Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar 24. september 2025 09:33 Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðni Freyr Öfjörð Mest lesið Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Véfréttir og villuljós Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun „Fór í útkall“ Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Dagur náms- og starfsráðgjafar 2025: Faglegur stuðningur sem skiptir máli – fyrir einstaklinga og samfélagið Jónína Kárdal,Svandís Sturludóttir skrifar Sjá meira
Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why?
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Dagur náms- og starfsráðgjafar 2025: Faglegur stuðningur sem skiptir máli – fyrir einstaklinga og samfélagið Jónína Kárdal,Svandís Sturludóttir skrifar
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun