Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar 21. nóvember 2024 21:02 Byggjum traustan grunn.. Dæmisaga nr 2 úr daglegu lífi. Jonni sá fram á það að geta ekki keypt hús sem hentaði fjölskyldunni hans þannig að hann brá á það ráð að byggja sér sjálfur hús fyrir fjölskylduna. Hann var ekki lærður smiður þannig að honum þótti nú betra að ráða smið til verksins. Til að spara ákvað hann þó að ráða smiðinn aðeins í hlutastarf og vinna með honum. Jonnii heyrði í Pétri sem var til í að taka verkið að sér en þar sem þetta var stórt hús þá þyrfti tvo til að smíða og þar sem smiðir vaxa ekki á trjám þá sættist Pétur á að Jonni yrði með honum sem smiður nr. 2 án þess þó að vera menntaður til þess. Pétur gæti gefið honum leiðbeiningar áður en hann hætti á hádegi hvern dag. Jonni hefði jú haldið á hamri og nagla og smíðað slatta á smíðavöllum hér um árið þegar hann og aðrir 12 ára guttar í hverfinu smíðuðu hús á körfuboltavelli hverfisins þannig að hann taldi sig vera klár í hvers kyns verkefni. Hefjast nú aðgerðir og grafinn er hola fyrir grunninn. Þegar byrja á að gera mót fyrir grunninum veikist Pétur þannig að Jonni stendur einn eftir og verður hreinlega að hefjast handa því hann er kominn með íbúðina sína á sölu og það liggur á að koma húsinu upp. Jonni gerir eins vel og hann getur, græjar einhvern veginn steypumót og kallar til steypubíl. Bílsstjóri steypubílsins kemur þegar allt er klárt og kíkir á verkið um leið og hann gerir steypuna klára. Spyr svo Jonna hvort þetta sé örugglega komið hjá honum, það vanti nú sýnist honum eitt og annað svo sem járnabindingar og festingar á mótin. Jonni horfir yfir og segist ekki vera viss, enda ekki lærður húsasmiður, heldur er hann leigubílsstjóri og datt bara inn í þetta vegna vöntunar á smiðum. „Við verðum samt að láta reyna á þetta“ segir Jonni og steypan dælist ofan í mótin. Bílsstjórinn og Jonni sjá fljótlega að betur hefði mátt standa að málum. Grunnurinn verður nefnilega að vera góður til að hægt sé að byggja ofan á hann. Eftir frekar misheppnaða grunnvinnu kom Pétur aftur til vinnu og reyndi sitt besta til að byggja hús ofan á grunninn vitandi það að mygla gæti myndast í húsinu ef ekki yrði farið eftir teikningum. Húsið var auk þess skakkt vegna þess að grunnurinn var ekki eins og sá sem teiknaður hafði verið. Þetta var erfitt verkefni sem Pétur tókst á við en þar sem hann var yfirsmiður við húsið og bar ábyrgð á útkomunni þá varð hann að gera sitt besta. Pétur reyndi að sparsla yfir sprungur og mála yfir ryð en vissi að ef á reyndi þá myndi allt koma í ljós. Húsin við hliðina á húsi Jonna voru að rísa samhliða húsi Jonna og litu töluvert betur út. Þau voru hvorki skökk né reynt að bjarga einhverju fyrir horn, enda hafði lærður smiður unnið hvert verk í þeim húsum en ekki þurft að ráða til sín aðstoðarmenn sem lítið kunnu til verka en vildu samt vel. Jonni er ekki alveg ánægður, hann veit að hann þarf að ráða til sín iðnaðarmenn til að laga og betrumbæta ýmislegt sem miður fór því hann hafði ekki haft lærðan smið til að græja hlutina eða til að segja sér til. Ef hann ætlar að koma húsinu á þann stað sem hin húsin eru þarf hann að leggja mikið á sig. En hann veit að næst þá mun hann leggja áherslu á að fá menntaðan smið til liðs við sig, hvað sem það kostar. Sparnaðurinn við að hafa bara smið í hlutastarfi skilaði sér greinilega ekki því aukakostnaður sem hægt hefði verið að sleppa við var orðinn meiri en ef smiður hefði séð um bygginguna frá A- Ö. Þegar upp er staðið er lærdómurinn sá að grunnurinn þarf að vera traustur. Hann þarf að vera unninn af fagmönnum. Hann þarf að standa þegar byggt er ofan á hann. Hann þarf að standast skoðun. Fjárfestum í kennurum. Treystum þann grunn sem við búum börnum á Íslandi með menntuðum kennurum. Þegar grunnurinn er orðinn góður getum við farið að mæla okkur í samanburði við önnur lönd. Þegar grunnurinn er orðinn góður þá verður útkoman betri. Þegar grunnurinn er orðinn góður þá batnar siðferði í landinu. Þegar grunnurinn er orðinn góður þá verðum við með samfélagsþegna sem standa við samninga sem þeir gera. Höfundur er kennari við Brekkuskóla á Akureyri og situr í stjórn og samninganefnd FG Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Mest lesið Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Lýðræði á ystu nöf: Hver er afstaða unga fólksins? Jonas Hammer Skoðun Hvað ef ég hjóla bara í vinnuna? Eiríkur Búi Halldórsson Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Litlu ljósin á Gaza Guðbrandur Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli tvö: Eiskrandi kröfur Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Palestína er að verja sig, ekki öfugt Stefán Guðbrandsson skrifar Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson skrifar Skoðun Lýðræði á ystu nöf: Hver er afstaða unga fólksins? Jonas Hammer skrifar Skoðun Hvað ef ég hjóla bara í vinnuna? Eiríkur Búi Halldórsson skrifar Skoðun Litlu ljósin á Gaza Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Fjármagna áfram hernað Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson skrifar Skoðun Fasteignaviðskipti – tímabært að endurskoða leikreglurnar? Hlynur Júlísson skrifar Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir skrifar Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hverju hef ég stjórn á? Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Þetta er allt í vinnslu“ María Pétursdóttir skrifar Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar Skoðun Iðnaðarstefna – stökkpallur inn í næsta hagvaxtarskeið Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Sjá meira
Byggjum traustan grunn.. Dæmisaga nr 2 úr daglegu lífi. Jonni sá fram á það að geta ekki keypt hús sem hentaði fjölskyldunni hans þannig að hann brá á það ráð að byggja sér sjálfur hús fyrir fjölskylduna. Hann var ekki lærður smiður þannig að honum þótti nú betra að ráða smið til verksins. Til að spara ákvað hann þó að ráða smiðinn aðeins í hlutastarf og vinna með honum. Jonnii heyrði í Pétri sem var til í að taka verkið að sér en þar sem þetta var stórt hús þá þyrfti tvo til að smíða og þar sem smiðir vaxa ekki á trjám þá sættist Pétur á að Jonni yrði með honum sem smiður nr. 2 án þess þó að vera menntaður til þess. Pétur gæti gefið honum leiðbeiningar áður en hann hætti á hádegi hvern dag. Jonni hefði jú haldið á hamri og nagla og smíðað slatta á smíðavöllum hér um árið þegar hann og aðrir 12 ára guttar í hverfinu smíðuðu hús á körfuboltavelli hverfisins þannig að hann taldi sig vera klár í hvers kyns verkefni. Hefjast nú aðgerðir og grafinn er hola fyrir grunninn. Þegar byrja á að gera mót fyrir grunninum veikist Pétur þannig að Jonni stendur einn eftir og verður hreinlega að hefjast handa því hann er kominn með íbúðina sína á sölu og það liggur á að koma húsinu upp. Jonni gerir eins vel og hann getur, græjar einhvern veginn steypumót og kallar til steypubíl. Bílsstjóri steypubílsins kemur þegar allt er klárt og kíkir á verkið um leið og hann gerir steypuna klára. Spyr svo Jonna hvort þetta sé örugglega komið hjá honum, það vanti nú sýnist honum eitt og annað svo sem járnabindingar og festingar á mótin. Jonni horfir yfir og segist ekki vera viss, enda ekki lærður húsasmiður, heldur er hann leigubílsstjóri og datt bara inn í þetta vegna vöntunar á smiðum. „Við verðum samt að láta reyna á þetta“ segir Jonni og steypan dælist ofan í mótin. Bílsstjórinn og Jonni sjá fljótlega að betur hefði mátt standa að málum. Grunnurinn verður nefnilega að vera góður til að hægt sé að byggja ofan á hann. Eftir frekar misheppnaða grunnvinnu kom Pétur aftur til vinnu og reyndi sitt besta til að byggja hús ofan á grunninn vitandi það að mygla gæti myndast í húsinu ef ekki yrði farið eftir teikningum. Húsið var auk þess skakkt vegna þess að grunnurinn var ekki eins og sá sem teiknaður hafði verið. Þetta var erfitt verkefni sem Pétur tókst á við en þar sem hann var yfirsmiður við húsið og bar ábyrgð á útkomunni þá varð hann að gera sitt besta. Pétur reyndi að sparsla yfir sprungur og mála yfir ryð en vissi að ef á reyndi þá myndi allt koma í ljós. Húsin við hliðina á húsi Jonna voru að rísa samhliða húsi Jonna og litu töluvert betur út. Þau voru hvorki skökk né reynt að bjarga einhverju fyrir horn, enda hafði lærður smiður unnið hvert verk í þeim húsum en ekki þurft að ráða til sín aðstoðarmenn sem lítið kunnu til verka en vildu samt vel. Jonni er ekki alveg ánægður, hann veit að hann þarf að ráða til sín iðnaðarmenn til að laga og betrumbæta ýmislegt sem miður fór því hann hafði ekki haft lærðan smið til að græja hlutina eða til að segja sér til. Ef hann ætlar að koma húsinu á þann stað sem hin húsin eru þarf hann að leggja mikið á sig. En hann veit að næst þá mun hann leggja áherslu á að fá menntaðan smið til liðs við sig, hvað sem það kostar. Sparnaðurinn við að hafa bara smið í hlutastarfi skilaði sér greinilega ekki því aukakostnaður sem hægt hefði verið að sleppa við var orðinn meiri en ef smiður hefði séð um bygginguna frá A- Ö. Þegar upp er staðið er lærdómurinn sá að grunnurinn þarf að vera traustur. Hann þarf að vera unninn af fagmönnum. Hann þarf að standa þegar byggt er ofan á hann. Hann þarf að standast skoðun. Fjárfestum í kennurum. Treystum þann grunn sem við búum börnum á Íslandi með menntuðum kennurum. Þegar grunnurinn er orðinn góður getum við farið að mæla okkur í samanburði við önnur lönd. Þegar grunnurinn er orðinn góður þá verður útkoman betri. Þegar grunnurinn er orðinn góður þá batnar siðferði í landinu. Þegar grunnurinn er orðinn góður þá verðum við með samfélagsþegna sem standa við samninga sem þeir gera. Höfundur er kennari við Brekkuskóla á Akureyri og situr í stjórn og samninganefnd FG
Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar
Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar
Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar
Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun