Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson skrifar 28. mars 2025 09:01 Upplifun mín sem aðstandandi sjúklings sem hefur þurft að leita mikið á kvennadeildina var fyrst til að byrja með góð (c.a 2022-2023). En núna síðasta ár hefur mér fundist verklag og framkoma starfsfólks hafa versnað til muna. Ég hef orðið vitni af miklum hroka lækna og hjúkrunarfólks í garð sjúklings. Ég hef heyrt lækna segja við sjúkling með Endó sem var lögð inn á deildina vegna verkja, að hún sé þarna til að sækjast eftir sterkum verkjalyfjum og að hún fái það sko ekki hjá þeim. Ég hef heyrt sérfræðing á kvennadeild skamma sjúkling fyrir að hafa þegið verkjalyf á bráðamóttökunni í Fossvogi. Ég hef orðið vitni af því hvernig starfsfólk kvennadeildarinnar breytir framkomu sinni til hins verra og verði hálfpartin fjandsamleg í garð sjúklings eftir að sjúklingur sendi inn formlegt kvörtunarbréf á LSH vegna slæmrar framkomu starfsfólks eftir innlögn á kvennadeild. Mér blöskrar hversu oft konur með endó þurfa að liggja þjáðar inn á kvennadeild jafnvel í nokkra sólarhringa því að það á bara að meðhöndla verki með mildari verkjalyfjum. Einnig blöskrar mér svörin sem ég fékk þegar ég spurði yfirlækni kvennadeildar afhverju ekki væri hægt að meðhöndla verstu verkjaköstin með hefðbundum bráða verkjalyfjum eins og gert er á Bráðamóttöku Fossvogi. Svörin sem ég fékk voru þau að þau væru rög við að nota slík lyf þar sem þau væru hrædd við þau. Að þessi deild sé kölluð BRÁÐAMÓTTAKA Kvennadeildar hljómar skrítið í mínum eyrum ef starfsfólk þar innanhús hafi ekki þekkingu við að nota bráðalyf sem einungis eru gefin á spítala. Enginn læknir á kvennadeild hefur samt sem áður verið hræddur við að skrifa út lyfseðla fyrir oxycontin, oxynorm eða morfín töflum án eftirfylgni eða fræðslu um að þessi lyf séu MJÖG ávanabindandi og geta valdið miklum fráhvörfum þó þau séu bara tekin í örfáa daga. Ég veit til þess að sjúklingur var útskrifuð af kvennadeild og ávísað oxycontin þegar hún var send heim. Eftir aðeins 8 daga notkun gat sjúklingurinn hætt að taka lyfin því verkirnir höfðu minnkað. Næstu dagar voru hræðilegir vegna fráhvarfseinkenna. Hún hringdi niður á kvennadeild og óskaði eftir því að hún fengi aðstoð við að trappa sig niður af þessum lyfjum svo hún þyrfti ekki að ganga í gegnum svona mikil fráhvarfseinkenni. Henni var neitað um það og sagt að kvennadeildin hefði ekki næga þekkingu til að veita slíka aðstoð og henni bent á að heyra í bráðamóttöku geðsviðs. Sjúklingur fór á geðdeild og óskaði eftir hjálp vegna fráhvarfseinkenna en þar var henni tjáð að bráðamóttaka væri ekki að aðstoða sjúklinga annarar deildar með niðurtröppun og að kvennadeildin ætti að sjá um þessi mál þar sem þetta væri sjúklingur frá þeim. Læknirinn á geðdeild var vægast sagt mjög hissa yfir þessu verklagi kvennadeildarinnar að skrifa út slík lyf með enga eftirfylgni eða aðstoð með niðurtröppun. Þetta bréf átti aldrei að fara neitt annað en til talskonu sjúklinga sem kvörtun. Ég ákvað að birta það hér þar sem ég sé ekki fram á breytingar á deildinni og var nýlega vitni af því þegar sjúklingur þurfti að fara í aðgerð, legnám og vegna fyrri reynslu var hún skiljanlega kvíðin og tvístígandi með að fara í þessa aðgerð. Það var lofað öllu fögru og henni sagt að búið væri að setja upp plan um verkjastillingu eftir aðgerð og hún þyrfti engu að kvíða. Eftir aðgerðina kom svo annað í ljós, bæði höfðu læknarnir gefið henni lyf sem hún bað sérstaklega um að ekki yrði notað og hún var illa verkjastillt og ekkert af þessu sem var lofað stóðst. Hún svaf ekki fyrir verkjum meðan hún lá inni eftir aðgerðina, sat undir leiðindar athugasemdum frá hjúkrunarfræðingum og ákvað því að útskrifa sig sjálf daginn eftir aðgerðina því hún gat ekki hugsað sér að dvelja þarna lengur. Ef engin vilji er til breytinga hjá deildinni og spítalanum sjálfum varðandi viðhorf og virðingu til þessara sjúklinga er lítið annað hægt en að kalla eftir þeim. Endósamtökin standa nú fyrir herferðinni: Þetta er allt í hausnum á þér. Herferðin byggir á setningum sem konur með endómetríósu hafa fengið að heyra þegar þær leita sér hjálpar innan heilbriðiskerfisins. Undirskriftarsöfnun er í gangi og verða undirskriftirnar afhentar heilbrigðisráðherra að loknum Endómars. Ég biðla til allra að skrifa undir og leggja samtökunum lið við að veita konum með endó góða umönnum. Ákallið hljómar svo :Við krefjumst þess að: heilbrigðisstarfsfólk hlusti á konur og fólk með endó, trúi þeim og geri ekki lítið úr reynslu þeirra stjórnvöld setji aukið fjármagn í úrræði fyrir konur og fólk með endó biðin eftir greiningu á endó sé stytt og að kerfið grípi fólk fyrr Hægt er að skrifa undir inn á sofnun.endo.is Höfundur er aðstandandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvenheilsa Heilbrigðismál Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Upplifun mín sem aðstandandi sjúklings sem hefur þurft að leita mikið á kvennadeildina var fyrst til að byrja með góð (c.a 2022-2023). En núna síðasta ár hefur mér fundist verklag og framkoma starfsfólks hafa versnað til muna. Ég hef orðið vitni af miklum hroka lækna og hjúkrunarfólks í garð sjúklings. Ég hef heyrt lækna segja við sjúkling með Endó sem var lögð inn á deildina vegna verkja, að hún sé þarna til að sækjast eftir sterkum verkjalyfjum og að hún fái það sko ekki hjá þeim. Ég hef heyrt sérfræðing á kvennadeild skamma sjúkling fyrir að hafa þegið verkjalyf á bráðamóttökunni í Fossvogi. Ég hef orðið vitni af því hvernig starfsfólk kvennadeildarinnar breytir framkomu sinni til hins verra og verði hálfpartin fjandsamleg í garð sjúklings eftir að sjúklingur sendi inn formlegt kvörtunarbréf á LSH vegna slæmrar framkomu starfsfólks eftir innlögn á kvennadeild. Mér blöskrar hversu oft konur með endó þurfa að liggja þjáðar inn á kvennadeild jafnvel í nokkra sólarhringa því að það á bara að meðhöndla verki með mildari verkjalyfjum. Einnig blöskrar mér svörin sem ég fékk þegar ég spurði yfirlækni kvennadeildar afhverju ekki væri hægt að meðhöndla verstu verkjaköstin með hefðbundum bráða verkjalyfjum eins og gert er á Bráðamóttöku Fossvogi. Svörin sem ég fékk voru þau að þau væru rög við að nota slík lyf þar sem þau væru hrædd við þau. Að þessi deild sé kölluð BRÁÐAMÓTTAKA Kvennadeildar hljómar skrítið í mínum eyrum ef starfsfólk þar innanhús hafi ekki þekkingu við að nota bráðalyf sem einungis eru gefin á spítala. Enginn læknir á kvennadeild hefur samt sem áður verið hræddur við að skrifa út lyfseðla fyrir oxycontin, oxynorm eða morfín töflum án eftirfylgni eða fræðslu um að þessi lyf séu MJÖG ávanabindandi og geta valdið miklum fráhvörfum þó þau séu bara tekin í örfáa daga. Ég veit til þess að sjúklingur var útskrifuð af kvennadeild og ávísað oxycontin þegar hún var send heim. Eftir aðeins 8 daga notkun gat sjúklingurinn hætt að taka lyfin því verkirnir höfðu minnkað. Næstu dagar voru hræðilegir vegna fráhvarfseinkenna. Hún hringdi niður á kvennadeild og óskaði eftir því að hún fengi aðstoð við að trappa sig niður af þessum lyfjum svo hún þyrfti ekki að ganga í gegnum svona mikil fráhvarfseinkenni. Henni var neitað um það og sagt að kvennadeildin hefði ekki næga þekkingu til að veita slíka aðstoð og henni bent á að heyra í bráðamóttöku geðsviðs. Sjúklingur fór á geðdeild og óskaði eftir hjálp vegna fráhvarfseinkenna en þar var henni tjáð að bráðamóttaka væri ekki að aðstoða sjúklinga annarar deildar með niðurtröppun og að kvennadeildin ætti að sjá um þessi mál þar sem þetta væri sjúklingur frá þeim. Læknirinn á geðdeild var vægast sagt mjög hissa yfir þessu verklagi kvennadeildarinnar að skrifa út slík lyf með enga eftirfylgni eða aðstoð með niðurtröppun. Þetta bréf átti aldrei að fara neitt annað en til talskonu sjúklinga sem kvörtun. Ég ákvað að birta það hér þar sem ég sé ekki fram á breytingar á deildinni og var nýlega vitni af því þegar sjúklingur þurfti að fara í aðgerð, legnám og vegna fyrri reynslu var hún skiljanlega kvíðin og tvístígandi með að fara í þessa aðgerð. Það var lofað öllu fögru og henni sagt að búið væri að setja upp plan um verkjastillingu eftir aðgerð og hún þyrfti engu að kvíða. Eftir aðgerðina kom svo annað í ljós, bæði höfðu læknarnir gefið henni lyf sem hún bað sérstaklega um að ekki yrði notað og hún var illa verkjastillt og ekkert af þessu sem var lofað stóðst. Hún svaf ekki fyrir verkjum meðan hún lá inni eftir aðgerðina, sat undir leiðindar athugasemdum frá hjúkrunarfræðingum og ákvað því að útskrifa sig sjálf daginn eftir aðgerðina því hún gat ekki hugsað sér að dvelja þarna lengur. Ef engin vilji er til breytinga hjá deildinni og spítalanum sjálfum varðandi viðhorf og virðingu til þessara sjúklinga er lítið annað hægt en að kalla eftir þeim. Endósamtökin standa nú fyrir herferðinni: Þetta er allt í hausnum á þér. Herferðin byggir á setningum sem konur með endómetríósu hafa fengið að heyra þegar þær leita sér hjálpar innan heilbriðiskerfisins. Undirskriftarsöfnun er í gangi og verða undirskriftirnar afhentar heilbrigðisráðherra að loknum Endómars. Ég biðla til allra að skrifa undir og leggja samtökunum lið við að veita konum með endó góða umönnum. Ákallið hljómar svo :Við krefjumst þess að: heilbrigðisstarfsfólk hlusti á konur og fólk með endó, trúi þeim og geri ekki lítið úr reynslu þeirra stjórnvöld setji aukið fjármagn í úrræði fyrir konur og fólk með endó biðin eftir greiningu á endó sé stytt og að kerfið grípi fólk fyrr Hægt er að skrifa undir inn á sofnun.endo.is Höfundur er aðstandandi.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun