Alþingi fyrir sérhagsmuni? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar 31. ágúst 2024 15:00 Nú líður að nýju þingi í sögu lýðveldisins, en fá mál vöktu meiri athygli við þinglok síðastliðið vor en kaup Kaupfélags Skagfirðinga, KS, á öllu hlutafé í kjötiðnaðarfyrirtækinu Norðlenska á Akureyri. Þetta var gert í krafti breytinga á búvörulögum þar sem samkeppnislögum var kippt úr sambandi, þau hreinlega lögð til hliðar. Megin rökin fyrir þeirri aðgerð voru að með þessu væri ætlunin að auðvelda aðilum í landbúnaði að sameinast og stuðla að hagræðingu. En annað, kannski ekki yfirlýst markmið var að gera þeim sem eiga mikið, kleift að eignast meira, þeim stóru að verða stærri, í þessu tilfelli Kaupfélagi Skagfirðinga, sem er eitt stærsta kaupfélag landsins. Hver veit? Í ársreikningi félagsins fyrir árið 2021, sem er sá nýjasti sem er opinber, og ber heitið „Kaupfélag Skagfirðinga – samstæða“ (e. Conglomerate), kemur fram að velta félagsins var árið 44 milljarðar og hreinn hagnaður félagsins var 8 milljarðar króna. Það er um þriðjungur þess fjár sem íslenskur landbúnaður fékk í styrki frá ríkinu á síðasta ári, sem var alls um 24 milljarðar króna. Metro og ídýfur Samkvæmt þeim ársreikning átti félagið þá alls 21 dótturfélag og er sú flóra æði fjölbreytt. Meðal annars á Kaupfélag Skagfirðinga skyndibitastaðinn Metro, vissir þú það lesandi góður? Eigið fé félagsins var á þessum tímapunkti um 50 milljarðar króna og eignir þess tæpir 80 milljarðar. Það er því alveg ljóst að hér er ekki neinn „kettling“ að ræða, heldur risasamsteypa sem er með puttana í margvíslegri atvinnustarfsemi, allt frá fjárfestingastarfsemi, til innflutnings á korni, framleiðslu á sósum og ídýfum, og skyndibitamat. Það eru því ákveðnar líkur á því að ídýfan með snakkinu þegar horft er á Júróvisjón, komi frá fyrirtæki í eigu KS. En aftur að þessum sameiningargjörningi, sem olli mikilli umræðu, sérstaklega þegar kom í ljós að formaður atvinnuveganefndar, Þórarinn Ingi Pétursson, Framsóknarflokki, átti hlut í fyrirtækinu Búsæld, sem átti hlut í Kjarnafæði, sem svo KS keypti í skjóli nýrra búvörulaga. Hlutur Þórarins var að vísu lítill, en hlutur engu að síður og skekkti því stöðu hans í málinu. Undir eðlilegum kringumstæðum hefði Samkeppniseftirlitið auðvitað átt að koma að þessu máli, en með þeim breytingum sem gerðar voru á búvörulögum, var einfaldlega búið að setja það ,,á bekkinn“ eins og sagt er. Það hafði því ekkert um málið að segja. Sem hljóta að teljast ótrúleg vinnubrögð, því Samkeppnisyfirlitið á meðal annars að gæta hagsmuna almennra neytenda. Á vefsíðu þess segir orðrétt um tilgang samkeppnislaga: „Markmið samkeppnislaga er að efla virka samkeppni í viðskiptum. Samkeppniseftirlitinu ber að ná markmiðum samkeppnislaga með því að vinna gegn óhæfilegum hindrunum og takmörkunum á frelsi í atvinnurekstri, vinna gegn skaðlegri fákeppni og samkeppnishömlum og auðvelda aðgang nýrra keppinauta að markaðnum“ (feitletranir eru höfundar). Augljóst er að þessi gjörningur KS stuðlar að fákeppni og auðveldar ekki aðganga nýrra keppinauta að markaðnum. Hinn stóri verður því stærri. Hér er því beint unnið gegn tilgangi og anda samkeppnislaga. „Alveg eins og á Norðurlöndunum“ Í umræðum um málið sagði núverandi fjármálaráðherra Framsóknarflokksins, Sigurður Ingi Jóhannesson, að nú væri búið að færa þessi mál í það horf sem væri á hinum Norðurlöndunum: „Aðalatriðið í þessu máli er það að sú löggjöf sem hér var sett er í samræmi við löggjöf annarra landa,“ sagði Sigurður Ingi. Efnislega hið sama sögðu einnig áðurnefndur Þórarinn, sem og núverandi matvælaráðherra, Bjarkey Olsen: „Þetta er tíðkað á Norðurlöndunum og við erum að fylgja í fótspor þeirra,“ sagði Bjarkey á RÚV. Þar með eru skilaboðin þau að „þetta eigi bara að vera svona.“ Þetta er hins vegar rangt og þessu mótmælti Páll Gunnar Pálsson, forstjóri Samkeppniseftirlitsins í frétt á RÚV og tók dæmi frá Noregi. Annað dæmi frá Svíþjóð verður nefnt hér, sem höfundur þessarar greinar aflaði sér upplýsinga um, m.a. fá sænskum samkeppnisyfirvöldum. Í lok árs 2023 keypti landbúnaðarfyrirtækið „Lantmännen“ kjötvinnslufyrirtækið HKScan, sem þá var með um 1800 starfsmenn og um 8 milljarða sænskar krónur í veltu (sem er um 100 milljarðar ísk). Þetta fyrirtæki er í eigu 18.000 sænskra bænda og umsvifamikið í framleiðslu á búvörum. Strax í þessu tilfelli var gerð krafa um að erindið færi til Samkeppnisstofnunar Svíþjóðar (Konkurrensverket), en það þurfti líka að fara fyrir framkvæmdastjórn ESB, þar sem Svíþjóð er í sambandinu. Hefur framkvæmdastjórnin forgang, þar sem fyrirtækin starfa og selja vörur í fleiri en einu ESB-ríki. Í þessu tilfelli nægði að málið færi fyrir framkvæmdastjórn ESB, þar sem samanlögð velta fyrirtækjanna var undir 2.5 milljörðum evra. Samruninn var hins vegar tilkynntur til sænsku samkeppnisstofunnar, en umfjöllun ESB nægði. Þá ber að taka fram að samruninn í Svíþjóð var einnig ,,mátaður“ við EES-samninginn, sem Ísland er aðili að, sérstaklega grein 57, sem fjallar um hindranir á markaði. Ekki er annað hægt að sjá en að kaup KS gegn grein 57 í samningunum, þar sem kaupin efla yfirburðastöðu KS á markaði. KS er eins og staðan er nú með um 67% af allri kinda og nautgripakjötsframleiðslu á landinu (Bændablaðið, 11. Júlí 2024). Þetta er verulega „góð“ markaðsstaða, svo ekki sé meira sagt. Á vordögum 2024 fékk svo samruninn í Svíþjóð samþykki ESB, allt með það að markmiði að viðhalda heilbrigðum reglum á markaði og þar með að setja hag neytenda í forgang. Þetta kallast alvöru eftirlit og fagleg stjórnsýsla. Er það því einfaldlega rangt sem haldið er að okkur í fjölmiðlum að „svona séu hlutirnir í nágrannalöndum okkar,“ þ.e.a.s. eins og þeir væru hér, að samkeppnislög væru bara lögð til hliðar þegar þess þyrfti. Virðing fyrir samkeppni Nágrannalönd okkar eru faglegri heldur en það, þar er borin virðing fyrir samkeppni og lögum. Hér er hins vegar almenningi boðið upp á að kippa lögum úr sambandi eftir hentugleika og að sniðganga stofnanir sem eiga að tryggja samkeppni og að eðlileg markaðslögmál í séu viðhöfð. Sérhagsmunir hafa hér því forgang. Skilaboðin í þessu eru að lög skipti í raun ekki máli og að þeim megi víkja til hliðar þegar ákveðnir hagsmunir krefjist þess. Það er eitthvað verulega bogið við það. Gera má svo ráð fyrir því að í Danmörku og Finnlandi sé staðan eins og í Svíþjóð, meðal annars vegna þess að bæði löndin eru í ESB og þar gilda því sömu reglur. Það er einfaldlega glórulaust að hægt sé að kippa samkeppnislögum úr sambandi vegna hagsmuna ákveðinna aðila. Þar með eru hagsmunir neytenda settir til hliðar og þá er það einnig líka ósanngjarnt gagnvart samkeppnisaðilum, skekkir samkeppnisstöðu þeirra. Kallast þetta ekki bara spilling? Og allt stimplað af Alþingi! Í raun er það rannsóknarefni að mönnum þarna niður á Austurvelli hafi dottið þetta í hug, það mætti spyrja sem svo; hver fékk þessa hugmynd? Og allt undir ríkisstjórnarforystu flokks sem talar flokka mest um frjálsan markað, samkeppni og slíkt. Margar „gloríur“ Alþingi hefur gert marga „gloríuna“ í gegnum tíðina, um þetta er meðal annars fjallað í nýlegri og merkilegri bók, „Um Alþingi“ eftir Dr. Hauk Arnþórsson, sem segir bæði að lagasetningu og vinnubrögðum þess hafi verið ábótavant í gegnum tíðina. Til að mynda kom kvótafrumvarpið á sínum tíma, 1983, nánast fullklárað frá LÍÚ (Landssambandi íslenskra útvegsmanna) á sínum tíma og var í raun bara „stimplað“ af þinginu. Önnur dæmi er stjórnlagaráð í kjölfar hrunsins 2008 og skipan dómara í Landsrétt á sínum tíma. Erlendar eftirlitsstofnanir hafa sett ofan í við Alþingi, vegna vinnubragða þess. Umfjöllun Alþingis um þau lög sem leyfðu kaup KS hefur fengið mikla gagnrýni (í raun efni í aðra grein) því það frumvarp sem að lokum var samþykkt var eitthvað allt annað en kom fram í upphafi. Hér verður Alþingi heldur betur að taka sig á, en gerningar sem þessir kallast því miður að setja „ólög“ að mati þess sem skrifa. Vandamál í íslenskum landbúnaði ber ekki að leysa með þessum hætti. Og því miður stendur spurningin eftir; eiga sérhagsmunir enn, árið 2024, beina og greiða leið inn á Alþingi? Höfundur er stjórnmálafræðingur og almennur neytandi (m.a. lambakjöts). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samkeppnismál Landbúnaður Alþingi Undanþága kjötafurðastöðva frá samkeppnislögum Mest lesið Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Sjá meira
Nú líður að nýju þingi í sögu lýðveldisins, en fá mál vöktu meiri athygli við þinglok síðastliðið vor en kaup Kaupfélags Skagfirðinga, KS, á öllu hlutafé í kjötiðnaðarfyrirtækinu Norðlenska á Akureyri. Þetta var gert í krafti breytinga á búvörulögum þar sem samkeppnislögum var kippt úr sambandi, þau hreinlega lögð til hliðar. Megin rökin fyrir þeirri aðgerð voru að með þessu væri ætlunin að auðvelda aðilum í landbúnaði að sameinast og stuðla að hagræðingu. En annað, kannski ekki yfirlýst markmið var að gera þeim sem eiga mikið, kleift að eignast meira, þeim stóru að verða stærri, í þessu tilfelli Kaupfélagi Skagfirðinga, sem er eitt stærsta kaupfélag landsins. Hver veit? Í ársreikningi félagsins fyrir árið 2021, sem er sá nýjasti sem er opinber, og ber heitið „Kaupfélag Skagfirðinga – samstæða“ (e. Conglomerate), kemur fram að velta félagsins var árið 44 milljarðar og hreinn hagnaður félagsins var 8 milljarðar króna. Það er um þriðjungur þess fjár sem íslenskur landbúnaður fékk í styrki frá ríkinu á síðasta ári, sem var alls um 24 milljarðar króna. Metro og ídýfur Samkvæmt þeim ársreikning átti félagið þá alls 21 dótturfélag og er sú flóra æði fjölbreytt. Meðal annars á Kaupfélag Skagfirðinga skyndibitastaðinn Metro, vissir þú það lesandi góður? Eigið fé félagsins var á þessum tímapunkti um 50 milljarðar króna og eignir þess tæpir 80 milljarðar. Það er því alveg ljóst að hér er ekki neinn „kettling“ að ræða, heldur risasamsteypa sem er með puttana í margvíslegri atvinnustarfsemi, allt frá fjárfestingastarfsemi, til innflutnings á korni, framleiðslu á sósum og ídýfum, og skyndibitamat. Það eru því ákveðnar líkur á því að ídýfan með snakkinu þegar horft er á Júróvisjón, komi frá fyrirtæki í eigu KS. En aftur að þessum sameiningargjörningi, sem olli mikilli umræðu, sérstaklega þegar kom í ljós að formaður atvinnuveganefndar, Þórarinn Ingi Pétursson, Framsóknarflokki, átti hlut í fyrirtækinu Búsæld, sem átti hlut í Kjarnafæði, sem svo KS keypti í skjóli nýrra búvörulaga. Hlutur Þórarins var að vísu lítill, en hlutur engu að síður og skekkti því stöðu hans í málinu. Undir eðlilegum kringumstæðum hefði Samkeppniseftirlitið auðvitað átt að koma að þessu máli, en með þeim breytingum sem gerðar voru á búvörulögum, var einfaldlega búið að setja það ,,á bekkinn“ eins og sagt er. Það hafði því ekkert um málið að segja. Sem hljóta að teljast ótrúleg vinnubrögð, því Samkeppnisyfirlitið á meðal annars að gæta hagsmuna almennra neytenda. Á vefsíðu þess segir orðrétt um tilgang samkeppnislaga: „Markmið samkeppnislaga er að efla virka samkeppni í viðskiptum. Samkeppniseftirlitinu ber að ná markmiðum samkeppnislaga með því að vinna gegn óhæfilegum hindrunum og takmörkunum á frelsi í atvinnurekstri, vinna gegn skaðlegri fákeppni og samkeppnishömlum og auðvelda aðgang nýrra keppinauta að markaðnum“ (feitletranir eru höfundar). Augljóst er að þessi gjörningur KS stuðlar að fákeppni og auðveldar ekki aðganga nýrra keppinauta að markaðnum. Hinn stóri verður því stærri. Hér er því beint unnið gegn tilgangi og anda samkeppnislaga. „Alveg eins og á Norðurlöndunum“ Í umræðum um málið sagði núverandi fjármálaráðherra Framsóknarflokksins, Sigurður Ingi Jóhannesson, að nú væri búið að færa þessi mál í það horf sem væri á hinum Norðurlöndunum: „Aðalatriðið í þessu máli er það að sú löggjöf sem hér var sett er í samræmi við löggjöf annarra landa,“ sagði Sigurður Ingi. Efnislega hið sama sögðu einnig áðurnefndur Þórarinn, sem og núverandi matvælaráðherra, Bjarkey Olsen: „Þetta er tíðkað á Norðurlöndunum og við erum að fylgja í fótspor þeirra,“ sagði Bjarkey á RÚV. Þar með eru skilaboðin þau að „þetta eigi bara að vera svona.“ Þetta er hins vegar rangt og þessu mótmælti Páll Gunnar Pálsson, forstjóri Samkeppniseftirlitsins í frétt á RÚV og tók dæmi frá Noregi. Annað dæmi frá Svíþjóð verður nefnt hér, sem höfundur þessarar greinar aflaði sér upplýsinga um, m.a. fá sænskum samkeppnisyfirvöldum. Í lok árs 2023 keypti landbúnaðarfyrirtækið „Lantmännen“ kjötvinnslufyrirtækið HKScan, sem þá var með um 1800 starfsmenn og um 8 milljarða sænskar krónur í veltu (sem er um 100 milljarðar ísk). Þetta fyrirtæki er í eigu 18.000 sænskra bænda og umsvifamikið í framleiðslu á búvörum. Strax í þessu tilfelli var gerð krafa um að erindið færi til Samkeppnisstofnunar Svíþjóðar (Konkurrensverket), en það þurfti líka að fara fyrir framkvæmdastjórn ESB, þar sem Svíþjóð er í sambandinu. Hefur framkvæmdastjórnin forgang, þar sem fyrirtækin starfa og selja vörur í fleiri en einu ESB-ríki. Í þessu tilfelli nægði að málið færi fyrir framkvæmdastjórn ESB, þar sem samanlögð velta fyrirtækjanna var undir 2.5 milljörðum evra. Samruninn var hins vegar tilkynntur til sænsku samkeppnisstofunnar, en umfjöllun ESB nægði. Þá ber að taka fram að samruninn í Svíþjóð var einnig ,,mátaður“ við EES-samninginn, sem Ísland er aðili að, sérstaklega grein 57, sem fjallar um hindranir á markaði. Ekki er annað hægt að sjá en að kaup KS gegn grein 57 í samningunum, þar sem kaupin efla yfirburðastöðu KS á markaði. KS er eins og staðan er nú með um 67% af allri kinda og nautgripakjötsframleiðslu á landinu (Bændablaðið, 11. Júlí 2024). Þetta er verulega „góð“ markaðsstaða, svo ekki sé meira sagt. Á vordögum 2024 fékk svo samruninn í Svíþjóð samþykki ESB, allt með það að markmiði að viðhalda heilbrigðum reglum á markaði og þar með að setja hag neytenda í forgang. Þetta kallast alvöru eftirlit og fagleg stjórnsýsla. Er það því einfaldlega rangt sem haldið er að okkur í fjölmiðlum að „svona séu hlutirnir í nágrannalöndum okkar,“ þ.e.a.s. eins og þeir væru hér, að samkeppnislög væru bara lögð til hliðar þegar þess þyrfti. Virðing fyrir samkeppni Nágrannalönd okkar eru faglegri heldur en það, þar er borin virðing fyrir samkeppni og lögum. Hér er hins vegar almenningi boðið upp á að kippa lögum úr sambandi eftir hentugleika og að sniðganga stofnanir sem eiga að tryggja samkeppni og að eðlileg markaðslögmál í séu viðhöfð. Sérhagsmunir hafa hér því forgang. Skilaboðin í þessu eru að lög skipti í raun ekki máli og að þeim megi víkja til hliðar þegar ákveðnir hagsmunir krefjist þess. Það er eitthvað verulega bogið við það. Gera má svo ráð fyrir því að í Danmörku og Finnlandi sé staðan eins og í Svíþjóð, meðal annars vegna þess að bæði löndin eru í ESB og þar gilda því sömu reglur. Það er einfaldlega glórulaust að hægt sé að kippa samkeppnislögum úr sambandi vegna hagsmuna ákveðinna aðila. Þar með eru hagsmunir neytenda settir til hliðar og þá er það einnig líka ósanngjarnt gagnvart samkeppnisaðilum, skekkir samkeppnisstöðu þeirra. Kallast þetta ekki bara spilling? Og allt stimplað af Alþingi! Í raun er það rannsóknarefni að mönnum þarna niður á Austurvelli hafi dottið þetta í hug, það mætti spyrja sem svo; hver fékk þessa hugmynd? Og allt undir ríkisstjórnarforystu flokks sem talar flokka mest um frjálsan markað, samkeppni og slíkt. Margar „gloríur“ Alþingi hefur gert marga „gloríuna“ í gegnum tíðina, um þetta er meðal annars fjallað í nýlegri og merkilegri bók, „Um Alþingi“ eftir Dr. Hauk Arnþórsson, sem segir bæði að lagasetningu og vinnubrögðum þess hafi verið ábótavant í gegnum tíðina. Til að mynda kom kvótafrumvarpið á sínum tíma, 1983, nánast fullklárað frá LÍÚ (Landssambandi íslenskra útvegsmanna) á sínum tíma og var í raun bara „stimplað“ af þinginu. Önnur dæmi er stjórnlagaráð í kjölfar hrunsins 2008 og skipan dómara í Landsrétt á sínum tíma. Erlendar eftirlitsstofnanir hafa sett ofan í við Alþingi, vegna vinnubragða þess. Umfjöllun Alþingis um þau lög sem leyfðu kaup KS hefur fengið mikla gagnrýni (í raun efni í aðra grein) því það frumvarp sem að lokum var samþykkt var eitthvað allt annað en kom fram í upphafi. Hér verður Alþingi heldur betur að taka sig á, en gerningar sem þessir kallast því miður að setja „ólög“ að mati þess sem skrifa. Vandamál í íslenskum landbúnaði ber ekki að leysa með þessum hætti. Og því miður stendur spurningin eftir; eiga sérhagsmunir enn, árið 2024, beina og greiða leið inn á Alþingi? Höfundur er stjórnmálafræðingur og almennur neytandi (m.a. lambakjöts).
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun