Það að þrá börn eða ekki Matthildur Björnsdóttir skrifar 2. júní 2025 18:01 er ekki réttur stjórnmála aðila að ákveða um Það var mjög ljúft að lesa grein Þorbjargar Þorvaldsdóttur 31.5.2025 um að það sé ekki rétt að ungur karlmaður vilji stjórna barneignum kvenna fyrir fjölgun þjóðarinnar. Hann hefur greinilega enga þekkingu í líðan kvenna um aldir sem voru undir ánauð kynhvatar eiginmanns eða annarra, og höfðu ekkert val um afleiðingar þess. Tilfinningin fyrir konur í dag, sem vita hverjar þær eru, og hvað þær séu hér á jörðu til að gera. Hvort sem það sé að eignast börn eða ekki, er réttur þeirra sem ekki er siðferðilega né mannúðlegt að taka af þeim. Hvað þá um tilfinningar barna sem komu í heiminn, og voru ekki þau óskabörn sem við sjáum sem betur fer minna af í dag. Slík tilfinning er erfið og þekkja margir af eldri kynslóðum þá tilfinningu sem viðkomandi einstaklingar eru ekki á að sé gert kynslóðum framtíðar. Sem betur fer hafa konur á Íslandi rétt og tækifæri til að finna innan frá í sér hvað þær séu hér til að gera við líf sitt. Hvort þær ætli að eiga börn eða ekki, og ef þá hve mörg þær geti sinnt andlega og tilfinningalega svo vel sé. Svo eru feður því miður ekki alltaf í myndinni að deila umönnun um blessuð börnin. Þá er konan ein um það og er þá auka álag í viðbót við að afla sér viðurværis. Það er líka staðreynd að það er dýrt að setja barn í heiminn peningalega og tímalega. Dýrtíðin er orðin það mikil að jafnvel þegar um báða foreldra er að ræða á heimili krefst það samt þess, að þau bæði vinni úti. Og þó að það ár fæðingar orlofs sé ljúfur tími til að byggja nánd. Þá eru ótal ár eftir þegar barnið er orðið unglingur og sem einstaklingar er í jafn mikilli ef ekki jafnvel meiri þörf fyrir foreldri varðandi leiðsögn fyrir það sem er í vændum, tjáskipti um lífið og endalausar samræður til tengingar við veruleika allra í fjölskyldunni. Mikilvæg atriði fyrir sterkar tengingar á milli fjölskyldumeðlima, sem skapar nánd og veitir sjálfs öryggi og sjálfsvirði. Atriði sem minnkar mikið ef barnið eða börnin verða að alast upp í hóp á barnaheimili og eiga á hættu að skilja ekki hver þau séu sem þau og flýji í dóp, vín til að deyfa vansælu tilfinningar, og fari svo í að trúa þeim ósýnilegu gerendum á nýju fjölmiðlunum sem tæta heilabúin í allar mögulegar slæmar áttir, og eiga ekki þá virðingu skilið. Greinar og fréttir ungmenna á blöðunum á síðustu árum um erfitt andlegt og tilfinningalegt ástand í þeim og hjá þeim af ýmsum ástæðum. Er sorgleg staðreynd. Of algengur veruleiki sem segir sína sögu um, að það sé líklega oft frá hópsálar tilveru barnaheimilis tilveru. Stofnunum þar sem miklum og mikilvægum tíma er varið án þeirrar einstaklings uppbyggingu sem þau þurfa frá foreldrum. Það viðhorf að ætla bara langtíma innfæddum þegnum Íslands að eignast fleiri börn, er líka litað því viðhorfi sem ég kalla og nota orðið húðlitarfóbíu yfir. Óttinn við eitthvað nýtt. Þörf fyrir að halda dauðahaldi í það sem einmenningin hefur lifað við um aldir. En gamla orðið er kynþáttahatur eða kynþátta mismunun. Ótti við mannverur sem hafa fæðst með annan húðlit í öðru landi og annarri menningu, viðhorfum og siðum. Jörðin getur ekki haldið áfram að skaffa allt sem þyrfti ef mannkyni fjölgi endalaust, eins og fræðingar um jörðina eru að benda okkur á. Og hlýunin ein er stórt skilaboð um of mikla steinsteypuvæðingu og töku af öllu frá jörðu er að sýna einkenni á og afleiðingar frá. Við erum þegar of mörg á jörðinni. En dreift á ójafnan hátt, á og í lönd jarðar. Það er kominn tími til að endurhugsa þau atriði og skoða mannverur af öllum húðlitum sem það, og finna út hver þau séu sem mannverur sem vilji búa á Íslandi. Nýfædd börn eru auðvitað ómótstæðileg og yndisleg krútt. Ég elska að sjá þau í verslunarmiðstöðinni sem ég fer til. Og að sjá hve vakandi þau eru um umhverfi sitt og sýna það á ýmsan hátt. Og auðvitað voru börnin sem ég fæddi í heiminn ómótstæðilega falleg börn og mikil krútt. Einstaklingar sem eru miðaldra í dag. En ungbarna og smábarna tímabil er tiltölulega stuttur tíma af ævinni sem þau eru í því ástandi. Og bara smátími af öllu æviskeiðinu sem flestar mannverur fá. Það er tal um talnafræði sem er án tillitssemi, en hana má laga með nýrri hugsun á ótal vegu um okkur mannverur á jörðu. Konur í dag skilja mun meira um atriðin um það sem er innifalið í að fæða börn í heiminn. Það er oft margbrotið langtíma ferli allskonar upplifunar með barn í þróun þarna inni. Ástand um að barnið fær það inn sem konunni sem það er inni í líður. Ástand og líðan sem ég vissi fyrir rúmri hálfri öld að væri veruleiki og heyrði svo lækni hér í Ástralíu segja að já, barn í móðurlífi upplifir það sem er í gangi tilfinningalega í þeim líkama sem það er um borð í. Ég vissi það um mig frá að hafa verið óvelkominn getnaður sjálf, og í eigin meðgöngu með mín börn. En var í umhverfi þá þar sem mér var ekki trúað. Fyrir og eftir barnsburðarþunglyndi er svo annað algengt atriði sem gerist í meðgöngu. Ástand sem þarfnast djúprar rannsóknar. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson Skoðun Skoðun Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Sjá meira
er ekki réttur stjórnmála aðila að ákveða um Það var mjög ljúft að lesa grein Þorbjargar Þorvaldsdóttur 31.5.2025 um að það sé ekki rétt að ungur karlmaður vilji stjórna barneignum kvenna fyrir fjölgun þjóðarinnar. Hann hefur greinilega enga þekkingu í líðan kvenna um aldir sem voru undir ánauð kynhvatar eiginmanns eða annarra, og höfðu ekkert val um afleiðingar þess. Tilfinningin fyrir konur í dag, sem vita hverjar þær eru, og hvað þær séu hér á jörðu til að gera. Hvort sem það sé að eignast börn eða ekki, er réttur þeirra sem ekki er siðferðilega né mannúðlegt að taka af þeim. Hvað þá um tilfinningar barna sem komu í heiminn, og voru ekki þau óskabörn sem við sjáum sem betur fer minna af í dag. Slík tilfinning er erfið og þekkja margir af eldri kynslóðum þá tilfinningu sem viðkomandi einstaklingar eru ekki á að sé gert kynslóðum framtíðar. Sem betur fer hafa konur á Íslandi rétt og tækifæri til að finna innan frá í sér hvað þær séu hér til að gera við líf sitt. Hvort þær ætli að eiga börn eða ekki, og ef þá hve mörg þær geti sinnt andlega og tilfinningalega svo vel sé. Svo eru feður því miður ekki alltaf í myndinni að deila umönnun um blessuð börnin. Þá er konan ein um það og er þá auka álag í viðbót við að afla sér viðurværis. Það er líka staðreynd að það er dýrt að setja barn í heiminn peningalega og tímalega. Dýrtíðin er orðin það mikil að jafnvel þegar um báða foreldra er að ræða á heimili krefst það samt þess, að þau bæði vinni úti. Og þó að það ár fæðingar orlofs sé ljúfur tími til að byggja nánd. Þá eru ótal ár eftir þegar barnið er orðið unglingur og sem einstaklingar er í jafn mikilli ef ekki jafnvel meiri þörf fyrir foreldri varðandi leiðsögn fyrir það sem er í vændum, tjáskipti um lífið og endalausar samræður til tengingar við veruleika allra í fjölskyldunni. Mikilvæg atriði fyrir sterkar tengingar á milli fjölskyldumeðlima, sem skapar nánd og veitir sjálfs öryggi og sjálfsvirði. Atriði sem minnkar mikið ef barnið eða börnin verða að alast upp í hóp á barnaheimili og eiga á hættu að skilja ekki hver þau séu sem þau og flýji í dóp, vín til að deyfa vansælu tilfinningar, og fari svo í að trúa þeim ósýnilegu gerendum á nýju fjölmiðlunum sem tæta heilabúin í allar mögulegar slæmar áttir, og eiga ekki þá virðingu skilið. Greinar og fréttir ungmenna á blöðunum á síðustu árum um erfitt andlegt og tilfinningalegt ástand í þeim og hjá þeim af ýmsum ástæðum. Er sorgleg staðreynd. Of algengur veruleiki sem segir sína sögu um, að það sé líklega oft frá hópsálar tilveru barnaheimilis tilveru. Stofnunum þar sem miklum og mikilvægum tíma er varið án þeirrar einstaklings uppbyggingu sem þau þurfa frá foreldrum. Það viðhorf að ætla bara langtíma innfæddum þegnum Íslands að eignast fleiri börn, er líka litað því viðhorfi sem ég kalla og nota orðið húðlitarfóbíu yfir. Óttinn við eitthvað nýtt. Þörf fyrir að halda dauðahaldi í það sem einmenningin hefur lifað við um aldir. En gamla orðið er kynþáttahatur eða kynþátta mismunun. Ótti við mannverur sem hafa fæðst með annan húðlit í öðru landi og annarri menningu, viðhorfum og siðum. Jörðin getur ekki haldið áfram að skaffa allt sem þyrfti ef mannkyni fjölgi endalaust, eins og fræðingar um jörðina eru að benda okkur á. Og hlýunin ein er stórt skilaboð um of mikla steinsteypuvæðingu og töku af öllu frá jörðu er að sýna einkenni á og afleiðingar frá. Við erum þegar of mörg á jörðinni. En dreift á ójafnan hátt, á og í lönd jarðar. Það er kominn tími til að endurhugsa þau atriði og skoða mannverur af öllum húðlitum sem það, og finna út hver þau séu sem mannverur sem vilji búa á Íslandi. Nýfædd börn eru auðvitað ómótstæðileg og yndisleg krútt. Ég elska að sjá þau í verslunarmiðstöðinni sem ég fer til. Og að sjá hve vakandi þau eru um umhverfi sitt og sýna það á ýmsan hátt. Og auðvitað voru börnin sem ég fæddi í heiminn ómótstæðilega falleg börn og mikil krútt. Einstaklingar sem eru miðaldra í dag. En ungbarna og smábarna tímabil er tiltölulega stuttur tíma af ævinni sem þau eru í því ástandi. Og bara smátími af öllu æviskeiðinu sem flestar mannverur fá. Það er tal um talnafræði sem er án tillitssemi, en hana má laga með nýrri hugsun á ótal vegu um okkur mannverur á jörðu. Konur í dag skilja mun meira um atriðin um það sem er innifalið í að fæða börn í heiminn. Það er oft margbrotið langtíma ferli allskonar upplifunar með barn í þróun þarna inni. Ástand um að barnið fær það inn sem konunni sem það er inni í líður. Ástand og líðan sem ég vissi fyrir rúmri hálfri öld að væri veruleiki og heyrði svo lækni hér í Ástralíu segja að já, barn í móðurlífi upplifir það sem er í gangi tilfinningalega í þeim líkama sem það er um borð í. Ég vissi það um mig frá að hafa verið óvelkominn getnaður sjálf, og í eigin meðgöngu með mín börn. En var í umhverfi þá þar sem mér var ekki trúað. Fyrir og eftir barnsburðarþunglyndi er svo annað algengt atriði sem gerist í meðgöngu. Ástand sem þarfnast djúprar rannsóknar. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið.
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun