Styðjum við lýðræðislegar umbætur í Hvíta-Rússlandi Rósa Björk Brynjólfsdóttir skrifar 10. september 2020 20:16 Ástandið í Hvíta-Rússlandi er lævi blandið og fólk er óttaslegið. Almenningur hefur mótmælt linnulaust eftir úrslit forsetakosninganna 9. ágúst og íbúar í tugþúsundatali hafa látið heyra í sér. Staðan er eldfim og síkvik og getur auðveldlega leitt til frekari óeirða og vopnaðra átaka. Ekki er hægt að útiloka hernaðarlega íhlutun erlends ríkis. Lúkasjenkó sýnir mótmælendum enga miskunn eins og birtist í yfirgengilegu ofbeldi gagnvart þeim. Þrjár forystukonur stjórnarandstöðunnar hafa orðið fyrir barðinu á yfirvöldum. Svetlana Tikhanovskaya, forsetaframbjóðandi, flúði land þar sem hún óttaðist um líf sitt og var veitt skjól í Litháen. Mariu Koleshnikovu, kollega hennar, var rænt af grímuklæddum mönnum og hent upp í bíl til að koma henni úr landi. Fréttir greina frá því að hún hafi streist á móti því við landamæri Úkraínu og þegar þetta er skrifað herma fréttir að hún sé í fangelsi. Þriðja konan, Veronika Tsepkalo, fyrrverandi sendiherra Hvíta-Rússlands í Bandaríkjunum, hefur flúið til Póllands með fjölskyldu sína vegna hótana. Aðrir mótmælendur hafa verið fangelsaðir og fangelsun þeirra notað í áróðursfréttum ríkisfjölmiðla öðrum til varnaðar. Nóbelsskáldið Svetlana Alexeivitch reynir að forðast handtöku í Minsk fyrir að standa að mótmælum og krefjast umbóta. Viðbrögð Norðurlanda ekki alveg samhljóða Evrópuríki hafa leitast við að bregðast við þessar stöðu. ESB hefur hótað því að beita viðskiptaþvingunum, krafist lýðræðislegra umbóta, fordæmt harðlega ofbeldi gegn mótmælendum og krafist tafarlausrar lausnar á pólitískum föngum sem fylla nú fangelsi landsins. Á vettvangi Evrópuráðsins hefur forystufólk fordæmt ofbeldi og krafist þess að yfirvöld eigi lýðræðisleg samtöl við stjórnarandstöðuna. Utanríkisráðherrar NB8-ríkjanna hafa komið fram með með skýr skilaboð um að framganga hvítrússneskra stjórnvalda verði ekki liðin og krafist þess stjórnvöld leysi pólitíska andstæðinga tafarlaust úr haldi. Norðurlöndin hafa einnig reynt að hafa áhrif með beinum aðgerðum. Danir styrkja frjáls félagasamtök frá Hvíta-Rússlandi sem starfa utan landsins um hálfan milljarð danskra króna og Svíar hafa fryst fjárframlög til lýðræðislegra verkefna í Hvíta-Rússlandi, óskað eftir því að heimsækja Minsk og tekið undir með hótunum ESB um viðskiptaþvinganir. Finnar hafa mótmælt harðlega atlögu að lýðræðinu í Hvíta Rússlandi og taka undir með ESB um að setja þurfi á refsiaðgerðir. Noregur og Ísland eiga enn eftir að kynna sambærilegar aðgerðir. Stuðningur Evrópuráðsins við Hvíta-Rússland Ástandið í Hvíta-Rússlandi mun markast á næstunni af viðbrögðum Rússa. Lúkasjenkó sækist eftir stuðningi þeirra en Pútín hefur verið varkár og dulur í viðbrögðum enda hefur Lúkasjenkó ekki stutt Rússa nægilega vel síðustu árin að mati rússneskra stjórnvalda. Þótt Hvítrússar séu ekki aðildarríki að Evrópuráðinu, hefur staðan verið rædd í þaula á vettvangi þess og við þingmennirnir í Evrópuráðsþinginu höfum ítrekað einarðan stuðning við velferð og réttindi hvítrússnesku þjóðarinnar og staðhæfum að forsetakosningarnar hafi verið langt frá því að uppfylla alþjóðlega viðurkennda staðla lýðræðis og réttarríkja. Við, hvort sem er við þingmenn NB8-ríkjanna eða við þingmenn í stjórnmálanefnd Evrópuráðsþingsins, köllum skýrt eftir því að hvítrússnesk stjórnvöld láti tafarlaust af kúgun og ofsóknum á hendur mótmælendum, láti lausa alla pólitíska fanga og rannsaki ofbeldisverk lögreglunnar. Hvítrússnesk stjórnvöld eru líka hvött til að hefja samræður þegar í stað við stjórnarandstöðuna um leiðina til aukins lýðræðis og rætt er um að senda sendinefnd til Minsk til að ræða við alla aðila. “Þetta er mín þjóð, þetta er landið mitt…” Á fundi stjórnmálanefndar Evrópuráðsþingsins 8. september sl. ræddum við við Svetlönu Tikhanovskayu, forsetaframbjóðanda í útlegð frá sínu eigin ríki. Svetlana var þreytt en yfirveguð og harðákveðin í því að forsetakosningarnar hefðu verið ólöglegar og mun fleiri en hálf milljón manna hefðu kosið hana. Hún fordæmdi miskunnarlaust ofbeldi í garð mótmælenda og kallaði eftir stuðningi og aðstoð. Hún varaði líka við því að Lúkasjenkó væri ekki lýðræðislega kosinn og hefði því ekki umboð fólksins. Að almenningur í Hvíta-Rússlandi þrái friðsamlegar breytingar. Sagði svo eins og sannur leiðtogi; “ Þetta er þjóð mín, þetta er landið mitt, fólkið mitt þarfnast hjálpar” Háttsettir rússneskir þingmenn á fundinum brugðust hart við málflutningi hennar og harðar en ég og fleiri áttum von á. Þeir fordæmdu Svetlönu, drógu úr umboði hennar og lýstu yfir stuðningi við niðurstöður forsetakosninganna. Þessi harða nálgun Rússanna var fréttnæm á alþjóðavísu. Baráttan fyrir alvöru lýðræði íbúa Hvíta-Rússlands er rétt að byrja. Og hún verður erfið. Það eru grundvallarmannréttindi að fá að taka þátt í frjálsum og lýðræðislegum kosningum og að fá að mótmæla á friðsaman hátt. Við Íslendingar eigum ekki bara að minna á þessi mannréttindi við hvert tækifæri, heldur styðja af öllum mætti við lýðræðislegar umbætur og við sjálfsögð réttindi íbúa. Það er ekki nóg að senda skilaboð gegnum facebook eða twitter heldur verður að láta verkin tala, með orðum og gjörðum sem skipta máli og hafa áhrif. Raunverulegar aðgerðir og alvöru stuðningur í verki fyrir fólk í leit að frjálsara lífi er það sem skiptir mestu máli. Rósa Björk Brynjólfsdóttir, þingmaður Evrópuráðsþingsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hvíta-Rússland Utanríkismál Mest lesið Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Fjórða þorskastríðið er fram undan Gunnar Smári Egilsson Skoðun Vilja komast í orku Íslands Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Röng klukka siðan 1968: Kominn tími á breytingar Erla Björnsdóttir Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Samkeppni um hagsæld Ríkarður Ríkarðsson skrifar Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Húsnæðispakki fyrir unga fólkið og framtíðina Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Þegar úrvinnsla eineltismála klúðrast Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Virðum réttindi intersex fólks Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Ha ég? Já þú! Ekki satt! Hver þá? Arna Sif Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Samfélagslegur spegill lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Rétt klukka síðan 1968: Höldum í síðdegisbirtuna Erlendur S. Þorsteinsson skrifar Skoðun Traust, von og tækifæri á Norðausturlandi Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Tími til að endurskoða persónuverndarlög sem kæfa nýsköpun Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar Skoðun Skilin eftir á SAk Gunnhildur H Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hagræn áhrif íþrótta og mikilvægi þeirra á Íslandi Helgi Sigurður Haraldsson skrifar Skoðun Vegið að heilbrigðri samkeppni Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Frjósemisvitund ungs fólks Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ökuréttindi á beinskiptan og sjálfskiptan bíl Þuríður B. Ægisdóttir skrifar Skoðun Á eineltisdaginn minnum við á eineltisdaginn Helga Björk Magnúsdóttir Grétudóttir,Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Ísland á krossgötum: Gervigreindarver í stað álvera! Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Endurreisn Grindavíkur Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Plan sem er sett í framkvæmd í stað áralangrar kyrrstöðu Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun 57 eignir óska eftir eigendum Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Vindhanagal Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Vilja komast í orku Íslands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ástandið í Hvíta-Rússlandi er lævi blandið og fólk er óttaslegið. Almenningur hefur mótmælt linnulaust eftir úrslit forsetakosninganna 9. ágúst og íbúar í tugþúsundatali hafa látið heyra í sér. Staðan er eldfim og síkvik og getur auðveldlega leitt til frekari óeirða og vopnaðra átaka. Ekki er hægt að útiloka hernaðarlega íhlutun erlends ríkis. Lúkasjenkó sýnir mótmælendum enga miskunn eins og birtist í yfirgengilegu ofbeldi gagnvart þeim. Þrjár forystukonur stjórnarandstöðunnar hafa orðið fyrir barðinu á yfirvöldum. Svetlana Tikhanovskaya, forsetaframbjóðandi, flúði land þar sem hún óttaðist um líf sitt og var veitt skjól í Litháen. Mariu Koleshnikovu, kollega hennar, var rænt af grímuklæddum mönnum og hent upp í bíl til að koma henni úr landi. Fréttir greina frá því að hún hafi streist á móti því við landamæri Úkraínu og þegar þetta er skrifað herma fréttir að hún sé í fangelsi. Þriðja konan, Veronika Tsepkalo, fyrrverandi sendiherra Hvíta-Rússlands í Bandaríkjunum, hefur flúið til Póllands með fjölskyldu sína vegna hótana. Aðrir mótmælendur hafa verið fangelsaðir og fangelsun þeirra notað í áróðursfréttum ríkisfjölmiðla öðrum til varnaðar. Nóbelsskáldið Svetlana Alexeivitch reynir að forðast handtöku í Minsk fyrir að standa að mótmælum og krefjast umbóta. Viðbrögð Norðurlanda ekki alveg samhljóða Evrópuríki hafa leitast við að bregðast við þessar stöðu. ESB hefur hótað því að beita viðskiptaþvingunum, krafist lýðræðislegra umbóta, fordæmt harðlega ofbeldi gegn mótmælendum og krafist tafarlausrar lausnar á pólitískum föngum sem fylla nú fangelsi landsins. Á vettvangi Evrópuráðsins hefur forystufólk fordæmt ofbeldi og krafist þess að yfirvöld eigi lýðræðisleg samtöl við stjórnarandstöðuna. Utanríkisráðherrar NB8-ríkjanna hafa komið fram með með skýr skilaboð um að framganga hvítrússneskra stjórnvalda verði ekki liðin og krafist þess stjórnvöld leysi pólitíska andstæðinga tafarlaust úr haldi. Norðurlöndin hafa einnig reynt að hafa áhrif með beinum aðgerðum. Danir styrkja frjáls félagasamtök frá Hvíta-Rússlandi sem starfa utan landsins um hálfan milljarð danskra króna og Svíar hafa fryst fjárframlög til lýðræðislegra verkefna í Hvíta-Rússlandi, óskað eftir því að heimsækja Minsk og tekið undir með hótunum ESB um viðskiptaþvinganir. Finnar hafa mótmælt harðlega atlögu að lýðræðinu í Hvíta Rússlandi og taka undir með ESB um að setja þurfi á refsiaðgerðir. Noregur og Ísland eiga enn eftir að kynna sambærilegar aðgerðir. Stuðningur Evrópuráðsins við Hvíta-Rússland Ástandið í Hvíta-Rússlandi mun markast á næstunni af viðbrögðum Rússa. Lúkasjenkó sækist eftir stuðningi þeirra en Pútín hefur verið varkár og dulur í viðbrögðum enda hefur Lúkasjenkó ekki stutt Rússa nægilega vel síðustu árin að mati rússneskra stjórnvalda. Þótt Hvítrússar séu ekki aðildarríki að Evrópuráðinu, hefur staðan verið rædd í þaula á vettvangi þess og við þingmennirnir í Evrópuráðsþinginu höfum ítrekað einarðan stuðning við velferð og réttindi hvítrússnesku þjóðarinnar og staðhæfum að forsetakosningarnar hafi verið langt frá því að uppfylla alþjóðlega viðurkennda staðla lýðræðis og réttarríkja. Við, hvort sem er við þingmenn NB8-ríkjanna eða við þingmenn í stjórnmálanefnd Evrópuráðsþingsins, köllum skýrt eftir því að hvítrússnesk stjórnvöld láti tafarlaust af kúgun og ofsóknum á hendur mótmælendum, láti lausa alla pólitíska fanga og rannsaki ofbeldisverk lögreglunnar. Hvítrússnesk stjórnvöld eru líka hvött til að hefja samræður þegar í stað við stjórnarandstöðuna um leiðina til aukins lýðræðis og rætt er um að senda sendinefnd til Minsk til að ræða við alla aðila. “Þetta er mín þjóð, þetta er landið mitt…” Á fundi stjórnmálanefndar Evrópuráðsþingsins 8. september sl. ræddum við við Svetlönu Tikhanovskayu, forsetaframbjóðanda í útlegð frá sínu eigin ríki. Svetlana var þreytt en yfirveguð og harðákveðin í því að forsetakosningarnar hefðu verið ólöglegar og mun fleiri en hálf milljón manna hefðu kosið hana. Hún fordæmdi miskunnarlaust ofbeldi í garð mótmælenda og kallaði eftir stuðningi og aðstoð. Hún varaði líka við því að Lúkasjenkó væri ekki lýðræðislega kosinn og hefði því ekki umboð fólksins. Að almenningur í Hvíta-Rússlandi þrái friðsamlegar breytingar. Sagði svo eins og sannur leiðtogi; “ Þetta er þjóð mín, þetta er landið mitt, fólkið mitt þarfnast hjálpar” Háttsettir rússneskir þingmenn á fundinum brugðust hart við málflutningi hennar og harðar en ég og fleiri áttum von á. Þeir fordæmdu Svetlönu, drógu úr umboði hennar og lýstu yfir stuðningi við niðurstöður forsetakosninganna. Þessi harða nálgun Rússanna var fréttnæm á alþjóðavísu. Baráttan fyrir alvöru lýðræði íbúa Hvíta-Rússlands er rétt að byrja. Og hún verður erfið. Það eru grundvallarmannréttindi að fá að taka þátt í frjálsum og lýðræðislegum kosningum og að fá að mótmæla á friðsaman hátt. Við Íslendingar eigum ekki bara að minna á þessi mannréttindi við hvert tækifæri, heldur styðja af öllum mætti við lýðræðislegar umbætur og við sjálfsögð réttindi íbúa. Það er ekki nóg að senda skilaboð gegnum facebook eða twitter heldur verður að láta verkin tala, með orðum og gjörðum sem skipta máli og hafa áhrif. Raunverulegar aðgerðir og alvöru stuðningur í verki fyrir fólk í leit að frjálsara lífi er það sem skiptir mestu máli. Rósa Björk Brynjólfsdóttir, þingmaður Evrópuráðsþingsins.
Skoðun Tími til að endurskoða persónuverndarlög sem kæfa nýsköpun Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar
Skoðun Á eineltisdaginn minnum við á eineltisdaginn Helga Björk Magnúsdóttir Grétudóttir,Ögmundur Jónasson skrifar
Skoðun Plan sem er sett í framkvæmd í stað áralangrar kyrrstöðu Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar