Einkavæðing súrefnisins Björn Þorláksson skrifar 16. nóvember 2024 07:01 Nú heyrum við oddafólk á listum til Alþingiskosninga síendurtekið víkja sér undan að svara erfiðum og áleitnum spurningum um hvar hinir ráðandi standa í rimmu almennings við stjórnvöld. Rimmu sem hverfist um vexti, verðbólgu og síðast en ekki síst, heimilin í landinu. Sem fjölmiðlamaður hef ég starfað við að spyrja stjórnmálahöfðingja um viðbrögð við vaxtastiginu hér á Djöflaeyjunni undangengin misseri. Ef þingmenn Flokks fólksins og einstaka þingmenn aðrir eru undanskildir hafa málsvarar hins skulduga almennings í hópi þingmanna verið harla fáir. Furðulítið hefur verið um gagnrýni botnlausra vaxtahækkana og tregðu til að lækka þá aftur innan veggja Alþingis. Ítrekuð mistök Seðlabankans Vandi hinna skuldugu og eignalitlu hér á landi er að slektið í Seðlabankanum er af svipuðu sauðahúsi og menn eins og Bjarni Benediktsson og Sigmundur Davíð. Slektið tekur pólitískar ákvarðanir sem markast af elítísku viðhorfi til ólíkra hópa samfélagsins, þar sem aðeins er borin virðing fyrir sumum okkar. Vaxtastefna Seðlabankans hefur verið á skjön við alla aðra seðlabanka. Samt hefur Seðlabankinn varla mætt nokkurru gagnrýni af hálfu hins pólitíska meirihluta á Alþingi. Ítrekuð mistök bankans hafa valdið almenningi tjóni og stórskaðað þjóðarhag, líkt og Stefán Ólafsson prófessor emeritus hefur ítrekað skrifað um án þess að hrakið hafi verið. Á sama tíma og Seðlabankinn hefur síendurtekið reynt að verja óverjandi ákvarðanir hafa fæstir þingmenn hins fallna meirihluta tekið sér stöðu með fólki sem stríðir við greiðsluvanda, hinum grálúsuga eignalitla almenningi sem á ekkert gott skilið en vann sér þó ekki annað til sakar en að gera það sem hin fallna ríkisstjórn sagði almenningi að gera: Að fjárfesta eftir föngum í steypu. Því framvegis yrði Ísland land lágvaxtanna. Er hægt að treysta fólki sem aðeins korteri fyrir kosningar heitir breytingum sem raunverulega bæti hag hins óinnvígða almennings? En vill þó ekki sýna nema að litlu leyti á spilin. Um stöðu leigjenda og mannvonsku sem felst í því að ríkisstjórnin hafi ekki komið á leiguþaki segir jafnvel enn stærri sögu um viðhorf hinna ráðandi. Ömurlega sögu um viðhorf gagnvart þeim hópum sem hafa minnst milli handanna. Hvað skyldi þessu fólki í raun finnast um öryrkja, aldraða, sjúka og fátæka? Eitt land, einn Bjarni, tvær þjóðir Ofurvextir hafa um allt of langt skeið nagað upp og eytt þeirri litlu eign sem sumar fjölskyldur höfðu áður náð að nurla saman í húsnæði með harðfylgi og þrautseigju. En aldrei höfum við þó hin síðari ár séð oddvita flokkanna taka utan um eigin þjóð í fréttatímum sjónvarpsstöðvanna oh hugga landsmenn. Aldrei horfði Bjarni Benediktsson forsætisráðherra djúpt í augun á þjóð sinni og sagði: „Við vitum að sultaról skuldugra er í botni, þið eigið bágt, við vitum að það sem við hafið lagt á ykkur okkar vegna er óverjandi en við vonum að það sé aðeins tímabundið.“ Bjarni talar bara til auðmagnseigenda, atvinnurekenda og flokksmanna. Hann talar til þeirra sem eiga landið og miðin. Sum börn geti frosið úti Stóra verkefnið nú er að setja framtíð komandi kynslóða á oddinn í kosningabaráttunni. Að það skuli nánast alfarið ráðast af efnahag foreldra hvaða íslensku börn muni fá þak yfir höfuðið í framtíðinni er svo rosalegt að það hvarflar að manni að efnahagsleg stéttaskipting hafi beinlínis verið sett á dagskrá. Auðvitað spilar inn í að sum sveitarfélög hafa staðið sig afar illa í að brjóta land, skaffa lóðir og taka utan um íbúana með sama hætti og ráðherrar hefðu átt að gera. En ætlum við virkilega að umbera það að fjölda íslenskra barna sé sagt að éta það sem úti frýs, að fjölda barna sé ekki til búsetu boðið í eigin landi? Að efnahagur foreldra ráði öllu um hvaða börn eiga skilið að búa í okkar fallega landi, er ekki ólíkt því ef ráðamönnum dytti í hug að útdeila neysluvatni eða súrefni til borgaranna eftir efnahag. Hvernig myndi Seðlabankinn bregðast við því? Hverjr eru traustsins verðir? Ef áfram verður aðeins hugað að útsæði hinna ríku og ráðandi, verður venjulegu ungu fólki sá nauðugur kostur einn að flýja unnvörpum til útlanda. Enda er landflóttinn hafinn og mun að óbreyttu fara vaxandi. Stöndum með þeim sem hafa sýnt að verðskuldi traust almennings. Kjósum þá fulltrúa sem raunverulega huga að hagsmunum almennings. Upp er runninn tími þeirra sem sætta sig ekki lengur við að greiða okurleigu fyrir ömurlegt húsnæði, þeirra sem glíma við stökkbreytt lán, þeirra sem eiga ekki annað en baráttugleðina, hugrekkið og sjálfsvirðinguna í brjósti. Setjum x við breytingar 30. nóvember næstkomandi. Færum fólkinu á ný það sem fólkið á skilið. Höfundur er blaðamaður og höfundur spillingarsögunnar Besti vinur aðal og skipar þriðja sætið hjá Flokki fólksins í Reykjavík norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flokkur fólksins Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson skrifar Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Sjá meira
Nú heyrum við oddafólk á listum til Alþingiskosninga síendurtekið víkja sér undan að svara erfiðum og áleitnum spurningum um hvar hinir ráðandi standa í rimmu almennings við stjórnvöld. Rimmu sem hverfist um vexti, verðbólgu og síðast en ekki síst, heimilin í landinu. Sem fjölmiðlamaður hef ég starfað við að spyrja stjórnmálahöfðingja um viðbrögð við vaxtastiginu hér á Djöflaeyjunni undangengin misseri. Ef þingmenn Flokks fólksins og einstaka þingmenn aðrir eru undanskildir hafa málsvarar hins skulduga almennings í hópi þingmanna verið harla fáir. Furðulítið hefur verið um gagnrýni botnlausra vaxtahækkana og tregðu til að lækka þá aftur innan veggja Alþingis. Ítrekuð mistök Seðlabankans Vandi hinna skuldugu og eignalitlu hér á landi er að slektið í Seðlabankanum er af svipuðu sauðahúsi og menn eins og Bjarni Benediktsson og Sigmundur Davíð. Slektið tekur pólitískar ákvarðanir sem markast af elítísku viðhorfi til ólíkra hópa samfélagsins, þar sem aðeins er borin virðing fyrir sumum okkar. Vaxtastefna Seðlabankans hefur verið á skjön við alla aðra seðlabanka. Samt hefur Seðlabankinn varla mætt nokkurru gagnrýni af hálfu hins pólitíska meirihluta á Alþingi. Ítrekuð mistök bankans hafa valdið almenningi tjóni og stórskaðað þjóðarhag, líkt og Stefán Ólafsson prófessor emeritus hefur ítrekað skrifað um án þess að hrakið hafi verið. Á sama tíma og Seðlabankinn hefur síendurtekið reynt að verja óverjandi ákvarðanir hafa fæstir þingmenn hins fallna meirihluta tekið sér stöðu með fólki sem stríðir við greiðsluvanda, hinum grálúsuga eignalitla almenningi sem á ekkert gott skilið en vann sér þó ekki annað til sakar en að gera það sem hin fallna ríkisstjórn sagði almenningi að gera: Að fjárfesta eftir föngum í steypu. Því framvegis yrði Ísland land lágvaxtanna. Er hægt að treysta fólki sem aðeins korteri fyrir kosningar heitir breytingum sem raunverulega bæti hag hins óinnvígða almennings? En vill þó ekki sýna nema að litlu leyti á spilin. Um stöðu leigjenda og mannvonsku sem felst í því að ríkisstjórnin hafi ekki komið á leiguþaki segir jafnvel enn stærri sögu um viðhorf hinna ráðandi. Ömurlega sögu um viðhorf gagnvart þeim hópum sem hafa minnst milli handanna. Hvað skyldi þessu fólki í raun finnast um öryrkja, aldraða, sjúka og fátæka? Eitt land, einn Bjarni, tvær þjóðir Ofurvextir hafa um allt of langt skeið nagað upp og eytt þeirri litlu eign sem sumar fjölskyldur höfðu áður náð að nurla saman í húsnæði með harðfylgi og þrautseigju. En aldrei höfum við þó hin síðari ár séð oddvita flokkanna taka utan um eigin þjóð í fréttatímum sjónvarpsstöðvanna oh hugga landsmenn. Aldrei horfði Bjarni Benediktsson forsætisráðherra djúpt í augun á þjóð sinni og sagði: „Við vitum að sultaról skuldugra er í botni, þið eigið bágt, við vitum að það sem við hafið lagt á ykkur okkar vegna er óverjandi en við vonum að það sé aðeins tímabundið.“ Bjarni talar bara til auðmagnseigenda, atvinnurekenda og flokksmanna. Hann talar til þeirra sem eiga landið og miðin. Sum börn geti frosið úti Stóra verkefnið nú er að setja framtíð komandi kynslóða á oddinn í kosningabaráttunni. Að það skuli nánast alfarið ráðast af efnahag foreldra hvaða íslensku börn muni fá þak yfir höfuðið í framtíðinni er svo rosalegt að það hvarflar að manni að efnahagsleg stéttaskipting hafi beinlínis verið sett á dagskrá. Auðvitað spilar inn í að sum sveitarfélög hafa staðið sig afar illa í að brjóta land, skaffa lóðir og taka utan um íbúana með sama hætti og ráðherrar hefðu átt að gera. En ætlum við virkilega að umbera það að fjölda íslenskra barna sé sagt að éta það sem úti frýs, að fjölda barna sé ekki til búsetu boðið í eigin landi? Að efnahagur foreldra ráði öllu um hvaða börn eiga skilið að búa í okkar fallega landi, er ekki ólíkt því ef ráðamönnum dytti í hug að útdeila neysluvatni eða súrefni til borgaranna eftir efnahag. Hvernig myndi Seðlabankinn bregðast við því? Hverjr eru traustsins verðir? Ef áfram verður aðeins hugað að útsæði hinna ríku og ráðandi, verður venjulegu ungu fólki sá nauðugur kostur einn að flýja unnvörpum til útlanda. Enda er landflóttinn hafinn og mun að óbreyttu fara vaxandi. Stöndum með þeim sem hafa sýnt að verðskuldi traust almennings. Kjósum þá fulltrúa sem raunverulega huga að hagsmunum almennings. Upp er runninn tími þeirra sem sætta sig ekki lengur við að greiða okurleigu fyrir ömurlegt húsnæði, þeirra sem glíma við stökkbreytt lán, þeirra sem eiga ekki annað en baráttugleðina, hugrekkið og sjálfsvirðinguna í brjósti. Setjum x við breytingar 30. nóvember næstkomandi. Færum fólkinu á ný það sem fólkið á skilið. Höfundur er blaðamaður og höfundur spillingarsögunnar Besti vinur aðal og skipar þriðja sætið hjá Flokki fólksins í Reykjavík norður.
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun