Minningarorð um Reykjavík Júlíus Viggó Ólafsson skrifar 19. febrúar 2024 07:31 Útför Reykjavíkur var haldin hátíðleg í Tjarnarbíó laugardaginn 17. febrúar. Eftirfarandi er ræða sem formaður Heimdallar flutti í athöfninni: Kæru gestir, verið innilega velkomnir í útför Reykjavíkur í Tjarnarbíó. Þessi viðburður er haldinn af Heimdalli, félagi ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík til minningar um ástkæru borgina okkar, sem eftir áraraðir af vanrækslu er nú látin. Við bjóðum ykkur að minnast hennar með okkur á þessari stundu og minnum jafnframt á að samveran og gleðin sigrar alltaf að endingu. Ég vil nota tækifærið og rifja upp falleg orð Jóhanns Helgasonar: Ætíð mun ég elska þig bæði ár og síð og ef þú vilt eiga mig glöð ég gjarnan bíð Lífið kemur lífið fer veldur gleði og sorg heit af ástum ein ég er í Reykjavíkurborg (Staldrað við um stund) Koma tímar koma ráð, segir máltækið Þá ég bara bíða má í Reykjavíkurborg Ó, ef ég fengi falið þér mína miklu ást oki yrði létt af mér ég þyrfti ei meira að þjást ég þyrfti ekki að líða þrá og bera út á torg mína einu sönnu ást í Reykjavíkurborg Koma tímar koma ráð segir máltækið á meðan ein ég bíða má í Reykjavíkurborg Komdu til mín komdu fljótt beðið get ég ei árin líða svo undur skjótt segðu ekki nei Hvort ástin láti bjóða sér allt og hvað sem er er nú orðin eilífleg spurn á vörum mér Einn þú hefur svarið við minni ástarsorg Löng er orðin þessi bið í Reykjavíkurborg Orð í tíma töluð. Reykjavík fæddist árið 874 og varð því næstum 1150 ára gömul. Á löngu og viðburðaríku æviskeiði hennar hefur hún skipað sér sess djúpt í hjörtum landsmanna. Við minnumst hennar eins og hún var, við munum það fallega en einnig það sem var miður. Saga hennar var saga framfara, þrautseigju, og sköpunargleði. Ímynd hennar var ávallt varlega framsett, þótt undir yfirborðinu hafi leynst erfiðleikar. Reykjavík var ekki án vandamála, ekkert okkar er það. Hún var þjökuð af óábyrgri hagstjórn, óstundvísari sorphirðu, óaðgengilegum húsnæðismarkaði, og óendanlega löngum biðlistum eftir leikskólaplássi.Reykjavík þótti alltaf mjög vænt um miðsvæðið sitt, og sótti bæði einkaþjálfun hjá Gumma Emil og hnykkingar hjá Gumma Kíró til að miðsvæðið væri í góðu ásigkomulagi. Og það verður bara að viðurkennast að Reykjavíkurborg leit vel út um miðsvæðið þegar hún dó. En það skiptir meira máli en bara miðsvæðið.Og það skiptir engu máli hvernig þú lítur út ef þú ert dauðvona. Ef þú ert með ónýtt miðtaugakerfi, krónískan niðurgang, og heilaskaða, þá deyrðu alltaf á endanum.En falleg var hún, víkin sú.Oft er talað um hina fjólubláu drauma sem útsýni hennar var, Akrafjall og Skarðsheiði.Hún var svo sannarlega falleg.Gleði alltaf gaf hún minni sál, gamla borgin tendrar ástarbál.En hvað stendur eftir kæra fólk? Og við skulum aldrei leyfa okkur að gleyma því góða sem Reykjavík gaf okkur. Perlufestin sem Davíð gaf Reykjavík þegar ástarsamband þeirra stóð sem hæst er þarna enn, og er okkur minnisvarði um það sem hægt er að gera þegar hugsjónir fá að lifa.Við Tjörnina stendur heimili Reykjavíkur enn, og þó formenn húsfélagsins þar eru einskis nýtir mun það aldrei vera tekið af Reykjavík að eitt sinn var hún stórfengleg. Eitt sinn var hún borg draumanna. Fjólublárra drauma.Borgin hefur aldrei verið eins, og þú hefur ekkert breyst. Ég hef ekkert breyst. Reykjavík er mín. Sátum hér í gær. Ástin aldrei verið nær.Það er á stundum sem þessum þar sem mikilvægt er að elska og muna hvað Reykjavík hafði að geyma. Og stundirnar sem við áttum með Reykjavík og þeim sem við elskum:“Reykjavíkurnætur minna mig ennþá á þig (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa) Í rauðum kjól í röð á staðnum sem við hittumst fyrst (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa)” - Sigga Ózk Já kæri söfnuður.Á stundum sem þessum er gott að muna það góða. Og það eru góðu stundirnar hérna inni (bent á hausinn) sem koma okkur í gegnum þær slæmu sem við eigum hérna inni (bent á hjartað). Kæru gestir við bjóðum ykkur að minnast hennar, þiggja veitingar, og hlusta á ljúfa tónlist með okkur í kvöld. Að viðburði loknum biðjum við ykkur að taka þátt í kertaathöfn til minningar um Reykjavík, síðan hvetjum við gesti til að halda út í nóttina og minnast hennar með sínum eigin hætti. Höfundur er formaður Heimdallar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Júlíus Viggó Ólafsson Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Svarað á sama máli Ingibjörg Ferdinandsdóttir Skoðun Dettifoss: Lokað! Baldvin Esra Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Sjá meira
Útför Reykjavíkur var haldin hátíðleg í Tjarnarbíó laugardaginn 17. febrúar. Eftirfarandi er ræða sem formaður Heimdallar flutti í athöfninni: Kæru gestir, verið innilega velkomnir í útför Reykjavíkur í Tjarnarbíó. Þessi viðburður er haldinn af Heimdalli, félagi ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík til minningar um ástkæru borgina okkar, sem eftir áraraðir af vanrækslu er nú látin. Við bjóðum ykkur að minnast hennar með okkur á þessari stundu og minnum jafnframt á að samveran og gleðin sigrar alltaf að endingu. Ég vil nota tækifærið og rifja upp falleg orð Jóhanns Helgasonar: Ætíð mun ég elska þig bæði ár og síð og ef þú vilt eiga mig glöð ég gjarnan bíð Lífið kemur lífið fer veldur gleði og sorg heit af ástum ein ég er í Reykjavíkurborg (Staldrað við um stund) Koma tímar koma ráð, segir máltækið Þá ég bara bíða má í Reykjavíkurborg Ó, ef ég fengi falið þér mína miklu ást oki yrði létt af mér ég þyrfti ei meira að þjást ég þyrfti ekki að líða þrá og bera út á torg mína einu sönnu ást í Reykjavíkurborg Koma tímar koma ráð segir máltækið á meðan ein ég bíða má í Reykjavíkurborg Komdu til mín komdu fljótt beðið get ég ei árin líða svo undur skjótt segðu ekki nei Hvort ástin láti bjóða sér allt og hvað sem er er nú orðin eilífleg spurn á vörum mér Einn þú hefur svarið við minni ástarsorg Löng er orðin þessi bið í Reykjavíkurborg Orð í tíma töluð. Reykjavík fæddist árið 874 og varð því næstum 1150 ára gömul. Á löngu og viðburðaríku æviskeiði hennar hefur hún skipað sér sess djúpt í hjörtum landsmanna. Við minnumst hennar eins og hún var, við munum það fallega en einnig það sem var miður. Saga hennar var saga framfara, þrautseigju, og sköpunargleði. Ímynd hennar var ávallt varlega framsett, þótt undir yfirborðinu hafi leynst erfiðleikar. Reykjavík var ekki án vandamála, ekkert okkar er það. Hún var þjökuð af óábyrgri hagstjórn, óstundvísari sorphirðu, óaðgengilegum húsnæðismarkaði, og óendanlega löngum biðlistum eftir leikskólaplássi.Reykjavík þótti alltaf mjög vænt um miðsvæðið sitt, og sótti bæði einkaþjálfun hjá Gumma Emil og hnykkingar hjá Gumma Kíró til að miðsvæðið væri í góðu ásigkomulagi. Og það verður bara að viðurkennast að Reykjavíkurborg leit vel út um miðsvæðið þegar hún dó. En það skiptir meira máli en bara miðsvæðið.Og það skiptir engu máli hvernig þú lítur út ef þú ert dauðvona. Ef þú ert með ónýtt miðtaugakerfi, krónískan niðurgang, og heilaskaða, þá deyrðu alltaf á endanum.En falleg var hún, víkin sú.Oft er talað um hina fjólubláu drauma sem útsýni hennar var, Akrafjall og Skarðsheiði.Hún var svo sannarlega falleg.Gleði alltaf gaf hún minni sál, gamla borgin tendrar ástarbál.En hvað stendur eftir kæra fólk? Og við skulum aldrei leyfa okkur að gleyma því góða sem Reykjavík gaf okkur. Perlufestin sem Davíð gaf Reykjavík þegar ástarsamband þeirra stóð sem hæst er þarna enn, og er okkur minnisvarði um það sem hægt er að gera þegar hugsjónir fá að lifa.Við Tjörnina stendur heimili Reykjavíkur enn, og þó formenn húsfélagsins þar eru einskis nýtir mun það aldrei vera tekið af Reykjavík að eitt sinn var hún stórfengleg. Eitt sinn var hún borg draumanna. Fjólublárra drauma.Borgin hefur aldrei verið eins, og þú hefur ekkert breyst. Ég hef ekkert breyst. Reykjavík er mín. Sátum hér í gær. Ástin aldrei verið nær.Það er á stundum sem þessum þar sem mikilvægt er að elska og muna hvað Reykjavík hafði að geyma. Og stundirnar sem við áttum með Reykjavík og þeim sem við elskum:“Reykjavíkurnætur minna mig ennþá á þig (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa) Í rauðum kjól í röð á staðnum sem við hittumst fyrst (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa)” - Sigga Ózk Já kæri söfnuður.Á stundum sem þessum er gott að muna það góða. Og það eru góðu stundirnar hérna inni (bent á hausinn) sem koma okkur í gegnum þær slæmu sem við eigum hérna inni (bent á hjartað). Kæru gestir við bjóðum ykkur að minnast hennar, þiggja veitingar, og hlusta á ljúfa tónlist með okkur í kvöld. Að viðburði loknum biðjum við ykkur að taka þátt í kertaathöfn til minningar um Reykjavík, síðan hvetjum við gesti til að halda út í nóttina og minnast hennar með sínum eigin hætti. Höfundur er formaður Heimdallar.
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun