Mun ríkisstjórn standa við áform um fjármögnun háskóla? Magnús Karl Magnússon skrifar 30. mars 2023 09:00 Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir, ráðherra háskólamála hefur mikinn metnað fyrir því að auka vægi háskóla- og þekkingarsamfélagsins í stefnumótun stjórnvalda. Það er fagnaðarefni og ástæða til að taka undir með henni. Allir mælikvarðar sem íslenskt háskólasamfélag notar eru alþjóðlegir; við berum okkur saman við háskóla og vísindamenn á alþjóðlegum vettvangi. Við birtum vísindagreinar okkar í alþjóðlegu samhengi, við keppumst við að ná í bestu nemendurna og yngra fræðafólk í alþjóðlegri samkeppni. Við erum þess vegna alvön því að nota alþjóðlegar mælistikur til að meta árangur starfa okkar. Ráðherra háskólamála hefur lýst yfir áhyggjum af gæðum háskólastarfsins. Ég er sammála ráðherra, við eigum að hafa áhyggjur. Gæði kennslu og vísinda þarf að bæta og við vitum hvernig á að gera það. Við þurfum að getað sinnt hverjum og einum nema betur. Þetta er gert með fjölbreyttum kennsluháttum þar sem hlutfall kennara á hvern nema er þannig að hægt er að veita í auknum mæli einstaklingsmiðaða kennslu. Á sama tíma er ljóst að ráðningarbann sem rekja má til spennitreyju fjárlaga setur slík markmið í algera sjálfheldu. Á sama hátt þarf fjármögnun vísindastarfs að vera þannig að við stöndumst samkeppni við nágrannaþjóðir okkar. Ef ráðherra háskólamála er alvara með metnaðarfullum hugmyndum sínum um uppbygginga háskóla er einnig rétt að hún líti í eigin barm. Stefna núverandi og síðustu ríkisstjórnar er skýr hvað fjármögnun háskóla varðar. Við áttum að ná meðaltali OECD ríkjanna í fjármögnun háskóla fyrir rúmum tveimur árum, árið 2020. Við eigum að ná meðalatali Norðurlandanna eftir rúm tvö ár, árið 2025. Þessi stefna ríkisstjórnar endurspeglast í stefnu Vísinda- og tækniráðs sem síðast var endurskoðuð árið 2020, árið sem meðaltal OECD ríkja í fjármögnun átti að hafa náðst. Í stefnu ráðsins fyrir árin 2020-2022 segir orðrétt: „Eitt af stefnumálum ríkisstjórnarinnar í stjórnarsáttmála árið 2017 var að Ísland næði meðaltali Efnahags- og framfarastofnunarinnar (OECD) hvað varðar fjármögnun háskólastigsins fyrir árið 2020 og Norðurlandanna árið 2025. Sama markmið er að fnna í síðustu stefnu Vísinda- og tækniráðs og hafa fjárframlög til háskólanna verið hækkuð á undanförnum árum í takti við markmiðið. Tölur frá OECD eru þriggja ára þegar þær eru birtar. Nýjustu tölur eru því frá árinu 2016. Samkvæmt þeim námu útgjöld á hvern ársnema á Íslandi rífega 14.500 USD, sem eru 94% af meðalútgjöldum í ríkjum OECD. Samkvæmt úttekt evrópsku háskólasamtakanna (e. European University Association – EUA) hækkuðu framlög til háskóla hvað mest á Íslandi milli áranna 2016 og 2018 af 17 samanburðarríkjum í Evrópu. Því má ætla að markmið ríkisstjórnarinnar um að ná meðaltali OECD-ríkjanna í fármögnun háskóla fyrir árið 2020 hafi náðst.“ Já, það mátti sem sagt áætla að markmiðinu hefði verið náð. En hver er raunveruleikinn? OECD birtir þriggja ára gamlar tölur eins og nefnt var hér að ofan. Nú eru komnar tölur sem betur endurspegla raunverulegan árangur ríkisstjórna Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og Vinstri Grænna. Hægt er að meta fjármögnun háskólakerfisins með mismunandi hætti. Algengast er miða við fjármögnun alls kerfisins miðað við fjölda háskólanema, sem sagt útgjöld á hvern nema. Einnig má meta fjármögnun háskólakerfisins sem hlutfall af vergri landsframleiðslu. Árið 2016 var fjármögnun íslenskra stjórnvalda 93,5% af útgjöldum á hvern háskólanema í samanburði við meðaltal OECD. Sem hlutfall af vergri landsframleiðslu var þessi samanburður sá að Ísland náði aðeins 86% af af meðaltali OECD, enda er landsframleiðsla víðast mun lægri en hér á landi. Nýjustu tölur OECD sýna hins vegar raunverulegan árangur af stefnumótun stjórnvalda við fjármögnun háskólakerfisins. Í lok árs 2019 má heita að engin markverð breyting hafi orðið á fjármögnun háskóla samanborið við 2016. Fjármögnun íslenskra stjórnvalda fór úr 93,5% árið 2016 í 94,6% árið 2019 af útgjöldum á hvern háskólanema í samanburði við meðaltal OECD. Sem hlutfall af vergri landsframleiðslu var þessi samanburður sá að Ísland náði nú 86,5% af af meðaltali OECD. Í stað þess að áætla að markmið ríkisstjórnar hafi náðst árið 2020 eins og segir í stefnu Vísinda- og tækniráðs er réttara að segja að enginn markverður árangur hafi náðst. Nú er rúm tvö ár liðin og einungis tvö og hálft ár í að við eigum að ná meðaltali Norðurlanda. Hvernig stöndum við í samanburði við Norðurlönd? Samkvæmt nýjustu tölum í gagnabrunni OECD þá verja Norðurlönd að meðaltali 1.71% af vergri landsframleiðslu til háskóla en við verjum 1,26% af landsframleiðslu okkar. Útgjöld á hvern háskólanema á Íslandi eru einungis 72% af meðaltali Norðurlandanna. Við þurfum því í næstu tveimur fjárlögum að auka framlög á hvern háskólanema um tæplega 40%. Líklegt er þó að við þurfum við að auka þau enn meira því ætla má að Norðurlöndin muni einnig auka útgjöld sín í þennan málaflokk. Nú stendur yfir kynning á fimm ára fjármálaáætlun ríkisstjórarinnar. Ef ráðherra háskólamála vill standa við loforð sín um sterkari háskóla þá megum við vænta þess að sjá verulega aukningu í þennan mikilvæga málaflokk. 40% auking í útgjöldum á hvern háskólanema er loforð núverandi ríkisstjórnar í þar næstu fjárlögum (fyrir árið 2025). Í ljósi nýlegra yfirlýsinga ráðherra háskólamála í fjölmiðlum og ræðum má ætla að við loforð ríkisstjórnar verði staðið. Ef ekki sjást þess merki í fjármálaáætlun þá hljótum við álykta að yfirlýsingar ráðherra um mikilvægi málaflokksins séu fremur innihaldsrýrar. (Tölur byggðar á gögnum OECD úr „Education at a glance“ frá 2022 og 2019) Höfundur er prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Háskólar Skóla- og menntamál Magnús Karl Magnússon Mest lesið Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Skoðun Pólitískur gúmmítékki Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson skrifar Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson skrifar Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson skrifar Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir, ráðherra háskólamála hefur mikinn metnað fyrir því að auka vægi háskóla- og þekkingarsamfélagsins í stefnumótun stjórnvalda. Það er fagnaðarefni og ástæða til að taka undir með henni. Allir mælikvarðar sem íslenskt háskólasamfélag notar eru alþjóðlegir; við berum okkur saman við háskóla og vísindamenn á alþjóðlegum vettvangi. Við birtum vísindagreinar okkar í alþjóðlegu samhengi, við keppumst við að ná í bestu nemendurna og yngra fræðafólk í alþjóðlegri samkeppni. Við erum þess vegna alvön því að nota alþjóðlegar mælistikur til að meta árangur starfa okkar. Ráðherra háskólamála hefur lýst yfir áhyggjum af gæðum háskólastarfsins. Ég er sammála ráðherra, við eigum að hafa áhyggjur. Gæði kennslu og vísinda þarf að bæta og við vitum hvernig á að gera það. Við þurfum að getað sinnt hverjum og einum nema betur. Þetta er gert með fjölbreyttum kennsluháttum þar sem hlutfall kennara á hvern nema er þannig að hægt er að veita í auknum mæli einstaklingsmiðaða kennslu. Á sama tíma er ljóst að ráðningarbann sem rekja má til spennitreyju fjárlaga setur slík markmið í algera sjálfheldu. Á sama hátt þarf fjármögnun vísindastarfs að vera þannig að við stöndumst samkeppni við nágrannaþjóðir okkar. Ef ráðherra háskólamála er alvara með metnaðarfullum hugmyndum sínum um uppbygginga háskóla er einnig rétt að hún líti í eigin barm. Stefna núverandi og síðustu ríkisstjórnar er skýr hvað fjármögnun háskóla varðar. Við áttum að ná meðaltali OECD ríkjanna í fjármögnun háskóla fyrir rúmum tveimur árum, árið 2020. Við eigum að ná meðalatali Norðurlandanna eftir rúm tvö ár, árið 2025. Þessi stefna ríkisstjórnar endurspeglast í stefnu Vísinda- og tækniráðs sem síðast var endurskoðuð árið 2020, árið sem meðaltal OECD ríkja í fjármögnun átti að hafa náðst. Í stefnu ráðsins fyrir árin 2020-2022 segir orðrétt: „Eitt af stefnumálum ríkisstjórnarinnar í stjórnarsáttmála árið 2017 var að Ísland næði meðaltali Efnahags- og framfarastofnunarinnar (OECD) hvað varðar fjármögnun háskólastigsins fyrir árið 2020 og Norðurlandanna árið 2025. Sama markmið er að fnna í síðustu stefnu Vísinda- og tækniráðs og hafa fjárframlög til háskólanna verið hækkuð á undanförnum árum í takti við markmiðið. Tölur frá OECD eru þriggja ára þegar þær eru birtar. Nýjustu tölur eru því frá árinu 2016. Samkvæmt þeim námu útgjöld á hvern ársnema á Íslandi rífega 14.500 USD, sem eru 94% af meðalútgjöldum í ríkjum OECD. Samkvæmt úttekt evrópsku háskólasamtakanna (e. European University Association – EUA) hækkuðu framlög til háskóla hvað mest á Íslandi milli áranna 2016 og 2018 af 17 samanburðarríkjum í Evrópu. Því má ætla að markmið ríkisstjórnarinnar um að ná meðaltali OECD-ríkjanna í fármögnun háskóla fyrir árið 2020 hafi náðst.“ Já, það mátti sem sagt áætla að markmiðinu hefði verið náð. En hver er raunveruleikinn? OECD birtir þriggja ára gamlar tölur eins og nefnt var hér að ofan. Nú eru komnar tölur sem betur endurspegla raunverulegan árangur ríkisstjórna Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og Vinstri Grænna. Hægt er að meta fjármögnun háskólakerfisins með mismunandi hætti. Algengast er miða við fjármögnun alls kerfisins miðað við fjölda háskólanema, sem sagt útgjöld á hvern nema. Einnig má meta fjármögnun háskólakerfisins sem hlutfall af vergri landsframleiðslu. Árið 2016 var fjármögnun íslenskra stjórnvalda 93,5% af útgjöldum á hvern háskólanema í samanburði við meðaltal OECD. Sem hlutfall af vergri landsframleiðslu var þessi samanburður sá að Ísland náði aðeins 86% af af meðaltali OECD, enda er landsframleiðsla víðast mun lægri en hér á landi. Nýjustu tölur OECD sýna hins vegar raunverulegan árangur af stefnumótun stjórnvalda við fjármögnun háskólakerfisins. Í lok árs 2019 má heita að engin markverð breyting hafi orðið á fjármögnun háskóla samanborið við 2016. Fjármögnun íslenskra stjórnvalda fór úr 93,5% árið 2016 í 94,6% árið 2019 af útgjöldum á hvern háskólanema í samanburði við meðaltal OECD. Sem hlutfall af vergri landsframleiðslu var þessi samanburður sá að Ísland náði nú 86,5% af af meðaltali OECD. Í stað þess að áætla að markmið ríkisstjórnar hafi náðst árið 2020 eins og segir í stefnu Vísinda- og tækniráðs er réttara að segja að enginn markverður árangur hafi náðst. Nú er rúm tvö ár liðin og einungis tvö og hálft ár í að við eigum að ná meðaltali Norðurlanda. Hvernig stöndum við í samanburði við Norðurlönd? Samkvæmt nýjustu tölum í gagnabrunni OECD þá verja Norðurlönd að meðaltali 1.71% af vergri landsframleiðslu til háskóla en við verjum 1,26% af landsframleiðslu okkar. Útgjöld á hvern háskólanema á Íslandi eru einungis 72% af meðaltali Norðurlandanna. Við þurfum því í næstu tveimur fjárlögum að auka framlög á hvern háskólanema um tæplega 40%. Líklegt er þó að við þurfum við að auka þau enn meira því ætla má að Norðurlöndin muni einnig auka útgjöld sín í þennan málaflokk. Nú stendur yfir kynning á fimm ára fjármálaáætlun ríkisstjórarinnar. Ef ráðherra háskólamála vill standa við loforð sín um sterkari háskóla þá megum við vænta þess að sjá verulega aukningu í þennan mikilvæga málaflokk. 40% auking í útgjöldum á hvern háskólanema er loforð núverandi ríkisstjórnar í þar næstu fjárlögum (fyrir árið 2025). Í ljósi nýlegra yfirlýsinga ráðherra háskólamála í fjölmiðlum og ræðum má ætla að við loforð ríkisstjórnar verði staðið. Ef ekki sjást þess merki í fjármálaáætlun þá hljótum við álykta að yfirlýsingar ráðherra um mikilvægi málaflokksins séu fremur innihaldsrýrar. (Tölur byggðar á gögnum OECD úr „Education at a glance“ frá 2022 og 2019) Höfundur er prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands.
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar