Af hverju þegir Versló? Pétur Orri Pétursson skrifar 28. janúar 2025 07:32 „Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024-25 Framhaldsskólar Skóla- og menntamál Mest lesið Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson Skoðun Skoðun Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hverju hef ég stjórn á? Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Þetta er allt í vinnslu“ María Pétursdóttir skrifar Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar Skoðun Iðnaðarstefna – stökkpallur inn í næsta hagvaxtarskeið Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Staðið með þjóðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
„Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands.
Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir Skoðun
Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar
Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir Skoðun