“These Kinds of Things Just Don’t Happen in Iceland” Melissa Williams skrifar 9. febrúar 2023 16:31 A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Sjá meira
A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee.
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun