við Tækniskólann, þar sem fjallað er um þróun náms á framhaldsskólastigi. Í greininni kemur mjög skýrt fram að nemendum í framhaldsskólum fer hreint ekki fækkandi og að tengsl bók- og starfsnáms eru miklum mun flóknari heldur en framsetning stýrihópsins gefur til kynna. Mennta- og barnamálaráðherra er tíðrætt um metnaðarfull áform stjórnvalda um aukna farsæld í skólastarfi. Kennarasambandið hefur tekið þátt í fjölda undirbúnings- og skipulagsfunda og lagt sitt af mörkum til umræðunnar en raunverulegan afrakstur inni í skólunum er enn hvergi að sjá. Mjög sláandi er svo að sjá í tillögum stýrihópsins hugmyndir um að með sameiningu gefist færi á að fjölga í bekkjum, fækka kennurum og að auki að minnka starfshlutfall náms- og starfsráðgjafa og fækka sálfræðingum við sameinaðan skóla. Hvernig í veröldinni gengur þetta upp? Nær væri að stjórnvöld landsins létu fjármagn fylgja hvoru tveggja, aukinni farsæld nemenda í skólakerfinu og eflingu starfsnáms, í stað þess að reyna að kroppa aura út úr vanhugsuðum sameiningaráformum öflugra framhaldsskóla á landinu og nota um það öfugmælin „efling framhaldsskólans“. Höfundur er formaður Félags framhaldsskólakennara.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun